Ενα ακόμη κανόνι στη χρηματιστηριακή αγορά, ένας λιγότερος στον επιχειρηματικό κόσμο. Υστερα από 16 χρόνια ζωής η εταιρεία Connection, το όνομα της οποίας είναι συνδεδεμένο με γνωστές επωνυμίες ενδυμάτων και υποδημάτων, όπως Kenzo, Trussardi, Cerruti, Sebago, Henry Cottons, Ferre κ.ά., φαίνεται ότι οδεύει προς τη χρεοκοπία και θα βάλει λουκέτο. Πρόκειται για ένα κλασικό δείγμα τού πώς αναπτύχθηκε η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά: Πλήθος επιχειρήσεων από τον μεταπρατικό κλάδο μπήκαν στο Χρηματιστήριο χωρίς να διαθέτουν ούτε πάγια ούτε παραγωγική βάση. Με το πρώτο κύμα της ύφεσης άρχισαν να κλονίζονται, ενώ με τα πρώτα σημάδια της κρίσης άρχισαν να λυγίζουν. Ετσι και η Connection, η μετοχή της οποίας ξεκίνησε από τα 0,87 ευρώ για να φθάσει στα 11,70 ευρώ την εποχή της χρηματιστηριακής ευφορίας παγιδεύοντας στον δρόμο χιλιάδες επενδυτές που εντυπωσιάστηκαν από τις μετοχικές επιδόσεις, βγήκε στην αγορά με υψηλούς στόχους.
Τα φιλόδοξα σχέδιά της εταιρείας για τη δημιουργία ενός νέου πολυκαταστήματος στο πρώην Μινιόν και για την αντιπροσώπευση νέων εμπορικών σημάτων ένδυσης δεν θα πραγματοποιηθούν ωστόσο ποτέ, καθώς η δυσμενής οικονομική συγκυρία, το αρνητικό κλίμα του Χρηματιστηρίου, οι ατυχείς επενδυτικές κινήσεις του προέδρου της (και βασικού μετόχου) κ. Σταύρου Τζιούφα, αλλά και τα χρέη της σε τράπεζες, οδήγησαν την εταιρεία στη σημερινή δραματική κατάσταση.
Η Connection και η θυγατρική της εταιρεία Ηνωμένες Πωλήσεις υπέβαλαν στο Πρωτοδικείο Αθηνών δήλωση περί αναστολής πληρωμών, μη δυνάμενες πλέον να αντεπεξέλθουν στα έντονα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν. Οι πιστώτριες τράπεζες, ύστερα από αρκετές διαπραγματεύσεις με τον πρόεδρο της Connection και μετά τη δήλωση της εταιρείας περί αναστολής πληρωμών, που ουσιαστικά ισοδυναμεί με πτώχευση, κατήγγειλαν το κοινοπρακτικό δάνειο ύψους περίπου 14 εκατ. ευρώ που είχε συνάψει η εταιρεία, ενώ συνολικά ο όμιλος Connection έχει τραπεζικές οφειλές περίπου 50 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι οι συνολικές υποχρεώσεις της εταιρείας σε τράπεζες και σε προμηθευτές ανέρχονται σε 95 εκατ. ευρώ. Επιπλέον κατηγορείται και για λογιστικές αλλοιώσεις. Η υπόθεση της Connection έχει περάσει πλέον στη δικαστική οδό, μέσω της οποίας προφανώς θα γίνει η εκκαθάριση της εταιρείας και θα διατεθεί η περιουσία της στους οφειλέτες της. Σύμφωνα με πληροφορίες, η εταιρεία δεν διαθέτει ακίνητη περιουσία παρά μόνον ίσως εμπορεύματα, που σημαίνει ότι τράπεζες, προμηθευτές αλλά και μικροεπενδυτές θα χάσουν πολλά από τα χρήματά τους.
* Οι τελευταίες κινήσεις
Πώς όμως έφθασε η Connection σε αυτή την κατάσταση; Ο όμιλος, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι εκπρόσωποί του, κατά την τελευταία τριετία σχεδίασε και υλοποίησε ένα σχέδιο ανάπτυξης και διεύρυνσης των δραστηριοτήτων του στη χονδρική και στη λιανική πώληση επώνυμων ενδυμάτων και υποδημάτων, κυρίως μέσω της εξαγοράς και ίδρυσης θυγατρικών εταιρειών και της δημιουργίας εκτεταμένου δικτύου καταστημάτων λιανικής πώλησης. Τα αναπτυξιακά αυτά σχέδια χρηματοδοτήθηκαν εν μέρει με ίδια κεφάλαια και κυρίως με τραπεζικό δανεισμό, απορροφώντας κεφάλαια συνολικού ύψους περίπου 20 εκατ. ευρώ. Η δυσμενής οικονομική συγκυρία που επικράτησε από τα μέσα του 2001 ως σήμερα, η κάμψη των λιανικών πωλήσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς και ο μικρός βαθμός ωρίμανσης ορισμένων εκ των επενδύσεων της εταιρείας περιόρισαν την αποδοτικότητα των επενδύσεων και οδήγησαν την κερδοφορία και τη ρευστότητά της σε επίπεδα χαμηλότερα των αναμενομένων.
* Ο τραπεζικός δανεισμός
Για να αντιμετωπίσει τη διαμορφούμενη κατάσταση, στις 12.7.2002 η γενική συνέλευση των μετόχων της εταιρείας αποφάσισε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 10.260.000 ευρώ προκειμένου να αποπληρώσει μέρος του βραχυπρόθεσμου τραπεζικού δανεισμού της και να χρηματοδοτήσει τις τρέχουσες ανάγκες της σε κεφάλαιο κίνησης. Εν τούτοις οι χρηματιστηριακές συνθήκες που ακολούθησαν και συνεχίζουν να επικρατούν ως σήμερα δεν της επέτρεψαν να πραγματοποιήσει τη σχεδιαζόμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, στερώντας την έτσι από απαραίτητα κεφάλαια. Εναλλακτικά της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου και από τα μέσα του Νοεμβρίου 2002 η εταιρεία κατήρτισε ένα επιχειρηματικό σχέδιο το οποίο προέβλεπε μεταξύ άλλων την απόσυρσή της από ζημιογόνες συμμετοχές και δραστηριότητες για την ενίσχυση της ρευστότητάς της. Κατόπιν διαπραγματεύσεων η εταιρεία εξασφάλισε την κατ’ αρχήν συμφωνία με στρατηγικούς επενδυτές για την εισροή ιδίων κεφαλαίων, ενώ προχώρησε και σε πώληση των συμμετοχών της στην Ηπειρωτική Εμπορική (τέως Μινιόν) και στο Factory Outlet. Τέλος, είχε δρομολογήσει και τη ρευστοποίηση της συμμετοχής της στην εταιρεία Μουριάδης. Οι κινήσεις αυτές αποσκοπούσαν στη μείωση του τραπεζικού δανεισμού της εταιρείας.
Επιπλέον η διοίκησή της αναφέρει μεταξύ άλλων ότι κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση κεφαλαιακής αναδιάρθρωσης προς τις τράπεζες, η οποία συνοδευόταν από τεκμηριωμένο επιχειρηματικό σχέδιο. Εν τούτοις, στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε, η αντίδραση των πιστωτριών τραπεζών στις ενέργειες πρόνοιας που δρομολογούσε η εταιρεία, σύμφωνα με τη διοίκησή της, ήταν η προσωρινή – όπως δήλωσαν – διακοπή παροχής όλων των πιστωτικών διευκολύνσεων από βραχυπρόθεσμα όρια καθώς και από το κοινοπρακτικό δάνειο, που ως εκείνη τη στιγμή παρείχαν προς την εταιρεία. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να αντιμετωπίσει οξύτατα προβλήματα χρηματοδότησης των αναγκών της σε κεφάλαιο κίνησης, ιδιαίτερα για την πραγματοποίηση των προγραμματισμένων εισαγωγών από οίκους του εξωτερικού εν όψει των παραδόσεων εμπορευμάτων για την περίοδο άνοιξη – καλοκαίρι 2003. Επίσης η εταιρεία έχασε τη σύμβαση αντιπροσώπευσης από τον οίκο Trussardi.
* Σε αναζήτηση λύσης
Στις 3 Φεβρουαρίου 2003 πραγματοποιήθηκε η τελευταία συνάντησή της με το σύνολο των πιστωτριών τραπεζών, η οποία και απέβη άκαρπη. Την ίδια ημερομηνία το ΔΣ του Χρηματιστηρίου αποφάσισε την αναστολή διαπραγμάτευσης της μετοχής λόγω καταγγελίας ορκωτού ελεγκτή για λογιστικές αλλοιώσεις της εταιρείας.
Η Connection, σύμφωνα με τη διοίκησή της, εξακολουθεί να αναζητεί λύση η οποία θα της επιτρέψει να συνεχίσει τη λειτουργία της και να επιτύχει μια βιώσιμη συμφωνία με τους πιστωτές της. Στο πλαίσιο αυτό, θα επιδιώξει, καθώς λένε, την επίτευξη συμφωνίας με τους πιστωτές της σύμφωνα με το άρθρο 44 Ν. 1892/1990 για την εξυγίανση επιχειρήσεων. Η εταιρεία θα επιδιώξει επίσης τον δικαστικό διορισμό επιτρόπου, με σκοπό τη διευκόλυνση των διαπραγματεύσεων και την ταχύτερη επίτευξη συμφωνίας με την απαιτούμενη πλειοψηφία των πιστωτών. Ειδικότερα, η εταιρεία θα προτείνει συμβιβαστική διαγραφή μέρους των υποχρεώσεών της σε ποσοστό πάντα μικρότερο από αυτό που προσδοκάται σε περίπτωση εκκαθάρισης, καθιστώντας έτσι τη θέση των πιστωτών της ευμενέστερη. Σημειώνεται ότι τη λύση του δικαστικού επιτρόπου πρέπει να τη δεχθούν και οι πιστώτριες τράπεζες, οι οποίες προς το παρόν δεν έχουν αποφασίσει με ποιον τρόπο θα διεκδικήσουν τις οφειλές τους, ήτοι να δεχθούν την πτώχευση της εταιρείας που είναι υποχρεωμένο το Πρωτοδικείο να κηρύξει και στη συνέχεια να ορίσει δικηγόρο για να αναλάβει τη διαχείριση της περιουσίας της εταιρείας ή τη δυνατότητα συμβιβασμού. Η δεύτερη λύση πάντως δεν φαίνεται εφικτή.
Παράλληλα η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αποφάσισε να ζητήσει από το Μονομελές Πρωτοδικείο τον ορισμό ελεγκτών για τη διενέργεια διαχειριστικού ελέγχου στην εταιρεία Connection ΑΕΒΕΕ για τη χρονική περίοδο της χρήσης 2002. Η διακίνηση των μετοχών της Connection έχει ανασταλεί και μετά την εξώδικη δήλωση του ορκωτού ελεγκτή της τίθενται πλέον εν αμφιβολία η αξιοπιστία και το περιεχόμενο των οικονομικών της καταστάσεων.
* Αλυσιδωτές επιπτώσεις
Η κατάρρευση της εταιρείας Connection θα προκαλέσει αλυσιδωτές επιπτώσεις στους μετόχους που είδαν τα κεφάλαιά τους να απαξιώνονται καθώς η εταιρεία δεν διακινείται πλέον στο Χρηματιστήριο, στους 300 εργαζομένους που θα χάσουν τη δουλειά τους, αλλά και στις τράπεζες, οι οποίες ουσιαστικά με την κίνησή τους να καταγγείλουν το κοινοπρακτικό δάνειο ύψους 14 εκατ. ευρώ φαίνεται ότι έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα χάσουν τα κεφάλαια που αναλογικά η καθεμία έχει χορηγήσει στην εταιρεία. Αγωνία όμως για την τύχη της επένδυσής τους έχουν πλέον και οι μέτοχοι της εταιρείας Μουριάδης, στην οποία η Connection συμμετέχει με 31,35%. Το ιδιότυπο αυτό καθεστώς – ο κύριος μέτοχος να βρίσκεται προ των πυλών της χρεοκοπίας και η θυγατρική να διακινείται κανονικά στο ΧΑ – αναμένεται να απασχολήσει τις χρηματιστηριακές αρχές.
Η μετοχή της εταιρείας τις χρυσές ημέρες του 1999 είχε σκαρφαλώσει στα 11,70 ευρώ, ενώ στις 31 Ιανουαρίου, μία ημέρα πριν από την αναστολή διαπραγμάτευσης, είχε διαμορφωθεί στα 0,22 ευρώ, έχοντας απολέσει το 98% της αξίας της. Υπολογίζεται ότι στα χέρια του επενδυτικού κοινού (φυσικά πρόσωπα και θεσμικοί επενδυτές) βρίσκεται περίπου το 50% του μετοχικού κεφαλαίου, δηλαδή πάνω από 8 εκατ. μετοχές, ενώ οι υπόλοιπες μετοχές ανήκουν στον κ. Στ. Τζιούφα και στη μητέρα του κυρία Ζηνοβία Τζιούφα.
ΤΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
1987: Ιδρυση της εταιρείας.
1997: Εισαγωγή στην Παράλληλη Αγορά του ΧΑ.
2000: Στρατηγική συμμαχία με την Elmec Sport για συμμετοχή στο Factory Outlet και εξαγορά της Ηπειρωτικής Εμπορικής με στόχο την επαναλειτουργία του Μινιόν.
2001: Εξαγορά του 31,5% της εταιρείας Μουριάδης.
12.7.2002: Απόφαση για αύξηση του κεφαλαίου κατά 10,2 εκατ. ευρώ για ρύθμιση χρεών, η οποία δεν πραγματοποιήθηκε.
7.1.2003: Κατάθεση στις τράπεζες βελτιωμένης πρότασης κεφαλαιακής αναδιάρθρωσης.
23.1.2003: Διακοπή συνεργασίας με τον οίκο Trussardi.
3.2.2003: Αναστολή διαπραγμάτευσης της μετοχής στο ΧΑ.
6.2.2003: Δήλωση αναστολής πληρωμών, που ουσιαστικά σημαίνει πτώχευση.
7.2.2003: Καταγγελία του κοινοπρακτικού δανείου ύψους 14 εκατ. ευρώ από τις τράπεζες.
