Την περασμένη Παρασκευή μια είδηση από την Αυστραλία σκόρπισε πανικό στην Αθήνα. Ο πρόεδρος της ΔΟΕ κ. Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ ανακοίνωσε επισήμως ότι ο κ. Ζακ Ρογκ που θα έλθει στις 22 Νοεμβρίου στην Αθήνα για να επιθεωρήσει εκ νέου την ελληνική προετοιμασία για την Ολυμπιάδα του 2004 δεν θα είναι μόνος. Θα τον συνοδεύει ο επικεφαλής της Οργανωτικής Επιτροπής του Σίδνεϊ κ. Μ. Νάιτ, ο οποίος «θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο» με την πείρα του. Η πρώτη αντίδραση όσων παρακολουθούν αυτή την υπόθεση ήταν πανομοιότυπη: «Αυτό ήταν, είδαν κι απόειδαν οι «αθάνατοι» και μας θέτουν υπό επιτροπεία». Αν ήξεραν μάλιστα ότι μαζί με τον κ. Ρογκ δεν θα έλθει μόνο ο κ. Νάιτ αλλά και ο επικεφαλής της Οργανωτικής Επιτροπής της Βαρκελώνης κ. Αμπαντ θα έπαιρναν όρκο ότι η Ολυμπιάδα του 2004 τίθεται υπό κηδεμονία. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια παραδοσιακή πρακτική της ΔΟΕ. Οι επικεφαλής της προηγούμενης Ολυμπιάδας είθισται να συνδράμουν ως μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής την επομένη. Ο κ. Νάιτ έρχεται στην Αθήνα, ο κ. Μπ. Πέιν της Ατλάντας είχε πάει στο Σίδνεϊ, η κύρια Γιάννα Αγγελοπούλου θα πάει στον επόμενο διοργανωτή.


Η προκληθείσα ανησυχία ωστόσο έχει τη σημασία της καθώς αποκαλύπτει την «ψυχολογία» των εμπλεκομένων στη διοργάνωση. Την περασμένη εβδομάδα ο κ. Κ. Λαλιώτης σε μια επίδειξη πυγμής έκανε αυτό που είχε προαναγγείλει: «Αν ο Λιάσκας δεν πάρει πίσω τους διαγωνισμούς για τους τεχνικούς συμβούλους στα έργα που κατασκευάζω εγώ, θα φύγει». Ετσι και έγινε. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ απέτρεψε ένα σκάνδαλο, αν λάβουμε υπόψη τους σκληρούς χαρακτηρισμούς που χρησιμοποίησε. Εφυγε ο κ. Λιάσκας, έφυγαν και οι σύμβουλοι και έμεινε μόνο η απορία για την ευκολία με την οποία η προσπάθεια του πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη να επιβάλει πνεύμα συνεργασίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην Οργανωτική Επιτροπή τινάζεται στον αέρα με οποιαδήποτε αφορμή. Η απουσία του κ. Θ. Πάγκαλου από τη συνεδρίαση της Διυπουργικής Επιτροπής και η εμφανής συμπαράταξη της κυρίας Αγγελόπουλου με τον κ. Λαλιώτη, στο θέμα των συμβούλων τουλάχιστον, ανέδειξαν μια νέα ισορροπία στην οποία ο διευθύνων σύμβουλος κ. Π. Συναδινός διαδραματίζει ρόλο ενδιάμεσου, όπως φάνηκε να του ανετέθη μετά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό.


Πρόκειται ωστόσο για μια ισορροπία που δεν επιλύει το πλήθος των προβλημάτων που συσσωρεύονται, τα οποία δεν έχουν σχέση με τα έργα αλλά είναι περισσότερο σύνθετα από τα χρονοδιαγράμματα του ΥΠΕΧΩΔΕ τα οποία ούτως ή άλλως θα τηρηθούν. Αυτές οι εκκρεμότητες αφορούν κυρίως τη διοργάνωση των Αγώνων αυτή καθεαυτή και συνδέονται με αποφάσεις δισεκατομμυρίων που θα κρίνουν εξάλλου και την οικονομική βιωσιμότητα των Αγώνων. Την προσεχή εβδομάδα πρέπει να λήξει το θέμα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων ανάμεσα στην αμερικανική εταιρεία του κ. Μ. Ρομέρο και στην ευρωπαϊκή κοινοπραξία, υπέρ της οποίας υπήρξαν και πολιτικές παρεμβάσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το δίλημμα είναι σαφές: θα προτιμηθεί η αμερικανική εμπειρία ή η οικονομικώς πιο συμφέρουσα προσφορά των Ευρωπαίων; Την απόφαση θα λάβει η Οργανωτική Επιτροπή, αλλά ουδείς αμφιβάλλει ότι οι υποδείξεις της ΔΟΕ θα παίξουν αποφασιστικό ρόλο. Από εκεί και πέρα αρχίζει ένας «Γολγοθάς αποφάσεων» που αφορούν τη συνεργασία με τους διεθνείς χορηγούς της ΔΟΕ, την αναζήτηση εθνικών χορηγών, τη διαχείριση του σήματος των Αγώνων και τη διαμόρφωση της «εικόνας» τους, την προμήθεια αθλητικής τεχνολογίας και τη μετασκευή των υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων, την εμπορική εκμετάλλευση του σήματος, την πρόσληψη προσωπικού και κυρίως την οργάνωση των εθελοντών, χωρίς τους οποίους δεν υπάρχει Ολυμπιάδα…


Για να ληφθούν αυτές οι αποφάσεις απαιτείται σταθερό διοικητικό σχήμα και κυρίως ευρύτερη πολιτική και κοινωνική συναίνεση. Η κύρια Αγγελοπούλου θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ τους επόμενους μήνες για να αποκαταστήσει το κύρος της Επιτροπής της.