Στο παρελθόν τα παραδείγματα ήταν πολλά όσον αφορά ανάλογες μεταφορές βιογραφιών στον κινηματογράφο. Μία από τις πιο επιτυχημένες περιπτώσεις είναι χωρίς αμφιβολία η ταινία «Doors» του Ολιβερ Στόουν ή ακόμη τα «Ονειρα μιας γυναίκας», με την Τζέσικα Λανγκ να υποδύεται τη μεγαλύτερη ίσως γυναικεία φυσιογνωμία της κάντρι μουσικής Πάτσι Κλάιν. Το 1986 ο Αλεξ Κοξ μετέφερε με αρκετή επιτυχία τις τελευταίες ημέρες του πανκ ινδάλματος Σιντ Βίσιους και της φιλενάδας του Νάνσι Σπράγκεν στην ταινία «Σιντ και Νάνσι», με τον Γκάρι Ολντμαν στον ομώνυμο ρόλο. Το 1972 η Νταϊάνα Ρος κέρδισε μία υποψηφιότητα για το βραβείο Οσκαρ υποδυόμενη την Μπίλι Χόλιντεϊ στο «H κυρία τραγουδά τα μπλουζ» και 21 χρόνια αργότερα στην ίδια θέση βρέθηκε η Αντζελα Μπάσετ υποδυόμενη την Τίνα Τέρνερ στην ταινία του Μπράιαν Γκίμπσον «Τίνα». Οι ζωές των λατίνων σταρ Ρίτσι Βάλενς και Σελένα επίσης μεταφέρθηκαν με επιτυχία στον κινηματογράφο με επιτυχία στις ταινίες «La Bamba» και «Selena» από τους Λου Ντάιμοντ και Τζένιφερ Λόπες. Ακόμη και αν δεν ήταν η επίσημη βιογραφία της, σε όλους έγινε αντιληπτό ότι η ροκ σταρ που υποδύθηκε η Μπετ Μίντλερ στο «Τριαντάφυλλο» ήταν η Τζάνις Τζόπλιν. H τελευταία θα έχει την τιμητική της προσεχώς σε δύο παραγωγές: η πρώτη έχει πρωταγωνίστρια το αστέρι της r ‘n’ b Πινκ και η δεύτερη τη Ρενέ Ζελβέγκερ, για να αναφερθούμε και στα τρέχοντα.


Οι πιο σημαντικές νέες παραγωγές βεβαίως είναι, εκτός των «Ray» (Ρέι Τσαρλς) και «Walk The Line» (Τζόνι Κας), το «De-Lovely» με θέμα τη ζωή του Κόουλ Πόρτερ, η οποία ήδη παίζεται στη χώρα μας, και βεβαίως το «Beyond The Sea» για τη ζωή του Μπόμπι Ντάριν. H συνέχεια όμως αναμένεται άκρως ενδιαφέρουσα καθώς βρίσκονται στα σκαριά μια ντουζίνα ανάλογες ενδιαφέρουσες παραγωγές. Ο Πολ Γκρίνγκρας ετοιμάζει το «Cross Town Traffic» που αναφέρεται στον μυστηριώδη θάνατο του Τζίμι Χέντριξ, ενώ το επίσης αινιγματικό τέλος του κιθαρίστα των Ρόλινγκ Στόουνς Μπράιαν Τζόουνς έχει αναλάβει να «διαλευκάνει» ο παραγωγός Στίβεν Γούλεϊ.


Αυτό που παρατηρεί κανείς εύκολα σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις είναι ότι όσο πιο αινιγματική και τραγική είναι η ζωή του σταρ τόσο πιο μεγάλη πρόκληση αποτελεί για τους σκηνοθέτες. Μια καριέρα με απλή άνοδο στην κορυφή, όσο μεγάλη και αν είναι ή απρόσμενη, δεν αποτελεί εγγύηση για τη μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη. Τα ναρκωτικά, η απότομη κατάρρευση, η κακομεταχείριση από τον σύντροφο, οι περίεργοι θάνατοι ή ακόμη και η δύναμη στην πολιτική είναι στοιχεία που «γαργαλούν» τα μεγάλα στούντιο ώστε να επενδύσουν τα χρήματά τους. Και βεβαίως τέτοιες είναι οι περιπτώσεις των Τζεφ Μπάκλεϊ, Κιθ Μουν, Μπράιαν Γουίλσον και Μπομπ Μάρλεϊ, τις ζωές των οποίων θα δούμε σε μορφή ταινίας σύντομα. Μια τέτοια ζωή, η οποία όμως δεν είναι γνωστή στο μεγάλο κοινό, διάλεξε και η Μαντόνα για να κάνει την επιστροφή της μετά την παταγώδη αποτυχία της στο ριμέικ «H κυρία και ο ναύτης». Πρόκειται για την ταινία «Hallo Suckers» σε συμπαραγωγή με τον Μάρτιν Σκορσέζε στην οποία υποδύεται την άστατη ζωή της τραγουδίστριας, σταρ του βωβού κινηματογράφου και γνωστής ανατρεπτικής περσόνας της ποτοαπαγόρευσης Τέξας Γκουίναν.


«De-Lovely»


Ο σκηνοθέτης και βραβευμένος παραγωγός Ερβιν Γουίνκλερ, γοητευμένος από τη ζωή του σπουδαίου αμερικανού συνθέτη του ελαφρού τραγουδιού και του μιούζικαλ Κόουλ Πόρτερ, επιχειρεί να παρουσιάσει το περιβάλλον μέσα στο οποίο έγραψε τα υπέροχα τραγούδια του. Με πρωταγωνιστή τον Κέβιν Κλάιν ο Γουίνκλερ παρουσιάζει χωρίς περιστροφές την ομοφυλοφιλία του Πόρτερ και τον κατά συνθήκη γάμο του με τη Λίντα (Ασλεϊ Τζαντ), τους εραστές του και τους συνεργάτες του. Πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας είναι η ιδέα του σκηνοθέτη να χρησιμοποιήσει σημερινούς σταρ του τραγουδιού όπως ο Ελβις Κοστέλο, η Αλάνις Μόρισετ, ο Ρόμπι Γουίλιαμς, η Νταϊάνα Κραλ και η Σέριλ Κρόου ανάμεσα σε άλλους, να ερμηνεύσουν τα τραγούδια ως τραγουδιστές εποχής. Ο Κέβιν Κλάιν λέει σχετικά με τη δημοτικότητα του Πόρτερ σήμερα: «Για τους νέους θεατές ο Κόουλ Πόρτερ δεν είναι ακριβώς Μάικλ Τζάκσον γιατί οι περισσότεροι, αν και ακούνε τη μουσική του Πόρτερ, είτε στα ασανσέρ είτε στα σουπερμάρκετ, δεν ξέρουν ούτε ποιος είναι ούτε καν το όνομά του. Κάποιοι τον μπερδεύουν με τον Νατ Κινγκ Κόουλ… Επομένως σήμερα ρισκάρεις όταν γυρίζεις μια ταινία για τον Κόουλ Πόρτερ γιατί δεν έχεις μαζί σου τα παιδιά. Από την άλλη πλευρά, βέβαια, τις προάλλες συνάντησα κάποιον στη Νέα Υόρκη που δεν γνώριζε τους Rolling Stones. H φήμη είναι πολύ περίεργο πράγμα».


«Beyond The Sea»


Ο Κέβιν Σπέισι έκανε το όνειρό του πραγματικότητα ενσαρκώνοντας έναν από τους παιδικούς ήρωές του, τον κρούνερ, ηθοποιό και σόουμαν Μπόμπι Ντάριν. Λέει ο δημοφιλής ηθοποιός στο κάλυμμα του σάουντρακ της ταινίας: «Ερωτεύτηκα τη μουσική του Μπόμπι Ντάριν από μικρό παιδί. Στην προετοιμασία του φιλμ διαπίστωσα με έκπληξη πόσο κοινή ήταν η εισαγωγή μας στη μουσική. Ο νεαρός Γουόλντεν Ρόμπερτ Κασότο (το πραγματικό όνομά του), όπως είναι γνωστό, συνήθιζε να τραγουδά στην οικογένειά του κρατώντας μια βούρτσα αντί μικροφώνου τραγούδια του Φρανκ Σινάτρα. Το ίδιο έκανα αργότερα και εγώ, με τη διαφορά ότι εγώ τραγουδούσα τις επιτυχίες του Μπόμπι Ντάριν». Και είναι πραγματικά να απορεί κανείς με τις πολύ καλές ερμηνείες του Κέβιν Σπέισι στην ταινία σε τραγούδια όπως τα «If Ι Were Α Carpenter», «Beyond The Sea» (το τραγούδι του Σαρλ Τρενέ από το οποίο εμπνεύστηκε την ταινία), «Hello Young Lovers» και «Mack The Knife». Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο ίδιος ο Κέβιν Σπέισι και αναφέρεται στον Ντάριν από τα μοναχικά παιδικά χρόνια του, όταν προσβλήθηκε από ρευματικό πυρετό, και περνώντας από τα επιτυχημένα χρόνια του στη δισκογραφία φθάνει στην υποψηφιότητά του για το βραβείο Οσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία «Κάπτεν Νιούμαν» το 1963.


«Ray»


Σίγουρα μία από τις πιο ιδιαίτερες περιπτώσεις στην ιστορία του κινηματογράφου αφού ο ίδιος ο Ρέι Τσαρλς είχε αποδεχθεί την ιδέα μιας κινηματογραφικής βιογραφίας και είχε συμφωνήσει με τον σκηνοθέτη Τέιλορ Χάκφορντ για την υλοποίησή της πέντε μήνες πριν από τον θάνατό του. «Οι περισσότεροι άνθρωποι» λέει ο Τέιλορ Χάκφορντ «πιστεύουν ότι γνωρίζουν τον Ρέι, ελάχιστοι όμως είναι εκείνοι που έχουν ιδέα πώς ήταν η ζωή του. Ο Ρέι ήταν ένας εξαιρετικά πολύπλοκος άνθρωπος και η πολυπλοκότητα γεννά πολυπλοκότητα. Αυτό το μπέρδεμα και η δυσκολία έκαναν αυτή την ιστορία ικανή να γυριστεί ταινία». Το μεγάλο ατού όμως της ταινίας είναι χωρίς αμφιβολία ο πρωταγωνιστής Τζέιμι Φοξ, για τον οποίο όλοι πιστεύουν ότι θα διεκδικήσει το Οσκαρ καθώς η ομοιότητα με τον σπουδαίο σόουλμαν είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.


To «De-Lovely» προβάλλεται ήδη στη χώρα μας. Το «Beyond The Sea» θα προβληθεί περί τέλη Φεβρουαρίου και το «Ray» στις 28 Ιανουαρίου.