Μετά τον διασυρμό ήρθε και ο εξοστρακισμός της 16χρονης μαθήτριας, που κατήγγειλε τον βιασμό της από τέσσερις συμμαθητές της. Η Αμάρυνθος δεν στήριξε στα δύσκολα τη μικρή μετανάστρια από τη Βουλγαρία, η οποία στις συναντήσεις που είχε με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο και με στελέχη του υπουργείου Παιδείας ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ πια στη μικρή κωμόπολη.
Την ίδια ώρα, οι καθηγητές της οχυρώθηκαν πίσω από το γράμμα του νόμου για να δικαιολογήσουν την απόφαση με την οποία επέβαλαν στη 16χρονη κοπέλα την ίδια ποινή με τους υπόλοιπους μαθητές που εμπλέκονται στην υπόθεση. Οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης, όλοι ανήλικοι, δικαιούνται προστασία, χωρίς όμως οι αυτόκλητοι δικαστές να αντιστρέφουν τους ρόλους θύτη και θύματος. «Δεν είμαστε δικαστές» υποστήριξαν οι καθηγητές από το Σύλλογο διδασκόντων της Αμαρύνθου, δικαιολογώντας την απόφασή τους. Στάση Ποντίου Πιλάτου τήρησε και το υπουργείο Παιδείας, το οποίο κατόπιν εορτής σπεύδει να διατάξει έλεγχο νομιμότητας επί της αποφάσεως των καθηγητών. Με καθυστέρηση πολλών ημερών, η υπουργός Παιδείας κυρία Μαριέττα Γιαννάκου ζήτησε να διερευνηθεί αν εκλήθησαν σε απολογία νόμιμα και εμπρόθεσμα όλοι οι εμπλεκόμενοι μαθητές και η μαθήτρια, προκειμένου ο σύλλογος των διδασκόντων να σχηματίσει εμπεριστατωμένη άποψη για την υπόθεση, με βάση την οποία έλαβε τη σχετική απόφαση, όπως προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία.
Στο Λύκειο Αμαρύνθου η ετυμηγορία είχε εκδοθεί από την αρχή της εβδομάδας: ένοχη χωρίς ελαφρυντικά. Ενοχη επειδή «είπε ψέματα για τον βιασμό και τώρα δεκαεξάχρονα παιδιά έχουν φάκελο στην αστυνομία. Ξέρετε τι σημαίνει να έχεις φάκελο;» ρωτούν δεκαεξάχρονα με ύφος ανθρώπου που μπαινοβγαίνει χρόνια στα κρατητήρια. Ενοχη επειδή ήταν «ψώνιο, για το μυαλό της και για τους βαθμούς της». Ενοχη γιατί «δεν ήταν καθόλου ωραία. Σας το λέω, δεν άξιζε τον κόπο!». Την περασμένη Τετάρτη η μητέρα της 16χρονης από τη Βουλγαρία που κατήγγειλε βιασμό από τέσσερις συμμαθητές, στο σχολείο, στη διάρκεια των καταλήψεων, πήγε στην Αμάρυνθο για να συζητήσει με τους καθηγητές το μέλλον της κόρης της. Μόνο που στο συγκεκριμένο σχολείο, ανεξαρτήτως της γνώμης των εκπαιδευτικών, η κόρη της δεν έχει μέλλον.
* «Καλύτερα να τη λιντσάρουμε»
«Αν έρθει ξανά εδώ δεν θα της μιλάει κανένας. Θα την έχουμε στην απομόνωση!» λέει με έντονο ύψος μια συμμαθήτριά της. «Εγώ λέω καλύτερα να τη λιντσάρουμε!» πετάγεται η διπλανή της και τα παιδιά που περιμένουν τους γονείς τους ή το λεωφορείο για να επιστρέψουν στα σπίτια τους ξεσπούν σε χειροκροτήματα.
Οι ποινές που επέβαλε ο Σύλλογος Διδασκόντων του Λυκείου Αμαρύνθου – πενθήμερη αποβολή για τα τέσσερα αγόρια αλλά και για τη 16χρονη – προκάλεσαν αντιδράσεις. Οι καθηγητές δηλώνουν ότι η μαθήτρια είναι ευπρόσδεκτη πίσω στο σχολείο και ότι θα την αγκαλιάσουν. Οι συμμαθητές της όμως; Η απόφαση των καθηγητών απλώς επιβεβαίωσε αυτό που έχουν στο μυαλό τους, ότι τα αγόρια διασύρονται άδικα αφού για ό,τι έγινε υπήρχε η συναίνεση του κοριτσιού. «Τους έθιγε συνέχεια τον ανδρισμό τους. Τι θέλατε να κάνουν τα παιδιά;» λέει ένας νεαρός από τη στενή παρέα των τεσσάρων. «Τι σημαίνει τους έθιγε τον ανδρισμό τους;» ρωτώ. «Να, τους έλεγε ότι δεν ξέρουν τίποτα από σεξ, τους προκαλούσε». Ενας ξερακιανός έφηβος παρεμβαίνει: «Υπάρχει περίπτωση να σου πει ένα κορίτσι να κάνεις σεξ και να πεις όχι; Τρελοί είσαστε;» ρωτά και οι φίλοι του συμφωνούν. «Ακόμα και ομαδικό σεξ; Και βιντεοσκόπηση;» ρωτάω. «Ναι, πού είναι το κακό δηλαδή; Αμα θέλουν όλοι…». «Σε νοιάζει εσένα τι έχω εγώ στο κινητό μου;». «Δικό μου είναι ό,τι θέλω γράφω. Είναι προσωπικά δεδομένα» πετάγονται δύο ακόμα. «Εσείς, δηλαδή, έχετε όλοι ολοκληρωμένες σχέσεις;» ξαναρωτώ. «Ουουου…». Μπορεί να είναι έτσι, μπορεί να είναι και κομπασμός της ηλικίας. Αυτό που παραξενεύει είναι ο ωμός τρόπος που αναφέρονται στις σχέσεις: δεν μιλούν για ερωτικά σκιρτήματα, για αγάπη, για ζευγάρια. Στη ζωή τους υπάρχει – με όποιον τρόπο υπάρχει – το σεξ, αλλά όχι ο έρωτας.
* «Θανατηφόρο» κουτσομπολιό
Τα κορίτσια, πιο δίπλα, ακούν αλλά δεν μιλούν για τις σχέσεις τους. Αντιθέτως, ξέρουν χαρτί και καλαμάρι τις σχέσεις της 16χρονης συμμαθήτριάς τους αλλά και της μητέρας της. «Πού τα μάθατε όλα αυτά, τα κουβεντιάζετε στο σπίτι;». Σηκώνουν αδιάφορα τους ώμους. «Ναι, όλοι εδώ τα ξέρουν» λένε. «Τι περιμένατε να κάνει η κόρη με το ποιον της μητέρας! Από ό,τι γονείς βγεις τέτοιος θα γίνεις!» δηλώνει κατηγορηματικά μια μαυροφορεμένη με σιδεράκια στα δόντια και όλοι γύρω – αγόρια και κορίτσια – συμφωνούν και υπερθεματίζουν. «Ακουσα ότι η μάνα δούλευε σε μπαρ στην Ερέτρια. Και εγώ τώρα το έμαθα…» μου ψιθυρίζει εμπιστευτικά ένας γεροδεμένος νεαρός με ύφος Πουαρό. «Ο πατέρας της στη Βουλγαρία είναι τζογαδόρος, πίνει, και τον κυνηγάει η μισή Ιντερπόλ. Η ίδια μου το είπε» προσθέτει μια κοπέλα. «Για τα αγόρια και τους γονείς τους δεν ισχύει το ίδιο;» επιμένω. «Ααα… Εσείς δεν καταλαβαίνετε τίποτα! Τα αγόρια είναι πολύ καλά παιδιά, φοβερά άτομα, από τις καλύτερες οικογένειες. Καμία σύγκριση. Βρεθήκανε μπλεγμένοι χωρίς να το καταλάβουν. Οσο σκέφτομαι ότι ήμουν κι εγώ έτοιμος να κατεβώ μαζί τους στην τουαλέτα…» συμπληρώνει ένας ακόμη μάρτυρας υπεράσπισης.
Το Γυμνάσιο και το Λύκειο Αμαρύνθου στεγάζονται στο ίδιο κτίριο, κοντά στην είσοδο της πόλης, μέσα σε καταπράσινα χωράφια. Ολοι είναι θυμωμένοι με τα μέσα ενημέρωσης για τις διαστάσεις που πήρε η υπόθεση και για τον διασυρμό της πόλης τους. «Εσείς τα κάνετε όλα!», «εδώ δεν είναι Βέροια!», «σας δίνουμε κι εμείς τροφή, δεν λέω, αλλά κι εσείς κάνετε την τρίχα τριχιά! Καταστρέφετε ζωές, το καταλαβαίνετε;» διαμαρτύρονταν οι γονείς.
* «Κι αν έγινε βιασμός, δεν πειράζει»!
Η διαφορά με τη Βέροια είναι ότι εκεί οι κάτοικοι προσπαθούσαν να κατανοήσουν το αδιανόητο που συνέβη στην πόλη τους. Στην Αμάρυνθο αποφεύγουν κάθε συζήτηση, δίνουν την εντύπωση ότι απλώς θέλουν να ξεμπερδεύουν με τα γεγονότα. «Αν σταματήσετε εσείς οι δημοσιογράφοι, τα παιδιά θα γυρίσουν στο σχολείο τους. Κι αν έγινε βιασμός, δεν πειράζει. Μικρά είναι, θα ξεχάσουν» λέει ένας 65χρονος έμπορος στον παραλιακό δρόμο του χωριού. Ονομα ελάχιστοι δίνουν, στην κάμερα και στα τηλεοπτικά παράθυρα συγγενείς βγαίνουν με την πλάτη, την ίδια πλάτη που γυρνούν και στο συμβάν και στην οικογένεια από τη Βουλγαρία. Το χωριό είναι διχασμένο, όλοι γι’ αυτό συζητούν, τσακώνονται ακόμη και στο ταμείο του σούπερ μάρκετ. Ρατσισμός μπορεί να υπήρξε απέναντι στη μάνα και στην κόρη τα δέκα χρόνια που έζησαν στην Αμάρυνθο. Εκδηλώνεται τώρα, με όσα διαδίδονται σε βάρος τους, όχι μόνο επειδή είναι μετανάστριες αλλά γιατί είναι τόσο εύκολο να τους φορτώσουν το κρίμα.
Ενα από τα τρία κορίτσια της παρέας που βιντεοσκόπησαν το συμβάν βγαίνει από το σχολείο και τριγυρίζεται από δημοσιογράφους.
* «Βίντεο δεν προλάβαμε να τραβήξουμε»
«Εμείς όταν μάθαμε τι γινόταν κατεβήκαμε στις τουαλέτες. Ηταν μαζεμένα καμία εικοσιπενταριά άτομα απ’ έξω και κοίταζαν από την κλειδαρότρυπα. Ανοίξαμε την πόρτα και μπήκαμε μέσα. Βίντεο δεν προλάβαμε να τραβήξουμε. Σήκωσε μία το τηλέφωνο πάνω από την πόρτα αλλά δεν πρόλαβε να πάρει τίποτα. Ο πρωταγωνιστής αντέδρασε». «Ο πρωταγωνιστής ποιου πράγματος;». Αμηχανία. «Εεεε, δεν ξέρετε τι έγινε;». «Γιατί μπήκατε μόνο εσείς στις τουαλέτες;». «Δεν ξέρω. Οι άλλοι δεν ήθελαν… Μας είπαν ότι μέσα ήταν ο φίλος της μίας και θέλαμε να τον τσακώσουμε…». Η μητέρα της, που ήρθε μαζί με την – μάλλον 5χρονη – κόρη της για να μάθει τι έγινε στη συνεδρίαση των καθηγητών, αναλαμβάνει δράση. «Θα σας πω εγώ τι έγινε» λέει. Περιγράφει με χυδαίες κουβέντες και με εμφατικές χειρονομίες πώς η 16χρονη παρέσυρε τους αθώους συμμαθητές της στις τουαλέτες, πώς έκανε στοματικό σεξ, τι κουτσομπολιά κυκλοφορούν στην πόλη για τη μάνα. Η μεγάλη κόρη ντρέπεται, δύο φορές της κλείνει το στόμα με την παλάμη. Η μικρή που κρέμεται αμέριμνα στα κάγκελα της εξώπορτας του σχολείου, ρωτά με την απαλή της φωνούλα για ό,τι καινούργιο ακούει στην αφήγηση αλλά ποιος να της δώσει σημασία. «Σκέφτομαι συνέχεια τη στιγμή της ανάκρισης και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Εγώ πήγα για μάρτυρας και βρέθηκα κατηγορούμενη. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε» λέει η μεγάλη κόρη και φεύγει με το σκουτεράκι της.
* Η «παραβατικότητα» των γονέων
Οι τέσσερις κατηγορούμενοι προέρχονται από γνωστές οικογένειες του χωριού. Εκτός από τον γιο των καθηγητών, υπάρχει ένας γιος αστυνομικού και δύο γιοι εργατών. Τα δύο παιδιά έχουν χωρισμένους γονείς και αυτό είναι αρκετό για να πάρουν συγχωροχάρτι για τις πράξεις τους. «Τι σειρά να έχουν αυτά τα παιδιά; Αλλού η μάνα, αλλού ο πατέρας» λένε στο χωριό. Μάλλον είναι θέμα χρόνου να ξεχάσουν τη μητέρα από τη Βουλγαρία και να αρχίσουν τα σχόλια για τις ντόπιες χωρισμένες μαμάδες. Ηδη άρχισαν τα πρώτα υπονοούμενα για το πού δουλεύουν και με ποιους ζουν. Ο καποδιστριακός Δήμος Αμαρύνθου έχει 10.000 κατοίκους, από αυτούς το 20% είναι μετανάστες. Η περιοχή ζει από τον τουρισμό, τις ελιές, τη ΔΕΗ και τα τσιμέντα. «Είναι μια μεσοαστική περιοχή» λέει ο δήμαρχος κ. Ι. Μανούσος, ο οποίος έχει κουραστεί από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και έχει έτοιμη μια δήλωση για την αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας, προς πάσα χρήση. Για την «παραβατικότητα» των γονέων δεν μιλάει κανείς. Η φράση της μητέρας της 16χρονης περιγράφει ακριβώς την κατάσταση – τουλάχιστον στην Αμάρυνθο: «Εχουμε δώσει μεγάλη ελευθερία στα παιδιά μας και δεν ξέρουν τι να την κάνουν».
Κ. Παπούλιας: «Εχουμε ευθύνες όλοι μας»
Η περιπέτεια της 16χρονης μαθήτριας στην Εύβοια και όσα καταδικαστέα γεγονότα ακολούθησαν δεν άφησαν ασυγκίνητους τους εκπροσώπους της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας. Τη βία και τον ρατσισμό στηλίτευσαν με σκληρές φράσεις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλιας (φωτογραφία), ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ κ. Γ. Παπανδρέου και ο πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Αλ. Αλαβάνος. «Δεν μπορεί να γίνονται τέτοια πράγματα. Εχουμε ευθύνες όλοι μας. Να μπει ένα τέλος. Είναι ντροπή. Αμαυρώνουν τη χώρα» είπε ο κ. Παπούλιας σε συνάντησή του με το ΔΣ της οργάνωσης «Χαμόγελο του παιδιού». Παράλληλα έστειλε το «δεξί του χέρι», τον πρέσβη κ. Κ. Μπίκα, να συναντήσει τη νεαρή και τη μητέρα της για να τους εκφράσει τη συμπαράστασή του. Ο κ. Παπανδρέου κάλεσε την τοπική κοινωνία να περιφρουρήσει, όπως είπε, «τις αξίες της ανθρωπιάς με ιδιαίτερη προσοχή» και συμπλήρωσε: «Χρειάζεται τη μεγαλύτερη δυνατή ανθρωπιά μια κοπέλα που βρέθηκε μακριά από την πατρίδα της για να κάνει την Ελλάδα δικιά της». Ο κ. Αλαβάνος χαρακτήρισε «άθλιες καταστάσεις» τα όσα συνέβησαν στην Αμάρυνθο και έκανε λόγο για φαινόμενα ρατσισμού «που περνούν ορισμένες φορές τους πόρους της ελληνικής κοινωνίας».
