«Ποιοι με ήθελαν στη φυλακή»
ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ σταυροφόρος του εργατικού κινήματος, για άλλους δεν είναι παρά ένα ακόμη «τσιράκι» του οργανωμένου εγκλήματος. Στη φωτογραφία, ο αμφιλεγόμενος πρόεδρος του Συνδικάτου των Οδηγών Φορτηγών (Teamsters’ Union) Τζέιμς Ριντλ Χόφα φωτογραφίζεται στην Τσατανούγκα του Τενεσί στις 21 Αυγούστου 1969
– Εφέτος κλείνεις τα 62 χρόνια σου. Νιώθεις να έχεις καθόλου «μαλακώσει»;
«Δεν θα έλεγα ότι έχω «μαλακώσει». Μάλλον τώρα πια έχω περισσότερη κοινή λογική απ’ ό,τι παλαιότερα. Παλιά, τα ‘βαζα με όλον τον κόσμο. Τώρα επιλέγω με ποιον τα βάζω».
– Πόσο πλούσιος είσαι;
«Θα έλεγα αρκετά ώστε να μπορώ να τρώω και να ζω άνετα για το υπόλοιπο της ζωής μου. Οσο για το ποια είναι η περιουσία μου… προτιμώ να την αφήνω να μιλάει από μόνη της. Αλλωστε τα έχουν γράψει όλα οι εφημερίδες».
– Είσαι εκατομμυριούχος;
«Μάλλον ναι».
– Ακούστηκε ότι στη διάρκεια μιας κουβέντας περί χρημάτων που είχες πιάσει με τον Τζίμι Τζούνιορ (σ.σ.: γιο του Χόφα) ρώτησες: «Καλά, εσύ πόσους ξέρεις που θα μπορούσαν να έχουν αμέσως στο χέρι δύο εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά;».
«Ακριβώς. Θα σου πω το εξής: διάβασα τις προάλλες σε ένα άρθρο ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις λιγότερο από το μισό του 1% του πληθυσμού είναι σε θέση να ρευστοποιήσουν αμέσως 50.000 δολάρια».
– Ζεις άνετα λοιπόν. Πες μου έναν άλλο λόγο που σε κάνει να θες να ζεις.
«Η ίδια η ζωή. Απολαμβάνω κάθε της λεπτό καλό, κακό, αδιάφορο. Απολαμβάνω τη ζωή κάθε μέρα που περνάει και φιλοδοξώ να περάσω αυτή τη ζωή ως ενεργό μέλος του εργατικού κινήματος».
– Ωραία, λοιπόν, αφού το ‘φερε η κουβέντα, ας περάσουμε σε αυτό το θέμα. Σύμφωνα με τους όρους της αποφυλάκισής σου, σου απαγορεύτηκε να έχεις συνδικαλιστική δράση ως το 1980 και εσύ προσέφυγες εναντίον της απόφασης αυτής στα δικαστήρια. Αν τελικά το δικαστήριο εκδώσει απόφαση υπέρ εσού και επανακτήσεις τη θέση σου ως προέδρου των Teamsters (σ.σ.: συνδικάτο των οδηγών φορτηγών), ποια θα είναι η πρώτη σου προτεραιότητα;
«Θα αναδιαρθρώσω το συνδικάτο έτσι ώστε να γίνει όπως όταν ήμουν εγώ εκεί και θα αναμορφώσω τους επί μέρους επαγγελματικούς κλάδους. Επιπλέον, θα φροντίσω να αυξηθεί ο αριθμός των στελεχών που ασχολούνται με την προσέλκυση νέων μελών έτσι ώστε να επιτευχθεί η υπογραφή εθνικών συλλογικών συμβάσεων. Οι εθνικές συλλογικές συμβάσεις είναι ο μοναδικός τρόπος να επιβιώσουν τα συνδικάτα είτε πρόκειται για οικοδόμους είτε για εμποροϋπαλλήλους είτε για κρεοπώλες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι συμβάσεις κοινές σε χρονική διάρκεια για όλους».
Ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΚΕΝΕΝΤΙ, ορκισμένος εχθρός του Τζίμι Χόφα, κυνηγά τον πρόεδρο του συνδικάτου των οδηγών φορτηγών ήδη από το 1957 ως επικεφαλής των συμβούλων της Ειδικής Εξεταστικής Επιτροπής της Γερουσίας που διενεργεί έρευνες γύρω από τα σκάνδαλα εκβιασμών στα εργατικά συνδικάτα. Ο Χόφα από την πλευρά του κάνει τα πάντα για να αποκαλύψει τα μεταξύ άλλων ερωτικά σκάνδαλα στα οποία φέρεται αναμεμειγμένος «αυτό το κάθαρμα, ο Κένεντι». Στο βιβλίο τού Ντον Γουόλφ «Μέριλιν Μονρόε – Ερευνα για μια δολοφονία» αναφέρεται ότι ο Χόφα δεν δίστασε να τοποθετήσει μικρόφωνα παρακολούθησης στο σπίτι του Πίτερ Λόφορντ (ηθοποιού και γαμπρού τού Τζον Κένεντι) προκειμένου να καταγράψει σκανδαλιστικές συζητήσεις και συνευρέσεις των αδελφών Κένεντι με τη Μέριλιν
– Αυτό όμως θα σου δώσει κυριολεκτικά τη δυνατότητα να κάνεις όποτε θέλεις την οικονομία να παραλύει.
«Και όμως οι επιχειρήσεις έχουν αυτή τη δύναμη. Το καρτέλ του πετρελαίου, το καρτέλ της υλοτομίας, το καρτέλ της χαλυβουργίας όλα είναι τα ίδια».
– Δεν έχουν όμως ενιαίο μέτωπο, όπως θέλεις εσύ να έχουν τα συνδικάτα.
«Φυσικά και έχουν. Διάολε, τίποτε δεν γίνεται σε καθεμία από αυτές τις επιχειρήσεις έξω από τη γραμμή που έχει αποφασιστεί από κοινού από τους επικεφαλής τους. Το μόνο που δεν συζητούν συλλογικά τουλάχιστον ανοιχτά είναι οι τιμές. Σε όλα τα άλλα όμως θα δεις ότι έχουν μια κεντρική οργάνωση, μια κεντρική συμφωνία. Να το πω αλλιώς: πιστεύει κανείς ότι όλα τα ασφάλιστρα των ασφαλιστικών εταιρειών έχουν όλα τις ίδιες τιμές κατά τύχη; Είναι τυχαίο το ότι, αν μια εταιρεία καυσίμων ανεβάσει την τιμή της βενζίνης, όλες οι άλλες θα ανεβάσουν τις τιμές τους στα ίδια επίπεδα μέσα σε μερικές εβδομάδες;».
– Παρ’ όλα αυτά το Κογκρέσο δεν θα έβλεπε με πολύ καλό μάτι το ενδεχόμενο ο ίδιος άνθρωπος να έχει τον απόλυτο έλεγχο των συμβάσεων των συνδικάτων με κοινή χρονική ισχύ.
«Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών επιθυμεί να είναι ταυτόχρονα δικαστής, σώμα ενόρκων και κατήγορος για το καλό του αμερικανικού λαού. Και πιστεύει ότι οποιοσδήποτε έχει τη δική του ομάδα που τον στηρίζει με την ψήφο του είναι επικίνδυνος. Η αλήθεια είναι πως ό,τι έχει αναλάβει να διευθετήσει το Κογκρέσο έχει αποτύχει. Δείξε μου μια προοδευτική ρύθμιση που προώθησε και η οποία να μην ήταν παταγώδης αποτυχία».
– Θεωρείς ότι και οι Teamsters πάνε κατά διαόλου αφότου εξαναγκάστηκες να φύγεις;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν πάει και μπροστά. Δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, εκτός από αυτές που άφησα εγώ. Οι εκστρατείες προσέλκυσης καινούργιων μελών και τα μεικτά συμβούλια των τοπικών συνδικάτων έχουν εκφυλιστεί. Και απ’ όσα τουλάχιστον ακούω, το ηθικό των τοπικών στελεχών που αναλαμβάνουν να φέρουν καινούργια μέλη βρίσκεται μονίμως σε κακή κατάσταση. Ακόμη και ίδια τα μέλη αισθάνονται άσχημα που δεν υπάρχει κανείς να κυβερνήσει το σκάφος. Τα κορυφαία συνδικαλιστικά στελέχη είναι πολύ απασχολημένα με το να παίζουν γκολφ και να βολτάρουν με τα επτά ιδιωτικά τους τζετ. Μα τι στο διάολο χρειάζονται επτά ιδιωτικά αεροπλάνα; Οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν έχουν τόσο πολλά».
– Πιστεύεις ότι υπεύθυνος για όλη αυτή την κατάσταση είναι ο σημερινός πρόεδρος των Teamsters Φρανκ Φιτσίμονς;
«Ο Φιτσίμονς έχει αποτύχει. Δεν έχει κρατήσει καμία από τις υποσχέσεις που έδωσε στο συνέδριο του συνδικάτου. Δεν έχει να επιδείξει ούτε ένα από αυτά που υποσχέθηκε ότι θα κάνει. Ούτε ένα».
– Πώς χώρισαν οι δρόμοι σας με τον Φιτσίμονς;
«Οσον αφορά τη δική μου πλευρά, απομακρύνθηκα όταν έμαθα ότι ο Φιτσίμονς, εεε, έλεγε ψέματα όταν διέδιδε ότι είχε μιλήσει εμπιστευτικά στον Τζον Μίτσελ (σ.σ.: υπουργός Δικαιοσύνης επί προεδρίας Νίξον) για να βρουν έναν τρόπο να με βγάλουν από τη φυλακή».
– Ας πάμε λίγο πιο πίσω. Κατ’ αρχάς πίστευες ότι ο Φιτσίμονς έκανε τα πάντα για να σε βγάλει από τη φυλακή;
«Οσον καιρό ήμουν στη φυλακή ο Φιτσίμονς πήγαινε και έλεγε σε όλον τον κόσμο στον γιο μου, στους δικηγόρους μου, σε όλους τους εκπροσώπους του συνδικάτου: «Λοιπόν, μην κάνεις τίποτε και τα χαλάσεις όλα. Το έχω αναλάβει εγώ με τον Μίτσελ». Αργότερα βέβαια στην κατάθεσή του ο Μίτσελ είπε ότι πρώτη φορά τού μίλησε ο Φιτσίμονς για την υπόθεσή μου τον Ιούνιο του 1971. Εγώ βρισκόμουν ήδη πέντε χρόνια στη φυλακή. Είχα ήδη υποβάλει την παραίτησή μου δίνοντας στον Φιτσίμονς το πράσινο φως για την προεδρία. Τότε ήταν που ανακάλυψα ότι είχε απολύσει τον δικηγόρο των Teamsters Εντουαρντ Μπένετ Γουίλιαμς αντικαθιστώντας τον με τον Τσαρλς Κόλσον. Και όταν ανακάλυψα ότι η εντολή της αποφυλάκισής μου περιείχε τον περιοριστικό όρο να απέχω από κάθε συνδικαλιστική δράση ως το 1980, δεν χρειάστηκε να σπάσω το κεφάλι μου για να καταλάβω τι πραγματικά συνέβαινε, να συμπεράνω δηλαδή ότι όλον αυτόν τον καιρό έλεγε ψέματα».
Ο ΑΝΤΟΝΙ ΠΡΟΒΕΝΤΣΑΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΙΟΥ ΤΖΕΡΣΙ (γνωστός στην πιάτσα με το παρατσούκλι «Τόνι Προ»), ένας από τους τρεις άνδρες που επρόκειτο να συναντήσει ο Τζίμι Χόφα έξω από το εστιατόριο Machus Red Fox στο Μπλούμφιλντ Τάουνσιπ του Μίσιγκαν τη μοιραία ημέρα της εξαφάνισής του, τον Ιούλιο του 1975. Αντιπρόεδρος του συνδικάτου των Teamsters, παρατρεχάμενος της Μαφίας αλλά και συγκρατούμενος του Χόφα στις ομοσπονδιακές φυλακές Λιούισμπεργκ της Πενσυλβανίας, ο «Τόνι Προ» δεν είχε ακριβώς τις καλύτερες σχέσεις με τον πρόεδρο των Teamsters. Η φωτογραφία τραβήχθηκε πολύ προτού συμβούν όλα αυτά, το 1963, χρονιά που δολοφονήθηκε ο Τζον Κένεντι
– Ανέφερες ότι ο Φιτσίμονς έλεγε ότι θα ασκούσε πίεση στον Μίτσελ. Με ποιον τρόπο;
«Διέδιδε σε όλον τον κόσμο ότι χάρη σ’ εκείνον κατάφερα να εξασφαλίσω τη δεύτερη ακρόαση και ότι ο Μίτσελ θα πίεζε την κυβέρνηση να με βγάλει από τη φυλακή. Οπως είπα και νωρίτερα, αργότερα στην κατάθεσή του ο ίδιος ο Μίτσελ είπε: «Μίλησα στον Φιτσίμονς, μεταξύ άλλων, για την υπόθεση του Χόφα τον Ιούνιο του 1971″. Ολα αυτά αποδεικνύουν ότι για πέντε ολόκληρα χρόνια ο Φιτσίμονς είχε φλομώσει ολόκληρο το συνδικάτο στο ψέμα!».
– Με ποιον τρόπο σκόπευε ο Φιτσίμονς να πείσει τον Μίτσελ;
«Υποθέτω ασκώντας την υποτιθέμενη επιρροή του στον Νίξον και χρησιμοποιώντας, εεε, τη δική του πολιτική επιρροή για να στηρίξει το Ρεπουμπλικανικό κόμμα».
– Ενισχύοντας την προεκλογική του εκστρατεία;
«Αυτό δεν το ξέρω. Υποθέτω με την υπόσχεση ότι θα του έδινε 14.000 δολάρια (η κοινοποιημένη εισφορά στην προεκλογική εκστρατεία του), σκέτες ανοησίες δηλαδή. Η αλήθεια είναι ότι δεν έκανε απολύτως τίποτε. Ανακάλυψα επίσης από τον Ντιν που ξημεροβραδιαζόταν στον Λευκό Οίκο ότι ο Νίξον ούτε καν γνώριζε τον Φιτσίμονς».
– Αναφέρεσαι στον Τζον Ντιν;
«Ναι. Και είναι γελοίο να ισχυρίζεται κανείς ότι μπαινοβγαίνει στον Λευκό Οίκο χωρίς ούτε καν να γνωρίζει τον Τζον Ντιν. Οπως και να ‘χει, αυτό που έκανε ο Κόλσον ήταν να περιμένει τον πρόεδρο να βγει από το γραφείο του προκειμένου να βρει την ευκαιρία να τον συστήσει: «Κύριε πρόεδρε, ο Φρανκ Φιτσίμονς». «Γεια, τι γίνεται;». Μετά ο Κόλσον τον πήγε για φαγητό στο κτίριο όπου στεγάζεται η Γερουσία. Σιγά το πράμα. Αν είσαι πρόεδρος του συνδικάτου των Teamsters και ανέχεσαι να σε «ξεπετάνε» έτσι, δεν στέκεις καλά. Οπως και να ‘χει, ο Τζον Ντιν υπογράμμισε στην κατάθεσή του ότι είχε συζητήσει με τον Κόλσον το θέμα του περιοριστικού όρου της αποφυλάκισής μου, και δεδομένου ότι ο Κόλσον είχε ήδη δεχτεί να αναλάβει δικηγόρος των Teamsters δεν υπάρχει καμία αμφιβολία… όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Φιτσίμονς εξαπάτησε επίτηδες τα μέλη του συνδικάτου, το συνέδριο, τους δικηγόρους, εμένα. Ετσι έχει η ιστορία. Γι’ αυτό δεν θέλω παρτίδες με έναν προδότη… έναν ψεύτη».
– Αν όλοι δρούσαν εναντίον σου, ο Φιτσίμονς, ο Κόλσον και ο Ντιν, τότε πώς κατάφερες να αποφυλακιστείς;
«Χάρη στις 1.500.000 υπογραφές που συγκεντρώθηκαν και εστάλησαν στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Χάρη στις εκατοντάδες χιλιάδες επιστολές που εστάλησαν στον υπουργό Αμυνας και στον πρόεδρο. Από τη στιγμή που ο Νίξον βρισκόταν μπροστά σε μια εκλογική αναμέτρηση, δεν ήθελε, κατά τη γνώμη μου, να βρει μετά μπροστά του όλους αυτούς τους ανθρώπους. Ετσι, σύμφωνα με την ένορκη κατάθεση του Μίτσελ, συνάντησε τον Μίτσελ και συζήτησαν το θέμα της αποφυλάκισης αυτού του Τζέιμς Ρ. Χόφα. Συμφωνήθηκε να αποφυλακιστώ πριν από τα Χριστούγεννα του 1971. Αμέσως μετά από αυτό, όταν εστάλη η αίτηση χάριτος, o Ντιν προσπάθησε να την εμποδίσει. Ο Ντιν είτε κατέθεσε είτε άφησε να εννοηθεί ότι ο ίδιος και ο Μίτσελ είχαν συζητήσει εκείνη την εποχή το θέμα τού να περιληφθεί ο περιοριστικός όρος του 1980 στην απόφαση για την αποφυλάκισή μου. Ο Μίτσελ το αρνείται κατηγορηματικά».
– Θέλεις να πεις ότι η αρχική αίτηση χάριτος του Μίτσελ και του προέδρου Νίξον δεν περιείχε τον όρο του 1980;
«Οχι, δεν τον περιείχε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο Ντιν επισκέφθηκε τον Κόλσον και τον (σ.σ.: βοηθό του προέδρου) Κλαρκ Μόλενχοφ, συμφώνησαν τον όρο χωρίς να το συζητήσουν προηγουμένως με τον υπουργό Αμυνας ή τον πρόεδρο και έγραψαν εκ νέου την αίτηση χάριτος, κρατώντας την μυστική από όλους στον Λευκό Οίκο ως 14 λεπτά αφότου βγήκα από τη φυλακή. Ηταν βέβαιοι πως, αν γνώριζα τον όρο του 1980, δεν θα δεχόμουν».
– Ο πρόεδρος όμως υπέγραψε την απόφαση για την αποφυλάκισή σου, έτσι δεν είναι;
«Βέβαια. Μαζί με άλλες 212. Είμαι σίγουρος όμως ότι ο πρόεδρος δεν πίστευε ότι ο Μίτσελ είχε τροποποιήσει αυτά που είχαν συμφωνήσει. Οπως είμαι βέβαιος ότι δεν κάθησε να διαβάσει και τις 212 αιτήσεις χάριτος και μείωσης της ποινής».
– Εσύ, αλήθεια, τη διάβασες;
«Μα, δεν μπορούσα να τη διαβάσω, αφού δεν ήμουν εκεί! Και φυσικά δεν την υπέγραψα!».
– Ούτε οι δικηγόροι σου;
«Κανένας δεν είχε ιδέα. Μόλις πέρασαν 14 λεπτά από τη στιγμή που βγήκα από τη φυλακή, ανακοίνωσαν τον περιοριστικό όρο στον διευθυντή της φυλακής, στους δικηγόρους μου, στον κόσμο. Εγώ το έμαθα κάμποσες ώρες αργότερα, από τις ειδήσεις. Οταν πήγα μετά τις γιορτές να συναντήσω τον πρόεδρο του συμβουλίου αναστολών ανακάλυψα πως ούτε αυτός είχε ιδέα. Κανένας δεν τον είχε ενημερώσει. Χρειάστηκε να τηλεφωνήσει στον Ουάσιγκτον για να μάθει τι πραγματικά συνέβαινε και εγώ δεν ειδοποιήθηκα παρά στις 14 Ιανουαρίου 1972, όταν έλαβα ταχυδρομικώς την εντολή για την αποφυλάκισή μου που περιείχε τον περιοριστικό όρο. Αρνήθηκα βέβαια να την υπογράψω».
– Δεν υπήρχε καμία νύξη, καμία ένδειξη του τι θα συνέβαινε προτού ακόμη βγεις από τη φυλακή;
«Είχα ρωτήσει ο ίδιος τον διευθυντή της φυλακής αν η εντολή περιείχε κάποιον άλλον περιοριστικό όρο εκτός από εκείνον που απαγόρευε τη συνδικαλιστική δράση μου ως τον Μάρτιο του 1973 (σ.σ.: χρονιά που ο Χόφα θα αποφυλακιζόταν ούτως ή άλλως). Τηλεφώνησε στον Ουάσιγκτον και εκείνος απάντησε «όχι»».
– Σε έβαλαν πάντως να υπογράψεις κάτι προτού βγεις από την ομοσπονδιακή φυλακή του Λιούισμπεργκ.
«Ναι, το αποφυλακιστήριο. Οντας πολύ καχύποπτος προς οτιδήποτε έχει να κάνει με δημόσια πρόσωπα κάθησα και το διάβασα λέξη προς λέξη. Ζήτησα από τον διευθυντή της φυλακής να τηλεφωνήσει στον Ουάσιγκτον και να μάθει αν υπήρχε κάποιος άλλος περιοριστικός όρος από αυτούς που είχα διαβάσει. Τον πήρε τηλέφωνο και ήρθε και μου είπε ότι δεν υπήρχε άλλος».
– Και ποιον θεωρείς υπεύθυνο γι’ αυτό;
«Για μένα, μόνοι υπεύθυνοι ήταν ο Ντιν, ο Μόλενχοφ, ο Κόλσον και ο Φιτσίμονς».
– Θεωρείς ότι υπήρχε κάποια συνωμοσία να μείνει ο Χόφα έξω από το συνδικάτο;
«Θα έλεγα, εεε, ότι σαφώς υπήρχε κάποιου είδους συμφωνία, εεε, να πάρει ο καθένας από αυτούς το κομμάτι της πίτας που ήθελε περισσότερο. Και χρησιμοποίησαν τον Ντιν για να εξασφαλίσουν την πίτα».
– Μια ευθεία ερώτηση τώρα: Εγινε κάποια οικονομική συμφωνία με τον Νίξον για να βγεις από τη φυλακή;
«Ο Φιτσίμονς ισχυρίζεται πως όχι. Λέει ότι του έδωσε μόνο 14.000 δολάρια».
– Δεν υπήρχε λοιπόν καμία πρόταση με τη μορφή δωροδοκίας;
«Φυσικά και όχι. Κατηγορηματικά όχι. Δεν έκανα κάτι τέτοιο».
(Στο σημείο αυτό η συζήτηση χρειάστηκε για κάποιο λόγο να διακοπεί και ο Χόφα πλησίασε το παράθυρο της κουζίνας του σπιτιού του. Ο δημοσιογράφος αναγκάστηκε να κλείσει το κασετόφωνο αλλά συμφωνήθηκε να δημοσιευθεί η συζήτηση που θα λάβαινε χώρα. Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: «Ελα, ρε Τζίμι, πες μου, δεν πήρε καθόλου χρήματα ο Ρίτσαρντ Νίξον για να σε βγάλει από τη φυλακή;».
Ο Χόφα απομακρύνθηκε σιγά σιγά από το παράθυρο λέγοντας: «Ναίαιαι…».
Ο δημοσιογράφος ρώτησε: «Πόσα;».
Η απάντησή του, μετά από μια σύντομη παύση, ήταν πολύ σοβαρή: «Δεν θέλεις να ξέρεις».
Μία εβδομάδα αργότερα, με ανοιχτό πια το κασετόφωνο, ο δημοσιογράφος υπενθύμισε στον Χόφα την εν λόγω στιχομυθία. Ο Χόφα απάντησε: «Που να πάρει, εγώ δεν είπα τίποτε τέτοιο».)
– Δεν έβαλες δηλαδή κανέναν δικό σου να πλησιάσει τον Νίξον και να του πει «αν σας έδινα 100.000 δολάρια για την προεκλογική σας καμπάνια…».
«Δεν έβαλα κανέναν να το κάνει. Αν τελικά πήγε κάποιος και του πρότεινε, αυτό έγινε ερήμην μου αν και κυκλοφορεί ευρέως η φήμη ότι ο Αλεν Ντόρφμαν (σ.σ.: ειδικός σύμβουλος του μεγαλύτερου ταμείου υγείας και πρόνοιας των Teamsters) είπε στη διάρκεια της δίκης του στη Νέα Υόρκη ότι είχε στα χέρια του μια υπογεγραμμένη από τον Μίτσελ απόδειξη πληρωμής ενός τεράστιου ποσού με τη μορφή εισφοράς».
– Πόσο μεγάλο ήταν το ποσό αυτό;
«Κοίταξε, αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ. Ο Μίτσελ κατέθεσε ενόρκως ότι ουδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο. Πώς τον έλεγαν εκείνον τον άλλο τύπο Στανς; Ναι, Στανς. Και αυτός αρνήθηκε ότι συνέβη».
– Ο Ντόρφμαν είναι φίλος σου;
«Εκατό τοις εκατό δικός μου άνθρωπος».
– Αυτός δεν είναι ο άνθρωπος που εκεί γύρω στη δεκαετία του ’50 βοήθησες με τις διασυνδέσεις σου στο Σικάγο να στήσει τη δική του επιχείρηση;
«Οχι. Κανείς δεν τον βοήθησε να στήσει επιχείρηση. Ο Αλεν Ντόρφμαν υπέβαλε μία ενσφράγιστη οικονομική προσφορά και με ομόφωνη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου έγινε πράκτορας ασφαλιστικής εταιρείας».
– Εσύ όμως δεν ήλεγχες εκείνη την περίοδο το διοικητικό συμβούλιο;
«Εγώ πήρα, όπως ήταν φυσικό, το μέρος του Ντόρφμαν».
– Ωραία λοιπόν. Ο Κόλσον φαίνεται να είναι εκείνος που είχε να κερδίσει από τον περιοριστικό όρο του 1980, μετά τον Φιτσίμονς. Πότε μπήκε στη μισθοδοτική κατάσταση των Teamsters;
«Λίγους μήνες μετά την αποφυλάκισή μου. Το σίγουρο είναι ότι δεν ζήτησε την προκαταβολή που τελικά πήρε. Αυτό είναι βέβαιο».
– Πόσα έβγαζε από τους Teamsters;
«Για να τα πούμε έξω απ’ τα δόντια, ένα ποσό της τάξεως των 300.000 δολαρίων τον χρόνο».
– Με τι προσόντα έγινε ο Κόλσον δικηγόρος των Teamsters;
«Το γραφείο του ήταν γνωστό».
– Εγινε δηλαδή κάποια συμφωνία.
«Κατά τη δική μου γνώμη, ναι».
– Τζίμι, τελικά θα μου πεις τι έγινε με τον Φρανκ Φιτσίμονς;
«Που να πάρει, τι θέλεις και με ρωτάς πάλι για δαύτον; Σου είπα ότι είναι ένας προδότης. Τι άλλο θες;».
– Είπες ότι…
«Εγώ τον έφτιαξα! Τον έκανα στέλεχος του συνδικάτου, φρόντισα να έχει για πρώτη φορά στη ζωή του παραπάνω από ένα κοστούμι, να ζει σε ένα αξιοπρεπές σπίτι, να έχει για πρώτη φορά λογαριασμό εξόδων. Και όταν μπήκα στη φυλακή, αυτός ο άνθρωπος ανέλαβε την προεδρία και άρχισε να διψάει για εξουσία. Επεισε τον εαυτό του ότι ήταν ένας μεγάλος ηγέτης του εργατικού κινήματος και έκανε τα πάντα για να επιβληθεί ο περιοριστικός όρος του 1980. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω».
– Γιατί αποφάσισε ότι ήταν ένας μεγάλος ηγέτης του εργατικού κινήματος;
«Πού στο διάολο θες να ξέρω; Ρίξε μια ματιά σε κάποια μέλη του Κογκρέσου και της Γερουσίας. Δεν ξέρουν πού τους πάνε τα τέσσερα, μια δουλειά δεν ξέρουν να κάνουν σωστά! Απλώς εκλέγονται και, Θεέ και Κύριε, τους βλέπεις να φλυαρούν στην τηλεόραση και να σου κάνουν το μάθημα για το πώς κυβερνάται αυτός ο κόσμος την ώρα που δεν ξέρουν να βάλουν σε τάξη ούτε την ίδια τους τη ζωή. Το ίδιο συμβαίνει και μ’ αυτόν. Οι άνθρωποι καβαλάνε πολύ εύκολα το καλάμι. Αυξάνονται σε ύψος και σε πάχος αλλά στην πραγματικότητα δεν μεγαλώνουν. Χοντραίνουν τα κεφάλια τους αλλά το μυαλό τους μένει ίδιο και απαράλλαχτο. Πιστεύω ότι του Φιτσίμονς απλώς του τη βάρεσε η δίψα για εξουσία. Κάποιος τον ανέβασε στην κορυφή του βουνού. Του έδειξε την κοιλάδα και εκείνος αγόρασε την κοιλάδα. Ξέχασε όμως ότι ήταν μέλος του συνδικάτου, ξέχασε τα στελέχη και πάνω απ’ όλα ξέχασε την ευθύνη που είχε απέναντι στον όρκο που έδωσε όταν έγινε μέλος».
– Πιστεύεις ότι ο Φιτσίμονς θα παραμείνει πρόεδρος ως το 1980;
«Δεν νομίζω ότι ο Φιτσίμονς θα θέσει υποψηφιότητα το 1976».
– Γιατί;
«Υπάρχει καλύτερη απόδειξη από το ότι χτίζει ήδη σπίτι στη Λα Κόστα (σ.σ.: γνωστό θέρετρο, 30 μίλια βόρεια του Σαν Ντιέγκο); Με τις παρτίδες γκολφ και τις βολτίτσες με τα ιδιωτικά τζετ του σε ολόκληρη τη χώρα, δεν νομίζω ότι θα είναι υποψήφιος».
– Εσύ δεν ήσουν αυτός που έδωσε το πρώτο δάνειο της τάξεως των δέκα εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη της Λα Κόστα;
«Κάπου τόσο, ναι. Πριν από πολύ καιρό».
– Πώς ξεκίνησε αυτό;
«Ο Μόε Ντάλιτζ ήταν ο βασικός ιδιοκτήτης τού Desert Inn. Του δανείσαμε χρήματα, μας τα έδωσε πίσω στο ακέραιο. Οταν θέλησε να ασχοληθεί με τη Λα Κόστα, η κτηματαγορά βρισκόταν σε άνθηση. Τίποτε δεν μπορούσε να πάει άσχημα. Σήμερα η εν λόγω ακίνητη περιουσία είναι κελεπούρι!».
– Ο Μέγερ Λάνσκι τι ρόλο έπαιξε;
«Ο Μέγερ Λάνσκι ήξερε τον Μόε Ντάλιτζ όσο και εσύ».
– Δεν είστε κολλητοί φίλοι με τον Λάνσκι;
«Απλώς τον γνωρίζω».
– Είχατε ποτέ δουλέψει μαζί;
«Οχι. Ποτέ δεν μου το πρότεινε. Κατά τη γνώμη μου, και αυτός κατηγορήθηκε άδικα».
– Δηλαδή δεν πιστεύεις ότι είναι μέλος του οργανωμένου εγκλήματος;
«Δεν πιστεύω ότι υπάρχει οργανωμένο έγκλημα, τελεία και παύλα. Δεν το πιστεύω. Ποτέ δεν το πίστεψα. Το λέω ξανά και ξανά τα τελευταία 40 χρόνια. Το έχει πει ο ίδιος ο Χούβερ (σ.σ.: επικεφαλής του FBI)! Και αυτός υποτίθεται ότι είναι ο πιο νομοταγής πολίτης στην Αμερική, είναι ο άνθρωπος έχει όλα τα μέσα για να ανακαλύψει την αλήθεια. Εχει δηλώσει ότι δεν υπάρχει Μαφία, δεν υπάρχει αυτό που αποκαλούν οργανωμένο έγκλημα».
– Δεν υπάρχει Μαφία;
«Ετσι είπε. Ετσι δήλωσε ο Χούβερ».
– Και όμως το 1958, στη διάρκεια των συνεδριάσεων της Επιτροπής Μακ Κλίλαν, είχες δηλώσει ότι γνωρίζεις πολύ πιο επικίνδυνους εγκληματίες από τον Ντέιβ Μπεκ (σ.σ.: ο τότε πρόεδρος των Teamsters).
«Α, χα! Αυτό είναι άλλο θέμα! Δεν αρνούμαι ότι γνωρίζω πάνω κάτω τι τρέχει στις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, έτσι νομίζω τουλάχιστον. Αυτό σημαίνει ότι, εεε, γνωρίζω τους ανθρώπους που κινούν τα νήματα στις μεγάλες πόλεις. Δεν διαφέρω από μια τράπεζα, από μια ασφαλιστική εταιρεία, από έναν πολιτικό. Πρέπει να είσαι ηλίθιος αν πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις μπίζνες σε μια πόλη αν δεν γνωρίζεις τι «παίζεται»».
– Τι έχεις να πεις για τον Λάνσκι και τον Φρανκ Κοστέλο;
«Ε, τι μ’ αυτούς;».
– Σύμφωνα με την Επιτροπή Μακ Κλίλαν είναι μέλη του οργανωμένου εγκλήματος, μέλη της Μαφίας.
«Ναι, πώς, σίγουρα. Εδώ έχουν πει για μένα ότι έχω σχέσεις με τη Μαφία. Εδώ έχουν πει ότι ο Ντόρφμαν είναι μέλος της Μαφίας. Και αυτό είναι ψέμα ολκής. Το ξέρουν και οι ίδιοι. Το βέβαιο είναι ότι και όλοι οι άλλοι το ξέρουν. Ξέρεις, είναι εύκολο να λες «αυτός έχει ιταλικό όνομα, άρα είναι μαφιόζος». Σε περιπτώσεις βέβαια όπως αυτή του Λάνσκι, που είναι εβραίος, προτιμούν να λένε «α, καλά, αυτόν απλώς τον δεχτήκανε»».
– Και ο Πολ Ρίκα, ο γνωστός ως «Ο Σερβιτόρος», τι μέρος του λόγου είναι;
«Ε, τι ο Πολ Ρίκα; Για όνομα του Θεού πια! Ο άνθρωπος ζούσε στο Σικάγο 95 ολόκληρα χρόνια· αν πράγματι πίστευαν ότι είχε παρτίδες με το οργανωμένο έγκλημα, τότε γιατί στο διάολο δεν πήγαν απλώς να τον συλλάβουν; Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο ότι το FBI, το Κογκρέσο, οι εφημερίδες, οι πάντες λένε «ο τάδε είναι μέλος της Μαφίας, ο δείνα είναι μπλεγμένος εκεί…». Γιατί λοιπόν δεν πάνε να τον συλλάβουν; Γιατί, που να πάρει, δεν τον περνάνε από δίκη; Τι στο καλό κάνουν; Τον κρατούν ζωντανό, σαν μούμια, για να μπορούν να συνεχίσουν να γράφουν γι’ αυτόν;».
– Και πού είναι τώρα ο Ρίκα;
«Νεκρός! (παύση) Νεκρός! Τι στο διάολο… Για ποιο λόγο με ρωτάς για όλους αυτούς;».
– Ο Τζόνι Ντίο;
«Φίλος μου. Χωρίς αμφιβολία».
– Μέλος του οργανωμένου εγκλήματος;
«Οσο κι εσύ».
– Μέλος της Μαφίας;
«Οσο κι εσύ».
– Μα, δεν καταδικάστηκε για εκβιασμό;
«Α, χα! Αυτό είναι άλλο ζήτημα. Ξέρω καλά την υπόθεση του Τζόνι. Ξέρω για ποιο λόγο είναι στη φυλακή. Δεν συμφωνώ. Προσπαθώ να τον βοηθήσω να βγει από εκεί μέσα. Θα ‘πρεπε να είναι έξω. Η ένωσή μας προσπαθεί να τον βοηθήσει να βγει. Είναι κι αυτός, όπως κι εγώ, θύμα των εφημερίδων. Πάντως έχει πολλή πλάκα! Υποτίθεται ότι όλοι αυτοί οι τύποι κολυμπάνε στο δολάριο και δεν είναι σε θέση να προσλάβουν δικηγόρους. (παύση) Που να πάρει, είναι πολύ γελοίο. Είδα μερικούς από τους υποτίθεται πιο «μεγάλους» να μπαίνουν στη φυλακή και τις γυναίκες τους να ζουν με τα λεφτά της πρόνοιας, δεν τους έφταναν ούτε για να πάνε για το επισκεπτήριο. Και όλα την ώρα που οι ίδιοι δεν παύουν να καμαρώνουν για τα εκατομμύρια που έχουνε».
– Ποιοι δηλαδή;
«Δεν χρειάζεται τώρα να αναφέρω ονόματα και να τους φέρω σε δύσκολη θέση. Σημασία έχει ότι τους έχω δει με τα μάτια μου. (παύση) Που να πάρει, είναι πολύ αστεία αυτή ιστορία. Ξέρω κόσμο και κοσμάκη εδώ, στην καρδιά του Ντιτρόιτ, που λένε ότι είναι μέλη της Μαφίας. Χριστέ και Κύριε! Εδώ δεν μπορούν να βγάλουν τα προς το ζην. Πώς γίνεται να είναι μέλη της Μαφίας και να μην μπορούν να βγάλουν ούτε τα προς το ζην;».
– Θα ‘θελες να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
«Οχι, δεν θέλω να… όλοι ξέρουν ποιοι είναι… η αστυνομία ξέρει ποιοι είναι, το γραφείο του εισαγγελέα ξέρει ποιοι είναι, τα μίντια ξέρουν ποιοι είναι».
– Για τον Τόνι Τζιακαλόνε τι έχεις να πεις;
«Ο Τζιακαλόνε! Ο Τζιακαλόνε! Ο Τζιακαλόνε είναι ένας απλός μπίζνεσμαν».
– Δεν είχε παρτίδες με τη Λα Κόστα;
«Με τη Λα Κόστα; Μα, τι δουλειά έχει αυτός με τη Λα Κόστα;».
– Θέλεις να πεις ότι δεν είχε καμία απολύτως ανάμειξη;
«Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους. Είναι αναμεμειγμένος με τη Λα Κόστα όσο είσαι κι εσύ. Μπορεί να την έχει επισκεφθεί, δε λέω, μπορεί να έχει πάει στα ιαματικά λουτρά ή στα τουρνουά γκολφ που γίνονται εκεί, γιατί του αρέσει το γκολφ. Κατά τα άλλα, έχει όσες σχέσεις έχεις και εσύ με τη Λα Κόστα!».
– Μα, κάποια επιτροπή της Γερουσίας τον είχε κατηγορήσει ως μέλος της Μαφίας παλαιότερα, θα ήταν το…
«Που να πάρει, τι σχέση έχει αυτό; Και εγώ παρουσιάστηκα στην ίδια επιτροπή και τα ίδια ψέματα είπανε και για μένα! Είπανε ψέματα και για τον Τζιακαλόνε! Ποτέ δεν κατάφεραν να αποδείξουν τίποτε! Και αν πράγματι μπορούσαν να στηρίξουν μια τέτοια κατηγορία, γιατί στο διάολο δεν μας πάνε στα δικαστήρια για συνωμοσία;».
– Είναι δύσκολο να μαζέψεις αποδείξεις για μια συνωμοσία. Είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις αποδείξεις.
«Μωρέ τι μας λες! Είναι το έγκλημα που μπορείς να αποδείξεις ευκολότερα απ’ όλα! Αν ρωτήσεις ένα δικηγόρο, θα σου πει ότι είναι το έγκλημα που η κυβέρνηση μπορεί ευκολότερα να αποδείξει. Γι’ αυτό άλλωστε το καταχωρίζουν στα βιβλία τους ως συνωμοσία. Και μόνο το γεγονός ότι συναντήθηκες με κάποιον είναι αρκετό, η κατηγορία μπορεί να στοιχειοθετηθεί μόνο βάσει περιστασιακών γεγονότων… Που να πάρει, δεν το καταλαβαίνεις; Είναι το έγκλημα που μπορείς να αποδείξεις ευκολότερα απ’ όλα. Γι’ αυτό άλλωστε το λένε συνωμοσία».
ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ FBI ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ να διαλευκάνει την υπόθεση της μυστηριώδους εξαφάνισης του αμερικανού συνδικαλιστή (η φωτογραφία από τις έρευνες της αστυνομίας του Νιου Τζέρσι για την ανεύρεση του πτώματος του Χόφα). Η επικρατέστερη θεωρία μιλάει για «ξεκαθάρισμα» της Μαφίας λέγεται μάλιστα ότι ο πρώην πρόεδρος του μεγαλύτερου συνδικάτου των ΗΠΑ πιθανότατα «τσιμεντώθηκε», κατά τους προσφιλείς τρόπους εξόντωσης των αμερικανών μαφιόζων, μέσα σε πυλώνα ή σε βαρέλι
– Μια που μιλάμε για συνωμοσίες, εσύ πάντα δεν πίστευες ότι η κυβέρνηση το είχε βάλει σκοπό να «τσακώσει τον Χόφα»;
«Φυσικά. Πρώτος απ’ όλους ο Μπόμπι Κένεντι ήθελε να χρησιμοποιήσει τους Teamsters σαν όχημα για να συνδεθεί το όνομα των Κένεντι με κάτι που ίσως είναι το μεγαλύτερο θρίλερ που έδειξε ποτέ η τηλεόραση (σ.σ.: οι μαγνητοσκοπημένες συνεδριάσεις της Επιτροπής Μακ Κλίλαν). Και όταν είδε ότι δεν μπορούσε να με εκφοβίσει, όταν είδε ότι δεν μπορούσε να πάρει τον έλεγχο των Teamsters, δημιουργήθηκε ένα είδος βεντέτας ανάμεσα σ’ εμένα και εκείνον. Και πήρε 12 εκατομμύρια δολάρια από το ταμείο της κυβέρνησης μόνο και μόνο για να με καταδικάσει. Ποιος στο διάολο είχε ακούσει ποτέ για τους Κένεντι πριν από την Επιτροπή Μακ Κλίλαν; Ενα τίποτα ήταν. Σκέτος λαθρέμπορος ο τύπος! Ενας κοινός, εγκληματίας».
– Εχεις ποτέ παγιδεύσει κάποιο τηλέφωνο;
«Εχω κατά καιρούς προσλάβει ανθρώπους να συγκεντρώσουν κάποιες πληροφορίες για λογαριασμό μου όταν κάτι τέτοιο ήταν δυνατόν».
– Τις συγκέντρωναν παγιδεύοντας τηλέφωνα;
«Δεν τους ρώτησα. Δεν με ενδιέφερε να ξέρω».
– Εχεις παγιδεύσει ποτέ το τηλέφωνο του Μπόμπι Κένεντι;
«Μπορεί να το έχουν κάνει οι δικοί μου, εγώ δεν έχω ιδέα. Η αλήθεια είναι ότι έχω λάβει πληροφορίες για τον Κένεντι. Πώς τις συγκέντρωσαν δεν ήταν δική μου δουλειά. Δεν ήθελα να ξέρω».
– Εχεις παγιδεύσει ποτέ τηλέφωνα πρακτόρων του FBI;
«Οχι, δεν τα έχω παγιδεύσει. Κάποιος άλλος… εεε, ο Μπέρνι Σπίντελ (σ.σ.: ένας ελεύθερος επαγγελματίας ηλεκτρονικός) είχε στήσει ένα σύστημα ανίχνευσης στη Σατανούγκα (σ.σ.: στην πολιτεία του Τενεσί) και μάζευε πληροφορίες στον αέρα από τρία κανάλια του ασυρμάτου του FBI. Ανακαλύψαμε ότι το FBI παραβίαζε τον νόμο παρακολουθούσαν τους δικηγόρους μου και τους μάρτυρες υπεράσπισής μου. Αποδείξαμε ακόμη ότι προσπαθούσαν να συγκεντρώσουν πληροφορίες που ισοδυναμούσαν με παρέμβαση στη Δικαιοσύνη. Στη συνέχεια τα υποβάλαμε γραπτώς στον πρόεδρο του δικαστηρίου Φρανκ Γουίλσον. Αυτός άνοιξε τον φάκελο και αφού τα μελέτησε θεώρησε ότι τον είχαμε εξαπατήσει και έπαθε υστερία. Την επόμενη παρτίδα που του παραδώσαμε ούτε που την άνοιξε. Αυτό νομίζω ότι συνέβη γιατί περιείχαν και μια δική του τηλεφωνική συνδιάλεξη με τον Μπόμπι Κένεντι και αυτό συνέβη στα μισά της δίκης».
– Αυτό σημαίνει ότι είχες δώσει εντολές να παγιδεύσουν το τηλέφωνο του Γουίλσον;
«Οχι, δεν παγιδεύτηκε το τηλέφωνο του Γουίλσον».
– Το τηλέφωνο του Κένεντι τότε;
«Οχι. Σου είπα, οι πληροφορίες αυτές συγκεντρώθηκαν «από τον αέρα»».
– Μαλακίες! Θες να με πείσεις ότι μπορείς να υποκλέψεις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις «από τον αέρα»;
«Μη μου λες εμένα ότι είναι μαλακίες! Δεν ξέρεις εσύ τι είναι ικανοί να κάνουν. Εχω αποδείξεις γι’ αυτά που σου λέω! Τελικά ο Φρανκ Γουίλσον παραδέχτηκε ότι πράγματι μίλησε στον Μπόμπι Κένεντι κατά τη διάρκεια της δίκης, παρ’ ότι ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι μίλησαν τάχα για τις δακτυλογράφους που ήθελε να προσλάβει για υπερωρίες. Και τους πήρε 45 λεπτά να το κάνουν! (σ.σ.: ο δικαστής Γουίλσον ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν επικοινώνησε με τον Κένεντι). Οσο για το θέμα, ο Μπέρνι έκανε ό,τι έκανε χάρη στον βαρέων βαρών εξοπλισμό που κουβαλούσε μαζί του. Του δώσαμε μια σουίτα, τα έστησε όλα μέσα και δεδομένου ότι είναι ο καλύτερος ειδικός στις Ηνωμένες Πολιτείες απλώς χρησιμοποίησε το σύστημα επικοινωνίας του και τα έπιασε όλα από τον αέρα. Επιασε από τον αέρα όλα αυτά που συνέβαιναν. Ηξεραν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει. Το κάνουν σχεδόν κάθε μέρα».
– Κυκλοφορεί μια φήμη ότι είχες δώσει εντολή να παγιδεύσουν το τηλέφωνο της Μέριλιν Μονρόε…
«Αυτό είναι το πιο ηλίθιο πράγμα που έχω διαβάσει στη ζωή μου».
– Λένε μάλιστα ότι αυτές οι κασέτες υπάρχουν ακόμη.
«Αυτά είναι μπούρδες! Ποτέ δεν έχω πει κάτι τέτοιο. Διάβασα εκείνη την ηλίθια δήλωση σε εκείνο το ηλίθιο βιβλίο. Οσο για εκείνον, εεε, τον Μέιλερ που το έγραψε… Νομίζω πως το όνομά του ήταν…».
– Νόρμαν Μέιλερ.
«Σου λέω, το πιο ηλίθιο πράγμα που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι δεν πήρε ποτέ από κανέναν συνέντευξη, ότι το μόνο που έκανε ήταν να συγκεντρώνει τις πληροφορίες που είχαν γράψει άλλοι και βάσει αυτών να κάτσει να γράψει ένα βιβλίο. (σ.σ.: η δήλωση στην οποία αναφέρεται ο Χόφα περιέχεται στο βιβλίο «Η ζωή και ο περίεργος θάνατος της Μέριλιν Μονρόε» του Ρόμπερτ Γ. Σλέιτζερ και όχι στο βιβλίο του Μέιλερ «Μέριλιν».) Και απ’ ό,τι έχω καταλάβει, τώρα ετοιμάζεται να γράψει ένα βιβλίο και για μένα. Οταν το κάνει, θα του υποβάλω μήνυση. Απλά πράγματα».
– Και αν ο Μέιλερ σου τηλεφωνήσει και ζητήσει να σου πάρει συνέντευξη;
«Σε καμία περίπτωση δεν θα του μιλούσα. Για μένα, ο τύπος είναι για τα σίδερα».
– Εντάξει με αυτό, τι έχεις όμως να πεις για τις κασέτες της Μέριλιν Μονρόε;
«Της Μέριλιν Μονρόε; Ποτέ δεν είχα μάθει ότι συνευρισκόταν με τον Μπόμπι Κένεντι. Αν το ήξερα, θα του το είχα πει δημόσια. Είχα ήδη στα χέρια μου μια κασέτα με τον Μπόμπι Κένεντι και τον Τζακ Κένεντι, μια κασέτα τόσο βρώμικη και αισχρή μου την είχε δώσει μια κοπέλα που παρ’ ότι οι δικοί μου άνθρωποι με πρόετρεπαν να τη βγάλω στη φόρα δεν το έκανα. Την έβαλα κατά μέρος και είπα «δεν πάει στα κομμάτια». Ξέχασα τελείως την ύπαρξή της».
– Ποιο ήταν το περιεχόμενο αυτής της κασέτας;
«Α, μιλούσαν για τη σχέση τους με την εν λόγω νεαρή, γι’ αυτά που είχαν κάνει μαζί της και τα συναφή. Την πέταξα την κασέτα. Δεν άντεχα να τ’ ακούω αυτά. (παύση) Σκέτες αηδίες».
– Δεν την είδες ως την τέλεια ευκαιρία να πάρεις το αίμα σου πίσω από τον Μπόμπι;
«Δεν ήθελα να φέρω σε δύσκολη θέση τη γυναίκα του και την οικογένειά του».
– Τώρα όμως μίλησες γι’ αυτό.
«… Δεν θα πω τίποτε παραπάνω. Δεν είπα κουβέντα για το βρώμικο και αισχρό περιεχόμενο της κασέτας. Μπορεί βέβαια κάποιοι να μην το θεωρούσαν βρώμικο και αισχρό. Εμένα πάντως έτσι μου φάνηκε».
– Η κοπέλα ποια ήταν;
«Δεν πρόκειται να πω. (παύση) Κι ας ξέρω».
– Εντάξει. Απείλησες ποτέ να σκοτώσεις τον Μπόμπι Κένεντι;
«Φυσικά και όχι. Και αυτό ψέμα είναι».
– Μήπως όμως είχες απειλήσει να σκοτώσεις κάποιους άλλους;
«Η αυτοσυντήρηση πάνω απ’ όλα».
– Εχεις ποτέ ασκήσει αυτή την ανάγκη σου, της αυτοσυντήρησης;
«Οχι, δεν χρειάστηκε ποτέ».
– Δεν έχεις σκοτώσει δηλαδή ποτέ κανέναν;
«Ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω αυτοάμυνα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι δεν θα αφήσω κανέναν να σκοτώσει εμένα».
– Εχεις ποτέ δώσει εντολή να εκτελέσουν κάποιον;
(παύση) «Μμμμμ… Οχι».
– Είσαι της άποψης ότι σκοτώνοντας δεν λύνεις κανένα πρόβλημα;
«Ναι, δεν πιστεύω ότι λύνει τίποτε. Απλώς δημιουργεί και άλλα προβλήματα το FBI, την τοπική αστυνομία, τις εφημερίδες. (παύση) Σκότωσε διά της προπαγάνδας. Σκότωσε με την ψήφο σου. Μην σκοτώσεις όμως στ’ αλήθεια».
– Το να ανοίξεις όμως μερικά κεφάλια όταν χρειάζεται σε βρίσκει πιο σύμφωνο;
«Με αυτό δεν έχω κανένα πρόβλημα, όταν κάποιοι μπλέκονται στα πόδια σου, εεε, προσπαθώντας να λύσουν μια απεργία ή να καταστρέψουν το συνδικάτο. Οχι, με αυτό δεν έχω κανένα πρόβλημα».
– Εχεις πάντως μια μακρά ιστορία σπασμένων κεφαλιών.
«Το δίκαιο του ισχυροτέρου, φίλε μου. Τι νομίζεις ότι κάνουν οι βιομήχανοι; Τι νομίζεις ότι κάνει η αστυνομία; Οι αστυνομικοί έσπαγαν κάθε μέρα κεφάλια το 1932. Γιατί, η αυτοκινητοβιομηχανία Φορντ τι έκανε; Εσπαγαν κεφάλια δεξιά και αριστερά. Αν δεν ήσουν σε θέση να προστατέψεις τον εαυτό σου, σε βάραγαν εκεί που πονούσε περισσότερο. Εγώ επέζησα».
– Εχεις προσλάβει ποτέ σωματοφύλακες;
«Ποτέ. Δεν τους έχω ανάγκη. Δεν τους έχω καμία ανάγκη. Μπλέκονται στα πόδια σου».
– Ελα όμως που δεν αγαπούν όλοι τον Τζίμι Χόφα.
«Δεν με ενδιαφέρει τι κάνει ο καθένας. Οταν αποκτάς σωματοφύλακα γίνεσαι απρόσεκτος, και αν ρίξεις μια ματιά στους γκάνγκστερ που είχαν σωματοφύλακες και τελικά δολοφονήθηκαν θα καταλάβεις ότι κοιμούνταν ήσυχοι. Εγώ δεν θέλω να κοιμάμαι ήσυχος».
– Τι εννοείς «γκάνγκστερ»;
«Τύπους που λέγεται ότι είναι αναμεμειγμένοι σε ληστείες τραπεζών και άλλες παράνομες επιχειρήσεις. Αυτοί είχαν δικούς τους σωματοφύλακες. Τι νομίζεις ότι έγινε με τον Ρούζβελτ; Μήπως αυτός δεν είχε όλων των ειδών τους σωματοφύλακες εκεί κάτω στη Φλόριδα; Ενας μικροσκοπικός τυπάκος που κανείς δεν έχει ποτέ ξαναδεί ξεφύτρωσε από το πουθενά και άνοιξε πυρ. Αυτός δεν ήταν που σκότωσε τον δήμαρχο; (σ.σ.: τον Αντον Σέρμακ του Σικάγου). Τι τα θες; Οι σωματοφύλακες σε κάνουν να κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου και εγώ δεν θέλω να κοιμάμαι. Ο μόνος που έχει ανάγκη από σωματοφύλακα είναι ο ψεύτης, ο απατεώνας, αυτός που προδίδει τον φίλο. Εγώ δεν κάνω τίποτε από αυτά. Που να πάρει, γιατί να έχω ανάγκη από σωματοφύλακα;».
– Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτα που να φοβάσαι;
«Για ποιο λόγο, διάολε, να φοβηθώ; Είμαι εξήντα δύο χρόνων. Κανονικά θα ‘πρεπε να είχα πεθάνει πριν από είκοσι πέντε χρόνια. Και όμως έζησα τρεις ζωές. Τι υπάρχει λοιπόν να φοβηθώ; Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω φοβηθεί και δεν σκοπεύω ν’ αρχίσω τώρα. Ποιος να με ενοχλήσει; Αν με ενοχλήσει κάποιος, τότε ναι, θα φροντίσω να κάνω κάτι γι’ αυτό».
– Δηλαδή, τι ακριβώς θα κάνεις γι’ αυτό;
«Αυτό που πρέπει».
– Τι εννοείς;
«Οτιδήποτε χρειάζεται να κάνω για να εξουδετερώσω κάποιον που με ενοχλεί… Θα κάνω οτιδήποτε πρέπει να κάνω».
– Οπως το να τον σκοτώσεις;
«Ισως, αν αποπειραθεί αυτός να με σκοτώσει και καταφέρω να του πάρω το όπλο ή ό,τι στο διάολο χρησιμοποιήσει εναντίον μου. Αν τελικά «φάει» καμιά σφαίρα, είναι δικό του πρόβλημα. Σίγουρα δεν είναι δικό μου. Υπήρξαν, που να πάρει, άνθρωποι που θέλησαν να με ξεκάνουν, αλλά επέζησα. Δεν είχα σωματοφύλακα, αλλά επέζησα της… της απειλής να με σκοτώσουν, της απόπειρας να με σκοτώσουν. Γιατί κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά οδηγώ το δικό μου αυτοκίνητο, πηγαίνω όπου εγώ γουστάρω, δεν έχω ανάγκη από σωματοφύλακα. Δεν εξαπατώ κανένα. Δεν διαδίδω ψέματα για κανένα. Δεν «καρφώνω» κανένα. Δεν μιλάω άσχημα. Αν το κάνω, το παραδέχομαι ότι το κάνω. Γιατί λοιπόν, διάολε, να θέλει ο οποιοσδήποτε να με σκοτώσει;».
– Ο.Κ. Η προσωπική σου ζωή πώς είναι; Βγαίνεις συχνά έξω, σε εστιατόρια κτλ.;
«Εεεε… Μια φορά στις τόσες. Πολύ σπάνια. Τώρα πια, κάθε φορά που βγαίνουμε έξω, όλα είναι πανάκριβα. Διάολε, τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό; Πρώτον, δεν μου αρέσει ο πολύς κόσμος. Δεύτερον, δεν μου αρέσουν οι τιμές. Τρίτον, δεν μου αρέσει το σέρβις. Επομένως γιατί στα κομμάτια να βγω έξω; Για πιο λόγο να κάτσει η Τζόζεφιν να φτιασιδώνεται δύο ολόκληρες ώρες; Δε βαριέσαι, έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο που ένας άνθρωπος που ζει με τη γριά του και τέσσερα παιδιά πληρώνει 70 δολάρια τη βδομάδα μόνο για φαγητό».
– Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα αυτή τη στιγμή στη ζωή σου;
«Η οικογένεια. Γι’ αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία».
– Χρόνια ολόκληρα «τρωγόσουνα» με τους Κένεντι, μια από τις ισχυρότερες οικογένειες της χώρας. Ποια είναι η γνώμη σου για τον Μπόμπι Κένεντι;
«Είναι ένα σκέτο κάθαρμα!».
– Η γνώμη σου για τον Τζον Κένεντι;
«Κάθαρμα!».
– Για τον Τέντι;
«Κοίταξε, εγώ γνωρίσει μπόλικα αδέλφια στη ζωή μου. Εχει τύχει να γνωρίσω δύο, τρία, τέσσερα αδέλφια από την ίδια οικογένεια, σχεδόν όλα σκάρτα. Μπορεί να τύχει όμως και ένα από αυτά να είναι ένας από τους καλύτερους τύπους που έχεις γνωρίσει ποτέ. Πού ξέρεις τι μπορεί να τύχει; Το ότι είστε αδέλφια με κάποιον με τίποτα δεν σημαίνει ότι είστε και ίδιοι χαρακτήρες. Με τίποτα. Με τίποτα. Τον Τεντ Κένεντι τον γνωρίζω ελάχιστα. Ξέρω όμως κάποιους που τον ξέρουν από τότε που γεννήθηκε. Οι δικοί μας στη Βοστώνη τον ξέρουν καλά. Και από ό,τι λένε είναι τελείως διαφορετικός από τους δύο άλλους. Του αρέσει να το ρίχνει έξω και είναι από εκείνους τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να προσελκύσουν κόσμο ο οποίος δεν θα δεχόταν να μπει στην κυβέρνηση αν του το ζητούσε οποιοσδήποτε άλλος. Επομένως μόνο αυτά γνωρίζω γι’ αυτόν. Απ’ όσα ξέρω ποτέ δεν έχει κάνει καμία δήλωση που να έχει σχέση με μένα ακόμη και όταν ήταν της μόδας. Φυσικά μπορεί να μπει και αυτός στο παιχνίδι…, όποτε το θελήσει, έχει τα προσόντα».
– Εννοείς την προεδρία; Πιστεύεις ότι θα θέσει υποψηφιότητα;
«Οπως σε βλέπω και με βλέπεις. Οπως σε βλέπω και με βλέπεις. Θα τον προτείνουν στο συνέδριο».
– Πιστεύεις ότι η υπόθεση Τσαπαντγουίντικ θα τον βλάψει;
[σ.σ.: Στις 18 Ιουλίου ο Εντουαρντ (Τεντ) Κένεντι έπεσε με το αυτοκίνητό του από μια γέφυρα στο νησί Τσαπαντγουίντικ, κοντά στο Μάρθας Βάινγκαρντ της Μασαχουσέτης. Η 28χρονη φίλη του Τζο Κόπεχνε, που ήταν μαζί του στο αυτοκίνητο, πνίγηκε. Ο ίδιος κρίθηκε ένοχος εγκατάλειψης θύματος στον τόπο του δυστυχήματος.]
«Θεέ και Κύριε! Ενα 50% των γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο. Οσο για την ηθική έχει πάει περίπατο. Πώς γίνεται να τον βλάψει κάτι τέτοιο; Θα έχει σίγουρους τους ηλικιωμένους, τους άστεγους, τους Πορτορικάνους, τους μαύρους, τους Μεξικάνους. Θα έχει την πλειοψηφία από όλους αυτούς. Γι’ αυτό εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία. Πώς γίνεται, διάολε, να χάσει; Εκτός αν μόνο ένα πράγμα θα μπορούσε να «φάει» αυτόν και γενικά τους Δημοκρατικούς. Ηδη έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία. Αν όμως συνεχίσουν να χαζολογούν και να μην κάνουν τίποτε άλλο από το να σκυλοτρώγονται μεταξύ τους, τότε μπορεί ο αμερικανικός λαός να γυρίσει και να τους πει «Βρε, δεν πάτε στο διάολο» και να ψηφίσει τους Ρεπουμπλικάνους. Εγώ πάντως κάπως έτσι το βλέπω…».
– Γιατί, αλήθεια, δήλωσε ο Κένεντι ότι δεν θα θέσει υποψηφιότητα;
«Για να αφήσει την υπόθεση Τσαπαντγουίντικ να «ξεθυμάνει» για δεκαοκτώ μήνες. Τι στο διάολο, του το κοπανούσαν συνέχεια μέσα από άρθρα, τηλεοπτικές εκπομπές, ό,τι βάλει ο νους σου. Βλέπεις όμως, με το που είπε «Δεν θα θέσω υποψηφιότητα», όλα αυτά κόπηκαν μαχαίρι. Στάθηκε πολύ ξύπνιος».
– Πιστεύεις ότι θα μπορέσει ποτέ να διαλευκανθεί η υπόθεση Τσαπαντγουίντικ;
«Πφφ… Δεν κρίθηκε ένοχος για τίποτα. Τι έπρεπε δηλαδή να κάνει; Οχι, ένοχος δεν κρίθηκε».
– Αν ο Τέντι θέσει υποψηφιότητα και εκλεγεί πρόεδρος, πιστεύεις ότι θα τον δολοφονήσουν;
«Οχι, δεν πιστεύω ότι… Τι στο διάολο! Δεν σκοτώνεις έτσι για πλάκα. Δε πιστεύω ότι υπάρχει κανείς τόσο αδίστακτος που να πάει να πυροβολήσει έναν άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή λέγεται Κένεντι».
– Είχε γίνει και μια απόπειρα κατά της δικής σου ζωής, έτσι δεν είναι; Το 1962 στη διάρκεια της δίκης, όταν εκκρεμούσαν εις βάρος σου κατηγορίες για παράνομες μίζες, ένας τύπος μπήκε στο δικαστήριο και σε πυροβόλησε πισώπλατα.
«Ναι, που να πάρει, ούτε το όνομά του δεν ξέρω. Το έχω ξεχάσει πια. Εχει να κάνει με το τι επιλέγεις να κρατήσεις στη μνήμη σου. (σ.σ.: τον έλεγαν Γουόρεν και ήταν ένας άγνωστος που δεν έστεκε στα καλά του). Γινόταν όμως σωματική έρευνα σε όποιον έμπαινε και έβγαινε στο δικαστήριο. Πώς στο διάολο κατάφερε ο τύπος να τρυπώσει μέσα με ολόκληρο όπλο;… Είμαι σίγουρος ότι δεν ξέφυγε της προσοχής του… αστυνομικού. Μπήκε μέσα με όπλο, ενώ υποτίθεται ότι όλοι περνούσαν από σωματική έρευνα! Σαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Εχεις τις υποψίες σου αλλά δεν είσαι σε θέση να αποδείξεις τίποτε».
– Είναι αλήθεια ότι ο τύπος κουβαλούσε αεροβόλο;
«Που θα μπορούσε να διαπεράσει ένα κομμάτι ξύλο πάχους πέντε εκατοστών. Σε «καθαρίζει» όπως ακριβώς ένα 22άρι».
– Ποια είναι η δική σου εκδοχή τού τι πραγματικά συνέβη;
«Κοίταζα τριγύρω και τον είδα. Επεσα κάτω, έπειτα σηκώθηκα, του ‘σπασα το σαγόνι, τον αφόπλισα. Οι αστυνομικοί στέκονταν πίσω από τα έδρανά τους, όπως άλλωστε και οι κυβερνητικοί δικηγόροι, οι δικοί μου δικηγόροι, όπως και ο πρόεδρος του δικαστηρίου. Χύμηξαν όλοι τους όταν πια είχαν όλα τελειώσει. Είχα ήδη βγάλει τον τύπο νοκ άουτ και νά ‘σου έρχεται ένας αστυνομικός με ένα σουγιά και τον χτυπάει τον δύστυχο! Του είπα: «Ηλίθιε μπάσταρδε! Φύγε από ‘δώ. Τον τύπο τον έχω ήδη περιποιηθεί εγώ»».
– Τι έγινε με την απόπειρα κατά του Τζορτζ Γουάλας; (σ.σ.: κυβερνήτης της Αλαμπάμα, ο οποίος το 1972, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το προεδρικό χρίσμα, πυροβολήθηκε από άγνωστο και έμεινε παράλυτος).
«Ποιος στα κομμάτια μπορεί να ξέρει; Εχουν φακελώσει κάθε ανισόρροπο που κυκλοφορεί».
– Και ο Τζον Κένεντι; Ποιος είναι κατά τη γνώμη σου ο λόγος που δολοφονήθηκε;
«Ποιος, διάολε, μπορεί να γνωρίζει τι είδους συμφωνίες είχε κλείσει; Συμφωνίες που τελικά δεν κράτησε; Ποιος μπορεί να ξέρει;».
– Πιστεύεις ότι το έκανε ο Οσβαλντ; (σ.σ.: ο 24χρονος Λι Μάρβιν Οσβαλντ, ο οποίος συνελήφθη για τη δολοφονία του Κένεντι).
«Ποιος ξέρει! Είδα την αναπαράσταση της δολοφονίας στην τηλεόραση και για μένα αυτό ξεκαθάρισε τα πράγματα πιο καλά και από την Αναφορά Γουόρεν. (σ.σ.: μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, προεδρική ανακριτική επιτροπή με επικεφαλής τον αρχιδικαστή των ΗΠΑ Γουόρεν αποφάνθηκε ότι ο Οσβαλντ είχε ενεργήσει τελείως μόνος του). Να πάρει ο διάβολος… Εξήγησέ μου πώς γίνεται ένας τύπος να βρίσκεται την κατάλληλη στιγμή, την κατάλληλη ώρα, με ένα τουφέκι στο χέρι και να πυροβολεί έναν άνθρωπο, και θα είσαι και ο πρώτος! Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται αυτό. Εχω δει πολλές φορές δεινούς σκοπευτές να πυροβολούν ελάφια και αν είναι ποτέ δυνατόν να αστοχούν. Και το ελάφι είναι σαν αυτοκίνητο που κινείται. Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά».
– Γιατί, κατά τη γνώμη σου, ο Τζακ Ρούμπι σκότωσε τον Οσβαλντ;
«Αυτό και ποιος δεν θα ‘θελε να το ξέρει! Ποτέ όμως κανείς δεν θα το μάθει. Μάλλον ήταν ένας φανατικός. Ποιος ξέρει;».
– Τι έχεις να πεις για τις θεωρίες συνωμοσίας εκείνου του πρώην εισαγγελέα από τη Νέα Ορλεάνη, του Τζιμ Γκάρισον; Είναι και αυτός ένας ακόμη ανισόρροπος;
«Οχι, βέβαια! Ο Τζιμ Γκάρισον είναι ξύπνιος… Διαολεμένα ξύπνιος εισαγγελέας… Οποιος τον αποκαλεί ανισόρροπο, είναι ο ίδιος ανισόρροπος».
– Εντάξει τότε, ας γυρίσουμε στη δολοφονία του Μπόμπι Κένεντι. Πιστεύεις ότι ο Νίξον έχει κάποια σχέση με την υπόθεση;
«Διάολε, όχι, όχι. Δεν είναι τέτοιος τύπος».
– Επομένως ο Σιρχάν δρούσε μόνος του; (σ.σ.: ο παλαιστίνιος φυγάς Σιρχάν Μπισάρα Σιρχάν τραυμάτισε θανάσιμα τον Ρόμπερτ Κένεντι στις 5 Ιουνίου 1968).
«Κοίτα, όλη μου τη ζωή νταραβερίζομαι με όπλα. Εδώ απλά έχουμε ένα παιδί που πήγε και αγόρασε ένα όπλο. Δεν είχε γενικά πάρε-δώσε με όπλα. Και αμφιβάλλω ότι ήταν τόσο αδίστακτος ώστε να πάει να πυροβολήσει τον Κένεντι χωρίς κάποιος… να τον βοηθάει. Τελευταία διάβασα για έναν τύπο, ειδικό στη βαλλιστική, που έλεγε ότι υπήρχε μια σφαίρα άλλου τύπου. Διάολε, ποιος ξέρει; Διάολε, ποιος ξέρει;».
– Πιστεύεις ότι θα μάθουμε ποτέ τι πραγματικά κρυβόταν πίσω από αυτές τις δολοφονίες;
«Εβλεπα προ ημερών στην τηλεόραση το «Police Story» και το «S.W.Α.Τ.». Και, να πάρει ο διάολος, εκεί σκότωναν περισσότερους ανθρώπους και από τα μαλλιά της κεφαλής σου. (παύση) Βρωμοταινίες, βρωμοτηλεόραση! Για όνομα του Θεού, σκοτώνει σαράντα εννέα ανθρώπους κάθε βράδυ ένα βράδυ Δευτέρας ή Τρίτης. Σκοτώνουν για πλάκα σαράντα εννέα ανθρώπους. Διάολε, τι μπορείς λοιπόν να κάνεις; Χθες το βράδυ ένας παλαβός στην τηλεόραση άρχισε απλά να σκοτώνει κόσμο. Κανείς δεν ήξερε γιατί αυτός ο ηλίθιος σκότωνε κόσμο. Τελικά τον έπιασαν… ήταν η σειρά του να σκοτωθεί. Ετσι λοιπόν τώρα πια είναι και αυτός νεκρός. Και τώρα πια ούτε αυτός δεν μπορεί να τους πει γιατί σκότωσε όλον αυτόν τον κοσμάκη. Μερικοί απλώς τα «παίζουν». Τι να πεις!».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Associated Press
