ΥΠΑΡΧΕΙ ο Αϊ-Βασίλης ή είναι μια παγανιστικής προέλευσης χριστιανική μυθική φιγούρα; Προσπαθώντας να απαντήσει στο αγωνιώδες αυτό ερώτημα, το περιοδικό «Spy» δημοσίευσε ένα άρθρο με τους εξής επιστημονικούς συλλογισμούς:
1) Κανένα γνωστό είδος ταράνδου δεν μπορεί να πετάξει. Υπάρχουν όμως 300.000 είδη ζωντανών οργανισμών και το γεγονός ότι τα περισσότερα από αυτά είναι έντομα και μικρόβια δεν αποκλείει τελείως την ύπαρξη ιπτάμενων ταράνδων.
2) Υπάρχουν περίπου δύο δισεκατομμύρια παιδιά στον κόσμο. Εφόσον όμως ο Αϊ-Βασίλης δεν ασχολείται με τους μουσουλμάνους, τους ινδουιστές και τους βουδιστές, η πελατεία του μειώνεται στο 15% (378 εκατομμύρια). Με 3,5 παιδιά κατά μέσο όρο σε κάθε σπίτι, ο Αϊ-Βασίλης πρέπει να κάνει 91,8 εκατομμύρια στάσεις.
3) Ο Αϊ-Βασίλης έχει 31 ώρες στη διάθεσή του χάρη στις ωριαίες ατράκτους και στην περιστροφή της Γης παίρνοντας ως δεδομένο ότι ταξιδεύει από Ανατολάς προς Δυσμάς.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνει 822,6 επισκέψεις το δευτερόλεπτο, δηλαδή έχει ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου για να παρκάρει το έλκηθρό του, να περάσει μέσα από την καμινάδα, να αφήσει τα δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, να επιστρέψει στο έλκηθρό του και να πάει στο επόμενο σπίτι. Για να τα καταφέρει όλα αυτά, πρέπει να κινείται με ταχύτητα 650 μιλίων το δευτερόλεπτο, δηλαδή 3.000 φορές την ταχύτητα του ήχου. Παρεμπιπτόντως, ένας συνηθισμένος τάρανδος τρέχει με μέγιστη ταχύτητα τα 15 μίλια την ώρα.
4) Θεωρώντας ότι κάθε παιδί παίρνει ως δώρο ένα lego μεσαίου μεγέθους, το έλκηθρο πρέπει να κουβαλήσει φορτίο 321.300 τόνων συν τον Αϊ-Βασίλη, ο οποίος είναι εμφανώς υπέρβαρος. Ενας συνηθισμένος τάρανδος δεν μπορεί να σύρει περισσότερα από 150 κιλά. Ετσι, ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι ένας ιπτάμενος τάρανδος μπορεί να σύρει δεκαπλάσιο φορτίο, ο Αϊ-Βασίλης χρειάζεται 214.200 ταράνδους. Το συνολικό βάρος των παιχνιδιών, των ταράνδων κλπ. φθάνει λοιπόν τους 353.430 τόνους.
5) Οταν όλο αυτό το βάρος ταξιδεύει με ταχύτητα 650 μιλίων το δευτερόλεπτο, δημιουργείται τεράστια αντίσταση από τον αέρα. Ως αποτέλεσμα, οι τάρανδοι θα θερμανθούν όπως θερμαίνεται ένα διαστημόπλοιο που ξαναμπαίνει στην ατμόσφαιρα της Γης. Ολόκληρη η ομάδα των ταράνδων θα εξατμιστεί λοιπόν σε 4,26 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Ο Αϊ-Βασίλης, εν τω μεταξύ, θα υφίσταται φυγόκεντρο δύναμη μεγαλύτερη κατά 17.500,06 φορές από τη δύναμη της βαρύτητας. Ετσι, ο άγιος θα καρφωθεί στο πίσω μέρος του ελκήθρου του με δύναμη 2.157.507,5 κιλών.
Συμπέρασμα: Αν ο Αϊ-Βασίλης υπήρχε και επιχείρησε κάποτε να μοιράσει δώρα, έχει πεθάνει προ πολλού.
Το παραπάνω άρθρο, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1990, έχει έκτοτε κυκλοφορήσει πολλάκις στο Internet και πολλοί είναι οι επιστήμονες ή μη που θεώρησαν καλό να το επικροτήσουν ή να το αμφισβητήσουν. Πρόσφατα, ο Ρότζερ Χάιφιλντ, επιστημονικός συντάκτης της βρετανικής εφημερίδας «Daily Telegraph», έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Μπορούν να πετάξουν οι τάρανδοι; Η επιστήμη των Χριστουγέννων». Σε αυτό διαψεύδει το άρθρο τού «Spy» και αποδεικνύει ότι η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει σε έναν γέρο άνθρωπο να μοιράσει δώρα σε όλα τα παιδιά του κόσμου μέσα σε μία νύχτα. Ιδού τα επιχειρήματά του:
Ο Αϊ-Βασίλης έχει τεράστια πελατεία: υπάρχουν 2,106 δισεκατομμύρια παιδιά κάτω των 18 ετών στον κόσμο που περιμένουν τα δώρα του και, παρ’ ότι χριστιανός, υποθέτουμε ότι δεν κάνει θρησκευτικές διακρίσεις, γιατί κάτι τέτοιο δεν θα του το επέτρεπε το ήθος του.
Αν θεωρήσουμε ότι κάθε οικογένεια υπακούοντας στον μέσο όρο έχει 2,5 παιδιά, αυτό σημαίνει ότι το κοπιαστικό δρομολόγιο του Αϊ-Βασίλη περιλαμβάνει 842,4 εκατομμύρια στάσεις την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Χάριν απλοποίησης, ας θεωρήσουμε επίσης ότι κάθε σπίτι καταλαμβάνει τον ίδιο χώρο από τα 57.900.000 τετραγωνικά μίλια της Γης που κατοικούνται (η ξηρά αποτελεί το 29% της συνολικής επιφάνειας του πλανήτη μας), έτσι όλα τα σπίτια βρίσκονται σε ίση απόσταση 0,26 μίλια μεταξύ τους.
Πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των καμινάδων 842,4 εκατομμύρια στις οποίες πρέπει να κάνει στάση ο Αϊ-Βασίλης με τη μεταξύ τους απόσταση 0,26 μίλια βλέπουμε ότι πρέπει να καλύψει περίπου 221 εκατομμύρια μίλια. Ευτυχώς που, λόγω της διαφοράς ώρας, δεν έχει μόνο τη βραδιά της παραμονής της Πρωτοχρονιάς αλλά περισσότερες από μία ημέρα στη διάθεσή του.
Ας υποθέσουμε ότι ξεκινά από τον μεσημβρινό αλλαγής ημέρας στον Ειρηνικό, το σημείο της Γης που πρώτο γνωρίζει τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου: από εκείνη τη στιγμή έχει 24 ώρες για να μοιράσει τα δώρα του. Αν όμως αρχίσει να κινείται αντίθετα προς τη φορά της Γης, τότε διαθέτει 48 ώρες για να ολοκληρώσει την αποστολή του, όπερ σημαίνει 172.800 δευτερόλεπτα. Ο Αϊ-Βασίλης έχει λοιπόν λίγο παραπάνω από 2/10.000 του δευτερολέπτου για να καλύψει την απόσταση ανάμεσα σε καθένα από τα 842,4 εκατομμύρια σπίτια.
* Η ταχύτητα του φωτός
Συνεπώς, για να καλύψει τη συνολική απόσταση των 221 εκατομμυρίων μιλίων, δεν του μένει άλλη επιλογή από το να κινήσει το έλκηθρό του με ταχύτητα 1.279 μιλίων το δευτερόλεπτο. Σημειωτέον ότι η ταχύτητα του ήχου είναι 0,2 μίλια το δευτερόλεπτο, άρα ο Αϊ-Βασίλης πρέπει να επιτύχει ταχύτητα μεγαλύτερη κατά 6.395 φορές από εκείνην του ήχου ή ταχύτητα ίση με Mach 6.395.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε ότι ο συμπαθής άγιος δεν μπορεί να καταρρίψει έναν απαράβατο νόμο του Σύμπαντος και να ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός. Η ταχύτητα του φωτός είναι 186.000 μίλια το δευτερόλεπτο, άρα ο Αϊ-Βασίλης θα κινηθεί πολύ πιο αργά για την ακρίβεια περίπου στο ένα εκατοστό τεσσαρακοστό πέμπτο αυτής.
Ωστόσο όλοι αυτοί οι υπολογισμοί προϋποθέτουν ότι ο Αϊ-Βασίλης σημαδεύει τις καμινάδες και ρίχνει τα δώρα από ψηλά χωρίς να σταματά πουθενά. Στην πραγματικότητα όμως είναι αναγκασμένος να κάνει στάση σε κάθε σπίτι, άρα πρέπει να επιτύχει διπλάσια ταχύτητα και, κυρίως, τεράστια επιτάχυνση από τα 0 στα 2.558 μίλια το δευτερόλεπτο σε 2/10.000 του δευτερολέπτου. Αυτό ισοδυναμεί περίπου με δύο δισεκατομμύρια φορές την επιτάχυνση που προκαλείται από την έλξη της βαρύτητας της Γης.
Δεδομένου ότι ο Αϊ-Βασίλης είναι υπέρβαρος ίσως να ζυγίζει και 190 κιλά η δύναμη που θα αισθανθεί είναι ίση με τη μάζα του επί την επιτάχυνσή του: περίπου 4.000 δισεκατομμύρια μονάδες Νεύτωνος. Αυτό όμως δυστυχώς θα τον κάνει αλοιφή. Πρέπει λοιπόν να δημιουργήσει έναν τεχνητό κόσμο μέσα στο έλκηθρό του στον οποίο θα εξουδετερώνεται η δύναμη της αντίδρασης προς τη δύναμη της επιτάχυνσης.
Υπάρχει όμως και ένα ακόμη πρόβλημα που πρέπει να λυθεί: το φορτίο που κουβαλά ο Αϊ-Βασίλης, το οποίο κάθε άλλο παρά αμελητέο είναι. Υποθέτοντας πως καθένα από τα 2,106 δισεκατομμύρια παιδιά παίρνει μόνο ένα μεσαίου μεγέθους παιχνίδι που ζυγίζει περίπου 900 γραμμάρια, το συνολικό φορτίο του αγίου φθάνει περίπου τα δύο δισεκατομμύρια κιλά. Επειτα υπάρχει και το θέμα των καυσίμων… εδώ τα προβλήματα που πρέπει να λυθούν είναι ατελείωτα.
Ο Λάρι Σίλβερμπεργκ, καθηγητής Μηχανικής και Αεροναυπηγικής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας και μέλος του Κέντρου Ερευνών για την Αποστολή στον Αρη της NASA, περιγράφει το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη ως ένα από τα θαύματα της μηχανικής και ισχυρίζεται ότι ο άγιος επωφελείται από τη θεωρία της σχετικότητας του Αλμπερτ Αϊνστάιν. Οσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά του τόσο περισσότερο διαστέλλεται ο χρόνος και συστέλλεται ο χώρος.
Η σχετικότητα λοιπόν δίνει την ευκαιρία στον Αϊ-Βασίλη να μοιράσει τα δώρα σε χρόνο που σε εμάς θα φαίνεται ελάχιστος. «Οταν βρίσκεται μέσα στο δικό του «σύννεφο σχετικότητας», ο χρόνος κυλά πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο κυλά σε εμάς» λέει ο καθηγητής Σίλβερμπεργκ. «Από το σύννεφο σχετικότητας, επειδή ο χρόνος κυλά πολύ πιο αργά σε εμάς, μας βλέπει σαν να είμαστε παγωμένοι. Δεν χρειάζεται καν να βιαστεί. Εχει πάρα πολύ χρόνο στη διάθεσή του».
* Η επιμήκυνση του χωροχρόνου
Το επόμενο καθήκον του Σίλβερμπεργκ είναι να δείξει πώς ο Αϊ-Βασίλης επιτυγχάνει τόσο μεγάλη ταχύτητα. Ακόμη και αν διέθετε ένα έλκηθρο-πύραυλο, οι απαιτήσεις σε καύσιμα θα ήταν απαγορευτικές. Εδώ χρειάζεται το δεύτερο μέρος της θεωρίας της σχετικότητας, η γενική σχετικότητα, χάρη στην οποία μπορεί κανείς να χειριστεί επιδέξια τον χρόνο, τον χώρο και το φως.
Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας, η ύλη δεν μπορεί να κινηθεί στον χώρο με ταχύτητα μεγαλύτερη από εκείνην του φωτός. Ωστόσο δεν υπάρχει όριο στην ταχύτητα με την οποία μπορεί να κινηθεί ο ίδιος ο χώρος: το έλκηθρο μπορεί να μπει μέσα σε μία φυσαλίδα χώρου που κινείται με ταχύτητα μεγαλύτερη από εκείνην του φωτός μέσα στον κανονικό χώρο. Με άλλα λόγια, ένα αντικείμενο μπορεί να κινείται με χαμηλή ταχύτητα και συγχρόνως να ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός λόγω του ότι επιμηκύνεται ο χωροχρόνος.
Ο Μιγκέλ Αλκουμπιερ του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ έδειξε ότι αν ο χωροχρόνος μπορεί να παραμορφωθεί τοπικά ώστε να διαστέλλεται πίσω από το έλκηθρο του Αϊ-Βασίλη και να συστέλλεται μπροστά του, τότε το έλκηθρο θα προωθείται κατά μήκος του χώρου μέσα στον οποίο βρίσκεται.
Με αυτόν τον τρόπο ο χωροχρόνος γύρω από το έλκηθρο διαστρεβλώνεται έτσι ώστε αυτό να μετακινείται μεταξύ των καμινάδων χωρίς να υφίσταται επιτάχυνση. Δηλαδή, ο χωροχρόνος ανάμεσα στον Αϊ-Βασίλη και στην τελευταία καμινάδα διαστέλλεται, φέρνοντας την επόμενη πιο κοντά.
Υπάρχουν όμως και άλλα προβλήματα που πρέπει να λυθούν. Πώς γνωρίζει ο Αϊ-Βασίλης πού μένουν τα παιδιά και τι δώρο θέλουν; Παρ’ ότι θα μπορούσε να τα πληροφορηθεί όλα αυτά μέσω των γραμμάτων που του στέλνουν, ο καθηγητής Σίλβερμπεργκ ισχυρίζεται ότι βασίζεται σε ένα σύστημα με κεραίες που λαμβάνει σήματα από τους εγκεφάλους των παιδιών.
Πώς όμως ένα έλκηθρο, όσο μεγάλο και αν είναι, θα μεταφέρει δύο εκατομμύρια τόνους παιχνίδια; Δεν χρειάζεται να το κάνει αυτό, λέει ο Σίλβερμπεργκ, γιατί υπάρχει η νανοτεχνολογία, μια ιδέα που πρώτος συνέλαβε ο νομπελίστας Ρίτσαρντ Φέινμαν. Ο Αϊ-Βασίλης μπορεί να μεταχειριστεί ένα «ιεραρχικά διανεμημένο κινητό κατασκευαστικό σύστημα» για να φτιάχνει τα παιχνίδια επί τόπου στο σπίτι κάθε παιδιού.
* Πώς πετούν οι τάρανδοι
Αυτά τα μηχανήματα, τα οποία βασίζονται σε μικροτσίπ πυριτίου (τόσο μικρά που χωρούν στο κεφάλι μιας καρφίτσας), μπορούν να φορτωθούν με ειδικούς κωδικούς για κάθε παιχνίδι, ώστε να το κατασκευάσουν άτομο άτομο από κομματάκια χιονιού και φούμο που ο Αϊ-Βασίλης θα μαζεύει στη διαδρομή του.
Επόμενο πρόβλημα προς επίλυση: πώς πετούν οι τάρανδοι; Είναι θέμα γονιδίων, απαντά ο καθηγητής Σίλβερμπεργκ. Υστερα από αιώνες επιλεκτικής αναπαραγωγής και (πιο πρόσφατα) βιολογικών επεμβάσεων, τα πνευμόνια τους θα είναι τέτοια που αν γεμίσουν με το κατάλληλο μείγμα ηλίου, οξυγόνου και αζώτου θα μπορούν άνετα να τους κάνουν να πετάξουν τραβώντας το έλκηθρο.
Για να μην αναποδογυρίσουν τον Αϊ-Βασίλη όμως, οι τάρανδοι πρέπει να αναπτύξουν και άλλα χαρακτηριστικά. Ευτυχώς αυτό γενετικά είναι εφικτό. Μελετώντας τις μύγες, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει γονίδια τα οποία έχουν υποστεί κάποια μετάλλαξη που τους επιτρέπει να μετατρέπουν ένα μέρος του σώματος σε άλλο, όπως μία κεραία σε πόδι, τον θώρακα σε φτερό, τη μύτη σε πόδι κ.ο.κ.
Οι τάρανδοι λοιπόν θα μπορούσαν να εξοπλιστούν καταλλήλως για την πτήση τους με τη χρήση αυτών των γονιδίων, λέει ο Μάθιου Φρίμαν από το Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.
Τέλος, αν το έλκηθρο κινείται πολύ γρήγορα, υπάρχει περίπτωση να καεί μαζί με το φορτίο του και τους ταράνδους. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο καθηγητής Σίλβερμπεργκ θα τοποθετούσε ειδικές ασπίδες προστασίας κατά της θερμότητας. Υπάρχουν όμως αποδείξεις ότι ο Αϊ-Βασίλης ήδη διαθέτει τέτοιες ασπίδες. «Οταν το έλκηθρο διασχίζει την ιονόσφαιρα, το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένες οι ασπίδες του φεγγοβολά ένα θέαμα που παιδιά και άλλες αξιόπιστες πηγές έχουν επανειλημμένως αναφέρει πως έχουν εντοπίσει στον ουρανό την παραμονή της Πρωτοχρονιάς». Τι λέτε λοιπόν τώρα; Υπάρχει ή δεν υπάρχει ο Αϊ-Βασίλης;
