Θα μπορούσε να είναι σενάριο για ταινία. Ενας χωροφύλακας τραυματίζει θανάσιμα έναν νέο και τον βασανίζει ως την τελευταία του πνοή. Στη συνέχεια βασανίζει αγρίως τον σύντροφο του νεκρού. Αργότερα ο εκπρόσωπος της… τάξης απαλλάσσεται σχεδόν από κάθε κατηγορία. Τέσσερις δεκαετίες μετά ο βασανιστής στέλνει στα δικαστήρια τον βασανισθέντα γιατί τον αποκάλεσε με την ιδιότητα που τον γνώρισε… «Βασανιστή». Στη Θεσσαλονίκη τα αίματα έχουν ανάψει, καθώς μαζί με την υπόθεση αναδύεται στην επιφάνεια το «κουκούλωμα» εγκλημάτων που συνέβησαν σε καιρούς… εν γύψω και αντιμετωπίστηκαν από τη Δικαιοσύνη «χλιαρά», στους πρώτους βηματισμούς της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας. Φαίνεται ότι ακόμη και σήμερα κάποια πράγματα προκαλούν αναταραχές στη συλλογική ιστορική μνήμη.
Την Παρασκευή ξεκίνησε στο κατάμεστο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης η πολύκροτη εκδίκαση της μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμηση του συνταξιούχου χωροφύλακα κ. Αντώνη Λεπενιώτη κατά του κ. Νάντη Χατζηγιάννη. Η ακροαματική διαδικασία ξεκίνησε σε φορτισμένο συναισθηματικά κλίμα, καθώς οι στιχομυθίες που ακούστηκαν ξύπνησαν μνήμες από τον αντιδικτατορικό αγώνα. «Σήμερα δεν μπορείς να μου απαγορεύσεις να μιλήσω. Με ποδοπάτησες, με έδεσες και με το πιστόλι σου έκανες εικονικές εκτελέσεις εναντίον μου την ώρα που ήμουν ξαπλωμένος καταγής» είπε ο κ. Χατζηγιάννης κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Μιλώντας για τον θάνατο του συντρόφου του Γιάννη Χαλκίδη του είπε: «Τον ποδοπάτησες, τον έβγαλες την ψυχή. Δολοφόνε!». Απαντώντας ο κ. Λεπενιώτης τον χαρακτήρισε «εμπαθή», ενώ νωρίτερα ισχυρίστηκε: «Δεν γνώριζα τον κατηγορούμενο. Μου επιτέθηκε φραστικά. Με απείλησε και με εξύβρισε χυδαία. Με εξέθεσε στους οικείους μου».
Ο συνήγορος του κ. Χατζηγιάννη και πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος παρουσίασε ένα έγγραφο που αποδεικνύει τη συμμετοχή του συνταξιούχου χωροφύλακα στην αιματηρή επιχείρηση του Σεπτεμβρίου του 1967, την οποία ο κ. Λεπενιώτης αρνείται. Παρούσες στο δικαστήριο ήταν και οι δύο αδελφές του Χαλκίδη, ενώ λόγω της παρέλευσης του ωραρίου του γραμματέα η διαδικασία διεκόπη και θα συνεχιστεί αύριο στις 10.30.
Τον Σεπτέμβριο του 1967 στη Θεσσαλονίκη εκρηκτικός μηχανισμός κατέστρεψε μία κολώνα της ΔΕΗ και προκάλεσε μπλακάουτ στο κέντρο της πόλης. Τα πανηγυρικά εγκαίνια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης ετέθησαν για δέκα λεπτά εν σκότει. Αλλωστε αυτός ήταν ο στόχος του αρχικού σχεδίου του «Πατριωτικού Μετώπου», να εκθέσει δηλαδή το επαχθές καθεστώς των συνταγματαρχών στα μάτια των ξένων επισήμων που παρευρίσκονταν στους χώρους της Εκθέσεως. Η απάντηση ήλθε γρήγορα. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 5ης Σεπτεμβρίου έφοδος χωροφυλάκων της Ασφαλείας Θεσσαλονίκης εντόπισε στη γιάφκα της οδού Φιλλελήνων την ομάδα «ΠΑΜ» που χάλασε την εικόνα της χούντας. Επειτα από ολιγόλεπτο κυνηγητό ένας νεαρός οικοδόμος, ο 27χρονος Γιάννης Χαλκίδης, έπεσε νεκρός από τις σφαίρες του χωροφύλακα Αντώνη Λεπενιώτη. Οι υπόλοιποι σύντροφοι του Λεπενιώτη, μεταξύ των οποίων ο κ. Νάντης Χατζηγιάννης, συνελήφθησαν, ανακρίθηκαν, βασανίστηκαν, καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν. Μάλιστα στο μνημόσυνο του νεκρού νέου οι αστυνομικοί που εκτέλεσαν την επιχείρηση παρασημοφορήθηκαν με βασιλικό διάταγμα.
Εννέα χρόνια αργότερα, όταν πια η χούντα αποτελούσε παρελθόν, ο κ. Λεπενιώτης καταδικάστηκε σε φυλάκιση τεσσάρων μηνών για βασανιστήρια εις βάρος του Κώστα Παπαδόπουλου που ήταν συγκατηγορούμενος με τον Χατζηγιάννη και είχε καταδικαστεί σε δωδεκαετή κάθειρξη το 1967. Για τα βασανιστήρια σε βάρος του Χατζηγιάννη η Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι η μήνυση είχε κατατεθεί με 24 ώρες καθυστέρηση και ως εκ τούτου το αδίκημα έχει πια παραγραφεί. Οσο για την κατηγορία του φόνου του Χαλκίδη, ο Λεπενιώτης απηλλάγη με βούλευμα που στηρίχθηκε σε ισχυρισμό των ανωτέρων του, οι οποίοι υποστήριξαν ότι βρισκόταν σε άλλη επιχείρηση, στην Καλαμαριά, παρά την ύπαρξη επίσημου καταλόγου της Ασφαλείας Θεσσαλονίκης που διαβεβαίωνε ότι εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία.
Τριάντα επτά χρόνια μετά το φονικό, σε μια τυπική διαδρομή του 14, του λεωφορείου του ΟΑΣΘ που ενώνει τα Κωνσταντινουπολίτικα με τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, δύο βλέμματα συναντήθηκαν. Ο κ. Χατζηγιάννης αναγνώρισε στο πρόσωπο ενός γέροντα τον βασανιστή του, κ. Λεπενιώτη. Ο κ. Χατζηγιάννης άρχισε να φωνάζει: «Δολοφόνε του Χαλκίδη, φασίστα και βασανιστή εκατοντάδων συμπολιτών μου στα χρόνια της δικτατορίας». Εναν μήνα αργότερα ο συνταξιούχος χωροφύλακας της Ασφαλείας Θεσσαλονίκης έκανε μήνυση στον κ. Χατζηγιάννη για συκοφαντική δυσφήμηση και το 2007 κατέθεσε αγωγή κατά του κ. Χατζηγιάννη και της εφημερίδας «Αγγελιοφόρος» για δημοσίευση «συκοφαντικής συνέντευξης», ζητώντας 200.000 ευρώ.
