Επέλεξαν το ίδιο καταφύγιο για τις ημέρες της καλοκαιρινής απόδρασης και κάθε που πέφτει η αυλαία της περιόδου αναζητούν σε μια από τις πιο γοητευτικές παραλίες της Χαλκιδικής, τη Σίβηρη, την πνευματική αναγέννηση και τη σωματική ανάπαυση. Μόνο που δεν είναι ακριβώς οι καλύτεροι φίλοι και μπορεί ο κ. Ντούσαν Ιβκοβιτς να αγόρασε το σπίτι του από τον συνεταιρισμό στον οποίο (μεγαλο)μέτοχος είναι ο κ. Γιάννης Ιωαννίδης, αλλά με διακριτικότητα φροντίζουν τα έργα και οι ημέρες τους στην αμμουδιά να μη συμπίπτουν. Αν και η πρώτη και τελευταία δημόσια φιλονικία τους χρονολογείται από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, όταν ο κ. Ιβκοβιτς καθόταν στον πάγκο του Αρη και ο κ. Ιωαννίδης καθοδηγούσε την Εθνική, η προσεκτική διατύπωση των εκατέρωθεν αναφορών δεν αρκεί για να σκεπάσει τη «λυκοφιλία» που συνδέει τις δύο κορυφαίες προπονητικές φυσιογνωμίες. Τότε η μεταχείριση των διεθνών από τον κόουτς του Αρη είχε προκαλέσει την αντίδραση του ομοσπονδιακού τεχνικού και στο βοηθητικό του «Αλεξανδρείου» όπου βρέθηκαν αντίκρυ τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν. Εκτοτε όμως αποφάσισαν να αλλάξουν τακτική και αποφεύγοντας τις δημόσιες αντιπαραθέσεις κρατούν τα συναισθήματά τους κλειδωμένα πίσω από λέξεις και χαρακτηρισμούς που δεν απηχούν στην καρδιά αλλά στη λογική.
Μόνο ο αμοιβαίος σεβασμός στην αξία είναι ειλικρινής. Αλλωστε κανένας δεν κατατάσσει κάποιον στους εχθρούς του αν δεν εκτιμά τις δυνατότητές του. Η αντιπαλότητα, που σημειωτέον δεν επισημοποιήθηκε ποτέ και από κανέναν, άρχισε από εκείνα τα χρόνια, όταν βρέθηκαν για πρώτη φορά, ξένοι μεταξύ τους, στην ίδια πόλη. Λέγεται μάλιστα ότι ο κ. Ιωαννίδης, ο οποίος νωρίτερα είχε οδηγήσει τον Αρη στο πρώτο του πρωτάθλημα, προετοίμασε το 1982 τον δρόμο του κ. Ιβκοβιτς προς την έξοδο που αυτομάτως σήμανε και τη δική του επιστροφή. Η φήμη αυτή δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, όπως δεν επιβεβαιώθηκαν και οι τόσες άλλες που επακολούθησαν καθώς οι δρόμοι τους φρόντιζαν, μέσα από ένα αδιόρατο αλλά τόσο έντονο παιχνίδι της μοίρας, πάντα να διασταυρώνονται και πουθενά να μην ανταμώνουν. Θα αιωρούνται όμως στην ατμόσφαιρα του Φαλήρου το Σαββατόβραδο, την ώρα που η ΑΕΚ θα βρίσκεται απέναντι στον Ολυμπιακό για δεύτερη φορά στην εφετεινή περίοδο και στο ίδιο γήπεδο.
* Επιβεβαίωση ή καθαρτήριο;
Αλλάζοντας… θέσεις το περασμένο καλοκαίρι οι δύο προπονητές έχουν ένα επιπλέον κίνητρο στην αναζήτηση της νίκης, αν και θα αρκούσε απλώς και μόνο η ωμή πραγματικότητα για να προσδώσει έναν ιδιαίτερο και εξαιρετικά κρίσιμο χαρακτήρα στο ραντεβού που βρίσκεται προ των πυλών. Για τους φιλοξενούμενους η νίκη θα αποτελέσει, πέρα από το ζευγάρωμα των επιτυχιών επί του Ολυμπιακού, και την απόλυτη επιβεβαίωση της εντυπωσιακής πορείας τους από την αρχή της σεζόν, αφού θα τους βάλει για τα καλά στην τροχιά της Ευρωλίγκας και θα τους επιτρέψει να κάνουν όνειρα ακόμη και για την κατάκτηση της κορυφής.
Για τους… εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντες γηπεδούχους η νίκη θα αποτελέσει το «καθαρτήριο» που θα τους εξαγνίσει και θα τους διατηρήσει εν δυνάμει διεκδικητές του τίτλου. Υπάρχουν όμως και άλλα στη μέση εκτός από τον… κόμπο της γραβάτας, τον οποίο ο μεν κ. Ιωαννίδης θέλει πάντα χαλαρό για να έχει ελευθερία κινήσεων στη διάρκεια του αγώνα, ο δε κ. Ιβκοβιτς τον θέλει μονίμως σφικτό σε βαθμό… ασφυξίας για την πιστή εφαρμογή των κανόνων ένδυσης.
* Το «νόμισμα» της Ρώμης
Κατέχοντας από το περασμένο καλοκαίρι το ίδιο πόστο (τεχνικός σύμβουλος) στην εθνική ομάδα της πατρίδας τους, ο μεν βλέπει στο πρόσωπο του δε το… φάντασμα που τον κυνηγάει. Κοινό μυστικό είναι ότι ο προπονητής του Ολυμπιακού έχει προσωποποιήσει στον κ. Ιβκοβιτς τα όσα στραβά συνάντησε στην ευρωπαϊκή διαδρομή του, όπως ακριβώς έχει προσωποποιήσει στον κ. Ιωαννίδη ο προπονητής της ΑΕΚ τις αναποδιές που του έτυχαν επί ελληνικού εδάφους. Στο μυαλό του έλληνα προπονητή δεν έπαψε ποτέ να στροβιλίζεται η υποψία ότι όσα κυκλοφορούσαν από το καλοκαίρι του 1995 περί μυστικής συμφωνίας του κ. Ιβκοβιτς με τον Ολυμπιακό, δηλαδή έναν χρόνο προτού ειπωθεί το δικό του περιπετειώδες «αντίο», ήταν πέρα ως πέρα αληθινά. Και αυτό κατ’ επέκταση οδηγούσε στην υιοθέτηση της φημολογίας ότι του… έσκαβε τον λάκκο.
Το ίδιο όμως ένιωθε τους πρώτους μήνες της ζωής του στον Πειραιά και ο σέρβος τεχνικός για τον κ. Ιωαννίδη και αυτόν είχε στο μυαλό όταν άνοιγε μέτωπο αρχικά με τον Γιώργο Σιγάλα και τον Δημήτρη Παπανικολάου και εν συνεχεία με όλους τους έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού, μιλώντας για «σαμποτέρ» μετά τον αγώνα με την ομάδα του Παπάγου. Κοινό σημείο αναφοράς και εν κατακλείδι αντιπαράθεσης το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ρώμης, το οποίο άλλοι χρέωσαν στην κεκτημένη ταχύτητα που είχε η ομάδα την οποία δημιούργησε ο κ. Ιωαννίδης και άλλοι στην ικανότητα του κ. Ιβκοβιτς να απελευθερώνει τους παίκτες στην οριακή στιγμή και να τους καθοδηγεί σωστά. Επιχείρημα των μεν ότι μόλις έναν μήνα νωρίτερα ο κ. Ιβκοβιτς είχε αποποιηθεί την πατρότητα της ομάδας δηλώνοντας «δεν είναι δική μου» και των δε ότι για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός δεν έφτανε μόνο στην πηγή αλλά έπινε και νερό. Αλλωστε τα νομίσματα έχουν πάντα δύο όψεις…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στις 26 Φεβρουαρίου 1945 στη Θεσσαλονίκη.
ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΟ: «Ξανθός».
ΤΙΤΛΟΙ: Δώδεκα πρωταθλήματα Ελλάδος, έξι κύπελλα Ελλάδος, έξι παρουσίες σε φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και τρεις φορές φιναλίστ.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΣΧΟΛΙΑ: Η συλλογή έργων τέχνης.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΤΑΚΑ: «Στη ζωή…».
ΘΕΩΡΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ… ιεροτελεστία.
ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ… μόνο πριν από την έναρξη του αγώνα για δύο λεπτά και μετά τη λήξη του για το καθιερωμένο «ζντο».
ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ… να μην κάνει προπόνηση το πρωί του αγώνα και να μην κρατάει τους παίκτες μπροστά στο βίντεο παρά μόνο για τις άκρως απαραίτητες επισημάνσεις.
ΛΑΤΡΕΥΕΙ… την επιθετική άμυνα και τους εργατικούς παίκτες.
ΑΝΤΙΠΑΘΕΙ… τους επιπόλαιους αθλητές και τις βιαστικές επιθέσεις.
ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ… ότι για την επίτευξη του σκοπού του αγιάζει τα μέσα και ότι μεταφέρει τη δική του ένταση ως άγχος στους παίκτες.
ΤΟΝ ΕΠΙΚΡΟΤΟΥΝ… γιατί αποτελεί το πρότυπο του νικητή και ξέρει να δημιουργεί.
ΝΤΟΥΣΑΝ ΙΒΚΟΒΙΤΣ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στις 29 Οκτωβρίου 1943 στο Βελιγράδι.
ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΟ: «Σοφός».
ΤΙΤΛΟΙ: Δύο παγκόσμια και τέσσερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και δύο ασημένια ολυμπιακά μετάλλια με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας, ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο Κόρατς, ένα πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας, δύο πρωταθλήματα Ελλάδος, ένα Κύπελλο Ελλάδος και ένα Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΣΧΟΛΙΑ: Τα περιστέρια.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΤΑΚΑ: «Παρακαλώ…».
ΘΕΩΡΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ… ανοησία.
ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ… κάθε ημέρα, ακόμη και για… ψύλλου πήδημα ή για να πιάσει κουβέντα με τους παίκτες.
ΣΥΝΗΘΙΖΕΙ… να πηγαίνει πάντα με τους παίκτες στο γήπεδο το πρωί του αγώνα και να κάνει το ένα μίτινγκ μετά το άλλο.
ΛΑΤΡΕΥΕΙ… την επίθεση και τους ψηλούς που έχουν την ικανότητα να σουτάρουν.
ΑΝΤΙΠΑΘΕΙ… όσους δεν… συμπαθεί και όσους δεν έχουν καλή στατιστική.
ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ… ότι είναι δογματικός και ότι δεν κρατάει τα προσωπικά του συναισθήματα μακριά από την ομάδα.
ΤΟΝ ΕΠΙΚΡΟΤΟΥΝ… γιατί ξέρει να αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες μιας ομάδας και να επενδύει στα ταλέντα.
