Γυναίκες δημιουργοί των δύο θαλασσών:
Μεσόγειος και Μαύρη θάλασσα» είναι το θέμα του καλλιτεχνικού φεστιβάλ που διοργανώνει το Κέντρο UNESCO για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στα Βαλκάνια σε συνεργασία με την UNESCO ­ Τμήμα «Γυναίκες της Μεσογείου» και τον Σύνδεσμο Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών. Μια διεθνής συνάντηση όπου θα συμμετέχουν πάνω από 300 γυναίκες δημιουργοί και η οποία θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τον εορτασμό της Θεσσαλονίκης – Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης ’97. Οι εκδηλώσεις θα διαρκέσουν από τις 29 Αυγούστου ως τις 4 Σεπτεμβρίου.


Πρόκειται για ένα φεστιβάλ το οποίο θα συγκεντρώσει γυναίκες καλλιτέχνιδες από 29 χώρες της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής. Οι καλλιτέχνιδες αυτές θα εκπροσωπήσουν πολιτισμούς από τη Μεσόγειο και τη Μαύρη θάλασσα στους τομείς της αρχιτεκτονικής, της ζωγραφικής – γλυπτικής – video art – φωτογραφίας, του θεάτρου, της μουσικής και του χορού, της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου. Μια ποικιλία πολιτιστικών εκδηλώσεων στους ανωτέρω τομείς καθώς και στρογγυλά τραπέζια που θα αναπτυχθούν στα αντίστοιχα θέματα, όπως «Οι γυναίκες δημιουργούν μέσα από τον φακό», «Γυναίκες χορογραφούν και χορεύουν στα πρόθυρα της νέας χιλιετίας», «Η επαγγελματίας αρχιτέκτονας στις ημέρες μας: Οι προοπτικές στις παραμονές του καινούργιου αιώνα», «Ο ρόλος των γυναικών δημιουργών στην προώθηση της κοινωνίας της ειρήνης» και πολλά άλλα. Οι χώρες που θα λάβουν μέρος στην πρωτότυπη αυτή οργάνωση είναι η Ελλάδα, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Ισπανία, η Γεωργία, η Πορτογαλία, η Γαλλία, η Βουλγαρία, η Αλγερία, η Κύπρος, η Ιταλία, η Ρουμανία, το Μαρόκο, η Ιορδανία, η Ρωσία, η Τουρκία, η Ουκρανία, η Αλβανία, η Παλαιστίνη, η Τυνησία, η Σλοβενία, η Βοσνία – Ερζεγοβίνη, η Κροατία, ο Λίβανος, η Λιβύη, η Μάλτα, η Συρία, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.


* Η ελληνική συμμετοχή


Μέσω αυτών των εκδηλώσεων θα τονισθούν η πνευματική και πολιτισμική εξέλιξη των γυναικών καλλιτέχνιδων, ο ρόλος που έπαιξαν τόσο στο τοπικό όσο και στο ευρύτερο πολιτισμικό γίγνεσθαι και η καθιέρωση ενός διαπολιτισμικού διαλόγου στην περιοχή των δύο θαλασσών που θα προωθήσει όχι μόνο την ειρήνη και την ισότητα των δύο φύλων αλλά και την εμβάθυνση και την ενίσχυση των δεσμών ανάμεσά τους. «Στόχοι της εκδήλωσης», αναφέρουν τα μέλη του προεδρείου της οργανωτικής επιτροπής του φεστιβάλ και μέλη του Κέντρου UNESCO για τις Γυναίκες και την Ειρήνη στα Βαλκάνια, «είναι να προβάλει και να ενισχύσει τις δημιουργικές πρωτοβουλίες και την κουλτούρα της κάθε χώρας και παράλληλα να διαμορφώσει έναν ευρύ συνεκτικό ιστό όπου θα συγκροτηθούν κοινά στοιχεία και αντιθέσεις, θα αντιπαραβληθούν ομοιότητες και διαφορές, με σκοπό να προβληθεί μέσα από τη γυναικεία καλλιτεχνική και συγγραφική παραγωγή ο σημαντικός ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν οι γυναίκες στην οικοδόμηση μιας ανοιχτής, πολυφωνικής και ειρηνικής κοινωνίας για τη νέα χιλιετία».


Η συμμετοχή των ελληνίδων δημιουργών είναι μεγάλη και αυξάνεται συνεχώς ως σήμερα. Οι γυναίκες καλλιτέχνιδες που μέχρι στιγμής έχει γίνει γνωστό ότι θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας είναι:


Για τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, που θα πραγματοποιηθεί στις αίθουσες του τεχνικού περιοδικού «Κτίριο» και ο οποίος, όπως πληροφορεί «Το Βήμα» η Νίκη Μάνου – Ανδρεάδη, υπεύθυνη του Τομέα Αρχιτεκτονικής στο Κέντρο UNESCO Θεσσαλονίκης, «πρόκειται για έκθεση των προοπτικών και των μακετών των διαγωνιζομένων που αφορούν τη διαμόρφωση της Πλατείας Αγίων Αναργύρων στην Επάνω Πόλη της Θεσσαλονίκης και του χώρου πρασίνου μεταξύ της οδού Πολυδώρου και των Τειχών», έχουν ενδιαφερθεί οι αρχιτέκτονες: Ευαγγελία Χρυσοπούλου, Σάσα Λαδά, Σουζάνα Αντωνακάκη, Δαμασκώ Παναγιωτοπούλου – Δουρίδα, Κατερίνα Γυμνοπούλου, Χρυσάνθη Κουρμπέτη, Αικατερίνη Δαναδιάδου και Αγνή Κουβελά.


Στην έκθεση φωτογραφίας, που θα γίνει στο «Κτίριο Μέλισσα», οι: Ελένη Γκίνου, Μαριάννα Οικονόμου, Κάτια Μητροπούλου, Κατερίνα Καλούδη, Αλεξάνδρα Στράτου και Λία Ναλμπαντίδου. Οι εικαστικές δημιουργοί στη μεγάλη εικαστική έκθεση που θα γίνει στην Αποθήκη 4 στο Λιμάνι: Χρύσα, Ρένα Τσιτώτα, Βάνα Τσαντίλα, Ελένη Θεοφυλάκτου, Βασιλική, Δανάη Στράτου, Κλειώ Νάτση, Ελένη Πόταγα και Αγγελική Σιάμου, Αριάδνη Βιτάσταλη, Σοφία Βάρη, Ερση Χατζηαργυρού, Εριέττα Βοδρώνη, Ελένη Γκλίνου και Μαρίνα Καρέλλα. «Στη συνάντηση της Θεσσαλονίκης τις περισσότερες συμμετοχές τις συγκέντρωσε ο τομέας των πλαστικών τεχνών. Γυναίκες εικαστικοί δημιουργοί, με πολιτισμικές διαφορές, βρίσκουν τα προσφορότερα μεγέθη επικοινωνίας στον ίδιο χώρο για να καταθέσουν το πολιτιστικό τους προϊόν», εξηγεί η Ελλη Καπλάνη – Κοκκίνη, ιστορικός – κριτικός τέχνης και υπεύθυνη του Τομέα Εικαστικών.


«Εκφράζουν την πραγματική εικόνα και τις διαστάσεις της τέχνης της εποχής μας, μακριά από κάθε στείρο δογματισμό και καχυποψία. Αλλωστε», καταλήγει η Ε. Κοκκίνη, «ο διεθνισμός στην τέχνη αποτελεί από μόνος του ηθική αξία και οι γυναίκες μάχιμα και αποφασιστικά διεκδικούν τα δικαιώματα και τον ιστορικό τους ρόλο στις εξελίξεις και στην εδραίωση των αξιών».


* Παραστάσεις και συναυλίες


Σε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις καθώς και σε συναυλίες και μουσικά γκαλά, που θα πραγματοποιηθούν στο Θέατρο Αρχαίας Αγοράς, στο Θέατρο Δάσους, στο Θέατρο Αυλαία, στο Θέατρο Ανετον και στο Θέατρο Πάρκου Ελβετίας, θα πάρουν μέρος: η ηθοποιός Εύα Κοταμανίδου, που θα εμφανισθεί με «αναγνώσεις από τη Φόνισσα», η Θεατρική Ομάδα «Τομή», το θέατρο «Παράθλαση», το Θέατρο «Πούπουλο»· ακόμη θα συμμετάσχει και η Μιμή Ντενίση με μία παράσταση της «Θεοδώρας»· τα χοροθέατρα ΚΘΒΕ, η ομάδα χορού «Ασώματες Δυνάμεις», η μουσικός Μαρία Παπαπετροπούλου, η Σοφία Ροσμαράκη σε ρεσιτάλ κλασικής μουσικής, η Αγγελική Ιονάτου, η Σαβίνα Γιαννάτου, η Σοφία Νεοχωρίτου, η Δόμνα Σαμίου, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, η Μαρία Θωίδου, η Σοφία Βόσσου, η Κωνσταντίνα και η Μαντώ. «Μερικές φορές, επειδή τα πράγματα συμβαίνουν απλώς γύρω μας, τα θεωρούμε αυτονόητα. Οπως για παράδειγμα τη σχέση της γυναίκας με το θέατρο», λέει η Μόνα Κιτσοπούλου, σκηνοθέτις – θεατρολόγος και υπεύθυνη του Θεατρικού Τομέα.


«Οι μεγάλες πρωταγωνίστριες, Ελληνίδες και ξένες, ονόματα μύθοι σαν τη Σάρα Μπερνάρ, την Κοτοπούλη, την Κυβέλη, την Παξινού, μας έχουν πείσει για το πόσο βαθιά και μεγάλη ήταν η σχέση αυτή από πάντα». «Κι όμως», λέει, «στην αρχαία Ελλάδα, αλλά και στην εποχή του Σαίξπηρ, το θέατρο ήταν ένα επάγγελμα απαγορευμένο για τις γυναίκες. Σήμερα ευτυχώς τα πράγματα έχουν αλλάξει».