Η διαφθορά δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Αποτελεί μία μετρήσιμη πραγματικότητα, με συγκεκριμένες αρνητικές συνέπειες και διαβρωτικές επιπτώσεις στους διαφόρους τομείς της δημόσιας ζωής. Ιδιαίτερα στον χώρο της Υγείας, η διαφθορά συνιστά τη μεγάλη νόσο! Πολλαπλασιάζει το λειτουργικό κόστος των νοσοκομείων, επιβαρύνει τις δαπάνες νοσηλείας, υποβαθμίζει την ποιότητα της δημόσιας περίθαλψης. Η διαφθορά εκτρέφεται μέσα από τις προμήθειες νοσοκομειακού εξοπλισμού, μέσα από τη διακίνηση ιατροφαρμακευτικού υλικού, μέσα από τις τρέχουσες ανάγκες της νοσηλείας.

Η αποτελεσματική καταπολέμηση του φαινομένου θα εξοικονομούσε πόρους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, θα απέτρεπε τη συνέχιση της διαφθοράς και θα επέτρεπε τη δραστική αναβάθμιση του δημοσίου συστήματος Υγείας σε επίπεδο υποδομών και παρεχομένων υπηρεσιών. Απαιτείται όμως η λήψη άμεσων αποφάσεων και συγκεκριμένων μέτρων, που δεν θα παραμείνουν απλές εξαγγελίες.

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τη μαγική συνταγή! Αρκεί να υιοθετήσουμε και να εφαρμόσουμε με απαρέγκλιτη θέληση ένα πλέγμα μέτρων που ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, εξασφαλίζοντας ποιότητα και ευταξία στο σύστημα Υγείας που απολαμβάνουν οι ευρωπαίοι ασθενείς. Μεταξύ των άλλων φρονούμε ότι πρωταρχικής σημασίας είναι:

– Αμεσος διαχειριστικός έλεγχος σε όλους τους λογαριασμούς και τις δαπάνες των δημοσίων νοσοκομείων, από ελληνική ή ξένη εταιρεία ή από σώμα ορκωτών λογιστών.

– Σύσταση μόνιμης και ενιαίας επιτροπής προμηθειών, με πρόεδρο σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου ο οποίος θα εγκρίνεται από την ολομέλειά του και μέλη: σύμβουλο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τον αρμόδιο Γενικό Διευθυντή του ΥΥΚΚΑ, τον εκάστοτε διοικητή του νοσοκομείου που αφορούν οι προμήθειες και τον εκάστοτε πρόεδρο της επιστημονικής επιτροπής του νοσοκομείου.

– Πλήρης διαχωρισμός του ασφαλιστικού τομέα από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του ΙΚΑ. Αυτό θα επιτρέψει τον καλύτερο έλεγχο δαπανών και στους δύο τομείς, ενώ θα περιοριστεί δραστικά το φαινόμενο της «ουράς» στα ιατρεία του ΙΚΑ αν οι γιατροί βλέπουν συγκεκριμένο αριθμό ασθενών και οι ασθενείς πληρώνουν έξτρα, πέραν του αριθμού αυτού. Οι παρακλινικές εξετάσεις θα γίνονται στα εργαστήρια του ΙΚΑ, ο αριθμός των οποίων μπορεί να αυξηθεί, είτε κατόπιν συνεννοήσεως με τα κρατικά νοσοκομεία, ανάλογα με την περιοχή του ασφαλισμένου, είτε ακόμη με συμβάσεις με ιδιωτικά εργαστήρια.

– Διαχωρισμός των νοσοκομειακών γιατρών από τους ιδιώτες γιατρούς. Οσοι γιατροί εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία (ΕΣΥ, ΙΚΑ, στρατιωτικά ιδρύματα, πανεπιστημιακές κλινικές) θα έχουν τους ίδιους κανόνες και προνόμια. Θα είναι πλήρους απασχόλησης με δυνατότητα απογευματινών ιατρείων εντός του νοσοκομείου τους. Αποτέλεσμα: εργασιακή ομοιογένεια, κοινό τιμολόγιο και ενιαία εξέλιξη. Οσοι διακρίνονται για το κλινικό, εργαστηριακό ή ερευνητικό έργο τους, θα επιβραβεύονται αναλόγως.

– Καθιέρωση λογιστικής εκθέσεως για το διοικητικό συμβούλιο στην οποία θα απεικονίζονται κάθε εξάμηνο όλα τα οικονομικά στοιχεία και οι συναλλαγές ώστε να παρέχεται πλήρως η εικόνα της εκτελέσεως του προϋπολογισμού των τυχόν υπερβάσεων ή αποκλίσεων και της τηρήσεως πλήρως της διαφάνειας στον τομέα των προμηθειών.

Με τα παραπάνω βασικά μέτρα- τα οποία βέβαια οριοθετούν ενδεικτικά την αναγκαία προσπάθεια για εξυγίανση του χώρου της Υγείας- επιτυγχάνονται εν πολλοίς περιστολή και εξορθολογισμός δαπανών, ομοιογένεια στις εργασιακές σχέσεις των γιατρών, νοικοκύρεμα του ΙΚΑ και διαφάνεια σε όλο το φάσμα της λειτουργίας των νοσοκομείων.

Γιατί αυτοί είναι τελικά οι δύο νοσογόνοι παράγοντες της διαφθοράς: η αταξία και η αδιαφάνεια. Είναι καιρός να απαλλάξουμε τον χώρο της Υγείας από τους ιούς εκείνους που τον κάνουν να νοσεί!

Ο κ. Στ. Χατζηγάκης είναι χειρουργόςοφθαλμίατρος, επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ των ΗΠΑ και αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Ιδρύματος Παν. Χατζηγάκη.