ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ είναι πραγματικό: αφού υπάρχουν ιδιωτικά νοσοκομεία, ιδιωτική αστυνομία, ιδιωτικά σχολεία, ιδιωτική ραδιοτηλεόραση· αφού το τραπεζικό σύστημα θα εξυγιανθεί με την πώληση της Ιονικής και όλοι θα ταξιδεύουμε καλύτερα όταν γίνουν ιδιωτικά τα τρένα και η Ολυμπιακή γιατί να μην υπάρχουν και ιδιωτικά πανεπιστήμια;
Αλλωστε, αν ανατρέξουμε στο παρελθόν, ιδιωτική δεν ήταν η Ακαδημία του Πλάτωνος, ιδιωτικό δεν ήταν το αριστοτελικό Λύκειο που μεγαλούργησαν και χιλιάδες χρόνια μετά συζητάμε γι’ αυτά; Ακόμη και το Κρυφό Σχολειό και αυτό δημιούργημα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας ήταν. Υπήρξαν βέβαια διάφοροι, Τοσίτσας, Αβέρωφ, Σίνας, Αρσάκης κλπ., που έδωσαν τα ιδιωτικότατα λεφτουδάκια τους για να γίνουν δημόσια ιδρύματα, αλλά αυτοί αποτελούν παρελθόν: άνοιξαν απλώς παρένθεση ντροπής στην ιστορία της ελληνικής εκπαίδευσης, που όσο συντομότερα την κλείσουμε τόσο το καλύτερο.
Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα αποτελέσουν καταπληκτική «ρελάνς» από μέρους μας στις γνωστές πιέσεις των ενωσιακών εταίρων για ιδιωτικοποιήσεις: θα βρεθούμε στην πρωτοπορία του «ανοίγματος των αγορών», δεδομένου ότι όλοι αυτοί ελλείψει ιστορικής παράδοσης επιμένουν στον δημόσιο χαρακτήρα της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης των παιδιών τους: έχουν ανοίξει ιδιωτικά πανεπιστήμια μόνο για διάφορους γιους και κόρες φυλάρχων των πρώην αποικιών τους που πρέπει ανυπερθέτως να επιστρέψουν με πτυχίο και ει δυνατόν και με ντοκτορά για να υπηρετήσουν τις ανάγκες των λαών τους. Και ιδρύουν μόνο εκτός συνόρων τους, οι ανόητοι, ιδιωτικά παραρτήματα bons pour l’ Orient, σε διάφορες χώρες όπως η Ελλάς, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος κλπ.
Ηρθε η στιγμή λοιπόν η περιφέρεια να υπερκεράσει το κέντρο· όχι απλώς επιτρέποντας την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αυτό το έκαναν και οι Αμερικανοί πριν από 200 χρόνια και εμείς πρέπει να ξεφύγουμε από την πτωχοπροδρομική λογική ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι το παρελθόν της Αμερικής θα πάμε 100 χρόνια μπροστά: να πουλήσουμε τα υπάρχοντα πανεπιστήμια!
Ως γνωστόν, η ζήτηση για πανεπιστημιακή εκπαίδευση είναι τεράστια· εκατομμύρια δαπανούν όλες οι οικογένειες για φροντιστήρια και τα δύο τρία από αυτές ξοδεύουν πολλά περισσότερα στο εξωτερικό ή στα διάφορα κολέγια. Γιατί να μην τα δώσουν για δίδακτρα σε πανεπιστήμιο εδώ; Αμφιβάλλει κανείς ότι όποιες εταιρείες αναλάβουν την εκμετάλλευση των Ιατρικών, των Πολυτεχνείων, των Νομικών θα έχουν πολύ πιο σίγουρα κέρδη από τον ΟΤΕ ή και τη ΔΕΗ; Αμφιβάλλει κανείς ότι η Ιατρική Σχολή Αθηνών αν βγει στον πλειστηριασμό θα «πιάσει» πολύ περισσότερα από την Ιονική;
Υπό τον αυτονόητο όρο βέβαια ότι το «μάνατζμεντ» των ιδιωτικοποιούμενων πανεπιστημίων θα μπορεί να εφαρμόζει αυτά που ζητούν οι αγορές, να ανταποκρίνεται στη ζήτηση μεγιστοποιώντας τα κέρδη άρα να πωλούνται διά πλειστηριασμού οι φοιτητικές θέσεις. Θα εισάγονται, π.χ., στην Οδοντιατρική οι εκατό πλειοδοτούντες. Υποχρεωτικά όμως 10% των διδάκτρων αυτών θα πηγαίνει για να εισάγονται και 10-20 φοιτητές πτωχοί, αλλά έντιμοι και έξυπνοι, με εξετάσεις ίσως είναι αυτό που ονομάζουμε «μετριασμό των επιπτώσεων της αγοράς», η κοινωνική – σοσιαλιστική πινελιά της ριζοσπαστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έχει ανάγκη η νεολαία, ο τόπος, η οικονομία, το όραμα της ΟΝΕ.
Νομίζω ότι η προτεινόμενη λύση θα ανακουφίσει τον προϋπολογισμό και θα ενθουσιάσει τις αγορές· υπό τον όρο βέβαια ότι θα σταματήσει αμέσως ο Γ. Αρσένης τις αναχρονιστικές ανοησίες περί ανοιχτού αριθμού εισακτέων στα πανεπιστήμια. Διότι αν είναι να χωράνε όλοι στα δημόσια, ποιος θα πάει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο με δίδακτρα; Ποιος θα τα αγοράσει όσα πουληθούν, ποιος θα ιδρύσει νέα;
Να τελειώνουμε λοιπόν: να μειωθούν οι εισακτέοι, να καταργηθούν τα ΠΣΕ, να κλείσουν τα Ανοικτά και λοιπά φιλανθρωπικά ιδρύματα το Δημόσιο και η ιδιωτική οικονομία από αυτούς τους αναίσχυντους πειραματισμούς χάνουν τρισεκατομμύρια.
