Τα κινεζικής κατασκευής Καλάσνικοφ – και όχι οι συνήθεις παρλάτες, τα λάβαρα, τα τιμητικά αγήματα και η ανάκρουση εθνικών ύμνων – πρωταγωνίστησαν στην υποδοχή του αρχηγού ΓΕΣ, αντιστρατήγου Π. Χαρβάλα, σε στρατιωτική μονάδα Πυροβολικού έξι χιλιόμετρα βορείως του Πεκίνου. Περίπου 40 κινέζοι στρατιώτες με στολές παραλλαγής έλαβαν θέσεις σκοπεύσεως με την είσοδο του έλληνα αρχηγού στη μονάδα. Οι μισοί έμειναν όρθιοι και οι άλλοι μισοί καθιστοί. Ούτε καν έστρεψαν το βλέμμα τους προς το μέρος του τιμωμένου προσώπου. Λες και ήταν… εκτελεστικό απόσπασμα. Μία φωνή, σαν διαταγή, ακούστηκε από έναν αξιωματικό και τα Καλάσνικοφ πήραν αμέσως φωτιά. Μόλις καταλάγιασε η κάπνα, στον απέναντι φρεσκοβαμμένο τοίχο φάνηκε γραμμένη από σφαίρες η φράση… «Wellcome Greeks». Ο αντιστράτηγος Χαρβάλας δεν πίστευε στα μάτια του. Ολα αυτά που άκουγε περί κινεζικού στρατού, περί άρτιας εκπαίδευσης, σιδηράς πειθαρχίας και ικανότητας, γίνονταν πραγματικότητα από 40 Καλάσνικοφ. Κανένας σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο αν προηγουμένως δεν είχε εκπαιδευθεί σκληρά και επίμονα, ακόμη και στην… ορθογραφία!
Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος στρατός του κόσμου, ο κινεζικός, με 2,5 εκατ. άνδρες και γυναίκες στις τάξεις του, έχει αρχηγό έναν 75χρονο αντιστράτηγο με τρία και όχι με τέσσερα αστέρια και εκατοντάδες χιλιάδες υπαξιωματικούς. Ο αντιστράτηγος Φου Κουάν Γιου δεν είναι απλώς ένας στρατιωτικός αρχηγός αλλά μέλος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής της Κίνας και αρχηγός του Απελευθερωτικού Στρατού της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, όπως ο ίδιος αναγράφει στην (ξενόγλωσση) carte visite του που χάρισε στον έλληνα αντιστράτηγο. Και ένα μέλος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής δεν έχει καθορισμένη θητεία, δύσκολα αντικαθίσταται και αυτός είναι και ο λόγος που η κινεζική στρατιωτική επετηρίδα ασφυκτιά, με αποτέλεσμα ο κινεζικός στρατός να διαθέτει ελάχιστους αντιστράτηγους αλλά πολλούς υπαξιωματικούς.
Το ισχυρότερο ίσως όπλο που διαθέτει ο σύγχρονος κινεζικός στρατός δεν είναι ούτε οι διηπειρωτικοί πυρηνικοί πύραυλοί του ούτε τα υπερσύγχρονα συστήματα πληροφοριών αλλά αυτό που ο αντιστράτηγος Χαρβάλας συνόψισε στη φράση «man power», δηλαδή η ανθρώπινη δύναμή του. Είναι εκατομμύρια, ποτέ δεν κυκλοφορούν στις μεγάλες πόλεις ένστολοι, ούτε καν αναγνωρίζεις στους δρόμους ότι είναι στρατιωτικοί, και όμως βρίσκονται παντού και παρακολουθούν τα πάντα. Τα στρατόπεδά τους είναι όμοια με τα δικά μας, μόνο που διαθέτουν θαλάμους για 10 ή 12 άτομα, σε διπλά κρεβάτια, που είναι στρωμένα με ενός είδους πάπλωμα. Αυτό το πάπλωμα το μεταφέρουν στο ατομικό τους σακίδιο όταν μετακινούνται για ασκήσεις ή για πόλεμο.
Είναι τόσο πολλοί οι στρατιώτες που ορισμένοι από αυτούς χρησιμοποιούνται για το… σφουγγάρισμα των εθνικών οδών και των πάρκων, καθώς και για τη συντήρηση των εθνικών δρυμών. Αποτελεί, όπως λένε οι αξιωματικοί τους, και αυτό ένα είδος εκπαίδευσης. Οπως «εκπαίδευση» θεωρούν το να διατηρούν στις στρατιωτικές μονάδες… θερμοκήπια με ζαρζαβατικά ή μονάδες εκτροφής γουρουνιών. Προϊόντα απολύτως απαραίτητα για τη διατροφή τους κατά τη διάρκεια της θητείας τους.
ΚΨΜ; Τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν στην Κίνα. Οι μονάδες τους διαθέτουν αίθουσες ψυχαγωγίας με τραπέζια… αμερικανικού μπιλιάρδου ή πινγκ πονγκ. Σε ένα από αυτά τα τραπέζια έπαιξε και ο αντιστράτηγος Χαρβάλας, πρώην πρωταθλητής πινγκ πονγκ στην Εθνική Ενόπλων. Ηταν η σειρά των Κινέζων να εντυπωσιασθούν. Τους νίκησε στα… σημεία.
Οι Κινέζοι δεν μιλάνε και τόσο για τις ένοπλες δυνάμεις τους αφού η αποτρεπτική τους δύναμη είναι εδώ και δεκαετίες δεδομένη. Απλώς αναφέρουν την τεχνολογική πρόοδο που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια για ισχυρότερη ακόμη άμυνα. Για εκείνο όμως για το οποίο υπερηφανεύονται πραγματικά είναι για τις δυνατότητες της Αστυνομίας τους. Και κυρίως για την αποτελεσματικότητα της Αντιτρομοκρατικής Μονάδας της. Της έδωσαν ξαφνικά εντολή και έκανε επίδειξη: ανακατάληψη αεροσκάφους που υπέστη αεροπειρατία, αντιμετώπιση τρομοκρατών μέσα στην πόλη, αξιοποίηση πληροφοριών κτλ. Ταχύτητα και αποτελεσματικότητα που άγγιζαν το τέλειο. Αυτή την ομάδα θα χρησιμοποιήσουν για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008. Αυτή την ομάδα προσέφεραν για να βοηθήσει την Αθήνα στη διοργάνωση της Ολυμπιάδας του 2004.
Βεβαίως έχουν το πρόβλημά τους με την Ταϊβάν και το λένε με κάθε ευκαιρία. Οχι όμως με γκρίνια ή με απειλές. Εξυπνα αναφέρουν ότι μπορούν εύκολα να επαναλάβουν το πείραμα του Χονγκ Κονγκ. Μία δηλαδή χώρα, δύο πολιτικά και οικονομικά συστήματα. Και επιμένουν σε αυτό.
