ΝΕΕΣ προηγμένες εγκαταστάσεις ή παλιές εκσυγχρονισμένες θα εξασφαλίζουν στο εξής τη διακίνηση καυσίμων με υψηλά στάνταρ ασφαλείας για την προστασία του περιβάλλοντος. Η ελληνική νομοθεσία εναρμονισμένη με τις γενικές διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιβάλλει την εφαρμογή της νέας τεχνολογίας σε κάθε σύγχρονη εγκατάσταση υγρών καυσίμων αλλά και αλλαγές σε παλιές εγκαταστάσεις, σε οχήματα και σε σκάφη που χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση, τη φόρτωση και τη μεταφορά βενζίνης από μια τερματική εγκατάσταση προς μια άλλη ή προς ένα σταθμό διανομής καυσίμων. Ολες αυτές οι αλλαγές αποσκοπούν στον έλεγχο των εκπομπών πτητικών οργανικών ουσιών (VOC) που προέρχονται από την αποθήκευση βενζίνης και τη διάθεσή της στα πρατήρια.
Η φορτοεκφόρτωση βενζίνης πρέπει πλέον να γίνεται με ένα σύγχρονο και ασφαλή τρόπο από τον πυθμένα του βυτιοφόρου οχήματος (bottom loading). Το βασικό πλεονέκτημα της συγκεκριμένης μεθόδου είναι η ασφάλεια. Οι ατμοί των βενζινών δεν διαφεύγουν στο περιβάλλον, αφού τα «διαμερίσματα» των βυτιοφόρων παραμένουν κλειστά κατά τη φόρτωση. Επιπλέον προστατεύεται η υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής. Σύμφωνα με τον αρμόδιο για θέματα διακίνησης καυσίμων της Texaco, πριν και μετά την εφαρμογή της νέας τεχνολογίας τοποθετήθηκαν ειδικοί δέκτες πάνω στους εργαζομένους της εταιρείας. Τα αποτελέσματα έδειξαν μείωση ως και 85% των εκλυόμενων αερίων. Ακόμη, όπως σημειώνει ο διευθυντής διακίνησης της Shell κ. Μπ. Σπανός, η φόρτωση γίνεται πλέον με υψηλές παροχές της τάξεως των 2.350 λίτρων / λεπτό σε πέντε διαμερίσματα του βυτιοφόρου ταυτόχρονα. Ετσι ένα βυτιοφόρο χωρητικότητας 35.000 λίτρων φορτώνεται σε 15 λεπτά!
Η μέθοδος bottom loading επέτρεψε την εφαρμογή μιας ακόμη καινοτομίας για τα ελληνικά δεδομένα: την εγκατάσταση ειδικής μονάδας περισυλλογής και ανάκτησης των ατμών των βενζινών, οι οποίοι διαφορετικά θα διέφευγαν ρυπαίνοντας το περιβάλλον. «Είναι η πρώτη φορά που εγκαθίσταται στην Ελλάδα μια τέτοια Μονάδα Ανάκτησης Ατμών Βενζίνης (Vapour Recovery Unit), η οποία σημειωτέον είναι η πρώτη τόσο στον χώρο των Βαλκανίων όσο και στον ευρύτερο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου» λέει ο κ. Σπανός. Η επένδυση για την εγκατάσταση αυτής της μονάδας στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης ανήλθε στο ποσό των 130 εκατομμυρίων δραχμών και θα επιτρέψει σε πρώτη φάση τη συγκέντρωση και ανάκτηση περίπου 100 κυβικών βενζίνης ετησίως.
Στην Texaco η μονάδα ανάκτησης ατμών δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Οσον αφορά την bottom loading, η εταιρεία μέχρι στιγμής έχει επενδύσει 70 εκατομμύρια δραχμές για τις εγκαταστάσεις της στον Ασπρόπυργο και περίπου 50 εκατομμύρια για εκείνες του Ρίου. Η φορτοεκφόρτωση από τον πυθμένα του βυτιοφόρου έχει εφαρμοστεί και στις εγκαταστάσεις της ΒΡ-Mobil στον Ασπρόπυργο και στη Θεσσαλονίκη, ενώ τελειώνουν οι εργασίες για τις εγκαταστάσεις της Κέρκυρας και της Ηγουμενίτσας. Ολες οι υπόλοιπες αναμένεται να ολοκληρωθούν ως το 2002. Οσο για τη μονάδα ανάκτησης ατμών θα λειτουργήσει τον Απρίλιο του 1999.
Οι νέες εφαρμογές μειώνουν τις εκπομπές των αερίων της βενζίνης στην ατμόσφαιρα σε ποσοστό 99% συγκριτικά με τις πρακτικές που εφαρμόζονται ως σήμερα. Στην Ελινόιλ το πρόγραμμα μετατροπής όλων των βυτιοφόρων οχημάτων βρίσκεται σε εξέλιξη ώστε να είναι έτοιμα ως τις 31/12/98. Οσο για τις εγκαταστάσεις της, έχουν ήδη γίνει οι σχετικές μελέτες, αν και λόγω του μικρού όγκου διακίνησης βενζινών δεν εντάσσονται στις σχετικές υποχρεώσεις.
Η εφαρμογή της μονάδας ανάκτησης ατμών βενζίνης έδωσε τη δυνατότητα στη Shell να ξεκινήσει ήδη ένα πρόγραμμα εγκατάστασης συστήματος ανάκτησης ατμών βενζινών και σε πρατήριά της ατμοί οι οποίοι κατά την εκφόρτωση των βυτιοφόρων διαχέονταν στο περιβάλλον. Ετσι, θα περισυλλέγονται και θα επιστρέφουν μέσω της μονάδας ανάκτησης ατμών στις δεξαμενές της εγκατάστασης με αποτέλεσμα την προστασία των περιοχών όπου είναι εγκατεστημένα πρατήρια της εταιρείας.
Η φορτοεκφόρτωση από τον πυθμένα του βυτιοφόρου και το σύστημα ανάκτησης ατμών πρέπει να εφαρμοστούν σε εγκαταστάσεις που διακινούν πάνω από 150.000 τόνους βενζίνης τον χρόνο ως το 1999, σε εγκαταστάσεις που διακινούν περισσότερους από 25.000 τόνους ως το 2002 και σε όλες τις εγκαταστάσεις ως το 2005. Οι καταληκτικές ημερομηνίες για σύστημα μεταφοράς των ατμών της δεξαμενής του πρατηρίου στο βυτιοφόρο είναι: σε πρατήρια με διακίνηση μεγαλύτερη από 1.000 κυβικά τον χρόνο ως το 1999, σε πρατήρια με διακίνηση μεγαλύτερη από 500 κυβικά τον χρόνο ως το 2002 και σε όλα τα πρατήρια ως το 2005. Σήμερα λειτουργεί το σύστημα της ελεύθερης αναπνοής, δηλαδή όλοι οι ατμοί αποβάλλονται στο περιβάλλον.
Εξάλλου έχει υπολογιστεί ότι το 0,14% της διακίνησης βενζινών διαφεύγει στο περιβάλλον σε περίπτωση απουσίας εσωτερικών πλωτών καλυμμάτων στις δεξαμενές. Γι’ αυτό απαιτείται πλέον όλες οι δεξαμενές των βενζινών να είναι εφοδιασμένες με εσωτερικά πλωτά καλύμματα, τα οποία δεν επιτρέπουν την εξάτμιση των βενζινών. Για παράδειγμα, στη νέα εγκατάσταση αποθήκευσης και διακίνησης πετρελαιοειδών της Shell (στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης), αν δεν υπήρχαν τα εσωτερικά πλωτά καλύμματα, περίπου 200 κυβικά βενζίνης θα ρύπαιναν ετησίως την περιοχή του Καλοχωρίου. Οι εγκαταστάσεις από όπου διακινούνται πάνω από 50.000 τόνοι βενζινών τον χρόνο οφείλουν να τοποθετήσουν πλωτό κάλυμμα ως τις 16/4/1999. Για μικρότερες εγκαταστάσεις το περιθώριο λήγει το 2002 και για όλες τις εγκαταστάσεις το 2005.
