▅ Σύμφωνα με την έκθεση του WWF, ο Νείλος, ο Ινδός, ο Γάγγης, ο Δούναβης, ο Γιανγκτσέ, ο Ρίο Γκράντε και ο Λα Πλάτα είναι μεταξύ των ποταμών που κινδυνεύουν
▅ Η επερχόμενη καταστροφή οφείλεται, σύμφωνα με την οικολογική οργάνωση, στη βιομηχανία, στα φυτοφάρμακα, στην εξαντλητική γεωργία κτλ.
▅ Τo WWF ζήτησε από τις κυβερνήσεις να καταβάλουν προσπάθειες για την προστασία των υδάτινων πόρων που παρέχουν σε εκατομμύρια ανθρώπους πόσιμο νερό
ΓΕΝΕΥΗ. Οι αλλαγές στο κλίμα του πλανήτη, η ρύπανση του περιβάλλοντος και η ανθρώπινη δραστηριότητα απειλούν με καταστροφή, στις ερχόμενες δεκαετίες, μερικά από τα πιο σημαντικά ποτάμια του κόσμου. Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε η οικολογική οργάνωση Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF) με την ευκαιρία και της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας για το Νερό.
Μεγάλα ποτάμια, που ενέπνευσαν θρησκείες, πολιτισμούς και εξερευνητές, είναι ανάμεσα στον κατάλογο με τα δέκα πιο απειλούμενα στον κόσμο.
Ο Νείλος, ο Ινδός και ο Γάγγης πεθαίνουν, σύμφωνα με την έκθεση του WWF. Στη λίστα συγκαταλέγονται επίσης ο Δούναβης (Ευρώπη), ο Γιανγκτσέ (Κίνα), ο Ρίο Γκράντε (ΗΠΑ), ο Σαλουίν (Ασία), ο Λα Πλάτα (Λατινική Αμερική), ο Μεκόνγκ (Ασία) και ο Μάρεϊ (Αυστραλία).
Η οικολογική καταστροφή, που αναμένεται να προκαλέσει τεράστια λειψυδρία, οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η βιομηχανία και η βιοτεχνία, στη χρήση φυτοφαρμάκων, στην εξαντλητική γεωργία, στην ανεξέλεγκτη κατασκευή φραγμάτων κτλ.
Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, το 41% του πληθυσμού της Γης ζει κοντά σε συστήματα ποταμών τα οποία απειλούνται, ενώ από τα 10.000 ζώα και φυτά του γλυκού νερού που έχουν καταγραφεί έχει εξαφανιστεί σήμερα το 20%.
Στην Ευρώπη έχει εξαφανιστεί το 80% των υγροτόπων του Δούναβη. Μόλις χθες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε την επιβολή προστίμου 28 εκατ. ευρώ στη Γαλλία εξαιτίας της ρύπανσης στα ποτάμια της, στη Βρετάνη. Στην Ασία, ο Σαλουίν απειλείται από την κατασκευή 16 φραγμάτων. Τα νερά του Γάγγη και του Ινδού αναμένεται να μειωθούν και άλλο εξαιτίας της εξαφάνισης των παγετώνων των Ιμαλαΐων, ενώ ο Μάρεϊ στην Αυστραλία κινδυνεύει από την εισαγωγή άλλων ειδών που απειλούν τα ψάρια που ζουν εκεί.
Τα ποτάμια είναι η κύρια πηγή καθαρού νερού. «Αν πεθάνουν αυτά τα ποτάμια,εκατομμύρια άνθρωποι θα χάσουν την πρόσβαση σε καθαρό νερό» είπε ο Ράβι Σινγκ, διευθυντής του WWF στην Ινδία.
Τo WWF ζήτησε από τις κυβερνήσεις να καταβάλουν εντατικές προσπάθειες για την προστασία των ποταμών, των λιμνών και των υγροτόπων, που παρέχουν σε εκατομμύρια ανθρώπους πόσιμο νερό, καθώς και το νερό που χρειάζονται για τη γεωργία.
Υπέρ της αναγνώρισης διεθνώς της πρόσβασης στο νερό ως ανθρωπίνου δικαιώματος τάχθηκαν μη κυβερνητικές οργανώσεις και βουλευτές που συναντήθηκαν χθες στις Βρυξέλλες εν όψει της 22ας Μαρτίου, που έχει θεσπιστεί από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.
Φάσμα μόνιμης λειψυδρίας απειλεί την Ελλάδα
Σ υνθήκες μόνιμης λειψυδρίας αντιμετωπίζει η Ελλάδα, αν δεν ληφθούν αμέσως μέτρα για την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης διαχειριστικής πολιτικής νερού. Αυτό τονίζει το ΤΕΕ με ανακοίνωσή του με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Και εξηγεί ότι το υδρολογικό καθεστώς στην Ελλάδα διαφοροποιεί τις ανατολικές περιοχές της χώρας, μαζί με τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, που είναι ιδιαίτερα προβληματικές από πλευράς φυσικού εμπλουτισμού σε νερό. Η ανισότητα αυτή σε συνδυασμό με την πολύ υψηλή κατανάλωση που φθάνει ως και στην σπατάλη, με ιδιαίτερη ένταση στη Θεσσαλία για την αγροτική χρήση και στην Αττική για την αστική, δημιουργούν σχεδόν μόνιμες συνθήκες λειψυδρίας. Το ΤΕΕ κρίνει απολύτως αναγκαίο τον εξορθολογισμό των χρήσεων του νερού. Ιδιαίτερα για την αγροτική χρήση προτείνεται μια πολιτική νερού που να αφορά την επιλογή των κατάλληλων καλλιεργειών και τη σημαντική μείωση της σπατάλης με την αλλαγή των τρόπων αρδεύσεων.
Για «ανησυχητικά μηνύματα» κάνει λόγο ο υπεύθυνος Δημοσίων Εργων και Περιβάλλοντος του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου του ΠαΣοΚ κ. Ανδρέας Λοβέρδος σε δήλωσή του με αφορμή τον σημερινό εορτασμό. Και εξηγεί ότι σύμφωνα με μελέτη της Πανελλήνιας Ενωσης Βιοεπιστημόνων στη χώρα μας έχουμε ανισοκατανομή στις βροχοπτώσεις, στους διαθέσιμους υδατικούς και παραγωγικούς εδαφικούς πόρους, καθώς και στους δείκτες κατανάλωσης νερού. Επίσης έχουμε αναποτελεσματικότητα στην ανακύκλωση των πόρων και πολυαρχία στη διαχείριση του νερού, όπου εμπλέκονται έξι συναρμόδια υπουργεία. Ο κ. Λοβέρδος αναφέρει ότι «η ελληνική κυβέρνηση,δυστυχώς,βαδίζει με βήμα σημειωτόν» ενώ «η Εθνική Επιτροπή Υδάτων,που αποτελείται από έξι υπουργούς,είναικατ΄ ουσίανανενεργός» .
