Ο κ. Αντώνης Λαμπαδιάρης ήταν αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας το 1993 και ο άνθρωπος που ανακάλυψε τη – μία τουλάχιστον – «Αννα» τής «17 Νοέμβρη». Για πρώτη φορά μιλάει για την επιχείρηση εντοπισμού της «Αννας», της γυναίκας που συνδέθηκε με την υπόθεση της Ριανκούρ. Ο κ. Λαμπαδιάρης ήταν αττικάρχης όταν πραγματοποιήθηκε η αποτυχημένη επιχείρηση στις 27 Μαρτίου 1991 και επιρρίπτει τη βασική ευθύνη στον αποταχθέντα αστυνόμο Μαυρουλέα, τον διοικητή των EKAM, ο οποίος δεν κατεδίωξε το βαν των τρομοκρατών ούτε και ειδοποίησε τις γύρω δυνάμεις για να το σταματήσουν.
– Ποτέ ακούσατε για πρώτη φορά τη φωνή της «Αννας»;
«Τον Μάρτιο του 1993 έγινα αρχηγός της Αστυνομίας. Υστερα από έναν-δύο μήνες ήχησε το απόρρητο υπηρεσιακό τηλέφωνο το οποίο χρησιμοποιούσε με τον ίδιο αριθμό ο προκάτοχός μου κ. Μακρής. Οταν σήκωσα το ακουστικό, άκουσα μια γυναικεία φωνή να λέει: «Κύριε Λαμπαδιάρη, εσείς;». Της απάντησα: «Μάλιστα, εγώ είμαι». Εκείνη μου είπε: «Εδώ Αννα». Τη ρώτησα ποια Αννα και εκείνη μου απάντησε: «Δεν καταλαβαίνετε; Δεν σας έχει πει τίποτε ο κ. Μακρής;». «A, ναι» της απάντησα και αμέσως μου ζήτησε να συνεργαστούμε. Τη ρώτησα: «Για ποιο θέμα;». Και μου είπε: «Για το γνωστό». Της είπα «μετά χαράς» και μπήκε κατευθείαν στο θέμα λέγοντάς μου: «Ξέρετε, επειδή μεσολάβησε το γνωστό συμβάν (σ.σ.: εννοώντας την περίπτωση Ριανκούρ) εγώ έχω λάβει προσωπικά μέτρα ασφαλείας, έχω προσλάβει τον Ρίνγκο, σωματοφύλακα, και γενικά έχω υποβληθεί σε δαπάνες». Τη ρώτησα τι ήθελε και μου απάντησε: «Θέλω να μου δώσετε 50 εκατομμύρια», και της είπα: «Πενήντα εκατομμύρια από τα δικά μου χρήματα ή του Δημοσίου; Δώστε μου τις πληροφορίες να τις αξιολογήσω και μετά να σας δώσω χρήματα». Στη συνέχεια ανέβηκα στο γραφείο του τότε υπουργού Γκελεστάθη και τον ενημέρωσα. Τον ρώτησα αν γνώριζε κάτι για το πρόσωπο με το ψευδώνυμο «Αννα» και μου είπε ότι του είχε πει ορισμένα πράγματα ο πρώην υπουργός κ. Αναγνωστόπουλος και ότι της είχαν δώσει 13 εκατ. σε δύο δόσεις. Κατόπιν αυτού είπα στον υπουργό να ειδοποιήσει τον κ. Μακρή για να μας ενημερώσει τι συγκεκριμένα συνέβαινε με το εν λόγω πρόσωπο. Πράγματι ύστερα από λίγη ώρα ήρθε ο κ. Μακρής και με ειδοποίησε ο υπουργός και ανέβηκα κι εγώ στο γραφείο του. Εκεί λοιπόν ο κ. Μακρής, αφού του είπα για την τηλεφωνική επικοινωνία μου με την Αννα, μας ενημέρωσε ότι αυτή ήταν η πληροφοριοδότρια για την υπόθεση Ριανκούρ καθώς και για τον τρόπο επικοινωνίας που είχε μαζί της. Συγκεκριμένα προσκόμισε μια κασέτα από εκείνες που του έστειλε η «Αννα» και είπε ότι επικοινωνούσε μαζί της με ένα δοχείο απορριμμάτων που ήταν τοποθετημένο στο αδιέξοδο δρομάκι της Εθνάρχου Μακαρίου, λίγο πριν από την πλατεία Δροσιάς. Στο συγκεκριμένο λοιπόν δοχείο άφηνε χρήματα, και η «Αννα» τού έστελνε τις κασέτες. Είπα στον κ. Μακρή ότι θα ερευνήσουμε το θέμα και θα είμαστε σε επαφή. Και όταν αναχώρησε, έβαλα την κασέτα που άφησε στο ραδιοκασετόφωνο του γραφείου του κ. υπουργού και ακούσαμε τις πληροφορίες που έδινε. Αμέσως είπα στον υπουργό ότι αυτή είναι που νωρίτερα μου τηλεφώνησε».
– H κασέτα που ακούσατε αναφερόταν στη Ριανκούρ;
«Οχι. Αυτή η κασέτα μιλούσε για τη μητέρα της, που θα ερχόταν με ιστιοφόρο πλοίο από την Ιταλία στην Καλαμάτα – δεν ξέρω αν ήταν η πρώτη, η δεύτερη ή η τρίτη. Εγώ δεν άκουσα ποτέ την κασέτα για τη Ριανκούρ. Εκτιμώ όμως, και με αυτά που έχω συζητήσει με τον κ. Μακρή πρόσφατα, ότι του τηλεφώνησε πως έχει σοβαρή πληροφορία για τη 17N και τις λεπτομέρειες θα τις έλεγε μέσω κασέτας. Αλλά εγώ δεν την άκουσα».
– Πώς εντοπίσατε την «Αννα»;
«Ειδοποίησα τον τότε διοικητή Ασφαλείας κ. Αποστολόπουλο και ήρθε στο γραφείο μου. Τον ενημέρωσα για τα περιστατικά και, αφού επιβιβαστήκαμε και οι δύο σε υπηρεσιακό αυτοκίνητο, πήγαμε στο αδιέξοδο της Εθνάρχου Μακαρίου, το οποίο έχει μήκος 80 μέτρων. Στη συνέχεια ο κ. Αποστολόπουλος μου είπε ότι για την παρακολούθηση του χώρου θα τοποθετήσει στη διασταύρωση ένα ειδικά διασκευασμένο κλειστό όχημα της Υπηρεσίας Ναρκωτικών με έναν πεπειραμένο φωτογράφο κάμεραμαν και έναν αστυφύλακα με μοτοσικλέτα. Οι εντολές και οδηγίες που εδόθησαν ήσαν λεπτομερείς, δηλαδή να φωτογραφίζουν απέναντι και να βιντεοσκοπούν κάθε αυτοκίνητο που θα εισήρχετο ή εξήρχετο από το αδιέξοδο. Υστερα από 40 ημέρες οι δύο αστυνομικοί επεσήμαναν ύποπτες κινήσεις μιας γυναίκας στο αδιέξοδο και τη βιντεοσκόπησαν και φωτογράφισαν αρκετές φορές. Κάποια στιγμή με ειδοποίησε ο κ. Μακρής ότι του τηλεφώνησε εκ νέου η «Αννα» και του ζητούσε χρήματα. Εκείνος της είπε ότι είναι πλέον συνταξιούχος και έπρεπε να επικοινωνήσει με την καινούργια ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., εκείνη του απάντησε ότι θα του ξανατηλεφωνούσε την επόμενη ημέρα στις 8.00 το πρωί. Αμέσως επεστήθη ιδιαίτερα η προσοχή στους δύο αστυνομικούς στο σημείο και από της 7ης πρωινής ετέθησαν σε εγρήγορση. Στις 7.40 η εν λόγω ύποπτη γυναίκα εξήλθε του αδιεξόδου επιβαίνουσα του αυτοκινήτου της. Την ακολούθησε ο αστυφύλαξ με την υπηρεσιακή μοτοσικλέτα και αφού περιεφέρθη στους γύρω δρόμους χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος κατέληξε στο περίπτερο πλησίον της πλατείας και ακριβώς στις 8.00 έκανε τηλεφώνημα. Ο αστυφύλαξ που πλησίασε στο περίπτερο για να αγοράσει δήθεν κάτι την άκουσε που έλεγε «κύριε αρχηγέ, θέλω τα χρήματα που μου είπατε ότι θα μου δώσετε» και μάλιστα σε έντονο ύφος. Εν συνεχεία, αφού ολοκλήρωσε το τηλεφώνημα, επανήλθε στο σπίτι της. Ο αστυφύλαξ αμέσως ενημέρωσε τον κ. Αποστολόπουλο και εκείνος εμένα. Αμέσως τηλεφώνησα στον κ. Μακρή και τον ρώτησα αν είχε τηλεφωνική επαφή με τη γυναίκα και μου απάντησε ότι του τηλεφώνησε στις 8.00 ακριβώς και του ζητούσε χρήματα. Το συγκεκριμένο περιστατικό αποτέλεσε πλέον την ταυτοποίηση του προσώπου που τηλεφωνούσε, που ήταν η κυρία Μαρία Τσιντέρη. Από εκείνη τη στιγμή ετέθη σε φυσική προσωπική παρακολούθηση σύμφωνα με την αστυνομική πρακτική αλλά και σε τεχνική παρακολούθηση τηλεφώνου κτλ., η οποία διήρκεσε ως τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, όταν στην κυβέρνηση ήρθε το ΠαΣοΚ. Από την παρακολούθηση προέκυψαν πολλά ωφέλιμα στοιχεία, το δε υλικό που συγκεντρώθηκε προτού αναχωρήσω προσκομίσαμε με τον κ. Αποστολόπουλο στον αείμνηστο εισαγγελέα Τσεβά, αρμόδιο τότε για θέματα τρομοκρατίας. Αφού τον ενημερώσαμε σχετικά, μας είπε να δοθεί στην αρμόδια υπηρεσία της Αστυνομίας, δηλαδή την Αντιτρομοκρατική. Πράγματι παραδόθηκαν από τον κ. Αποστολόπουλο στον προϊστάμενό της κ. Κεραμυδά, ο οποίος παρέμεινε στη θέση του σχεδόν για έναν ακόμη χρόνο».
Περί μυστικών κονδυλίων και στημένης επιχείρησης…
– Υπάρχει περίπτωση κάποιοι να έφαγαν τα χρήματα από τα μυστικά κονδύλια για αυτή την επιχείρηση;
«Τα μυστικά κονδύλια ήταν έξοδα ασφαλείας, όπως ονομάζονται, τα διαχειρίζεται προσωπικά ο εκάστοτε υπουργός Δημοσίας Τάξεως. H εκταμίευση κονδυλίων για χρησιμοποίηση είτε σε πληροφοριοδότες ή σε άλλα πρόσωπα γίνεται πάντα με απόφαση του υπουργού ύστερα από εισήγηση του αρχηγού της Αστυνομίας και κατόπιν συνεδριάσεως μιας ειδικής επιτροπής, που εγκρίνει ή απορρίπτει την εισήγηση. Τα κονδύλια εκείνη την εποχή δεν είμαι απόλυτα βέβαιος σε ποιο ποσό ανήρχοντο, γιατί εγώ δεν ήμουν αρχηγός τότε, ήμουν αττικάρχης και τα κονδύλια αυτά τα διεχειρίζετο ο υπουργός, φαντάζομαι όμως ότι ήταν της τάξης των 200-250 εκατομμυρίων. Αυτά χρησιμοποιούντο κατά την κρίση του υπουργού ύστερα από εισηγήσεις των αρμοδίων αξιωματικών. Οσον αφορά τα λεγόμενα ότι η υπόθεση όλη είχε στηθεί από αξιωματικούς της Αστυνομίας ή άλλες υπηρεσίες για να καρπωθούν χρήματα ή τα χρήματα της επικηρύξεως για τα μέλη της 17N, δηλώνω ειλικρινά ότι η Αστυνομία όπως εξελίχθηκε το συμβάν δεν ήταν δυνατόν να στήσει την υπόθεση αυτή, δεδομένου ότι η πληροφορία, τουλάχιστον αυτή που έδωσε η Αννα, ήταν συγκεκριμένη, δηλαδή ευρέθησαν στο σημείο και τη συγκεκριμένη ώρα τα πρόσωπα ή πρόσωπα της οργάνωσης 17N, συνεπώς με ποιον τρόπο θα μπορούσε η Αστυνομία ή ορισμένοι αξιωματικοί να στήσουν την υπόθεση για να εισπράξουν τα χρήματα; Αν της όλης υπόθεσης είχε επιληφθεί παρασκηνιακά άλλη υπηρεσία, είτε από τις εν Ελλάδι μυστικές υπηρεσίες είτε από υπηρεσίες άλλων χωρών που συνεργάζονται με τις δικές μας, αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω, αλλά και αυτό ακόμη το θεωρώ πολύ δύσκολο, να στηθεί μια υπόθεση χωρίς να το γνωρίζουν οι ίδιοι που είχαν αναλάβει το επιχειρησιακό σκέλος της όλης υποθέσεως. Συνεπώς τα διαδιδόμενα εγώ τουλάχιστον δεν τα υιοθετώ».
– Εσείς είχατε εντοπίσει κάποια σχέση με κάποιες υπηρεσίες στο παρελθόν;
«Το διάστημα που την είχαμε θέσει σε παρακολούθηση δεν είχαμε επισημάνει κάτι τέτοιο. Βέβαια η παρακολούθηση στο πεντάμηνο περίπου που διήρκεσε ήταν και φυσική και τεχνική, μάλιστα αξιωματικοί μας εστάλησαν και στην Ιταλία και συνεργάστηκαν με την ιταλική αστυνομία όσον αφορά τον κατ’ αυτήν ονομαζόμενο Ρίνγκο, τον σωματοφύλακά της, τα στοιχεία του οποίου αποκαλύψαμε και τότε. Βεβαίως εθεωρήθη ύποπτη και η ιδία, δεν μπορώ όμως να πω ότι φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι η ιδία ήταν μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης ή αν είχε τη συγκεκριμένη πληροφορία από κάποιο άλλο πρόσωπο που ενδεχομένως είχε σχέση με την οργάνωση».
