Αν έχει σημασία ποιο κείμενο προτάσσει ο εκδότης ενός περιοδικού, τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την επιτυχή επιλογή που έκανε ο Γιώργος Χρονάς στο τεύχος Απριλίου-Ιουνίου στην Οδό Πανός: στο αφιέρωμα για τη Ρένα Χατζηδάκη δημοσιεύει πρώτο πρώτο ένα κείμενο της Τζένης Μαστοράκη, που ως γνωστόν μετράει τα λόγια της και συμμετέχει σε τέτοια αφιερώματα αραιά και πού. H ποιήτρια γράφει για την ομότεχνό της: «Στα περιγράμματα δεν τα κατάφερα ποτέ. Τα χρώματα μού ήταν λίγο πιο εύκολα. Ομως εδώ, δε θα’ ξερα πού να βάλω, πώς. Γιατί η Ρένα ήταν, είναι, το πιο ποιητικό πλάσμα που γνώρισα ποτέ μου». Αν πρέπει μέσα σε δυο γραμμές να θυμίσουμε ποια ήταν η Ρένα Χατζηδάκη, υπενθυμίζουμε ότι με το ψευδώνυμο «Μαρίνα» έγραψε τους στίχους για την «Κατάσταση πολιορκίας» του Μίκη Θεοδωράκη. Παρά την πρώιμη τούτη επιτυχία καταχωρίστηκε στο περιθώριο της «επίσημης» ποίησης – δεν θα βρούμε δείγματα της δουλειάς της ούτε σε ανθολογίες της γενιάς της ούτε καν στα αφιερώματα για τον αντιδιδακτορικό αγώνα. Εν τούτοις έκανε μια θεαματική εμφάνιση στα γράμματα, το 1959, όταν τυπώθηκαν οι πρώτοι στίχοι της, χωρίς τη συγκατάθεσή της: τους εξέδωσε η μητέρα της, η Λιλή Ζωγράφου.
Εγραψαν σχόλια, μεταξύ άλλων, ο Αλκης Θρύλος και ο Πέτρος Χάρης.
Στο αφιέρωμα της Οδού Πανός καθείς εκ των συνεργατών καταθέτει την εικόνα που έχει για τη «δική του» Ρένα. Γράφουν: Τζένη Μαστοράκη, Μάριος Π. Μπέγζος, Φώτης Τερζάκης, Νίκος Γ. Ξυδάκης, Βαρβάρα Δεληβοριά, Ασπασία Παπαδοπετράκη, Πιερέττα Διαμαντοπούλου, Μαρία Τσάτσου, Γιώργος Χρονάς, Νίκος I. Χουρδάκης, Μάρω Θανοπούλου, Γεράσιμος Λουκάτος, Λένα Τζεδάκη-Αποστολάκη, Μπία Μαυρίκου, Δημήτρης A. Κράνης, Γιώργος Μπαλούρδος, Δημήτρης Γκιώνης, Μισέλ Φάις. Δημοσιεύονται επίσης ανέκδοτα ποιήματα και πεζά της Χατζηδάκη. Μέσα σε 150 σελίδες συμπυκνώνονται τα πάντα. H ζωή της ποιήτριας που εργάστηκε ως ψυχοθεραπεύτρια και πνίγηκε στη θάλασσα της Τζιας σε ηλικία 60 ετών, τον Αύγουστο του 2003.
