Ενα από τα ιστορικά στελέχη της συντηρητικής παράταξης, ο κ. Κωστής Στεφανόπουλος, σημερινός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, είδε τα τελευταία χρόνια τη Νέα Δημοκρατία να τον απαρνείται δις. Η πρώτη φορά ήταν το 1995, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου τον επέλεξε για το ανώτατο αξίωμα. Αλλά και σήμερα που ο κ. Κ. Σημίτης τον στηρίζει για μια νέα θητεία η Νέα Δημοκρατία τον απορρίπτει. Αποτελεί τουλάχιστον ειρωνεία της Ιστορίας να προτείνεται ένας συντηρητικός πολιτικός δύο φορές για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας από το σοσιαλιστικό κόμμα και να απορρίπτεται η υποψηφιότητά του από τη Δεξιά!
Τα προσκόμματα που εφευρίσκει κάθε φορά η Νέα Δημοκρατία για να καταψηφίσει τον κ. Στεφανόπουλο αφορούν μικροπολιτικά παιχνίδια και εσωκομματικές ισορροπίες. Αυτό δεν το αρνείται ούτε η ίδια η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ομολογεί ανενδοίαστα ότι η παρουσία του κ. Στεφανόπουλου δεν ευνοεί τις κομματικές σκοπιμότητές της.
Το να «προδίδει» πάντως η Δεξιά τον Στεφανόπουλο δεν εκπλήσσει όσους ενθυμούνται την πρόσφατη ιστορία της συντηρητικής παράταξης. Ουδέποτε ο αχαιός πολιτικός ευτύχησε στους κόλπους της. Ατυχίες, προδοσίες και βυζαντινά μαχαιρώματα σημάδεψαν τη διαδρομή του στο κόμμα. Στελέχη που τον στήριξαν άλλαξαν την τελευταία στιγμή στρατόπεδο και τον άφησαν έκθετο.
Μηχανορραφίες και δολοπλοκίες τον εμπόδισαν να σταθεί στον αφρό. Ο πολιτικός μέντοράς του από την εποχή της ΕΡΕ Κωνσταντίνος Καραμανλής τον άφησε αβοήθητο στις δύσκολες στιγμές. Και ο ιστορικός αντίπαλός του κ. Κ. Μητσοτάκης επέτυχε να τον αποδυναμώσει και να τον εκδιώξει από την παράταξη οριστικά.
Οσοι ενθυμούνται τον κ. Στεφανόπουλο ισχυρό άνδρα της μεταπολίτευσης και «νούμερο δύο» της κυβέρνησης Καραμανλή στη δεκαετία του ’80 μαρτυρούν ότι ο άλλοτε ρήτορας των δικαστηρίων της Πάτρας έβγαζε πύρινους λόγους στη Βουλή κατά των κομμουνιστών. «Ο κομμουνιστοφάγος», έτσι τον αποκαλούσαν. Οι νεολαίοι της ΝΔ τον λάτρευαν, τους έδιδε επιχειρήματα κατά των μαρξιστών αντιπάλων τους. Ηταν τόσο ισχυρός που το 1981 υπήρξε συνυποψήφιος του Ευ. Αβέρωφ και του κ. Ι. Μπούτου για την προεδρία του κόμματος.
Ο Στεφανόπουλος ηττήθηκε, μετατοπίστηκε πολιτικά και αυτονομήθηκε. Εκτοτε απέφευγε τις βάναυσες επιθέσεις κατά της Αριστεράς και οργάνωσε έναντι του «αντιδραστικού» Αβέρωφ την Ανανεωτική Ομάδα βουλευτών. Μ. Εβερτ, Β. Κοντογιαννόπουλος, Στ. Μάνος, Α. Ανδριανόπουλος, Β. Πολύδωρας ήταν τα πρωτοπαλίκαρά του! Το 1984 μονομάχησε με τον κ. Μητσοτάκη για τη θέση του αρχηγού και έχασε για δεύτερη φορά. Αβέρωφ, Μπούτος και Βαρβιτσιώτης στήριξαν τον κ. Μητσοτάκη ενώ ο ιδρυτής της παράταξης παρακολουθούσε εξ αποστάσεως. «Η Ρηγίλλης τού συμπεριφέρθηκε περιφρονητικά, ο Μητσοτάκης τον περιθωριοποίησε» θυμάται ο τέως βουλευτής Αχαΐας και συμπορευτής του κ. Η. Μαλεβίτης. Οι σχέσεις του με τη νέα ηγεσία του κόμματος έγιναν εκρηκτικές.
«Στις εκλογές του Ιουνίου 1985 ο Μητσοτάκης έκοψε τους υποψηφίους που ήθελε ο Στεφανόπουλος από τα ψηφοδέλτια» θυμάται ο κ. Α. Λυκουρέζος.
Οι εκλογές χάθηκαν, ο κ. Μητσοτάκης παραιτείται και θέτει εκ νέου υποψηφιότητα «σε ένα στημένο συνέδριο», όπως τον κατηγορούν τότε. Επανεκλέγεται. Και ο Στεφανόπουλος αποχωρεί «από τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη» κατά δήλωσή του. Αρχίζουν οι πρώτοι ξυλοδαρμοί στην οδό Ακαδημίας μεταξύ μητσοτακικών και στεφανοπουλικών ενώ προετοιμάζεται η δημιουργία της ΔΗΑΝΑ. «Πραιτοριανοί του Μητσοτάκη τρομοκρατούν στα γραφεία και στα σπίτια τους βουλευτές που θέλουν να προσχωρήσουν στο νέο κόμμα» γράφει «Το Βήμα» της εποχής. Κανένα από τα προαναφερθέντα μεγαλοστελέχη της Ανανεωτικής Ομάδας δεν ακολούθησε τον κ. Στεφανόπουλο. Μόνο εννέα βουλευτές υπέγραψαν την Ιδρυτική Διακήρυξη. Περιέργως, οι ακροδεξιοί Μ. Μανωλάκος και Β. Μιχαλολιάκος εξεδήλωσαν την πρόθεση να τον ακολουθήσουν.
Η ΔΗΑΝΑ δεν ευτύχησε εκλογικά. Το 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου πρότεινε στον κ. Στεφανόπουλο να συνεργασθούν, λέγουν ορισμένες πηγές. Εκείνος αρνήθηκε αλλά υποστήριξε με σθένος τον κατηγορούμενο Παπανδρέου και δήλωσε ότι η παραπομπή του από τον κ. Μητσοτάκη ήταν λάθος. Η Ρηγίλλης δολοπλοκεί και στελέχη της κατηγορούν τον κ. Στεφανόπουλο ότι είναι «πράκτορας του ΠαΣοΚ». Τον Απρίλιο του 1990 η ΔΗΑΝΑ εξέλεξε μόνο έναν βουλευτή στο Υπόλοιπο Αττικής, τον κ. Χ. Κατσίκη. Μάρτυρες της εποχής λέγουν ότι ο κ. Κατσίκης συμφώνησε να προσχωρήσει στη ΝΔ με αντάλλαγμα μια θέση νομάρχη για τον αδελφό του. Ισως και κάτι περισσότερο. Τον Ιούνιο του 1994 η ΔΗΑΝΑ διαλύεται και ο κ. Στεφανόπουλος επιστρέφει μόνος στο δικηγορικό γραφείο της 3ης Σεπτεμβρίου. Με τέτοια κομματική προϊστορία ποιο θα ήταν το μεγαλύτερο ατύχημα για τον κ. Στεφανόπουλο; Να τον απαρνηθεί τον Μάρτιο του 2000 η Νέα Δημοκρατία και να ξαναγυρίσει στο γραφείο της 3ης Σεπτεμβρίου ή να μονομαχήσει για τελευταία φορά με τον κ. Μητσοτάκη;
