Τυπικά είναι αδέλφια. Στην πραγματικότητα όμως η σχέση του κ. Θωμά Μητρόπουλου με τον αδελφό του Βίκτωρα είναι σχέση πατέρα και γιου. Ο κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος ήταν και λεγόταν πάντα «ο μικρός». Ο μεγάλος αδελφός, ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος, χαιρόταν να βλέπει τον «μικρό» να διασκεδάζει. Μόνο όταν η υπόθεση ήταν σοβαρή, όταν το μέλλον ή η ελευθερία του κ. Βίκτωρα Μητρόπουλου βρισκόταν σε κίνδυνο ο μεγάλος αδελφός έβγαινε στο προσκήνιο. Για να σώσει τον «μικρό» ήταν έτοιμος να κάνει τα πάντα. Ακόμη και να χάσει ο ίδιος την ελευθερία του.
Ο κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό το 1968 όταν από το Αιγάλεω πήρε μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Η θέλησή του ποτέ δεν ήταν ανάλογη του ταλέντου του. Φινετσάτος αμυντικός παίκτης σε μια εποχή που οι αμυντικοί παίκτες όφειλαν να έχουν το ένστικτο του δολοφόνου έμεινε ο αιώνιος αναπληρωματικός. Μετείχε στην αποστολή του Παναθηναϊκού που αντιμετώπισε τον Αγιαξ στο Γουέμπλεϊ αλλά είχε την αμφίβολη τιμή να εκδιωχθεί από τον Φέρεντς Πούσκας πίσω στην Αθήνα μαζί με τον Γιώργο Ροκίδη για πειθαρχικό παράπτωμα. Μετά το άδοξο ταξίδι η καριέρα του κ. Μητρόπουλου πήρε την κατιούσα. Σε δύο χρόνια επέστρεφε στον Ορφέα Αιγάλεω όπου και έκλεισε την ποδοσφαιρική σταδιοδρομία του. Το ποδόσφαιρο όμως είναι συνήθεια ισχυρότερη από το κάπνισμα.
Το 1981 ο κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος μαζί με τον αδελφό του Θωμά αναλαμβάνουν τη διοίκηση του Αιγάλεω. Κύριο επάγγελμά τους είναι η πώληση συσκευών οικιακού εξοπλισμού πόρτα πόρτα. Η πείρα τους στο ποδόσφαιρο και η γνώση του παρασκηνίου δεν εξασφάλισαν την επιτυχία. Το Αιγάλεω πέφτει στη Β’ Εθνική κατηγορία και παραπαίει. Η επένδυση των αδελφών Μητρόπουλου αποδεικνύεται αναποτελεσματική και στον οικονομικό τομέα. Χάνουν χρήματα που λέγεται ότι ξεπέρασαν τα 40 εκατ. δρχ., ποσόν υπολογίσιμο για την εποχή και τις οικονομικές δυνατότητές τους.
Η δεκαετία του ’90 αρχίζει με τους αδελφούς Μητρόπουλου καταστραμμένους οικονομικά και παραγοντικά. Το ναδίρ έρχεται με την κατηγορία της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών. Στο δικαστήριο ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος αναλαμβάνει την ευθύνη. Καταδικάζεται σε φυλάκιση. Είναι μια ιστορία που χαρακτηρίζει τις σχέσεις των αδελφών. Στο μέλλον θα επαναλαμβάνεται. Ο «μικρός», ο ωραίος, κοσμοπολίτης, πάντα συνοδευόμενος από ωραίες κυρίες, θα πίνει τον καφέ του στην πλατεία Κολωνακίου. Ο «μεγάλος», λιπόσαρκος, μαυριδερός, με ένα περίεργα ελκυστικό σαρκαστικό χαμόγελο, παντρεμένος με παιδί, θα πίνει τον καφέ του μαζί με τα «καλά παιδιά» της παλιάς γειτονιάς στα καφενεία της λεωφόρου Θηβών. Περήφανος για την κοινωνική άνοδο του «μικρού» θα τον προσέχει σαν πατέρας. Θα βγαίνει από τη σκιά μόνο όταν χρειάζεται να «καθαρίσει» για τον μικρό αδελφό του.
* Η Καρδίτσα και ο μαικήνας
Το 1991 είναι καθοριστικό για το μέλλον των αδελφών Μητρόπουλου. Το Αιγάλεω έχει πέσει στη Δ’ Εθνική κατηγορία αλλά ο κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος βρίσκει νέα ομάδα για να επιμηκύνει την παραγοντική καριέρα του. Γίνεται εκπρόσωπος της Αναγέννησης Καρδίτσας για να διατηρήσει τη θέση του στα όργανα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, αλλά, το σημαντικότερο, βρίσκει μαικήνα στο πρόσωπο της γέρικης αλεπούς των παραγόντων, προέδρου της ΕΠΑΕ Γιώργου Δέδε. Η αναμφισβήτητη ευφυία του κ. Βίκτωρα Μητρόπουλου τον οδηγεί στη θέση του διαπραγματευτή των τηλεοπτικών δικαιωμάτων του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ως το 1995, όταν κλείνεται η συμφωνία του 1,2 δισ. δρχ. με το SuperSport, τα τηλεοπτικά ποσοστά των ομάδων ήταν αμελητέα. Το χρήματα που έδωσε το SuperSport θεωρήθηκαν εξωπραγματικά. Ο κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος όμως καταλάβαινε ότι αντιπροσώπευαν την κορυφή του παγόβουνου. Για να συνεχίσει χρειαζόταν εκλογική δύναμη στην ομοσπονδία. Γύρω του συσπείρωσε τις «μικρές» ομάδες της Ενωσης και τον στενό κύκλο του. Η δύναμη του κ. Μητρόπουλου βασίζεται στη συσπείρωση των κκ. Καλογιάννη (Αθηναϊκός), Θεοδωρίδη (τότε στον Ηρακλή) και Λουκόπουλου (Παναχαϊκή). Η συνεργασία τους με τον κ. Μητρόπουλο εξασφαλίζει ταχύτατες πληρωμές από το ταμείο της ΕΠΑΕ και ακόμη σημαντικότερο, την επιβίωση των ομάδων τους στον παράδεισο της Α’ Εθνικής.
Την ίδια εποχή απελπισμένος ο κ. Σωκράτης Κόκκαλης προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη δύναμη του Παναθηναϊκού στην ΕΠΟ και στη διαιτησία. Ο από μηχανής θεός θα είναι αποστεωμένος, θα έχει χαρακωμένο πρόσωπο. Είναι το πρόσωπο των θεών που ορίζουν τη διαιτησία. Είναι το πρόσωπο του κ. Θωμά Μητρόπουλου. Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει το τελευταίο πρωτάθλημα πριν από μία δεκαετία και είναι το αντικείμενο ανεκδότων: «Τι δεν έχει δει ένα παιδί 10 ετών; Τον Ολυμπιακό πρωταθλητή». Ο κ. Κόκκαλης έχει αίσθηση του χιούμορ αλλά τα ανέκδοτα όταν ακούγονται πολλές φορές γίνονται βαρετά. Για να πάρει το πρωτάθλημα πιθανόν να συνεργαζόταν με τον Μεφιστοφελή. Οταν του συστήνουν τον παλαιό γνώριμό του κ. Θωμά Μητρόπουλο σαν ειδικό του παρασκηνίου δεν έχει ενδοιασμούς να ξεκινήσει τη συνεργασία. Θα εξελιχθεί ιδιαίτερα επωφελής. Στα επόμενα τέσσερα χρόνια οι προθήκες της λέσχης του Ολυμπιακού θα πλουτιστούν με τέσσερα Κύπελλα Πρωταθλητή. Και ο τίτλος του κλασικού βιβλίου της Μάριετ Μπίτσερ Στόου «Η καλύβα του μπαρμπα-Θωμά» θα αποκτήσει ποδοσφαιρικές προεκτάσεις.
* Στη διοίκηση του Ολυμπιακού
Ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος γίνεται μέλος της διοίκησης του Ολυμπιακού και αρχίζει τις επαφές του στον χώρο της διαιτησίας. Το όνομά του μετά από τόσα χρόνια απραξίας δεν σημαίνει πολλά. Η σιγουριά του όμως στις διαπραγματεύσεις, το σκοτεινό πρόσωπο που το στόμα ανοίγει για λίγες και με νόημα κουβέντες και η επίκληση του ονόματος του κ. Κόκκαλη μαζί με την εμπιστοσύνη που του δείχνει φανερά ο τελευταίος είναι αρκετά για να πείθουν. Ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος ξέρει όμως ότι η δύναμη περνάει μέσα από την ΕΠΟ και το πρόσωπο του αρχιδιαιτητή. Το 1997 στις εκλογές της ΕΠΟ στην Αλεξανδρούπολη ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος έρχεται, βλέπει και νικά. «Η κίνηση που έκανα ήταν να κυκλοφορήσω τη φήμη ότι μαζί μου είχα μια τσάντα με 1 εκατ. δολάρια. Ηξερα ότι από τη στιγμή που ήξεραν ότι το ποσόν ήταν συγκεκριμένο θα έτρεχαν όλοι να πάρουν προτού τελειώσει». Ολοι έτρεξαν. Τουλάχιστον για να ψηφίσουν τον κ. Σωτήρη Αλημίση, πρόσωπο κοινής εκτίμησης και εκλεκτό του Ολυμπιακού. Ο κ. Αλημίσης ζωγραφίζει μια όμορφη εικόνα προέδρου. Τα καθημερινά συμφέροντα του Ολυμπιακού στην ΕΠΟ επιτυχημένα έχει αναλάβει ο πρώην δικηγόρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κ. Βασίλης Γκαγκάτσης.
Οι τύχες των αδελφών Μητρόπουλου ακολουθούν παράλληλη πορεία. Στην ΕΠΑΕ ο κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος ανατρέπει τον ευεργέτη του Γιώργο Δέδε. Οι ισορροπίες της εποχής επιβάλλουν για μια περίοδο στην προεδρία της Ενωσης και τον πρόεδρο του Απόλλωνα κ. Κώστα Αλαμάνο αλλά μετά από έναν χρόνο ο κ. Αλαμάνος παραμερίζεται και ο κ. Μητρόπουλος αναλαμβάνει και επίσημα την εξουσία. Η θητεία του θα γνωρίσει μία και μόνη κρίση: το φθινόπωρο του 1999 ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει την ΑΕΚ στο στάδιο της Νέας Φιλαδέλφειας. Τα πνεύματα είναι τεταμένα, το ματς γίνεται «κεκλεισμένων» των θυρών. Οχι όμως τόσο «κεκλεισμένων» ώστε μετά από μια κακή διαιτησία του κ. Δημητρόπουλου ο σωματοφύλακας του κ. Μητρόπουλου να μην τραβήξει πιστόλι για να τον υπερασπίσει. Ενα από τα πιο καλοφυλαγμένα μυστικά του ποδοσφαίρου είναι ότι ο κ. Θωμάς Μητρόπουλος άφησε τον Βίκτωρα να πάει στο ματς της Φιλαδέλφειας χωρίς να τον προειδοποιήσει για τους κινδύνους από τη διαιτησία. Η φήμη που κυκλοφορεί είναι ότι η φράση «κάτσε στην άκρη μικρέ…» παρακούστηκε από τον «μικρό». Πιθανόν λόγω της αλαζονείας.
* Η αίσθηση της αλαζονείας
Η επιτυχημένη αντίσταση του κ. Βίκτωρα Μητρόπουλου στους ελέγχους του ΣΔΟΕ που ζητούσε ο πρώην υφυπουργός αθλητισμού κ. Ανδρέας Φούρας τού είχαν δημιουργήσει την εντύπωση ότι είναι άτρωτος. Η αίσθηση της αλαζονείας βγαίνει σε κάθε του κίνηση. Με ένα κινητό στο χέρι περπατάει στα μονοπάτια των μπανγκαλόου του Αστέρα στη Βουλιαγμένη, τη μόνιμη κατοικία του το καλοκαίρι. Κόλακες τού συνθέτουν παιάνες και οι πρόεδροι τον κοιτάζουν σαν θεό. Η αίσθηση του ανώτερου όντως και η λατρεία του για συνεχείς συγκρούσεις τον οδήγησε στη σύγκρουση και με τον υφυπουργό αθλητισμού κ. Γιώργο Φλωρίδη. Περισσότερο από όλα ήταν θέμα συμπεριφοράς. Οταν ο κ. Φλωρίδης ανέλαβε το υφυπουργείο θέλησε να ενημερωθεί για το ποδόσφαιρο από τους πρόεδρους μερικών ΠΑΕ. Ο κ. Βίκτωρ Μητρόπουλος, προσβεβλημένος που δεν του ζητήθηκε πρώτα η γνώμη του, το «φύλαγε». Θα δημιουργήσει αντιπαραθέσεις στις αρμοδιότητες των ανακατασκευών των γηπέδων και τελικά με τα δικαιώματα για το Στοίχημα.
Με τη ματαίωση ψήφισης της επίμαχης τροπολογίας με την οποία θα εξέπιπτε τους αξιώματός του ο κ. Μητρόπουλος για μία ακόμη φορά επιβίωσε. Το ερώτημα είναι αν θα εμφανιστεί και πάλι ο «μεγάλος» για να τον σώσει ή αν και στις μάχες του ποδοσφαίρου ισχύει το αξίωμα «αυτός που ζει από το ξίφος πεθαίνει από το ξίφος».
