*Η ταυτότητα του «γιατρού» *Τα σχέδια απαγωγής και άλλων *Οι υποψίες των διωκτικών αρχών
Ο 40ΧΡΟΝΟΣ με τα σπαστά μαλλιά, το λεπτό πρόσωπο και το αδύνατο κορμί δεν έδειχνε να έχει καμιά επιφύλαξη, κανένα δισταγμό. Ο «γιατρός», όπως τον φώναζαν οι τρεις περιστασιακοί «φίλοι» του, φαινόταν αποφασισμένος εκείνο το βροχερό απόγευμα της 27ης Νοεμβρίου 1997, στην καταπράσινη πλαγιά της Πεντέλης στη θέση Σέσι Γραμματικού, να επιβάλει την απόφασή του. Να μην αφήσει καμιά μάταιη ευαισθησία να θέσει σε κίνδυνο τους συνεργάτες του, τη δουλειά! Ο εμπνευστής της απαγωγής Παν. Κράμπης, ο Ιταλός Ερνέστο και οι άλλοι συνεργοί του έπρεπε να υπακούσουν στην εντολή του. Η «αρπαγή» του 45χρονου επιχειρηματία Γ. Νικολαΐδη και της φίλης του Σ. Καλαθάκη έπρεπε να έχει μία και μόνη κατάληξη. Οι όμηροί τους έπρεπε να δολοφονηθούν, να τιμωρηθούν ίσως για την απερισκεψία τους. Ούτε το βλέμμα τρόμου και σιωπηλής ικεσίας των φιμωμένων θυμάτων τους έπρεπε να τους πτοήσει. Εξάλλου ο «γιατρός» δεν ήταν ούτε πρωτόπειρος, ούτε τυχαίος. Ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει, ιδιαίτερα σε τέτοιες στιγμές, την αλλόκοτη εγκληματική «επιστημοσύνη» του…
Ποιος όμως είναι ο περιώνυμος, μυστηριώδης «γιατρός» της υπόθεσης Νικολαΐδη; Ποιος είναι ο κακοποιός που συνοδεύει θύτες και θύματα στην απαγωγή, στην εκτέλεση, στις απόπειρες διαφυγής;
* Ο έμπορος ναρκωτικών
Το ενδιαφέρον των αξιωματικών της Ασφάλειας Αθηνών και της 7ης τακτικής ανακρίτριας κ. Π. Λεών, που χειρίζεται την υπόθεση, εστιάζεται λοιπόν στο πρόσωπο ενός εμπόρου ναρκωτικών (σ.σ.: το όνομά του είναι στη διάθεση της εφημερίδας) που δραστηριοποιείται στις δυτικές συνοικίες. Το ψευδώνυμο «γιατρός» τού το έχουν δώσει πελάτες του, χρήστες ναρκωτικών. Μάλιστα στην απολογία της, στις 13 Απριλίου 1998, η Μαρία Χωραΐτου, στενή φίλη και συγκατηγορούμενη του πρωταγωνιστή της εγκληματικής αυτής ενέργειας Παν. Κράμπη, που φαίνεται να έχει γνωρίσει το συγκεκριμένο μυστηριώδες πρόσωπο στην προσπάθεια διαφυγής της συμμορίας από την Ελλάδα, δίνει την προαναφερόμενη περιγραφή του «γιατρού». Και όταν η ανακρίτρια επιδεικνύει (σ.σ.: στο 3ο φύλλο της απολογίας) τη φωτογραφία του ύποπτου «γιατρού» – εμπόρου ναρκωτικών φαίνεται να αναγνωρίζει σχεδόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο, αναφέροντας ότι «μοιάζει αρκετά»! Οι διωκτικές Αρχές όμως δεν θεωρούν προς το παρόν τη μαρτυρία της επαρκή ώστε να να εκδώσουν ένταλμα σύλληψης του υπόπτου αυτού. Πάντως έχει δοθεί σήμα στα τοπικά αστυνομικά τμήματα ο έμπορος ναρκωτικών να είναι υπό διακριτική παρακολούθηση.
Ακόμη η δικαστική λειτουργός εξέτασε και την περίπτωση εμπλοκής στην υπόθεση δύο άλλων «υπόπτων». Ενός εμπόρου από τη Χάλκη και ενός… υπαλλήλου του ΟΤΕ, χωρίς όμως να τους αναγνωρίζει κανείς!
Ο 45χρονος επιχειρηματίας Γ. Νικολαΐδης, με την πολυετή εμφανή και αφανή επιχειρηματική δραστηριότητά του και περιουσία περίπου τα 5 δισ. , σίγουρα δεν είχε κανένα κακό προαίσθημα ούτε βέβαια θα μπορούσε να φαντασθεί εκείνο το ανοιξιάτικο μεσημέρι του 1991, όταν ο έμπορος και εξαγωγέας στην Ιταλία ψαριών Ι. Λαγκαδιανός του γνώριζε τον «καλό» του φίλο Παν. Κράμπη, ότι στη νέα αυτή γνωριμία θα συναντούσε τον άνθρωπο που θα κατέστρωνε και θα υλοποιούσε το σχέδιο της απαγωγής και της εξόντωσής του. Οτι αυτό ήταν το πρόσωπο του δολοφόνου του…
Ο Λαγκαδιανός είχε ενθαρρύνει το 1990 τον Νικολαΐδη να επιδοτήσει την παραγωγή και την εξαγωγή στην Ιταλία των προϊόντων ενός γνωστού ιχθυοκαλλιεργητή από τη Χάλκη. Ο Λαγκαδιανός φερόταν να έχει σειρά συναλλαγών με ιταλούς λαθρεμπόρους και προθυμοποιήθηκε να μεσολαβήσει για την εξαγωγή των αλιευμάτων σε μια ιταλική εταιρεία. Οπως απεδείχθη όμως από την εξέλιξη των συγκεκριμένων εμπορικών πράξεων, ο Λαγκαδιανός ήταν ένας εκ των αντιπροσώπων της ιταλικής «μαφίας του ψαριού» που λυμαίνεται τις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες. Ο Νικολαΐδης και ο ιχθυοκαλλιεργητής από τη Χάλκη έπεσαν στα δίχτυα των ιταλών ιχθυεμπόρων και απώλεσαν δεκάδες εκατομμύρια. Μάλιστα για την υπόθεση αυτή ξέσπασε στη Ρόδο προ μερικών ετών τραπεζικό σκάνδαλο, όταν οι υπεύθυνοι του παραρτήματος της Τράπεζας Πίστεως εξαργύρωναν, άνευ διασταύρωσης, τις επιταγές των Ιταλών, μιας και πίστευαν ότι θα ήσαν για πάντα ακριβείς στις πληρωμές τους.
Ο Λαγκαδιανός με τον Κράμπη είχαν παλιά γνωριμία από μπαρ της Νέας Μάκρης, όπου διέμενε ο Κράμπης, και είχαν παρεμφερείς δραστηριότητες με εξαγωγή αλιευμάτων στην Ιταλία ως και τα τελευταία χρόνια. Ο Κράμπης φαίνεται να έχει αποκτήσει «υψηλές» γνωριμίες στη Μαφία της Νότιας Ιταλίας (κυρίως Νάπολι και Παλέρμο) και πολλούς «φίλους» από τη γειτονική χώρα που φιλοξενούσε σε ελληνικά νησιά. Σύμφωνα με πληροφορίες, μαζί με ορισμένους ιταλούς φίλους του πωλούσε σκληρή «προστασία» στη διάρκεια καλοκαιρινών εξορμήσεών του σε νησιά. Ανάμεσα στις «χρήσιμες» και επικερδείς γνωριμίες του στην Ιταλία είναι και ο 45χρονος Ιταλός Πιέτρο Φιορλέτα, που φέρεται να έχει μεταφορική εταιρεία εισαγωγής και εξαγωγής τροφίμων και δίνει συχνά «παρών» στη χώρα μας. Η οικογένεια Φιορλέτα έχει «έδρα» το Παλέρμο και θεωρείται από τις πλέον ισχυρές του ιταλικού Νότου. Τη σχέση Φιορλέτα – Κράμπη προσδιορίζουν στις καταθέσεις τους οι συγκατηγορούμενοι του Κράμπη Μάριος Ασημάκης και Μαρία Χωραΐτου. Οι συναντήσεις Κράμπη και Φιορλέτα στην Ιταλία και στη χώρα μας ήσαν συχνές την τελευταία εξαετία. Ο Φιορλέτα ήταν γνωστός και του Λαγκαδιανού και πιθανολογείται ότι είχε, μέσω αυτών, εμπορικές ή αλλού τύπου «συναλλαγές» με τον Νικολαΐδη. Καμία σχετική διευκρίνιση δεν θέλησαν όμως να δώσουν στο «Βήμα» Λαγκαδιανός και Φιορλέττα μέσω του νομικού τους εκπροσώπου κ Γ. Λαμπίρη.
Ο Κράμπης λοιπόν, που συνέχιζε να εξαπατά δεκάδες ιχθυοκαλλιεργητές στη Φωκίδα, στην Εύβοια, στα Δωδεκάνησα και στον Πειραιά αποτελώντας τον διαμεσολαβητή της μεγάλης «απάτης» με την ιταλική Μαφία του ψαριού, άδραξε την ευκαιρία και προσκολλήθηκε την τελευταία τετραετία στον επιχειρηματία Γ. Νικολαΐδη. Τον ενημέρωνε για όσα συμβαίνουν στην «πιάτσα» και πιθανόν χρησιμοποιήθηκε ως ταμίας του Νικολαΐδη σε εκκρεμείς συναλλαγές του.
Από τις αρχές του 1997 φαίνεται ότι ο Κράμπης ήταν αποφασισμένος να προχωρήσει στην εγκληματική του υπέρβαση, σε σχέση με την επαφή του με το Νικολαΐδη. Βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση, έχει μετατραπεί σε θήραμα των εξαγριωμένων, εξαπατηθέντων ιχθυοκαλλιεργητών, που εκδίδουν σε βάρος του εντάλματα προσωποκρατήσεων και αρχίζει μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας να προωθεί το μεγάλο σχέδιο: την απαγωγή Νικολαΐδη, του «χοντρού τσιγκούνη» όπως τον αποκαλεί πλέον.
* Οι εγκληματικές «μπίζνες»
Το ξαφνικό «κέφι» του Κράμπη όμως για εγκληματικές «μπίζνες» φαίνεται ότι δεν περιορίζεται στο πρόσωπο του Νικολαΐδη. Οπως προκύπτει από την απολογία στις 13/4/98 του φίλου του και συγκατηγορουμένου του Μάριου Ασημάκη, «ο Κράμπης σχεδίαζε και τις απαγωγές άλλων επιχειρηματιών, ενός Πρόκου (σ.σ.: πρόκειται για τον επιχειρηματία Σπ. Πρόκο, που κατέθεσε στις 16/3/98 στην Ασφάλεια Αθηνών για τη συγκεκριμένη υπόθεση) καθώς και ενός Νικολάου ιχθυέμπορου». Ο τελευταίος είναι ιχθυοκαλλιεργητής που είχε εξαπατηθεί συστηματικά από τον Κράμπη. «Ο πελάτης μου έχει δώσει σειρά στοιχείων στη διάρκεια της ανακριτικής διαδικασίας που μπορούν να βοηθήσουν την εξιχνίαση του διπλού εγκλήματος» σημειώνει στο «Βήμα» ο δικηγόρος του Μ. Ασημάκη κ. Χρ. Νικολαΐδης.
Ο Κράμπης λοιπόν, σε κατάσταση έκστασης, σχεδιάζει το «μεγάλο κόλπο». Με τη βοήθεια του φίλου του Μ. Ασημάκη, που είχε γνωρίσει το 1990 μέσω ενός κοινού γνωστού στην εταιρεία του εξαγωγέα ψαριών Ι. Λαγκαδιανού, αγοράζει από τον κουμπάρο του Φ. Μουσταιτζή ένα όπλο των 9 mm. Ταυτόχρονα, από τον Μάρτιο του 1997 προαναγγέλλει στην 39χρονη φίλη του Μαρία Χωραΐτου το σχέδιο της απαγωγής του Νικολαΐδη από ιταλούς «φίλους». Της ζητά μάλιστα χρήματα για την αγορά ενός μικρού φορτηγού που θα χρησιμοποιείτο στην επιχείρηση απαγωγής. Τα χρήματα τα πήρε, το φορτηγό όμως που χρησιμοποίησε στην αρπαγή του Νικολαΐδη και της φίλης του Σ. Καλαθάκη το έκλεψε! Το καλοκαίρι του 1997 αναφέρει στη Χωραΐτου ότι η απαγωγή Νικολαΐδη είναι σε εξέλιξη και ότι ο επιχειρηματίας είναι όμηρος στην Ιταλία. Προσπάθεια εντυπωσιασμού της φίλης του, απύθμενη αφέλεια, άγνωστη σκοπιμότητα; Μόνο ο Κράμπης ξέρει…
Παράλληλα ο Κράμπης συνεχίζει να έχει επαφές με ιταλούς φίλους του και τους ενημερώνει για τις μάλλον «σπασμωδικές» και ερασιτεχνικές κινήσεις του. Τον Οκτώβριο του 1997 θέτει σε εφαρμογή το τελευταίο μέρος του σχεδίου του: το «εκτελεστικό». Κυριολεκτικώς…
Τα πρόσωπα του εγκλήματος
Για την ολοκλήρωση του εγκληματικού σχεδίου του ο Κράμπης προσέγγισε, τον Οκτώβριο του 1997, τον 32χρονο ποινικό Θ. Κράλλη, οποίος προερχόταν από βαρύ τραυματισμό μετά από πυροβολισμούς που είχε δεχθεί έξω από νυκτερινό κέντρο από δράστες που αρνήθηκε να κατονομάσει. Ο Κράμπης είχε παλαιά γνωριμία με τον Κράλλη και τον αδελφό του Δημήτρη για πολλά χρόνια χρήστη ναρκωτικών από γυμναστήρια της Κυψέλης. Ο Κράμπης φαινόταν, σύμφωνα με τα αρχικά στοιχεία που έθεταν υπόψη των διωκτικών Αρχών οι μάρτυρες, στις αρχές Δεκεμβρίου 1997 μετά την απαγωγή Νικολαΐδη, να ζητά από τους αδελφούς τη βοήθειά τους για έκδοση ενός πλαστού διαβατηρίου. Η αρωγή των αδελφών Κράλλη υπήρξε, ο Κράμπης όμως δεν μπόρεσε να περάσει τον έλεγχο διαβατηρίων.
Οι διαρκείς «εξομολογήσεις» του Κράμπη όμως προς τους φίλους του φαίνεται ότι προσδιορίζουν τη συμμετοχή του Θ. Κράλλη στην επιχείρηση απαγωγής και εκτέλεσης του Γ. Νικολαΐδη και της φίλης του Σ. Καλαθάκη.
Ποιων άλλων όμως επισημαίνεται η παρουσία στην επιχείρηση αρπαγής και δολοφονίας του επιχειρηματία και της φίλης του; Οπως προκύπτει τουλάχιστον από τους ακροατές του ανεξήγητα φλύαρου και «αποκαλυπτικού» Κράμπη, ήταν ένας Ιταλός που γνωρίζουμε το μικρό του όνομα: «Ερνέστο» , ο οποίος πιθανόν να ήταν απεσταλμένος των συνεργατών από τη γειτονική χώρα ή στενός φίλος του Κράμπη στην Αθήνα. Και ασφαλώς ο περιώνυμος «γιατρός». Επίμονα οι αξιωματικοί της Ασφάλειας που διερευνούν την υπόθεση υποστηρίζουν ότι «ο «γιατρός» είναι φίλος του Κράλλη και όχι του Κράμπη. Είναι άνθρωπος που στρατολογήθηκε από τον πρώην εκβιαστή νυκτερινών κέντρων και καταδικασθέντα για κλοπές αυτοκινήτων. Είναι αυτός που τόλμησε αυτό που δεν θα μπορούσε ίσως να κάνουν οι υπόλοιποι. Να σκοτώσει τον Νικολαΐδη και τη φίλη του».
Αυτό είναι το κυρίαρχο «σενάριο» της Ασφάλειας!
Υπάρχει όμως και άλλο ένα σενάριο για την ταυτότητα του περιώνυμου «γιατρού». Οτι πρόκειται για ελληνική χρήση του ιταλικού «ντοτόρε» που χρησιμοποιούν για να αποκαλούνται μεταξύ τους, χάριν ενός ιδιότυπου αστεϊσμού και μιας «αργκό» της «πιάτσας», οι ιταλοί μαφιόζοι. Και ίσως ο «γιατρός» να είναι Ελληνας που έχει στενή σχέση με Ιταλία και με τις κινήσεις του Κράμπη.
Ο Παν. Κράμπης λοιπόν στις 27 Νοεμβρίου 1997 καλεί το Νικολαΐδη και τη φίλη του Σ. Καλαθάκη στην Κηφισιά, με το δέλεαρ ενός ιδιαίτερα επικερδούς πλειστηριασμού ακινήτου. Η συμμορία απάγει το άτυχο ζευγάρι και το επιβιβάζει στο μικρό φορτηγό. Ακολουθεί η προσπάθεια εκφοβισμού και εκβιασμού στο Σέσι Γραμματικού και η εν ψυχρώ δολοφονία του ζευγαριού. Παραδίδει, σε διάφορα πρόσωπα «εμπιστοσύνης», επιταγές του Νικολαΐδη που βρίσκει στην τσάντα αλλά και στο σπίτι του, ζητώντας την άμεση ρευστοποίησή τους. Αρχίζει τη χρήση των πιστωτικών καρτών, μη διαβλέποντας ίσως τον κίνδυνο για την άμεση αποκάλυψή του και πιθανόν μη ελεγχόμενος από τους έλληνες και ιταλούς φίλους του.
Ακολούθως φεύγει με τη φίλη του Μαρία Χωραΐτου στην Ιταλία, όπου έχει σειρά επαφών με τους ιταλούς συνεργάτες του, επιδεικνύοντας πάντα τις κάρτες του Νικολαΐδη και μια ενδεικτική απρονοησία. Η αποκάλυψη της «εμπλοκής» του στην υπόθεση ήταν πλέον θέμα ημερών. Ακολουθούν οι συλλήψεις των Μ. Χωραΐτου, Μ. Ασημάκη, Λ. Μάμαλη, Φ. Μουσταιτζή και οι τηλεοπτικές παρεμβάσεις του όπου προανήγγειλε την… εμφάνιση του Νικολαΐδη. Διαψεύστηκε με τον πλέον οικτρό τρόπο.
Και από αυτές τις αλληλοαναιρούμενες, παραπλανητικές αναφορές του Κράμπη μία ίσως προβληματίζει τις διωκτικές Αρχές που έχουν βρεθεί προ αδιεξόδου. «Αν δεν σας πω εγώ, ποτέ δεν θα βρείτε μόνοι σας τι ακριβώς συνέβη και γιατί».
