Ηέξαρση του φαινομένου των δασικών πυρκαϊών ανέδειξε το πρόβλημα της έλλειψης προστασίας των δασών και της έλλειψης δασικής πολιτικής. Τα δημόσια δάση καίγονται και μετατρέπονται σε δασικές εκτάσεις γιατί με τον τρόπο αυτό αδυνατίζει σημαντικά ο δημόσιος χαρακτήρας των και μη υπάρχοντος δασολογίου- κτηματολογίου μπαίνουν σε εφαρμογή δοκιμασμένες παράνομοι μέθοδοι και τεχνάσματα μετατροπής των δασικών εκτάσεων σε αγροτικές, σε οικόπεδα και σε εκτάσεις για τουριστική, οικιστική κ.λπ. ανάπτυξη. Στην όλη αυτή εγκληματική και άριστα μεθοδευμένη επιχείρηση συμμετέχουν πολύ ικανοί μαχητές όπως καταπατητές, εμπρηστές, βοηθούμενοι από οικοδομικούς συνεταιρισμούς, ικανούς δικηγόρους, ενίοτε και από φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης και την Εκκλησία.
Ολοι αυτοί με τη συμβολή των κυβερνώντων και την ανοχή της κοινωνίας διαπράττουν επί δεκαετίες τώρα το διαρκές έγκλημα καταστροφής των δασών μας. Αυτή είναι μια τακτική που εφαρμόσθηκε επανειλημμένα στην πράξη και πέτυχε. Η ίδια συνταγή εφαρμόσθηκε στον Υμηττό, στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα, στο υπόλοιπο Λεκανοπέδιο και σε όλη την Ελλάδα. Τα συμφέροντα είναι τεράστια. Μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής υπάρχουν 300.000 αυθαίρετες οικοδομές (Ρακιντζής Λ., Γεν. Επιθ/τής Δημ. Διοίκησης). Ενα στρέμμα καταπατημένης έκτασης αξίζει σήμερα μέχρι και 1- 2 εκατ. ευρώ. Κάντε μια επίσκεψη στον Εθνικό Δρυμό του Παρνασσού για να εκτιμήσετε την υφιστάμενη κατάσταση. Το κράτος είναι ανύπαρκτο. Οι παρανομούντες δεν τιμωρούνται.
Οσο θα εφαρμόζεται η δασική πολιτική που ασκείται εδώ και 30- 40 χρόνια, τα δάση της Ελλάδας θα καίγονται, θα καταπατούνται και θα οικοπεδοποιούνται. Εργαλεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος προστασίας των δασών μας είναι μεταξύ άλλων οι ακόλουθες ενέργειες: * Η επικύρωση με νόμο των δασικών χαρτών, οι οποίοι είναι έτοιμοι από το 1979. * Σύνταξη και επικύρωση με νόμο του δασικού κτηματολογίου.
* Σύνταξη και επικύρωση με νόμο του εθνικού κτηματολογίου.
Με τους δασικούς χάρτες θα γνωρίζουμε ποια έκταση είναι δασική ή χορτολιβαδική, και ποια είναι δάσος. Με το δασικό και το εθνικό κτηματολόγιο θα γνωρίζουμε σε ποιον ανήκει η οποιαδήποτε έκταση. Τότε τα πράγματα θα απλουστευθούν γιατί θα αποτρέπονται οι εμπρησμοί, θα αποκλείονται οι παράνομες ενέργειες αλλαγής χρήσεως γης και οι οικοπεδοποιήσεις, ενώ παράλληλα θα μπορεί να εφαρμοσθεί μια πολιτική χωροταξικού σχεδιασμού και ανάπτυξης.
Την πλήρη ευθύνη για τη συνέχιση της δασοκτόνου δασικής πολιτικής την έχουν οι εκάστοτε κυβερνώντες. Γιατί άραγε επί 30 και 40 χρόνια τώρα δεν επικυρώθηκαν δασικοί χάρτες; Γιατί δεν συντάχθηκε το δασικό και το εθνικό κτηματολόγιο, με αποτέλεσμα να είμαστε οι τελευταίοι στην Ευρώπη χωρίς κτηματολόγιο; Η απάντηση είναι απλή: οι εκάστοτε κυβερνώντες ή ήταν ανίκανοι να το υλοποιήσουν (πράγμα απίθανο) ή δεν ήθελαν, διότι εξυπηρετούσαν και εξυπηρετούν συμφέροντα όσων κερδίζουν από την εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής. Με λίγα λόγια είναι τα ίδια τα κόμματα εξουσίας υπεύθυνα, είναι οι ηθικοί αυτουργοί για την τεράστια συμφορά και βαρβαρότητα που δέρνει τον τόπο όλα αυτά τα χρόνια με τις καταστροφές των δασών και του περιβάλλοντος, την παράνομη δόμηση μέσα στα δάση, τους παράνομους οικισμούς, την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού, τη διαπλοκή και διαφθορά που συνοδεύουν την ασκούμενη πολιτική. Κάποια ακόμη στοιχεία που αποκαλύπτουν την δασοκτόνο πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας και τους πραγματικούς ενόχους:
Το εθνικό κτηματολόγιο ήταν κατά τον κ. Λαλιώτη το μεγαλύτερο από τα μεγάλα έργα του ΠαΣοΚ. Το έργο αυτό εξελίχθηκε σε ένα τεράστιο σκάνδαλο που διέσυρε τη χώρα μας διεθνώς με επιβολή προστίμων από την Ευρωπαϊκή Ενωση ενώ οι υπεύθυνοι απαλλάχθηκαν με βούλευμα. Η σημερινή κυβέρνηση προσπάθησε πρόσφατα να αναθεωρήσει το άρθρο 24 του Συντάγματος που αφορά τα δάση και νόμιμα και ωραία να πετύχει τον αποχαρακτηρισμό εκατομμυρίων στρεμμάτων δάσους- δασικών εκτάσεων. Το ΠαΣοΚ ως αντιπολίτευση αντέδρασε, όπως και τα άλλα κόμματα, αλλά και παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος. Η προσπάθεια απέτυχε. Το ίδιο ακριβώς σενάριο αλλά με κυβέρνηση του ΠαΣοΚ και αντιπολίτευση τη ΝΔ είχε επαναληφθεί το 2001. Τρανή απόδειξη ότι και τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν την ίδια πολιτική στο θέμα αυτό και με περίσσευμα υποκρισίας την εφαρμόζουν.
Η Δασική Υπηρεσία ήταν μέχρι τις αρχές της 10ετίας του ΄80 οργανωμένη και με τεράστιο έργο στον τομέα των δασών (προστασία, διαχείριση, αξιοποίηση, αναδασώσεις, αφανή δασοτεχνικά έργα), το οποίο κάποτε πρέπει να παρουσιασθεί στον ελληνικό λαό. Την Υπηρεσία αυτή τη συρρίκνωσαν, την αποδεκάτισαν και τη μετέτρεψαν σε Υπηρεσία-σφραγίδα. Κατάργησαν την Κρατική Εκμετάλλευση των δημόσιων δασών, των οποίων τη διαχείριση παρέδωσαν στους δασικούς συνεταιρισμούς, τους οποίους μετέτρεψαν σε εμπόρους. Μείωσαν σταδιακά μέχρι μηδενισμού τις πιστώσεις για τα δάση (0,03 εκατ. ευρώ ή 12 εκατ. δρχ. ανά Δασαρχείο για το έτος 2006), υποβαθμίζοντας έτσι την ποιότητα των δασών και βάζοντας σε κίνδυνο την προστασία και την αειφορία του δάσους. Αυτά συμβαίνουν διότι τα έργα για την προστασία και την αειφορία του δάσους, ενώ είναι αφανή και σωτήρια, δεν φέρνουν ψήφους και δεν έχουν εγκαίνια. Υποβάθμισαν και σταδιακά εξαφάνισαν τη δασική έρευνα. Τις αρμοδιότητες της Δασικής Υπηρεσίας τις μοίρασαν σε διάφορα υπουργεία (ΥΠΕΧΩΔΕ, Εσωτερικών, Περιφερειάρχες, Πυροσβεστική Υπηρεσία). Ενώ οι δασικοί υπάλληλοι συνεχώς μειώνονται και οι δραστηριότητες της Δασικής Υπηρεσίας συρρικνώνονται, ιδρύονται συνεχώς δασολογικές σχολές (λειτουργούν ήδη δύο πανεπιστημιακές σχολές και τρία Τμήματα ΤΕΙ) που παράγουν ανέργους αποφοίτους.
Ποιος είναι σήμερα ο αρμόδιος υπουργός για τα δάση; Ο υπουργός Γεωργίας, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ; Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία να είναι υπεύθυνος για τα δάση και το περιβάλλον ο υπουργός Χωροταξίας και Δημοσίων έργων. Είναι σαν να βάλουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Η μόνη πράξη του κ. Μπασιάκου ως υπουργού υπευθύνου για τα δάση ήταν η πολύ πρόσφατη κατάθεση σχεδίου νόμου, με τον οποίο προεκλογικά θα σταματούσαν οι κατεδαφίσεις των αυθαιρέτων κτισμάτων μέσα στα δάση.
Είναι περιττά τα κροκοδείλια δάκρυα από την πλευρά των υπευθύνων κάθε φορά που καίγονται τα δάση μας, που χάνονται οι πιλότοι μας και οι δασοπυροσβέστες μας. Συνυπεύθυνοι όμως στο έγκλημα που διαπράττεται συνεχώς είναι και όσοι από εμάς στηρίζουν ή ανέχονται τη συγκεκριμένη πολιτική, γιατί: «Το άλλο μισό της βαρβαρότητας είναι να την ανέχεσαι». Ο κ. Ιωάννης Κακαράς είναι διδάκτωρ Δασολογίας, καθηγητής ΤΕΙ.
