Για τον Ολιβιέ Νταάν, νεαρό σκηνοθέτη της κινηματογραφικής βιογραφίας της Εντίθ Πιαφ «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» («La vie en rose»/ «La mome») οι αυθεντικοί καλλιτέχνες δεν γνωρίζουν τα σύνορα που χωρίζουν τη ζωή από την τέχνη. « Η Εντίθ Πιαφ αποτελεί το τέλειο παράδειγμα.Η σπίθα ανάμεσα στην ίδια την ύπαρξη της Πιαφ και την τέχνη της ήταν τα θεμέλια μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυΐας » είπε ο Νταάν στο τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου όπου η «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» έκανε παγκόσμια πρεμιέρα.
Το αν όμως ο Νταάν κατάφερε να μεταφέρει στο σελιλόιντ το σπουργίτι που έγινε η «ψυχή του Παρισιού» όπως είχε κάποτε αποκαλέσει την Πιαφ η Μαρλένε Ντίτριχ, το οφείλει κυρίως στη συμβολή της ηθοποιού Μαριόν Κοτιγιάρ. Στα 31 της χρόνια η Γαλλίδα ηθοποιός διεκδικεί και δικαιωματικά πλέον μία θέση ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις της ευρωπαϊκής υποκριτικής. Ως Πιαφ σε αφήνει άφωνο· σπανίως βιογραφίες πραγματικών προσώπων μπορούν να προκαλέσουν τέτοια συναισθηματική ποικιλία, ενώ θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η εμφάνισή της ως Πιαφ αλλάζει αναλόγως με την περίοδο στην οποία βρίσκεται η ταινία (η ιστορία κυμαίνεται ανάμεσα στο 1918 και στο 1963, την χρονιά του θανάτου της Πιαφ).
Γεννημένη το 1975 στο Παρίσι, η Κοτιγιάρ, παιδί ηθοποιών, δεν είναι χθεσινή στο επάγγελμα. Η καριέρα της αρχίζει σε ηλικία 16 ετών, με την ταινία «L΄ histoire du gar on qui voulait qu΄on l΄embrasse», ενώ στην εργογραφία της θα βρούμε παραπάνω από 35 τηλεοπτικές και κινηματογραφικές εμφανίσεις της. Το ντεμπούτο της σε αμερικανική παραγωγή έκανε το 2003 παίζοντας στην ταινία «Βig Fish: Απίθανες ιστορίες» του Τιμ Μπάρτον και προσφάτως την είδαμε στο πλευρό του Ράσελ Κρόου στην αισθηματική κωμωδία του Ρίντλεϊ Σκοτ «Α good year». Μέχρι πρότινος η Κοτιγιάρ στη χώρα της ήταν περισσότερο γνωστή από τη συμμετοχή της στη σειρά ταινιών «Τaxi», παραγωγής Λυκ Μπεσόν (είχε προταθεί και για το βραβείο Cesar το 1999). Το 2003 απέσπασε θετικές κριτικές για την ερμηνεία της στη μεγάλη επιτυχία «Αγάπα με αν τολμάς» στο πλευρό του Γκιγιόμ Κανέ και το 2004 συμμετείχε στην ταινία του ΖανΠιερ Ζενέ «Ατελείωτοι αρραβώνες», όπου και απέσπασε το βραβείο Cesar Β΄ Γυναικείου Ρόλου. Η μεταμόρφωσή της σε Εντίθ Πιαφ είναι στην κυριολεξία η αφετηρία μιας νέας καριέρας για την Κοτιγιάρ.
Ο περιοριστικός χρόνος των γυρισμάτων της «Ζωής σαν τριαντάφυλλο» δεν επέτρεψε στην Κοτιγιάρ να μπει στη διαδικασία των προβών (ο μισός χρόνος των γυρισμάτων ανά ημέρα ήταν αφιερωμένος στο βαρύ μακιγιάζ της). Ο Νταάν ζήτησε από την ηθοποιό να κάνει έρευνα πάνω στη ζωή της Πιαφ, αλλά είναι σαφές από το αποτέλεσμα ότι ούτε ο σκηνοθέτης ούτε η Κοτιγιάρ είχαν στόχο τη μίμηση, όπως συμβαίνει συνήθως στις βιογραφίες προσωπικοτήτων. Αντιθέτως, η ερμηνεία της Κοτιγιάρ δίνει την εντύπωση ότι ως ηθοποιός «συνυπάρχει» με την Πιαφ, κάτι που η Κοτιγιάρ υποστήριξε θερμά λέγοντας ότι παίζοντας την Πιαφ ανακάλυψε δύο ρόλους: « Του ανθρώπου που υποδυόμουν και του εαυτού μου ».
Η ταινία «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Πέμπτη στο πλαίσιο του 8ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας.
