Θολές εξακολουθούν να παραμένουν οι κινήσεις της Ελληνικής Αστυνομίας σχετικά με τις έρευνες για τον εντοπισμό του επί σειρά ετών καταζητούμενου Αντώνη Ανδρουτσόπουλου, γνωστού και ως «Περίανδρου», ο οποίος κατηγορείται για την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του φοιτητή κ. Δ. Κουσουρή, το 1998. Το πρωί της περασμένης Τρίτης ο «Περίανδρος» παραδόθηκε στο Τμήμα Εκτέλεσης Ποινών του Εφετείου Αθηνών. Για επτά χρόνια και τέσσερις μήνες όμως ο καταζητούμενος ροπαλοφόρος διέφευγε από τα χέρια αλλά, όπως φαίνεται, όχι και από την αντίληψη των αστυνομικών αρχών. Οι πληροφορίες που κατά καιρούς μεταφέρθηκαν στο «κατώφλι» της Ασφάλειας δεν αξιοποιήθηκαν, σε αντίθεση με άλλες υποθέσεις όπως αυτή του πολυπράγμονος Απόστολου Βαβύλη, ο εντοπισμός και η σύλληψη του οποίου έθεσαν σε εγρήγορση ολόκληρο τον μηχανισμό της ΕΛ.ΑΣ. Οι υπόγειες σχέσεις μεταξύ των «χαμηλών» μελών της Ελληνικής Αστυνομίας – και κυρίως των MAT – και μελών εθνικιστικών οργανώσεων έχει ανησυχήσει στο πρόσφατο παρελθόν και τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Ωστόσο αστυνομικές πηγές τονίζουν ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι στην ΕΛ.ΑΣ. οι οποίοι θεωρούν ότι «ο εκάστοτε υπουργός δεν μπορεί να ελέγξει το «μαγαζί»».
* Το πρώτο θολό σημείο αφορά την ημέρα της δολοφονικής επίθεσης εναντίον του κ. Κουσουρή, στις 16 Ιουνίου 1998. Αυτόπτης μάρτυρας ήταν ένας αστυφύλακας που υπηρετούσε στο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων, ο οποίος ουδέποτε ανέφερε τον ξυλοδαρμό του φοιτητή, είτε στην Υπηρεσία του είτε στον διοικητή του. Ο ξυλοδαρμός του κ. Κουσουρή έγινε μπροστά στην καφετέρια της συζύγου του αστυνομικού, η οποία στη συνέχεια κλήθηκε να καταθέσει στην Ασφάλεια. Αν και, κατόπιν άμεσης εντολής της ηγεσίας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, το αρχηγείο της Αστυνομίας έθεσε τον αστυφύλακα σε διαθεσιμότητα και διέταξε τη διενέργεια Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης, τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά.
* Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 1998 αστυνομικοί αναζήτησαν τον «Περίανδρο» σε σπίτι του Ψυχικού, το οποίο είχε δηλώσει ως μόνιμη κατοικία του, αλλά και στη γειτονιά του, την Καλλιθέα. Παρ’ ότι δεν ανακάλυψαν τα ίχνη του, η τελευταία προσπάθεια των αστυνομικών εξαντλήθηκε στο χτύπημα του κουδουνιού της πόρτας της φερόμενης ως κατοικίας του στο Ψυχικό. Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν έγινε καν έλεγχος στο σπίτι του. Εύλογα γεννάται το εξής ερώτημα: γιατί οι αστυνομικοί δεν ερεύνησαν για περαιτέρω στοιχεία τον τόπο κατοικίας του καταζητούμενου «Περίανδρου»;
* Το τρίτο θολό σημείο στις έρευνες της αστυνομίας αφορά την τριετία 1999-2001. Τότε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο «Περίανδρος» είχε φιλοξενηθεί επανειλημμένως σε δύο μοναστήρια τα οποία βρίσκονται στα σύνορα μεταξύ των Νομών Αττικής και Βοιωτίας. Μάλιστα ένα εκ των δύο μοναστηριών όπου είχε βρει άσυλο, ήταν παλαιοημερολογίτικο. H Αστυνομία, παρά το γεγονός ότι είχε τη συγκεκριμένη πληροφορία, δεν κινήθηκε.
* Το τέταρτο αδιευκρίνιστο – για τον τρόπο κίνησης της Αστυνομίας – σημείο αφορά τις βόλτες του «Περίανδρου» μέσα στην Αθήνα. Μάλιστα αστυνομικός είχε κάνει υπηρεσιακή αναφορά για παρουσία του «Περίανδρου» στην Καλλιθέα, η οποία ουδέποτε ελέγχθηκε. Από σειρά απορρήτων έγγραφων που διαβιβάστηκαν τον Δεκέμβριο του 1999 στο γραφείο του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδη, προκύπτει ότι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. είχαν έλθει σε επαφή με τρία πρώην μέλη της «Χρυσής Αυγής» τα οποία δήλωσαν ότι ο «Περίανδρος» βρίσκεται στην Ελλάδα και κρύβεται εναλλάξ εντός και εκτός Αθηνών, ώστε να μη μένει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε συγκεκριμένο σημείο. Στο προσκήνιο πάντως, η Ασφάλεια δήλωνε προς πάσα κατεύθυνση ότι ο Ανδρουτσόπουλος είχε διαφύγει.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα άκρως απόρρητα έγγραφα που συνέταξαν μυστικοί αστυνομικοί και διαβιβάστηκαν τότε (10 Δεκεμβρίου 1999) στο γραφείο του υπουργού, μέλη της «Χρυσής Αυγής» που είχαν σχέσεις με τον Ανδρουτσόπουλο διατηρούσαν στενές επαφές με αξιωματικούς και αστυφύλακες της ΕΛ.ΑΣ., εν ενεργεία και αποστράτους. Αξίζει να σημειωθεί ότι καλές σχέσεις με τη «Χρυσή Αυγή» φέρεται να έχει υποστράτηγος ο οποίος επί κυβερνήσεων ΠαΣοΚ είχε μετατεθεί σε πόστο εκτός του Νομού Αττικής.
Στην ίδια σελίδα, οι μυστικοί αστυνομικοί ανέφεραν ότι ο «Περίανδρος» είχε αναλάβει τις διεθνείς επαφές και τις δημόσιες σχέσεις της οργάνωσης. Τόνιζαν επίσης ότι «οι διασυνδέσεις της οργάνωσης αλλά και του ίδιου του Περίανδρου» καθιστούσαν αδύνατο τον εντοπισμό και τη σύλληψή του. Στο έγγραφο αναφερόταν επίσης, ότι ο αδελφός του Αντώνη, Νίκος Ανδρουτσόπουλος, ήταν και αυτός κάποτε οργανωμένος στη «Χρυσή Αυγή». Μάλιστα είχε χρηματίσει και συνοδός ασφαλείας βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, τον οποίο είχε συνοδεύσει το 1999 στην κηδεία του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιάννου Κρανιδιώτη.
* Το πέμπτο θολό σημείο αφορά την ίδια την τακτική της Αστυνομίας. Για τον εντοπισμό του «Περίανδρου» δεν συστήθηκαν ποτέ ομάδες αναζήτησης, τακτική κοινή ακόμη και για τον εντοπισμό ατόμων που καταζητούνται για ληστεία και όχι για απόπειρα δολοφονίας. Για τον εντοπισμό του Βαβύλη είχαν συστηθεί ομάδες αναζήτησης και είχαν γίνει έρευνες σε όλη την Ελλάδα. Ακόμη και σε μοναστήρια είχαν μεταβεί αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., αναζητώντας τον Βαβύλη.
* «Τρύπες» όμως έχει και η ιστορία την οποία επικαλείται ο ίδιος ο «Περίανδρος» για να καλύψει την επταετή απουσία του. Κατά την παράδοσή του δήλωσε ότι βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου και γεννήθηκε πριν από 39 χρόνια. Ωστόσο εύλογα δημιουργούνται τα εξής ερωτήματα: Κατ’ αρχήν πώς κατάφερε να εξασφαλίσει διαβατήριο και βίζα για τη Βενεζουέλα. Επίσης ο Ανδρουτσόπουλος κατ’ αρχάς κατάφερε να διαφύγει από τους ελέγχους των ελληνικών αεροδρομίων και στη συνέχεια μετέβη σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα (καθώς είχε ζητηθεί η διεθνής αστυνομική συνδρομή), από όπου ταξίδεψε προς τη Βενεζουέλα. Αλλά και την περασμένη Τρίτη πώς ο «Περίανδρος» έφθασε στην Ελλάδα χωρίς να εντοπισθεί από τις αρχές των αεροδρομίων, εφόσον μάλιστα προερχόταν όχι απευθείας από τη Βενεζουέλα αλλά από ευρωπαϊκή χώρα. Ωστόσο ακόμη και αν ο καταζητούμενος Ανδρουτσόπουλος ήταν στη Βενεζουέλα, η Αστυνομία δεν θα μπορούσε να το γνωρίζει, καθώς η συγκεκριμένη χώρα έχει αποσυρθεί από την Ιντερπόλ. Μόνον οι δικηγόροι του κ. Κουσουρή είχαν προχωρήσει σε πρωτογενή έρευνα στις υπηρεσίες ελέγχου και διαβατηρίων (Ελλάδας και Βενεζουέλας), και είχαν διαπιστώσει ότι ουδέποτε κατεγράφη είσοδος ή έξοδος του «Περίανδρου» στη χώρα της Νότιας Αμερικής.
Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι στο σπίτι της οικογένειας Κουσουρή έφθαναν συχνά πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες ο Ανδρουτσόπουλος είχε γίνει αντιληπτός στον Βόλο, στην Τρίπολη και πιο συγκεκριμένα στην κηδεία του αρχιδικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, τον Ιούλιο του 1999. Πληροφορίες οι οποίες ωστόσο ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν αλλά ούτε και ανησύχησαν την Αστυνομία, η οποία δεν εισήλθε καν στη διαδικασία να ερευνήσει αν αυτές ευσταθούν ή όχι.
