Τελικώς, αυτή η κυβέρνηση δεν παίζεται… Και όταν το γράφω, το εννοώ! Διότι εν μέσω καταργήσεως φοροαπαλλαγών, περιορισμού δαπανών και επιβολής φόρων, ξέρετε ποιο είναι το πρώτο οικονομικό μέτρο στο οποίο κατέληξε; Αποφάσισε, λέει, να χαρίσει χρέη προς το Δημόσιο ύψους αδιευκρινίστου αλλά, πάντως, κοντά στα 10 δισ. στους διάφορους ποδοσφαιροπατέρες! Τα οποία χρέη που χαρίζονται τώρα είναι αυτά που συσσωρεύθηκαν από το 1991, όταν τους τα είχαν χαρίσει για τελευταία φορά! Πώς τους βρίσκετε; Πρώτοι!
Νομίζω ότι το έχω ξαναγράψει: το καλύτερο επάγγελμα σ’ αυτήν τη χώρα είναι ποδοσφαιροπατέρας… Εισπράττεις (από το κράτος), δεν πληρώνεις (το κράτος) και τελικώς (το κράτος) σου χαρίζει κι αυτά που χρωστάς. Ωραίοι τύποι! Μόνο που είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσαν να περνούν τόσο «ζωή και κότα», αν δεν υπήρχε και η ανάλογη κυβερνητική μέριμνα. Ετσι είναι: αν δεν σε προσέξει η κυβέρνησή σου, αν δεν δε περιβάλει με φροντίδα, αγάπη, ζεστασιά, αν δεν σου χαρίσει και ένα χαρτζιλίκι, ποιος θα τα κάνει;
Γιατί, όμως, να το κάνει η κυβέρνηση; Απλούστατα επειδή είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης… Ποιοι νομίζετε ότι έχουν δικές τους ποδοσφαιρικές ομάδες; Κάτι χαμηλόμισθοι, μερικοί συνταξιούχοι, ορισμένοι άνεργοι, αυτά… Δεν πρέπει να τους βοηθήσεις; Δεν πρέπει να επιδείξεις αλληλεγγύη; Δεν πρέπει να τους επιτρέψεις να εξακολουθήσουν την παραγωγή κοινωνικού έργου; Ασφαλώς! Και ξέρετε τι κοινωνικό έργο παράγει ένας Δέδες, ένας Μητρόπουλος, ένας Γιδόπουλος, ένας Λουκόπουλος; Αντιλαμβάνεστε πόσο πλούσια κοινωνική προσφορά καταθέτουν αυτοί οι πτωχοί, ακούραστοι εργάτες των αθλητικών ιδανικών; Δεν συναντάς συχνά τέτοιους ανθρώπους, ικανούς εκτός των άλλων να λειτουργούν ως πρότυπα ακεραιότητας, εντιμότητας, ευθύτητας, καθαρότητας… Ανθρωποι άσπιλοι, πολίτες υποδειγματικοί! Αξίζει να τους πληρώνουμε, αρκεί να υπάρχουν!
Γι’ αυτό η κυβέρνηση ορθώς εξαπέλυσε αμείλικτο κυνηγητό κατά των υψηλόμισθων εχόντων και κατεχόντων, την ίδια στιγμή όπου χαρίζει τα χρέη των ποδοσφαιροπατέρων. Είναι μια αυτονόητη ιεράρχηση των προβλημάτων κατά κοινωνική προτεραιότητα. Τι κατέχεις, κύριε; Κοτζάμ αυτοκίνητο; Φέρ’ τα! Εσύ τι κατέχεις; Ποδοσφαιρική ομάδα; Πάρε να έχεις!
Βαθιά μέσα μου, όμως, αρνούμαι να πιστέψω ότι αυτή η ευτελής λογική μπορεί να διέπει τη σοσιαλιστική μας κυβέρνηση συνολικώς, την «εκσυγχρονιστική» ηγεσία των οικονομικών υπουργείων ειδικώς ή τον «σημιτικό» κ. Γ. Δρυ αυτοπροσώπως. Αποκλείεται… Μπορεί να είμαι αιθεροβάμων, αλλά αρνούμαι να δεχθώ ότι μας δουλεύουν τόσο «ψιλό γαζί»… Κάτι συμβαίνει! Πείστηκαν όντως ότι η συνομοταξία των ποδοσφαιροπατέρων είναι ένας όμιλος αναξιοπαθούντων αεριτζήδων; Φοβήθηκαν το κοινωνικό κόστος αν εστερούντο αιφνιδίως κυριακάτικης απόλαυσης οι 360 θεατές του αγώνα Αθηναϊκού – Παναχαϊκής; Δεν το πιστεύω! Γι’ αυτό θεωρώ ότι όλα δεν είναι παρά μέρος ενός ευρύτερου σατανικού σχεδίου, το οποίο προτίθεμαι να αποκαλύψω στους αναγνώστες.
Ο κ. Δρυς, ο κ. Χριστοδουλάκης και οι διάφοροι άλλοι ξέρουν πολύ καλά με ποιους έχουν να κάνουν. Ξέρουν πολύ καλά ότι, παρά τα περί του αντιθέτου διαδιδόμενα, οι ποδοσφαιροπατέρες δεν είναι ούτε αναξιοπαθούντες, ούτε κοινωνικά πρότυπα, ούτε υποδειγματικοί πολίτες… Με την πρώτη ματιά, κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν ούτε με άνεργους, ούτε με χαμηλοσυνταξιούχους, αλλά με πραγματικούς ατσίδες που είναι και έχοντες και παραέχοντες! Γι’ αυτό τους έβαλαν στο μάτι. Γι’ αυτό προτίθενται, στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής κατά των εχόντων και κατεχόντων, να τους τα πάρουν χοντρά.
Πώς, όμως, θα τα πάρουν χοντρά από τους ποδοσφαιροπατέρες αφού αυτοί ήδη χρωστούν στο Δημόσιο; Ιδού ένα δύσκολο ζήτημα… Γι’ αυτό και σύσσωμο το οικονομικό επιτελείο αποφάσισε να τους χαρίσει τα χρέη ώστε να μη χρειάζεται να πληρώνουν για να τους βρει με λεφτά και να τους τα πάρει. Σατανικό και μεγαλοφυές!
Προσωπικώς, ουδέποτε θα απεκάλυπτα τέτοιο σχέδιο με κίνδυνο να ζημιώσω τη δημοσιονομική πολιτική της κυβερνήσεως, αν δεν κινδύνευε να προκληθεί κοινωνικό σκάνδαλο. Διότι ευλόγως οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, ακόμη και οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα δυσανασχετούσαν αν μάθαιναν ότι αυτοί μεν καλούνται να πληρώσουν το κόστος της οικονομίας αλλά οι άλλοι δεν πληρώνουν ούτε αυτά που χρωστούν. Γι’ αυτό, λοιπόν, τους καθησυχάζω. Ναι, η κυβέρνηση χαρίζει δέκα δισ. στους ποδοσφαιροπατέρες αλλά την επόμενη φορά που θα κληθεί να τους χαρίσει τα νέα χρέη που θα συσσωρευθούν θα είναι αμείλικτη: θα τους τα χαρίσει μόνο μετά από εντατικό διάλογο των ενδιαφερομένων πλευρών… Και αφού προηγουμένως θα τους έχει αφαιμάξει φορολογικώς! Γκολ αυτοί; Σέντρα εμείς! Πού θα πάει; Θα τους κουράσουμε…
