Στο κινούμενο έδαφος της αμφισβήτησης
Τα πρώτα βήματα. Εζησε την έκρηξη του αντεργκράουντ περιπλανώμενος συνεχώς και σχεδιάζοντας ακαταπαύστως ώσπου, το 1967, εξέδωσε το δικό του κόμικς περιοδικό: το «Zap». Το στυλ του, η σάτιρά του και, κυρίως, η ανταπόκρισή του στα αντισυμβατικά και αντιεξουσιαστικά αιτήματα του αντεργκράουντ της εποχής τον έκαναν σύντομα εκφραστή μιας παράλληλης σκηνής των κόμικς που διαλεγόταν με την εναλλακτική κουλτούρα
Η επιτυχία. Δύο κυρίως ήταν τα βασικά θέματα του Κραμπ. Το ένα, η γυναικεία σεξουαλικότητα σε σχέση με τα όλο και πιο μαζικοποιούμενα φεμινιστικά κινήματα· εχθρός των κοινωνικών στερεοτύπων, συχνά σάρκασε την υπερβολή στο όνομα της κοινωνικής επανάστασης γι’ αυτό άλλωστε σήμα κατατεθέν των κόμικς του ήταν μια εύσωμη, ιδιαίτερα σεξουαλική γυναίκα. Το άλλο, ο φιλοσοφίζων τόνος των ιστοριών του· εκφράζεται κυρίως στον σαρκασμό του ιδανικού γκουρού όσων «την έψαχναν» στις ανατολικές φιλοσοφίες, στο ζεν και στον βουδισμό, στα χαρακτηριστικά του Mr Natural. Η επιτυχία του στυλ του πάντως ξύπνησε το ενδιαφέρον και του κινηματογράφου. Το 1972, ο Ραλφ Μπάγκσι μετέφερε στον κινηματογράφο, σε κινούμενα σχέδια, τις ιστορίες του Φριτς του Πονηρόγατου ενώ, το 1994, ο Τέρι Σβίγκοφ γύρισε ένα ντοκυμαντέρ για τη ζωή και το έργο του καλλιτέχνη.
Γιατί τον θαυμάζουμε. Για τη λεπτή ειρωνεία και το σαρκαστικό πνεύμα με το οποίο αντιμετώπισε την έκρηξη του αντεργκράουντ τη δεκαετία του 1960 και μετά. Για το χαρακτηριστικό καρικατουρίστικο στυλ των σχεδίων του, που κατόρθωνε να συγκεράζει το στυλ ορισμένων κλασικών των κόμικς: του Σέγκαρ (Ποπάι), του Βολβερτόν (σπουδαίος γάλλος καρικατουρίστας), του Μπαρκς (Ντόναλντ Ντακ), του Χέριμαν (Krazy Kat). Κυρίως όμως επειδή εξέφρασε με τον πιο ιδιοφυή, κατεδαφιστικό, σαρκαστικό τρόπο την κουλτούρα των κινημάτων της αμφισβήτησης.
Στην Ελλάδα. Κραμπ πρωτοδημοσίευσε τα πρώτα μεταδικτατορικά χρόνια το πρωτοπόρο κόμικς περιοδικό «Κολούμπρα» και αργότερα η βραχύβια «Πράσινη Γάτα». Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980 το περιοδικό «Μαμούθ» δημοσίευσε ιστορίες του Φριτς του Πονηρόγατου, από τις εκδόσεις του μάλιστα κυκλοφόρησε και ένα άλμπουμ με ιστορίες του συγκεκριμένου ήρωα. Τα περιοδικά «Βαβέλ» και «Παρά Πέντε», αργότερα, τύπωσαν πολλές ακόμη ιστορίες του.
