Οι πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές στο κυβερνών κόμμα σηματοδότησαν συν τοις άλλοις και τη διάσπαση της «ομάδας Ακη». Ηταν η πρώτη φορά από τότε που υπουργός Εθνικής Αμυνας δημιούργησε την ομάδα του, της οποίας μέλη στράφηκαν εκλογικά εναντίον άλλων μελών στηρίζοντας διαφορετικούς υποψηφίους στις εκλογές για την ανάδειξη γραμματέων Νομαρχιακών Επιτροπών.
Ολα άρχισαν το 1996 όταν ορισμένα στελέχη του ΠαΣοΚ, όπως οι κκ. Ευ. Χωραφάς και Ελ. Τζιόλας από τους πλέον έμπιστους συνεργάτες του υπουργού Αμυνας κατηγόρησαν άλλους συνεργάτες του υπουργού, τους κκ. Αντ. Κοτσακά και Γ. Αγραφιώτη, ότι αυτοί «ευθύνονται γιατί χάθηκε το συνέδριο». Από τότε άρχισαν να δημιουργούνται δύο τάσεις με διαφορετικές πολιτικές θέσεις για κάθε εσωκομματικό ζήτημα που ανέκυπτε στο ΠαΣοΚ. Ηταν τόση η αντίθεση των δύο ομάδων ώστε ο κ. Γ. Αγραφιώτης, διευθυντής τότε του γραφείου του υπουργού Αμυνας, απείλησε με παραίτηση σε περίπτωση που ο υπουργός τοποθετούσε διευθυντή του επιτελείου του (ΕΠΥΕΘΑ) τον κ. Ευ. Χωραφά, παραίτηση η οποία την τελευταία στιγμή ανεκλήθη με την παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων, όπως των κκ. Αντ. Κοτσακά και Ι. Σμπώκου.
Οι «εσωομαδικές» τριβές (αν υπάρχει τέτοια έκφραση) μέρα με τη μέρα γίνονταν πιο έντονες, με αποτέλεσμα η περίφημη «ομάδα Ακη» να μετασχηματισθεί σε «ομάδα με δύο… επιλαρχίες». Στην πρώτη περιλαμβάνονταν οι κκ. Αντ. Κοτσακάς, Γ. Αγραφιώτης, Γ. Δασκαλάκης, Χ. Τσιόκας, Λ. Λωτίδης, Ι. Σμπώκος κ.ά., ενώ στη δεύτερη οι κκ. Ευ. Χωραφάς, Ελ. Τσιόλας, Β. Τσιλίκας, Δημ. Γαϊτανίδης, η κυρία Ασπασία Παπαηλιού κ.ά. Μέσα στις δύο «επιλαρχίες» δημιουργήθηκε και μία… «ίλη», την οποία αποτελούσαν στελέχη όπως η κυρία Τόνια Αντωνίου, ο κ. Γ. Παναγιωτακόπουλος, η κυρία Χρυσάνθη Κίσκηρα κ.ά., που επέμεναν σε μια διαφορετική γραμμή απ’ ό,τι οι δύο κύριες επιλαρχίες, χωρίς ποτέ να δείξουν προτίμηση είτε στη μία επιλαρχία, είτε στην άλλη.
Αφορμή στάθηκε η έλευση του κ. Χρ. Παπουτσή από τις Βρυξέλλες και η πρόθεσή του να πολιτευθεί στην Αθήνα. Την υποψηφιότητά του τη στήριξαν όλες οι «υποομάδες», με διαφορετικές προθέσεις όμως η καθεμία. Η «υποομάδα ή ίλη» υπό την κυρία Τόνια Αντωνίου (μέλος του ΕΓ, πρώην γραμματέας Νεολαίας) και ορισμένα μέλη της πρώτης επιλαρχίας ήταν της γνώμης ότι μαζί με τον κ. Τσοχατζόπουλο θα πρέπει να υποστηριχθεί και ο κ. Παπουτσής, ενώ η δεύτερη επιλαρχία υπό τον κ. Χωραφά ήταν της στρατηγικής ότι ο κ. Παπουτσής πρέπει να είναι «μέσα στο παιχνίδι», πλην όμως η πορεία του μέσα στην ομάδα θα εξαρτηθεί «από τα πόσα κουκιά θα πάρει στο μέλλον».
Και ενώ το πρόβλημα με τον κ. Παπουτσή δεν φαινόταν να λύνεται ήρθε η δεύτερη μεγάλη αντιπαράθεση της ομάδας που είχε σχέση με την περίφημη Κεντροαριστερά. Η υπό τον κ. Κοτσακά επιλαρχία ήταν της άποψης ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος θα πρέπει να αναλάβει ευρύτερο ρόλο ώστε να υπάρχει ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς μέσα και έξω από το ΠαΣοΚ, χωρίς να έχουν αντίρρηση ακόμη και σε συνεργασία με το ΔΗΚΚΙ ή τον ΣΥΝ. Αντιθέτως, η άλλη ομάδα ήταν της άποψης να διεκδικήσει ο κ. Τσοχατζόπουλος μια ενωτική πορεία μέσα στο ΠαΣοΚ, προχωρώντας σε διάφορες συμμαχίες με όλα τα στελέχη που αναμένονται να σημαδεύσουν τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, όπως οι κκ. Γ. Παπανδρέου, Κ. Λαλιώτης και η κυρία Βάσω Παπανδρέου.
Η Κεντροαριστερά και η πιθανή ανασύνθεσή της αποτελεί ωστόσο και την κύρια διαφωνία που έχει ο κ. Τσοχατζόπουλος με τον κ. Κ. Σημίτη. Μετά την αποτυχία του «πειράματος Δαμανάκη» ο κ. Τσοχατζόπουλος δεν ομιλεί πλέον για Κεντροαριστερά, δεν συμφωνεί με τις προσπάθειες που γίνονται για διαπλάτυνση του κεντρώου μετώπου (με την πιθανή δηλαδή είσοδο και του κ. Γ. Σουφλιά) και υποστηρίζει την «ανασύνθεση του Κέντρου και της Αριστεράς» ζητώντας παράλληλα να μην υπάρξει «αμφίπλευρη διεύρυνση του Κέντρου» με δεξιά ή κεντροδεξιά στελέχη.
Την τελευταία αντιπαράθεση των δύο «επιλαρχιών Ακη» την προκάλεσε δήλωση του κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδη στο «Βήμα» για αλλαγή σήματος και διεύρυνση του κόμματος. Ο κ. Κοτσακάς μίλησε για ανάγκη «μετεξέλιξης του ΠαΣοΚ», ενώ ο κ. Χωραφάς για «μετεξέλιξη του Κέντρου και της Αριστεράς».
