Κάνω την τρέλα μου και την πληρώνω ακριβά
Ο άνθρωπος που ξέρει καλύτερα από όλους στον χώρο του αθλητισμού ότι η νίκη είναι φάρμακο. Ο πρόεδρος που σκαρφάλωσε στο πράσινο καλάθι και κάρφωσε 15 και πλέον χρόνια θητείας στο… χόμπι του· το μπάσκετ. Ο κ. Παύλος Γιαννακόπουλος έγινε πρόσωπο της εφετεινής χρονιάς με ένα έπαθλο αλλά και με μια μαύρη σελίδα ανά χείρας στο ενεργητικό του. Στην κορυφή της διοίκησης του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ ευτύχησε να σηκώσει το Κύπελλο του πρωταθλητή Ελλάδος που κατέκτησε η ομάδα του. Λίγο πριν όμως είχε ντυθεί «οπαδός» και εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια του ντέρμπι της ομάδας του με την ΑΕΚ για να διαμαρτυρηθεί στον διαιτητή για μια απόφαση.
Συναντήσαμε τον πρόεδρο και οπαδό Παύλο Γιαννακόπουλο. Μιλήσαμε μαζί του. Για τίτλους και πόσο κοστίζουν σε χρήμα και προσπάθεια: «Είναι η χαρά μου και η τρέλα μου. Μια ακριβή τρέλα» λέει. Για τους «φανατικούς» οπαδούς και τα επεισόδια που προκαλούν: «Τους έχω χρηματοδοτήσει και ήταν λάθος. Κάποιοι ήρθαν στο γραφείο και μου είπαν: «Πρόεδρε, ή μας δίνεις εισιτήρια ή την Κυριακή στον αγώνα θα τα κάνουμε λίμπα»». Για την εισβολή του στον αγωνιστικό χώρο: «Ενήργησα από παρορμητισμό. Εκανα «πατάτα». Ηταν σφάλμα μου». Για τις μετεγγραφές και τις αλλαγές στην ομάδα την επόμενη περίοδο. Για τις σχέσεις του με τον πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός: «Δεν έχουμε ανοίξει πόλεμο. Διαφορά φιλοσοφίας έχουμε…». Για τη δύναμη των προέδρων και τα «μπλοκ» στη διαιτησία. Ο κ. Παύλος Γιαννακόπουλος μιλάει επίσης για τις λανθασμένες επιλογές του, για το όνειρό του να έρθει ο τίτλος του πρωταθλητή Ευρώπης στον Παναθηναϊκό για επί συνεχείς χρονιές, για τον γιο του που θέλει να πάει στη θύρα 13 αλλά δεν το κάνει. Ακούστε τον.
Υπήρχε σύνδρομο στέρησης τίτλων των παναθηναϊκών στο μπάσκετ; Πώς εξηγείτε τα έκτροπα μετά τον τελευταίο αγώνα με τον ΠΑΟΚ;
«Κοιτάξτε, δέκα χρόνια χωρίς τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος είναι αβάσταχτη έλλειψη. Γι’ αυτό ξεφάντωσαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού…».
«Ξεφάντωμα» το λέτε εσείς αυτό; Τέλος πάντων… Εσείς πώς ξεφαντώσατε το βράδυ της κατάκτησης του τίτλου;
«Δεν θα το πιστέψετε. Οταν τελείωσε το παιχνίδι το μόνο που ήθελα ήταν να βρω μια γωνιά να ηρεμήσω. Η αγωνία των προηγούμενων ημερών με είχε εξουθενώσει. Αμέσως μετά τον αγώνα πήγα στο σπίτι μου και δεν το πίστευα ότι ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει».
Σαν ψέμα έμοιαζε;
«Η ένταση με έκανε να νιώθω ότι βρίσκομαι σε άλλον κόσμο. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου να ησυχάσω μήπως και το πιστέψω αυτό που έγινε, αλλά χτύπησε το τηλέφωνο και σηκώθηκα…. Ηταν οι αθλητές. «Πρόεδρε, δεν πάμε να διασκεδάσουμε αν δεν έρθεις κι εσύ μαζί μας» μου είπαν. Ετσι τους ακολούθησα στη Γλυφάδα σε ένα κέντρο διασκεδάσεως. Μάλιστα τα παιδιά ενθουσιάστηκαν γιατί σε κάποιο διπλανό τραπέζι ήταν οι κυρίες που είχαν θέσει υποψηφιότητα για τη Μις Τουρισμός και έγινε το σώσε».
Μετά το σώσε έγινε το σώσε… Το κακό είναι ότι γίνεται το σώσε και στους αγώνες μπάσκετ πια… Μια παράδοση που είχε μέχρι πρότινος μόνο το ποδόσφαιρο..
«Σωστό. Αλλαξε όμως και η σύνθεση των οπαδών του μπάσκετ».
Πώς άλλαξε;
«Μετά τις επιτυχίες της Εθνικής μας στο Πανευρωπαϊκό, το μπάσκετ «άνοιξε» στη μεγάλη μάζα. Ενώ πριν ήταν το άθλημα των «κυριλέ», τώρα είναι και αυτό άθλημα της μάζας. Δημιουργούνται μεγάλα πάθη στο μπάσκετ σήμερα».
Μεγάλα πάθη ή μεγάλος ανταγωνισμός; Πολλά χρήματα· επομένως η ήττα στοιχίζει και η νίκη φέρνει πολλά κέρδη…
«Η αλήθεια είναι ότι με τις επενδύσεις που έκαναν τα μεγάλα σωματεία, φέρνοντας παίκτες από το εξωτερικό, δημιουργήθηκε μεγάλος ανταγωνισμός και συχνά ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Εχετε δίκιο, φταίμε κι εμείς γιατί έπρεπε να κρατάμε μακριά τους οπαδούς από αυτόν τον ανταγωνισμό».
Με τη στάση σας, τόσο εσείς όσο και άλλοι πρόεδροι μεγάλων ομάδων, έχετε δείξει ότι θέλετε τους φανατικούς οπαδούς… γι’ αυτό τους συντηρείτε…
«Δεν θα έλεγα ότι θέλουμε. Απλούστατα είναι μια μάζα που ακολουθεί συνεχώς την ομάδα. Κάθε ομάδα για να πετύχει θέλει να έχει και τη μάζα μαζί της… δεν φτάνουν τα άτομα με προσωπικότητα… Βέβαια όλοι ξέρουμε ότι οι μάζες δημιουργούν και προβλήματα… δεν βοηθούν απλώς».
Χαίρομαι πάντως που σας ακούω να μιλάτε ειλικρινά… Συνήθως όλοι οι πρόεδροι όταν τους μιλάς για κατευθυνόμενους και χρηματοδοτούμενους οπαδούς αλλάζουν συζήτηση…
«Τι εννοείτε;».
Εννοώ αυτό που όλοι ξέρουν αλλά κανένας πρόεδρος δεν ομολογεί… Είναι γνωστό ότι στα κρίσιμα παιχνίδια βάζετε «φανατικούς» οπαδούς στο γήπεδο χωρίς εισιτήριο ή πληρώνετε τις μετακινήσεις τους στους αγώνες της ομάδας στο εξωτερικό… Δεν φαντάζομαι να αρνείσθε ότι γίνεται αυτό.
«Υπάρχουν φτωχά παιδιά που δεν μπορείς να τους πεις «βρες 100.000 δραχμές και έλα στο Ισραήλ» ή «στη Σαραγόσα». Πράγματι το δέχομαι ότι έχω χρηματοδοτήσει κατά καιρούς τέτοιους φιλάθλους. Τώρα, αν με ρωτήσετε, θα σας πω ότι δεν ήταν σωστό αυτό που έκανα. Αποδείχθηκε μερικές φορές καταστρεπτικό. Αντί να εκτιμηθούν οι προσπάθειες των συλλόγων να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά, κάποια από αυτά τα παιδιά δημιούργησαν επεισόδια εντελώς απαράδεκτα. Δυστυχώς δεν μπορείς να ελέγξεις τη μάζα… το ξαναλέω».
Τη μάζα όχι. Αλλά τους συνδέσμους μη μου πείτε ότι, αν θέλετε, δεν μπορείτε να τους ελέγξετε.
«Μπορούμε, αλλά… Τι να πω; Να το πω;».
Πείτε το, πείτε το…
«Το ξέρετε ότι έρχονται μερικοί από τους συνδέσμους και μου λένε «πρόεδρε, ή μας δίνεις εισιτήρια ή την Κυριακή στον αγώνα θα τα κάνουμε λίμπα»;».
Φοβερό… Σας εκβιάζουν δηλαδή…
«Ακριβώς… Τι θα κάνατε εσείς σε αυτή την περίπτωση; Είναι δίκοπο μαχαίρι… Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, μερικές φορές κι εσείς με τη συμπεριφορά σας βάζετε τη «βόμβα» στο χέρι της μάζας… Για παράδειγμα, στον αγώνα του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ εισβάλατε στον αγωνιστικό χώρο για μια απόφαση του διαιτητή… Πώς να μην κάνει τα ίδια και χειρότερα ο χούλιγκαν της ομάδας σας;
«Περίμενα πώς και πώς αυτή την ερώτηση. Είναι αλήθεια ότι έσφαλα. Εκανα από παρορμητισμό μια ενέργεια για την οποία κατακρίνω επί 15 ημέρες τον εαυτό μου. Εχω χάσει τον ύπνο μου. Δεν έπρεπε να κάνω εγώ αυτή την πράξη».
Πάντως οι διαιτητές, και καλά να θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, δεν μπορούν με την ψυχολογική πίεση που τους ασκείτε μέσα στο γήπεδο.
«Σας μιλώ ειλικρινά, το έκανα από παρορμητισμό. Εβλεπα ότι είχε ληφθεί μια πολύ κακή απόφαση, μια εντελώς αψυχολόγητη απόφαση από τον διαιτητή που θα κατέστρεφε τους κόπους μιας χρονιάς για την ομάδα. Εχω μετανιώσει πικρά και ζητώ συγγνώμη. Επί 27 χρόνια όμως που ασχολούμαι με το άθλημα δεν έχω δώσει κανένα δικαίωμα».
Μα σας έχουμε ξαναδεί να μπαίνετε στον αγωνιστικό χώρο… Δεν ήταν αυτή η πρώτη φορά…
«Τονίζω και πάλι ότι λειτούργησα παρορμητικά και δεν είχα καμία σκοπιμότητα. Ηταν μια εντελώς αψυχολόγητη απόφαση του κ. Τσανίδη. Δεν θέλω να πιστέψω ότι ήταν εσκεμμένο. Ο κ. Τσανίδης είναι ένα τίμιο και ηθικό στοιχείο στην ελληνική διαιτησία. Θα μπορούσε όμως να έχει τεράστιες επιπτώσεις η ενέργειά του. Μπορείτε να φανταστείτε αν έχανε ο Παναθηναϊκός τι θα γινόταν με 15.000 αφηνιασμένους οπαδούς;».
Πιστεύετε ότι υπάρχουν… μπλοκ στη διαιτησία; Ο κ. Ιωαννίδης μιλώντας για τον πρόεδρο της ΑΕΚ είπε ότι τον άφησε ακάλυπτο στον χώρο της διαιτησίας…
«Λογικό είναι όταν ένας διαιτητής έχει επαφή 10-20 χρόνια με ορισμένες ομάδες να έχει και συμπάθειες. Ανθρώπινο είναι».
Ε, δεν είναι και τόσο ανθρώπινο… Και οι καταγγελίες οικονομικών συναλλαγών με διαιτητές, ανθρώπων έργο είναι…
«Κοιτάξτε, μπορεί να υπάρχει συμπάθεια, μπορεί να υπάρχει το λάθος, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί να υπάρχει το οικονομικό κίνητρο για τη συντριπτική πλειονότητα των διαιτητών».
Για μια μειοψηφία;
«Δεν ξέρω… Δεν μπορώ να μιλήσω εν ονόματι όλων».
Η δύναμη των ισχυρών παραγόντων δεν είναι έτσι κι αλλιώς μια πίεση φορτική; Οι διαιτητές γνωρίζουν ότι ορισμένοι πολύ ισχυροί παράγοντες έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν ανθρώπους που αποφασίζουν για το επαγγελματικό μέλλον τους… Αυτό και μόνο δεν φτάνει για να επιβάλλουν μερικοί μεγαλοπαράγοντες τη θέλησή τους μέσα στο γήπεδο;
«Η αλήθεια είναι ότι αυτό αποτελεί πίεση για έναν διαιτητή».
Εσείς έχετε επηρεάσει διαιτητή;
«Προσπαθώ να διατηρώ άριστες σχέσεις μαζί τους, κοινωνικές, ώστε να μπορώ να επιτύχω να με παίξουν 50-50. Αυτή είναι η επιθυμία μου: ο Παναθηναϊκός να έχει την ίδια μεταχείριση και με τη Δάφνη αλλά και με τον Ολυμπιακό».
Σύμφωνα με την απόφαση του αθλητικού δικαστή δεν είχατε το δικαίωμα να παραστείτε στον αγώνα του τελικού. Είστε τιμωρημένος με πεντάμηνο αποκλεισμό μετά την εισβολή στον αγωνιστικό χώρο. Εσείς όμως τον παρακολουθήσατε κανονικά…
«Κατ’ αρχάς δεν αναγνωρίζω την ποινή γιατί τυπικά δεν είχα σχέση με τον Παναθηναϊκό. Να σας εξηγήσω: Ο Παναθηναϊκός έπρεπε από ΤΑΚ να γίνει ΚΑΕ. Επρεπε να γίνει ένα προσωρινό διοικητικό συμβούλιο. Σε αυτό το διοικητικό συμβούλιο δεν ήμουν μέσα, γιατί είχα παραιτηθεί πέρυσι από τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Τυπικώς δεν ήμουν μέσα. Δεν μπορούσα να γνωρίζω από τον Φεβρουάριο ότι θα τιμωρηθώ μετά από πέντε μήνες ώστε να θεωρηθεί εσκεμμένη ενέργεια για να μην έχω επιπτώσεις. Οι νομικοί μου σύμβουλοι «εκμεταλλεύτηκαν» αυτό το πράγμα και είπαν ότι τυπικά δεν είμαι πρόεδρος. Τυπικά. Εννοείται ότι είμαι πρόεδρος, και κοντά στην ομάδα».
Δηλαδή πρόεδρος στο πανηγύρι της νίκης, όχι πρόεδρος στο δικαστήριο και στην επιβολή της ποινής.
«Δεν είναι έτσι. Πανηγύρισα ως οπαδός της ομάδας μου. Τέλος πάντων, να μην μπερδευτούμε με αυτά».
Είναι ούτως ή άλλως μπερδεμένα, δεν τα μπερδεύουμε εμείς… Είναι ίσως ευκαιρία να τα ξεμπερδέψουμε, αν θέλετε, μια για πάντα…
«Αν θέλετε τη γνώμη μου, ήταν απαράδεκτο να τιμωρούν τον παράγοντα Γιαννακόπουλο. Ηταν εντελώς απαράδεκτη αυτή η έκφραση δεδομένου ότι σε ανώνυμες εταιρείες δεν υπάρχουν παράγοντες. Υπάρχουν μέτοχοι και διοίκηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είχα σχέση με τη διοίκηση και θεωρώ παράτυπη αυτή την απόφαση. Πήγα στο γήπεδο και είδα τον αγώνα. Αλλωστε η απόφαση έλεγε να μην μπω στον αγωνιστικό χώρο…».
Τώρα μη μου πείτε ότι δεν κάνετε κι εσείς ένα παιχνίδι με τις λέξεις για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα.
«Ευθέως λοιπόν σας το ξεκαθαρίζω αφού επιμένετε τόσο: Θα πήγαινα στο γήπεδο έτσι κι αλλιώς, όποια κι αν ήταν η απόφαση και η ποινή!».
Βαρύ αυτό που λέτε… Δίνετε την αίσθηση ότι είστε υπεράνω του αθλητικού δικαστή και της Δικαιοσύνης.
«Θεωρώ ότι επιβολή της ποινής αυτής δεν ταίριαζε σε έναν άνθρωπο που έχει προσφέρει τόσο πολλά στον αθλητικό χώρο και δεν έχει δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα. Τόσοι παράγοντες μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, γιατί διάλεξαν εμένα; Διασύρθηκα για αυτή την ενέργεια ενώ δεν έπρεπε. Εντάξει, «έκανα πατάτα», που λένε στη λαϊκή γλώσσα, αλλά…».
Συμφωνείτε με τη συμπεριφορά ορισμένων οπαδών της ομάδας σας που επιτέθηκαν στον αγώνα με την ΑΕΚ κατά του κ. Ιωαννίδη;
«Οχι, βέβαια».
Εχετε σκεφθεί ότι μπορεί να ήταν λάθος η επιλογή να μην πάρετε ως τώρα τον Γιάννη Ιωαννίδη προπονητή στην ομάδα;
«Ο κ. Ιωαννίδης είναι ένας μεγάλος εργάτης. Δεν το αμφισβητεί κανείς. Είναι όμως ένας άνθρωπος με τις ιδιοτροπίες του…».
Που δεν τις ανέχεσθε εσείς;
«Νομίζω πως δεν θα τις άντεχα».
Αν σας έλεγαν ότι συνεργαζόμενος με τον κ. Ιωαννίδη θα πετύχαινε τους στόχους η ομάδα, θα τον αντέχατε;
«Τον εκτιμώ, σας λέω, ως επαγγελματία, αλλά δεν βλέπω συνεργασία».
Θα παίρνατε κάποια απόφαση κόντρα στη θέληση των οπαδών σας;
«Σέβομαι τους ανθρώπους που παρακολουθούν το μπάσκετ, αλλά εμείς φτιάχνουμε τον σκελετό της ομάδας και οι οπαδοί κρίνουν εκ του αποτελέσματος. Δεν μπορεί να παίρνουμε αποφάσεις που να κολακεύουν τους οπαδούς μας. Αλλωστε η μάζα θέλει το θετικό αποτέλεσμα, αλλά αυτό για να έρθει πρέπει κάποια άτομα να ρισκάρουν μερικές αποφάσεις».
Θα μπορούσατε να επιβάλετε στην πράσινη εξέδρα τον κ. Ιωαννίδη, αν υποθέταμε ότι τον είχε ανάγκη η ομάδα;
«Μετά τα πρόσφατα γεγονότα και ιδιαίτερα στο παιχνίδι Παναθηναϊκού – ΑΕΚ αναπτύχθηκε μεγαλύτερη κόντρα ανάμεσα στους οπαδούς του Παναθηναϊκού και στον κ. Ιωαννίδη. Αυτό δημιούργησε αρνητική κατάσταση. Αν αποφάσιζα όμως να τον πάρω στην ομάδα, δεν θα υπολόγιζα την εξέδρα σε σημείο τέτοιο που να τον αποβάλει. Στο τέλος της περιόδου θα έκαναν την κριτική τους, θα έλεγαν αν πέτυχα ή απέτυχα. Αλίμονο αν οι οπαδοί σε οποιοδήποτε σωματείο επέβαλλαν τις αποφάσεις τους. Η μάζα, σας το ξαναλέω, «δεν αποφασίζει»».
Η πορεία σας έχει δείξει ότι δίνετε χρήματα για παίκτες, προπονητές. Πιστεύετε ότι οι ομάδες φτιάχνονται μόνο με τα λεφτά;
«Να σας εξηγήσω: Υπάρχουν 15 περίπου σωματεία στο άθλημα. Ορισμένα κάνουν ερασιτεχνικό αθλητισμό, ορισμένα κάνουν πρωταθλητισμό. Ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ πρέπει να κάνουν πρωταθλητισμό. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν το θεωρούν άθλημα απλώς, αλλά πάθος. Πήγες πρώτος; Πέτυχες. Πήγες δεύτερος, ακόμη και στον πόντο; Σε στέλνουν στο βάραθρο, απέτυχες. Γι’ αυτό αναγκάζεσαι να κάνεις πρωταθλητισμό. Χρειάζεται λοιπόν μείγμα. Να κάνεις υποδομή και να φέρεις τους ανθρώπους που θα βοηθήσουν την υποδομή. Αυτό έκανα εφέτος, και τα τελευταία χρόνια».
Πόσο κοστίζει ένα Πρωτάθλημα σε χρήμα και σε προσπάθεια; Και αν το πάρετε, πόσα κερδίζετε; Γιατί κερδίζετε, δεν χάνετε μόνο…
«Να ρωτήσετε πόσο κοστίζει σε πίκρα. Αυτό το πράγμα που λέγεται Πρωτάθλημα και Κύπελλο Πρωταθλήματος είναι γεμάτο πίκρα και ίσως πάνω πάνω να έχει κερασάκι γλύκας. Δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα της ομάδας, είναι και τι διαγωγή θα δείξουν οι οπαδοί σου, τι όνομα θα δείξεις στο εξωτερικό».
Σε χρήμα, τι κοστίζει;
«Ανάλογα με την τρέλα που έχεις».
Για σας είναι μόνο μια ακριβή τρέλα ή και κέρδος;
«Είναι η ακριβή τρέλα μου. Γιατί, για μένα, είναι χόμπι και όχι οικονομική επιχείρηση. Οποιος πει ότι από τα αθλήματα αυτά βγάζεις χρήματα, θα πει ψέματα. Ισως στο ποδόσφαιρο, αν προχωρήσεις πολύ, να έχεις κάποιο όφελος».
Το κέρδος όμως μπορεί να έχει άλλο όνομα. Είναι κοινό μυστικό ότι μέσω των σωματείων οι επικεφαλής ασκούν πιέσεις προς την εξουσία για άλλα ζητήματα που τους αφορούν.
«Τουλάχιστον για τον Παναθηναϊκό και για τον εαυτό μου δεν το δέχομαι. Είμαι 27 χρόνια στον Παναθηναϊκό και δυστυχώς δεν υπήρξε μια χρονιά που να είχα οικονομικό κέρδος. Εγώ έχω πελάτες 10 εκατομμύρια Ελληνες, δεν μπορώ να χρησιμοποιώ το άθλημα αυτό σαν μοχλό πίεσης. Δεν ξέρω αν κάποιος άλλος. Εγώ τουλάχιστον αυτό το απορρίπτω αναφανδόν. Δεν είχα ούτε έχω ούτε έκανα σκέψη ποτέ μου να χρησιμοποιήσω το άθλημα για οτιδήποτε άλλο. Με τη βοήθεια του Θεού, δεν χρειάστηκε να το κάνω».
Πιστεύετε ότι μπορεί να συνυπάρξουν αρμονικά μεγάλοι παίκτες με μεγάλο προπονητή;
«Εξαρτάται. Είναι ένας γάμος που απαιτεί από τα δύο μέρη συμβιβασμούς εξαιρούνται των υποχωρήσεων θέματα αξιοπρεπείας βέβαια. Και ο αθλητής μπορεί να πάρει αέρα όταν κερδίζει και ο προπονητής επίσης. Και οι παίκτες πρέπει να σέβονται τον προπονητή και ο προπονητής δεν πρέπει να ξεχνά ότι έχει να κάνει με ανθρώπους και όχι με μηχανές. Πολλές φορές όμως ορισμένοι προπονητές θέλουν να είναι πάνω από οτιδήποτε. Αν έχει αυτή τη νοοτροπία ο προπονητής, η αποτυχία είναι πλήρης».
Αναφέρεσθε στην περίπτωση Μάλκοβιτς;
«Ναι. Δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι είναι ένας πολύ καλός προπονητής, αλλά ήθελε να είναι αυτός το άλφα και το ωμέγα».
Εσείς όμως κρατήσατε τον προπονητή και αλλάξατε την ομάδα, τους παίκτες.
«Το «έγκλημα» ήταν ότι έδωσα απόλυτη ελευθερία στον προπονητή κάτι που το έχω ως αρχή. Το σφάλμα αυτό το πλήρωσα ακριβά όταν έφυγε από την ομάδα ο Γουίλκινς. Επρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε έναν πολύ μεγάλο αθλητή και στον προπονητή που είχε πάρει το Πρωτάθλημα Ευρώπης, το Κύπελλο Ελλάδος και είχε φτάσει στον πέμπτο αγώνα για να διεκδικήσει και το Πρωτάθλημα Ελλάδος. Στην καρέκλα που κάθεσαι καθόμουν εγώ και είχα απέναντι τον Μάλκοβιτς που μου είπε: «Ή ο Γουίλκινς ή εγώ». Δυστυχώς αποφάσισα να φύγει ο Γουίλκινς γιατί πίστεψα ότι ο Μάλκοβιτς έκανε σωστή επιλογή. Απεδείχθη ότι δεν ήταν σωστή. Επρεπε να του πω «όχι, αν θέλεις να ζήσεις μαζί με τους αθλητές αυτούς εντάξει, ειδάλλως άντε στο καλό». Γηράσκω αεί διδασκόμενος».
Θα τολμήσετε να φέρετε έναν μεγάλο προπονητή τη νέα περίοδο;
«Γιατί όχι; Αν και ακόμη δεν έχω αποφασίσει. Η πείρα μού έχει αποδείξει ότι δεν πρέπει να γίνεται συχνή εναλλαγή προπονητών. Ως μέτρο για να παραμείνει ένας προπονητής είναι η δουλειά που έκανε όλο τον χρόνο».
Πιστεύετε ότι η ομάδα όπως είναι μπορεί να διεκδικήσει του χρόνου το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα;
«Ναι, αν και νομίζω ότι πρέπει να γίνει αλλαγή».
Σε επίπεδο παικτών ή προπονητή;
«Και παικτών. Αυτό βεβαίως θα το αποφασίσει ο προπονητής ο σημερινός ή κάποιος άλλος. Με βασανίζει το θέμα του προπονητή. Γιατί από τη μια έχεις έναν προπονητή που πήρε Πρωτάθλημα και από την άλλη δεν… Αφήστε το. Είμαι ακόμη στις χαρές μου και δεν έχω αποφασίσει».
Ο Ράτζα θα μείνει;
«Ο Ράτζα έχει έναν χρόνο συμβόλαιο ακόμη. Η ομάδα ξεκινάει και τελειώνει με τον Ράτζα».
Ο Σκοτ;
«Ο Σκοτ είναι ένας μεγάλος παίκτης και αληθινός τζέντλεμαν. Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Το μόνο μειονέκτημά του είναι ότι είναι κάποιας ηλικίας και αυτό ακόμη μας βασανίζει. Είναι 38 ετών. Αν βρω κάποιον καλύτερο, θα φύγει· αν όχι, θα μείνει. Ψάχνω σε Ευρώπη και Αμερική».
Ποιον παίκτη από άλλη ομάδα θαυμάζετε και θα θέλατε, αν μπορούσατε, να τον είχατε στη δική σας;
«Τον Στογιάκοβιτς. Τον θαυμάζω και για την εκπληκτική απόδοσή του και για τη σωστή εξωγηπεδική συμπεριφορά του».
Μια μετεγγραφή που θέλετε να κάνετε και την κυνηγάτε;
«Τον Μπάρκλεϊ. Κάτι αντίστοιχο με τον Γουίλκινς, τον Ράτζα και τον Σκοτ, τα μεγάλα αστέρια που φέραμε στην ομάδα».
Αν μπορούσατε να φτιάξετε ένα πράσινο χάπι για να το παίρνουν οι οπαδοί σας, τι ιδιότητες θα είχε;
«Οι ενδείξεις θα έγραφαν: Προσφέρει ηρεμία σε περίπτωση νίκης, πάθος εν αναμονή της επόμενης αναμέτρησης σε περίπτωση ήττας».
Είναι ναρκωτικό για τις μάζες το γήπεδο;
«Είναι. Ενα πολύ επικίνδυνο ναρκωτικό με σοβαρές συνέπειες… Συχνά βλάπτει σοβαρά την υγεία, όχι μόνο τη σωματική αλλά και την πνευματική».
Πείτε μου ένα όνειρό σας που δεν έχει πραγματοποιηθεί.
«Να πάρει ο Παναθηναϊκός το Πρωτάθλημα Ευρώπης επί τρεις συνεχείς χρονιές. Γιατί τότε το Κύπελλο θα μείνει στα γραφεία της ομάδας!». Εγώ και ο «άλλος» πρόεδρος
Ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας για έναν πρόεδρο;
«Αγάπη και πάθος. Επίσης είναι σημαντικό να έχει περάσει από τα χαμηλά για να βρεθεί στα ψηλά. Να έχει ξεκινήσει από οπαδός, να έχει γίνει φίλαθλος και μετά πρόεδρος».
Πιστεύετε ότι δύο ισχυροί άνδρες μπορούν να συνυπάρξουν στη διοίκηση μιας ομάδας; Εννοώ τη συγκατοίκησή σας σε παράλληλα επίπεδα με τον πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
«Κατ’ αρχάς άλλο το μπάσκετ, άλλο το ποδόσφαιρο. Εγώ δεν έχω καμία σχέση με το ποδόσφαιρο, όπως και δεν έχει σχέση ο κ. Βαρδινογιάννης με το μπάσκετ. Και οι δύο αγαπάμε τον Παναθηναϊκό. Εγώ μπορεί να έχω άλλες σκέψεις για τον Παναθηναϊκό και εκείνος άλλες. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε ανοίξει πόλεμο. Και λυπάμαι πολύ που ακούγεται αυτό».
Οπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά, λέει η λαϊκή ρήση.
«Εγώ βλέπω με άλλο πνεύμα τον Παναθηναϊκό και ο κ. Βαρδινογιάννης με άλλο πνεύμα την ομάδα. Δεν έχει σημασία. Εγώ κοιτάω το σπίτι μου, το σπιτάκι μου, αυτό που λέγεται ΤΑΚ Παναθηναϊκός και ο Βαρδινογιάννης το ποδόσφαιρο. Δικαίωμά του να κάνει ό,τι θέλει».
Σε ποιο σημείο διαφοροποιούνται οι αντιλήψεις σας για τον Παναθηναϊκό;
«Εγώ θα ήθελα πιο δυνατό τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο και δεν θα σκεφτόμουν να διαθέσω χρήματα για να το πετύχω…».
Εννοείτε ότι ο κ. Βαρδινογιάννης δεν δίνει λεφτά για την ενίσχυση της ομάδας;
«Δεν θέλω να μπω σε ξένα χωράφια. Δεν με ενδιαφέρει τι κάνει ο κ. Βαρδινογιάννης. Αγαπώ τον Παναθηναϊκό και χαίρομαι να είναι νικητής και πρωταθλητής είτε στο μπάσκετ είτε στο ποδόσφαιρο».
Εχετε έρθει σε κόντρα κάποιες φορές;
«Κοιτάξτε, δεν έχω καμία διαφορά με τον κ. Βαρδινογιάννη. Είναι διαφορετικές οι αντιλήψεις και η οπτική μας για την ομάδα και τον αθλητισμό γενικότερα. Εχει άλλη νοοτροπία. Τίποτε περισσότερο».
Είναι αλήθεια ότι εσείς και ο κ. Κόκκαλης επιδιώκετε να διαπραγματεύονται οι ομάδες σας απευθείας τις τηλεοπτικές μεταδόσεις των αγώνων και τα δικαιώματα;
«Ημουν ο πρώτος όταν ξεκίνησε η ΕΣΑΚ για το θέμα των τηλεοπτικών μεταδόσεων που είπε να δίνονται εξίσου τα χρήματα από τα δικαιώματα σε όλους, προκειμένου να ενισχυθούν και οι μικρές ομάδες. Αλλά βλέπουμε τώρα ότι, με τις επενδύσεις που γίνονται, τα μεν μεγάλα σωματεία ξοδεύουν τεράστια ποσά και παίρνουν τα ίδια χρήματα, ενώ από την άλλη ορισμένα σωματεία όχι μόνο συντηρούνται από αυτά αλλά πιθανόν να έχουν και κέρδη. Νομίζω ότι πλέον πρέπει να γίνει λογική διανομή των χρημάτων αυτών ή να ισχύσει αυτό που γίνεται στην Ευρώπη: το κάθε σωματείο να διαχειρίζεται μόνο του απευθείαςτα δικαιώματά του».
Κατευθύνετε προς τα εκεί τη διαδικασία αυτή;
«Ναι. Και πρέπει να γίνει. Αλλωστε την προσεχή περίοδο ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να δεχτεί άλλη λύση».
