Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, Καλλίνικος Καρούσος, Αμβρόσιος Λενής, Ευσέβιος Πιστολής και Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος. Οι «Χρυσοπηγιώτες» της Ιεραρχίας για μία ακόμη φορά συνασπίστηκαν για να αντιμετωπίσουν τον «κοινό κίνδυνο». H κρίση στην Ιεραρχία έφερε κοντά τους πνευματικούς αδελφούς που τα τελευταία χρόνια συγκρούστηκαν, αντιπαρατέθηκαν, διαπληκτίστηκαν και πολλές φορές «χώρισαν τα τσανάκια τους». Για τον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο, τους Μητροπολίτες Πειραιώς κ. Καλλίνικο, Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο, Σάμου κ. Ευσέβιο και Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο «το αίμα νερό δεν γίνεται και αν γίνεται δεν πίνεται». Από το 1960 ως σήμερα οι κκ. Χριστόδουλος, Καλλίνικος και Αμβρόσιος δούλεψαν σκληρά και από κοινού, γι’ αυτό και όσο και αν οι συνεργάτες του Αρχιεπισκόπου επιθυμούν και παλεύουν για τον «απογαλακτισμό» του από τη «Χρυσοπηγή», γνωρίζουν ότι τις στιγμές της κρίσης θα απευθύνεται πάντα στα μέλη της.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 η πανίσχυρη, τότε, αδελφότητα θεολόγων, η «Ζωή», διαθέτει χιλιάδες μέλη, φίλους, οπαδούς, αντιπάλους και εχθρούς. Λαϊκοί, κληρικοί, θεολόγοι, επιστήμονες, κυρίες, δεσποινίδες και κυκλάμινα αποτελούν τη δύναμη πυρός μιας οργάνωσης που σε τρία χρόνια θα συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής. Τα μέλη της αναπτύσσουν και δημιουργούν την εξωτερική ιεραποστολή, τα κατηχητικά σχολεία, τις κατασκηνώσεις, τα οικοτροφεία. Στο κέντρο κάθε δραστηριότητας βρίσκονται κορυφαίες σήμερα προσωπικότητες όπως οι Αρχιεπίσκοποι Αλβανίας κ. Αναστάσιος, Αμερικής κ. Δημήτριος, Σιναίου κ. Δαμιανός και ο αείμνηστος Παναγιώτης Τρεμπέλας που μετέφρασε την Αγία Γραφή. Στις «παρυφές» της «Ζωής» βρίσκονται και δύο άλλοι νέοι οι οποίοι εργάζονται στα βιβλιοπωλεία της. Πρόκειται για τους σημερινούς Μητροπολίτες Πειραιώς κ. Καλλίνικο και Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο.
H μάχη συντηρητικών και φιλελευθέρων οδηγεί την οργάνωση σε διάσπαση. Ο Παναγιώτης Τρεμπέλας αποχωρεί και μαζί με άλλους θεολόγους ιδρύει τον «Σωτήρα». Οι κκ. Αναστάσιος, Δημήτριος και Δαμιανός αποχωρούν απογοητευμένοι.
Το 1957 ο 30χρονος διάκονος Καλλίνικος Καρούσος έχει καταφέρει να συνδεθεί με δύο νέα τότε παιδιά, τον 18χρονο φοιτητή της Νομικής Σχολής Χρήστο Παρασκευαΐδη και τον 19χρονο Θανάση Λενή. Ο Χρήστος Παρασκευαΐδης είναι ψάλτης στην Αγία Ζώνη Κυψέλης όπου ο διάκονος πηγαίνει και λειτουργεί. Ο Θανάσης Λενής εργάζεται στο βιβλιοπωλείο της «Ζωής» στην Πάτρα στην οποία υπηρετεί ο κ. Καλλίνικος. Οι τρεις τους το 1958 εγκαθίστανται στην οδό Στέντορος στο Παγκράτι και αρχίζουν τη δράση τους. Κατηχητικοί κύκλοι, προσευχή, επισκέψεις σε νοσοκομεία και γηροκομεία αποτελούν μέρος της δραστηριότητάς τους.
Το 1961 τα μέλη της αδελφότητας εγκαταβιώνουν στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων. Αναστυλώνουν το μοναστήρι εκ βάθρων, επισκέπτονται τα χωριά της περιοχής, κατηχούν τους πιστούς, αλλά έπειτα από δύο χρόνια συγκρούονται με τον τότε Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών, προερχόμενο από τη «Ζωή», Διονύσιο. H περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται «σκοτεινή» εξαιτίας κυρίως της σύγκρουσης με τον μητροπολίτη. Φέρνει όμως τους τρεις νέους κληρικούς κοντά στον σημερινό Μητροπολίτη Κίτρους κ. Αγαθόνικο, ο οποίος ήταν μοναχός στο ίδιο μοναστήρι, και στον τότε φιλοξενούμενο της Μονής Βαρλαάμ, μετέπειτα ηγούμενο της Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Ορους, Αιμιλιανό.
H επιστροφή στην Αθήνα ήταν δύσκολη. H κατάσταση στη Σύνοδο της Ιεραρχίας ήταν οριακή. H παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Ιάκωβου Βαβανάτσου και οι πολιτικές εξελίξεις προκαλούν έντονους κραδασμούς στην ελληνική κοινωνία. H «τρόικα», όπως θα χαρακτηριστεί τη δεκαετία του ’80, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Ο Καλλίνικος Καρούσος ονειρεύεται να χτίσει ένα μοναστήρι το οποίο θα αφιερώσει στην Παναγία τη Χρυσοπηγή. Είναι ένα όνειρο που έχει από τα παιδικά του χρόνια. Από το χωριό του, το Βαρθολομιό της Ηλείας, τότε που επισκεπτόταν ένα μοναστήρι και έβλεπε μπροστά του τη συγκεκριμένη εικόνα.
Το 1967, έπειτα από παρέμβαση των Ανακτόρων, Αρχιεπίσκοπος εκλέγεται ο Ιερώνυμος Κοτσώνης. Είκοσι και πλέον αρχιμανδρίτες, πρώην μέλη της αδελφότητας θεολόγων «η Ζωή», εκλέγονται μητροπολίτες. Οι μετέπειτα «Χρυσοπηγιώτες» έχουν άριστες σχέσεις μαζί τους και ο κ. Χριστόδουλος τοποθετείται στην Αρχιγραμματεία της Συνόδου. Το πτυχίο της Νομικής που διαθέτει και η γνώση των γαλλικών καθιστούν τον κ. Χριστόδουλο μοναδικό και έμπιστο συνεργάτη για τον καθηγητή πανεπιστημίου Ιερώνυμο Κοτσώνη, ο οποίος συγκεντρώνει δίπλα του και τους σημερινούς Αρχιεπισκόπους Τιράνων κ. Αναστάσιο, Αμερικής κ. Δημήτριο και τον Μητροπολίτη Κορέας κ. Σωτήριο.
Το 1973 με βασιλικό διάταγμα και με υπογραφή του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Κοτσώνη ιδρύεται στο Καπανδρίτι το Συνοδικό Μοναστήρι της Παναγίας της «Χρυσοπηγής». Ηγούμενός της είναι ο αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Καρούσος και τα χρήματα για την ανέγερσή του τα προσφέρει κυρίως ο αρχιμανδρίτης Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, ο οποίος δίνει τις 10.000 λίρες που κληρονομεί.
Στη διοίκηση της Εκκλησίας όμως υπάρχουν και πάλι κλυδωνισμοί. H πτώση του Παπαδόπουλου και η άνοδος Ιωαννίδη οδηγούν σε παραίτηση τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Τα ηνία της Εκκλησίας της Ελλάδος αναλαμβάνει ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ Τίκκας. Το γεγονός αυτό δεν επηρεάζει την «τρόικα», αντίθετα την ενισχύει. Ενας από τους πρώτους αρχιμανδρίτες που εκλέγεται μητροπολίτης είναι και ο 35χρονος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης.
Ο κ. Χριστόδουλος εγκαθίσταται στη Μητρόπολη Δημητριάδος και από εκεί στηρίζει τους δύο πνευματικούς του αδελφούς. Τους συναντά σε τακτικά χρονικά διαστήματα στο μοναστήρι, όπου διαθέτει ως και σήμερα το κελί του.
Με τη δική του στήριξη το 1975 ο αρχιμανδρίτης κ. Καλλίνικος Καρούσος θα εκλεγεί Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών και το 1978 Μητροπολίτης Πειραιώς. Συνυποψήφιός του στην εκλογή ήταν ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, ο οποίος έχασε με 12 ψήφους διαφορά.
Το 1976 ο αρχιμανδρίτης και ιερέας της Χωροφυλακής κ. Αμβρόσιος Λενής εκλέγεται αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου και επίσκοπος Ταλαντίου. H εκλογή του στη Μητρόπολη Καλαβρύτων έγινε το 1978, σχεδόν ταυτόχρονα με αυτή του κ. Καλλινίκου.
Από το 1998 ως σήμερα τα μέλη της «Χρυσοπηγής» συγκρούστηκαν πολλές φορές. H προώθηση προσώπων όπως ο Σεραφείμ Κουλουσούσας και ο Ιάκωβος Γιοσάκης στο στενό περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου αποτέλεσαν την αιτία για το ξέσπασμα συγκρούσεων που είχαν στόχο τον παραιτηθέντα Μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος κ. Θεόκλητο, τον οποίο οι «Χρυσοπηγιώτες» χαρακτήριζαν «πέτρα του σκανδάλου». Ο ίδιος ο κ. Θεόκλητος δήλωσε ότι δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι παρέμεινε τέσσερις μόνο μήνες στο μοναστήρι. Μάλιστα άφησε και ορισμένες σκιές για την οργάνωση, αφού δήλωσε ότι στον πόλεμο εναντίον του χρησιμοποιήθηκε ακόμη και η ΕΥΠ.
Οι «Χρυσοπηγιώτες» όμως στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους λένε πολλά και διάφορα για τον κ. Θεόκλητο. Ωστόσο φαίνεται ότι αυτό που κυρίως τους φόβισε είναι ότι ο παραιτηθείς ιεράρχης προσπαθούσε να δημιουργήσει τη δική του ομάδα στην Ιεραρχία. Ετσι από το 1998 ως σήμερα, αφού εξελέγη ο ίδιος ιεράρχης, κατάφερε να εκλέξει μητροπολίτες και δύο φίλους του, εις εκ των οποίων είναι πρώην πνευματικό του παιδί. «Θα δημιουργήσω τη δική μου ομάδα στην Ιεραρχία» φέρεται να δήλωνε ο κ. Θεόκλητος και αυτό φαίνεται ότι δεν το άντεξε κανείς, ακόμη και οι στενοί συνεργάτες του κ. Χριστόδουλου που πολεμούν τη «Χρυσοπηγή»…
Τα νέα μέλη, οι φίλοι και οι σύμμαχοι
Από το 1975 ως και το 2005 η οργάνωση ενισχύεται συνεχώς. Το δέσιμο των μελών της, η ισχυρή παρουσία των κκ. Χριστοδούλου, Καλλινίκου και Αμβροσίου στη διοίκηση της Εκκλησίας και η φιλανθρωπική τους δράση ενίσχυσαν με στελέχη το μοναστήρι, το οποίο απέκτησε πολλά νέα μέλη μετά την εκλογή του Αρχιεπισκόπου το 1998. Σήμερα, εκτός από τις κατασκηνώσεις, διαθέτει ανεξάρτητη αδελφότητα η οποία είναι εγκατεστημένη σε μία σκήτη της Μονής Ιβήρων στο Αγιον Ορος.
Δύο μητροπολίτες, οι Σάμου κ. Ευσέβιος και Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, αποτελούν τη σάρκα εκ της σαρκός της οργάνωσης. Ο κ. Ευσέβιος εξελέγη το 1995 και είναι ο μοναδικός από τα μέλη της «Χρυσοπηγής» ο οποίος δεν συγκρούστηκε ποτέ με τον κ. Χριστόδουλο. Ο κ. Ιγνάτιος εξελέγη το 1998.
H «Χρυσοπηγή» όμως διαθέτει και πολλούς φίλους, όπως ο σημερινός Μητροπολίτης Σπάρτης ο οποίος εξελέγη το 1980 με τη στήριξή της και σε αντιπαράθεση με τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ ο οποίος προωθούσε άλλον υποψήφιο. Το 1994 θα κερδίσει και την εκλογή του Μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονος καθώς δεν επιθυμούσε την προώθηση στη συγκεκριμένη θέση του Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου που επεδίωκε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ.
Από τη στιγμή της εκλογής του κ. Χριστόδουλου στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο, η «Χρυσοπηγή» προώθησε ή στήριξε τις εκλογές των Μητροπολιτών Καισαριανής κ. Δανιήλ, Κερκύρας κ. Νεκταρίου, Γλυφάδας κ. Παύλου, Μεσογαίας κ. Νικολάου, Νέας Σμύρνης κ. Συμεών, Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, Εδέσσης κ. Ιωήλ και Κοζάνης κ. Παύλου.
