«Τον επεσκέφθην κάποιο πρωινό στο Επισκοπείο και δεν δίστασε να κατεβάσει μπροστά στα μάτια μου το παντελόνι του και να μου ζητεί, πράττοντας το ίδιο και εγώ, να επιδοθούμε σε ανήκουστες πράξεις». Αυτός, κατά τον θεολόγο και ιεροψάλτη κ. Ηλία Ρεδιάδη – Τούμπα, είναι ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος. Κατά τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο ο Μητροπολίτης Πειραιώς «υπήρξε φάρος και δείκτης πορείας πνευματικής, πρότυπον ιεραποστολικού ζήλου, αυστηρός τηρητής του ηθικού νόμου του Ευαγγελίου, πρότυπο ζωής και πολιτείας». Για πολλούς φτωχούς στον Πειραιά ο Καλλίνικος Καρούσος είναι ο άνθρωπος που τους προσφέρει ένα κομμάτι ψωμί. Για τον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο, τους Μητροπολίτες Καλαβρύτων, Σάμου και Δημητριάδος είναι ο πνευματικός τους πατέρας. Για ορισμένους ιεράρχες είναι η πηγή δεινών, για κάποιους άλλους ο άνθρωπος που τους στήριξε και τους εξέλεξε μητροπολίτες. Τελικά πού βρίσκεται η αλήθεια και πού το ψέμα;
Ο Καλλίνικος Καρούσος γεννήθηκε το 1927 στο Βαρθολομιό της Ηλείας, εκεί, δηλαδή, απ’ όπου, σύμφωνα με κάποιες σημερινές καταγγελίες, έφυγε άρον άρον έπειτα από ψιθύρους περί ομοφυλοφιλίας που εκείνα τα χρόνια των αυστηρών ηθών ήταν ολέθριοι και καταστρεπτικοί για τους νέους που ζούσαν ιδιαίτερα στις κλειστές κοινωνίες.
Ο Καλλίνικος κατά κόσμον Κωνσταντίνος Καρούσος, όπως και η συντριπτική πλειονότητα των ελλήνων ιεραρχών, προέρχεται από τις απλές οικογένειες της ελληνικής υπαίθρου. Ο πατέρας του ήταν έμπορος. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής καταστράφηκε οικονομικά και πέθανε. Ετσι ανέλαβε ο ίδιος τις οικογενειακές ευθύνες. Για τις τρεις αδελφές του και τη μητέρα του ήταν ο πατέρας, ο αδελφός και αργότερα ο πνευματικός τους.
* Το ξεκίνημα
Την «καριέρα» του στην Εκκλησία την ξεκίνησε ως ιεροψάλτης. Σύμφωνα με τα πνευματικά του παιδιά, ο Κωνσταντίνος Καρούσος πίστεψε στον Θεό και αποφάσισε να αφιερωθεί στην Εκκλησία όταν διάβασε τον βίο του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού. Ακόμη, καταλυτικές στη ζωή του ήταν οι επισκέψεις που πραγματοποιούσε ως έφηβος στο Μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας. Ως μαθητής του γυμνασίου παρακολουθεί τα μαθήματα των κατηχητικών σχολείων και συνδέεται με δύο ιεροκήρυκες της αδελφότητας θεολόγων «H Ζωή». Ο ένας από τους δύο ονομαζόταν Χριστόδουλος και προς τιμήν του ο κ. Καλλίνικος έδωσε στον Αρχιεπίσκοπο, την ημέρα της χειροτονίας του σε διάκονο, το όνομα αυτού του ιεροκήρυκα.
Το 1953 αρχίζει να εργάζεται στο βιβλιοπωλείο της αδελφότητας θεολόγων «H Ζωή» στην Πάτρα και εκεί γνωρίζει τον σημερινό Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο, ο οποίος ήταν μόλις 15 χρόνων. Το 1956 και αφού υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στη Διεύθυνση Θρησκευτικού παίρνει το μοναχικό σχήμα και χειροτονείται διάκονος. «Καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα», λέει ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων, «η σχέση μου μαζί του ήταν πολύ στενή. Είχε τον ρόλο του πνευματικού συμβούλου. Απαντούσε σε όλες τις απορίες μιας ανήσυχης νεανικής ψυχής. Στην Πάτρα τον έβλεπα σχεδόν επί καθημερινής βάσεως. Είχα ελεύθερη πρόσβαση στο γραφείο του και στο σπίτι του. H πατρική μου οικογένεια είχε αδελφικές σχέσεις με την οικογένειά του. H οικογένεια Καρούσου στην Πάτρα ήταν υπόδειγμα αρετής, σεμνότητας και ηθικής, υπό τη στενή και την ευρεία έννοια του όρου. Αλλωστε, τα ήθη στην κοινωνία της εποχής ήταν πολύ αυστηρά. Το «κουσούρι» ήταν γενικώς άγνωστο κατά την εποχή εκείνη».
* H «Χρυσοπηγή»
H συνέχεια της πορεία του είναι λίγο-πολύ γνωστή. Ο κ. Καλλίνικος έρχεται στην Αθήνα. Εισέρχεται σε ηλικία 31 ετών στη Θεολογική Σχολή. Μάλιστα ήταν συμφοιτητής των δύο του πνευματικών παιδιών, του Αρχιεπισκόπου κ. Χριστόδουλου και του Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιου. Το 1959 χειροτονείται πρεσβύτερος στον Ναό του Αγίου Ανδρέα Πατρών, όπου μητροπολίτης ήταν ο γνωστός ιεράρχης – προερχόμενος από την αδελφότητα θεολόγων «H Ζωή» – Κωνσταντίνος Πλατής. Την ίδια περίοδο βάζει τα θεμέλια για τη δημιουργία της μοναστικής αδελφότητας «Χρυσοπηγή». Το 1959 οι κκ. Καλλίνικος, Χριστόδουλος και Αμβρόσιος εγκαταβιώνουν στο Παγκράτι στην οδό Στέντορος. Το 1961 έρχεται η ώρα της Μονής Βαρλαάμ των Μετεώρων. Το 1967 η συνεργασία με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Κοτσώνη. Το 1973 ιδρύεται με βασιλικό διάταγμα το Μοναστήρι της «Παναγίας Χρυσοπηγής» στο Καπανδρίτι, το οποίο αποτελεί το πρώτο συνοδικό μοναστήρι της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το 1974 η «Χρυσοπηγή» συνεργάζεται με τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ Τίκκα, ο οποίος εκλέγει τον κ. Χριστόδουλο Μητροπολίτη Δημητριάδος.
* H εκλογή
Το 1975 ο Καλλίνικος Καρούσος εξελέγη τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών και διορίστηκε γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας. Τότε εξέδωσε την πρώτη εφημερίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος, την «Εκκλησιαστική Αλήθεια». Αυτή την περίοδο αρχίζουν οι πρώτες του συγκρούσεις με τους λεγόμενους ιερωνυμικούς και προερχόμενους από την αδελφότητα θεολόγων «H Ζωή» ιεράρχες, ιδιαίτερα με τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας, τότε βοηθό επίσκοπο Ανδρούσης κ. Αναστάσιο. Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας ήταν διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας επί αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου, όμως ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ τον απέλυσε δύο φορές από τη συγκεκριμένη θέση. Το «κυνηγητό» που δέχθηκε ήταν τόσο μεγάλο που έφτασε στο σημείο, ενώ ο ίδιος βρισκόταν στην ιεραποστολή της Αφρικής, οι απολύσεις του να αποστέλλονται και να θυροκολλούνται στην είσοδο του σπιτιού του. Το 1978 ο Μητροπολίτης Πειραιώς Χρυσόστομος Ταβλαδωράκης εκδημεί και ο κ. Αναστάσιος αποφασίζει να διεκδικήσει τον θρόνο του. Αντίπαλός του είναι ο τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών και όλες οι δυνάμεις της Ιεραρχίας συσπειρώνονται γύρω του, με πρώτο τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ ο οποίος δεν ήθελε την είσοδο του κ. Αναστάσιου στη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Ετσι ο κ. Καλλίνικος εκλέγεται Μητροπολίτης Πειραιώς με διαφορά 12 ψήφων από τον κ. Αναστάσιο.
* H προσφορά
Το έργο του στον Πειραιά ήταν πολυσήμαντο. Κατηχητικά σχολεία, δημιουργία βιβλιοπωλείων, ίδρυση και λειτουργία γηροκομείων, ίδρυση και λειτουργία παιδικού σταθμού και δημοτικού σχολείου. Ο κ. Καλλίνικος γίνεται σημείο αναφοράς για όλους τους πολιτικούς άρχοντες που προέρχονται από την περιοχή. Και αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένοι από τους σημερινούς βουλευτές του Πειραιά προέρχονται από τα δικά του κατηχητικά σχολεία, ανάμεσά τους και ο υφυπουργός Παιδείας κ. Γ. Καλός. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς είναι εξαιρετικά αγαπητός στις λαϊκές συνοικίες του μεγάλου λιμανιού και αυτό γιατί αναπτύσσει τεράστια φιλανθρωπική δράση. Σήμερα 700 άποροι και άστεγοι σιτίζονται καθημερινά από τις ενορίες της Μητρόπολης Πειραιώς.
* Οι συγκρούσεις
Από το 1978 ως και το 1995 ο κ. Καλλίνικος ήταν ο μόνος ιεράρχης του λεκανοπεδίου Αττικής ο οποίος ανέπτυξε φιλανθρωπική δράση. Ετσι η Μητρόπολη Πειραιώς μετατρέπεται σε σημείο αναφοράς. Ταυτόχρονα ο κ. Καλλίνικος ενισχύει τη δύναμή του στη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Το 1980 υποστηρίζει την εκλογή του σημερινού Μητροπολίτη Σπάρτης κ. Ευσταθίου παίρνοντας αντίθετη θέση από τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ. Ακόμη αναπτύσσει εκ νέου τις σχέσεις του με τους ιερωνυμικούς μητροπολίτες, ορισμένοι εκ των οποίων είχαν εκπέσει των θρόνων τους. Στη συνέχεια αντιπαρατίθεται εκ νέου με τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, ο οποίος ήθελε στη Μητρόπολη Αττικής τον σημερινό Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσόστομο.
Ξαφνικά όμως το 1991 ένας ιεροψάλτης καταγγέλλει τον κ. Καλλίνικο για σεξουαλική παρενόχληση. Ο ιεροψάλτης με επιστολή του στον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ περιγράφει τέσσερις στιγμές σεξουαλικής παρενόχλησής του από τον Μητροπολίτη Πειραιώς, μία εκ των οποίων καταγγέλλει ότι εκτυλίχθηκε μπροστά στην Αγία Τράπεζα.
* Οι καταγγελίες
Ο κ. Τούμπας περιγράφει τις δύο από τις τέσσερις σκηνές ως εξής: «Στα μέσα Σεπτεμβρίου εκλήθην στο Επισκοπείον πρωινήν ώρα, όπου μου επρότεινε ιεροψαλτικήν θέσιν εις τον Πειραιά και μου εζήτησε να του προτείνω το ποσόν (…). Κατόπιν (…) μου εξεδήλωσε τον θαυμασμόν του για τις πνευματικές μου ικανότητες και εκ νέου προέβη σε θωπείες. Με εφίλησε εις την περιοχήν των χειλέων και μου επρότεινε να κανονίσουμε ραντεβού το απόγευμα της Πέμπτης για να κουβεντιάσουμε καλύτερα. (…) Προφασιζόμενος εργασίαν αρνήθηκα εκ νέου, υποσχόμενος τηλεφωνικήν επικοινωνίαν περί καθορισμού απογευματινού «ραντεβού». Πράγματι, επήγα, όπου αντιμετώπισα ένα απροκάλυπτο ερωτικό μένος, εκ μέρους του σεβασμιωτάτου, ο οποίος μου επρότεινε να με οδηγήσει στο ιδιαίτερο δωμάτιο, όπου εγκαταβιούσε εντός του Επισκοπείου. Αντέτεινα τη φυσιολογική σεξουαλική μου ταυτότητα και το γεγονός της αναζητήσεως στο πρόσωπό του πνευματικού πατρός και ουχί προσώπου προς τέρψιν σεξουαλικήν».
Ο κ. Τούμπας όμως με νέα επιστολή του στον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ αναίρεσε τις καταγγελίες του οι οποίες δημοσιοποιούνται ξανά σήμερα. Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος αποδίδει αυτή την υπόθεση στον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, σε έναν ανώτερο κληρικό και στη μάχη που έδινε εκείνη την περίοδο ο ίδιος υπέρ της αποκαταστάσεως των ιερωνυμικών μητροπολιτών. «Δεν θα πεθάνω αν δεν φάω τον Πειραιώς» δηλώνει ότι είχε πει τότε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ.
* Οι επιθέσεις
Από την ημέρα της εκλογής του κ. Χριστόδουλου στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο ο κ. Καλλίνικος άρχισε να δέχεται διάφορες επιθέσεις ακόμη και από τα πνευματικά παιδιά και τους φίλους του ίδιου του πνευματικού του παιδιού. Ο κ. Καλλίνικος όμως δεν δίσταζε να μιλάει για τους «παρδαλούς» και τους αναξίους του αρχιεπισκοπικού περιβάλλοντος και της Ιεραρχίας…
Ο ιεράρχης σήμερα ζει δύσκολες ημέρες. Αυτοί που του συμπαρίστανται είναι πολλοί, διότι έχει το δικό του έργο το οποίο ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κ. Καλλίνικος προέρχονται από τα όσα ισχυρίζεται εκ νέου, 14 χρόνια μετά την πρώτη του καταγγελία ο κ. Τούμπας. Ο μητροπολίτης όμως δηλώνει ότι το τελευταίο διάστημα έχουν διαμορφωθεί ορισμένα χαλκεία τα οποία θέλουν να τον καταστρέψουν. Πάντως, ούτε ο ίδιος ούτε οι συνεργάτες του μπορούν να πουν με βεβαιότητα το γιατί. Πολλά ακούγονται και πολλά ψιθυρίζονται, άλλωστε ο κ. Καλλίνικος στην πορεία των 50 χρόνων της διακονίας του απέκτησε επιστήθιους φίλους αλλά και φανατικούς εχθρούς…
