Το Πάσχα δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας αλλά και μια ευκαιρία για φυγή από τα μεγάλα αστικά κέντρα και για επαφή με τη φύση, που τώρα, στις αρχές της άνοιξης, παρουσιάζεται με όλη της τη μεγαλοπρέπεια.
Και αν το Πάσχα τα βήματά σας δεν σας οδηγήσουν στον γενέθλιο τόπο σας ή στον τόπο καταγωγής κάποιου συγγενή σας, αν αναζητείτε την αυθεντικότητα της επαφής με τους ανθρώπους ή τις παραδόσεις τους και τη μοναδικότητα της εναλλακτικής προσέγγισης της φύσης, μακριά από τα τυποποιημένα προγράμματα των τουριστικών πρακτορείων, σας κάνουμε 10 προτάσεις για εναλλακτικές πασχαλινές διακοπές.
Σε τόπους πολλές φορές απομονωμένους αλλά πανέμορφους, όπου το «αι γενεαί πάσαι» και το «Χριστός Ανέστη» μπορούν να συνδυασθούν με φιλικές προς το περιβάλλον ή τη φύση δραστηριότητες, όπως ο πολιτισμικός τουρισμός ή η πεζοπορία ή η απλή και βαθιά ξεκούραση από την καθημερινότητα, και όπου οι ευγενείς πασχαλινές γεύσεις του κάθε τόπου μπορούν να ορίσουν την κατανόηση του πολιτισμού και της φυσιογνωμίας του. Ηλεία Η παραδοσιακή Δίβρη
Από την Αμαλιάδα, με ανατολική γενικά κατεύθυνση, ακολουθούμε τον ορεινό δρόμο προς Χάβαρη και Σιμόπουλο, συναντάμε τον ξεχασμένο «111», τον δρόμο που οδηγεί από την Πάτρα προς την Τρίπολη και μετά από λίγα χιλιόμετρα φθάνουμε στην απομονωμένη Λαμπεία, στην ιστορική δηλαδή Δίβρη, έναν πανέμορφο τόπο με δικές του ξεχωριστές παραδόσεις και φιλόξενους κατοίκους. Η λειτουργία της Ανάστασης στο ορεινό αυτό χωριό (όπου υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια και καλές ταβέρνες) είναι υποβλητική.
Αν σε κάποια από τις λειτουργίες της Μ. Εβδομάδας πετύχετε τον καλλίφωνο και βαθιά μορφωμένο Μητροπολίτη της Ηλείας κ. Γερμανό, θα ζήσετε ξεχωριστές στιγμές κατάνυξης στο περίφημο Μοναστήρι της Χρυσοπηγής, στα 1.200 μ. υψόμετρο.
Κοντά είναι και οι όμορφες νότιες πλευρές του Ερύμανθου, κοντά και στο περίφημο δάσος της Φολόης (δοκιμάστε το ομώνυμο κρασί της οικογένειας Κανελλακόπουλου)!
Η Ηλεία, τόπος κατασυκοφαντημένος, είναι μοναδικός και το Πάσχα! Ζαγόρι Η Λαμπρή της φύσης
Από τα Γιάννενα κατευθυνόμαστε στο Τσεπέλοβο και από εκεί προς το Γυφτόκαστρο και τα πανέμορφα χωριά Βρυσοχώρι και Ηλιοχώρι, που βρίσκονται στις ανατολικές κλιτύες της βουνοκορφής Τσούκα – Ρόσσα της Γκαμήλας. Στο Βρυσοχώρι, όπου υπάρχουν μερικά ενοικιαζόμενα δωμάτια, ζητάμε από τον παπα- Κασσαβέτη, συγγενή του διάσημου ελληνοαμερικανού σκηνοθέτη, να μας ξεναγήσει στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Διαβάζουμε την ιστορία του τόπου στο βιβλίο του κυρ Νίκου Δημητράκη «Βρυσοχώρι: οι Αλπεις της Πίνδου»!
Ρουφάμε κάθε λεπτό της παρουσίας μας στο απέραντο πράσινο μιας οργιαστικής φύσης. Και επισκεπτόμαστε οπωσδήποτε τη Λάιστα, το χωριό με την πιο όμορφη θέα στην Ελλάδα και ένα από τα λίγα χωριά του τόπου μας που παραμένουν χωρίς δρόμο από άσφαλτο. Η ανάσταση στην εκκλησία της πλατείας της, με θέα την Γκαμήλα, είναι μοναδική εμπειρία, το ίδιο και το έθιμο του «ριξίματος του δίσκου» μετά τη λειτουργία της Κυριακής του Πάσχα. Χίος Ρουκετοπόλεμος στον Βροντάδο
Ρουκετοπόλεμος στην Ελλάδα; Ναι, έτσι γιορτάζουν την Ανάσταση του Κυρίου στο ορεινό χωριό Βροντάδος της Χίου! Και αν δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στο μοναδικό αυτό έθιμο τις συμβολικές ρουκέτες αντικατέστησαν ολόκληροι πολεμικοί μηχανισμοί, με αποτέλεσμα δυστυχώς να θρηνούνται πολλές φορές ως και θύματα, η μοναδικότητα του χώρου του Βροντάδου αλλά και της ίδιας της Χίου είναι τέτοια που να δικαιολογεί την παρουσία ενός πασχαλιάτικου επισκέπτη. Και τι να πρωτοπεί κανείς γι’ αυτό το νησί; Για τον Κάμπο ή την αρχιτεκτονική της Θυμιανούσικης Πέτρας, για τα μαστιχοχώρια, για τα μοναδικά προϊόντα της γης του, για την ευγένεια, την όχι προσποιητή, των κατοίκων του;
Το Πάσχα στη Χίο είναι μια εμπειρία που αξίζει κανείς να ζήσει για μία φορά στη ζωή του. Τρίκαλα Η σύναξη των Επιταφίων
Μα καλά, τι το ξεχωριστό έχουν τα Τρίκαλα; θα μπορούσε κανείς να διερωτηθεί. Και όμως στην πόλη με τον μεγαλύτερο βλάχικο πληθυσμό της Ελλάδας, εκεί στην «καρακαμπίλα», το Πάσχα είναι μοναδικό, με τους επιτάφιους να συγκεντρώνονται το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής στην πλατεία Αμερικανών (νυν Πολυτεχνείου), σε μια όμορφη ατμόσφαιρα. Πηγαίνετε στη φτωχική αλλά τόσο γραφική εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στα Κουτσομύλια και κατηφορίστε διασχίζοντας τα σοκάκια του αρχιτεκτονικά περίφημου Βαρουσιού, ακολουθώντας τον Επιτάφιο.
Ανήμερα το Πάσχα χαρείτε τη φύση της Νότιας Πίνδου, που είναι τόσο κοντά, πηγαίνοντας προς τα ορεινά χωριά Καστανιά, Αμάραντος, Κρανιά και Ανθούσα. Νιώστε τη δύναμη της ροής του Αρσπροποτάμου (Αχελώου), ανεβείτε στην εύκολη κορυφή της Μοράβας, που προσφέρει πανοραμική θέα 360Ψ σε όλη την Πίνδο και φυσικά δοκιμάστε τα ντόπια και μοναδικά γαλακτοκομικά προϊόντα. Ζάκυνθος Οι συναρπαστικές Βολίμες
Μπορεί το Τζάντε τους καλοκαιρινούς μήνες να πουλάει την ψυχή του στον πιο αμφίβολης ποιότητας και προοπτικής τουρισμό, το Πάσχα όμως η Ζάκυνθος ξαναβρίσκει για λίγο την ψυχή της και θυμίζει στον επισκέπτη της ότι εδώ «δεν είναι Μπαλκάνια» αλλά ένας τόπος μοναδικός, όπου ακόμη και οι ορθόδοξοι ύμνοι τραγουδιούνται με έναν τρόπο μοναδικό και διαφορετικό από την «άλλη Ελλάδα» και όπου τα ήθη και τα έθιμα και αυτά αλλιώτικα είναι! Οι ορεινές Βολίμες είναι σίγουρα το πιο απομονωμένο κομμάτι του νησιού και πιθανόν και το πιο συναρπαστικό.
Ζήστε και τη Μεγάλη Εβδομάδα αλλά και τη φύση της, την πανέμορφη, τώρα που δεν έχουν ακόμη αφιχθεί οι μυριάδες των ξένων τουριστών της. Επισκεφθείτε τα γκρεμνά στο Γύρι, δοκιμάστε λαδοτύρι και καλό ζακυνθινό κρασί στου Χαϊκάλη ή στου Κάλας, ζυμωτό ψωμί στης κυρίας Γιδίτση.
Ακολουθήστε τον Επιτάφιο στις 5 η ώρα το πρωί του Σαββάτου και παρακολουθήστε το έθιμο της αλλαγής των πινακίδων μετά την πρώτη Ανάσταση. Και μην ξεχάσετε να διαμαρτυρηθείτε για τη χωρίς όρια ανάπτυξη, που δυστυχώς στη Ζάκυνθο δεν έχει εκρηκτικές διαστάσεις Ανώγεια Ο πασχαλιάτικος Ψηλορείτης
Τα Ανώγεια είναι ένα από τα πιο όμορφα αλλά και τα πιο ξεχωριστά κομμάτια της Κρήτης. Εκεί, στις βόρειες πλαγιές του Ψηλορείτη, φωλιάζουν μόνο μαυρόγυπες και σκληροί αλλά πανέμορφοι άνθρωποι. Το Πάσχα στα Ανώγεια του Νομού Ρεθύμνου είναι κυριολεκτικά μια εμπειρία.
Στα ενοικιαζόμενα δωμάτια της κυρίας Αριστέας Σμπώκου θα βρείτε γνήσια κρητική φιλοξενία και ανθρώπους πρόθυμους να σας μυήσουν στις τοπικές παραδόσεις. Και ο Ψηλορείτης, η ψηλότερη κορυφή του νησιού, είναι τόσο κοντά!
Με ΝΔ κατεύθυνση ανεβαίνουμε στο οροπέδιο της Νίδας. Επισκεπτόμαστε το Ιδαίον Αντρον (στα 1.500 μ. υψόμετρο), εκεί όπου η Ρέα έκρυψε το βρέφος Δία για να το σώσει από τον Κρόνο. Και από εκεί ανεβαίνουμε εύκολα από σηματοδοτημένο μονοπάτι στα 2.456 μ., σε τέσσερις ώρες περίπου, για να αγναντέψουμε όλο το νησί, τώρα που η ζέστη δεν κάνει ακόμη αισθητή την παρουσία της.
Και φυσικά στην επιστροφή δεν παραλείπουμε να επισκεφθούμε τη μεσαιωνική πόλη του Ρεθύμνου! Φωκίδα Η Μουσουνίτσα των βουνοκορφών
Η Μουσουνίτσα ή Αθανάσιος Διάκος είναι ένα από τα πιο απομονωμένα και όμορφα χωριά του Νομού Φωκίδας και την προσεγγίζουμε είτε μέσω Αμφισσας και Λιδωρικίου είτε μέσω Αμφίκλειας και Παύλιανης. Με αρκετά ενοικιαζόμενα δωμάτια και μερικές ταβέρνες, καλλίφωνο παπά και περιτριγυρισμένη από ψηλά βουνά, προσφέρεται για βαθιά ξεκούραση ή για φυσιολατρικές αναζητήσεις στη διάρκεια του Πάσχα.
Από καλογραμμένο μονοπάτι σε μία ώρα από το χωριό, ένας εύκολος περίπατος μας βγάζει στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, από όπου μπορούμε να αγναντέψουμε την ορθοπλαγιά του «Γκιώνη το Πλάι», που ανήκει στο συγκρότημα των Βαρδουσίων. Για τους πιο εξασκημένους προτείνουμε την ανάβαση ως τη Σκασμένη Στρούγγα από όπου θα μπορέσουν να αποκτήσουν οπτική επαφή με τις δεκάδες τριγύρω αλπικές κορυφές που ξεπερνούν τα 2.000 μ. Αλλά και η απλή παραμονή στη Μουσουνίτσα είναι μια εμπειρία, κάτω από τα σκιερά πλατάνια της πλατείας του χωριού.
Μόνο μην τολμήσετε να πείτε πουθενά ότι ο Αθανάσιος Διάκος καταγόταν από τη γειτονική Αρτοτίνα. Θα σας διαψεύσουν όλοι! Πιερία Ο ανοιξιάτικος Αγιος Δημήτριος
Σε ένα στενό πέρασμα μεταξύ του επιβλητικού Ολύμπου και των καταπράσινων Πιερίων βρίσκεται η όμορφη τοποθεσία του Αγίου Δημητρίου, που προσεγγίζεται εύκολα μέσω Κατερίνης και των Στενών της Πέτρας και που έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να εξελίσσεται σε ένα παραθεριστικό κέντρο, με ενοικιαζόμενα δωμάτια και ταβέρνες, με θέα τις ανατολικές πλαγιές του όρους Βουλγάρα (1.889 μ.).
Ο τόπος προσφέρεται για ξεκούραση, αλλά και για πεζοπορία και για ποδήλατο βουνού (mountain bike). Κοντά του και το χωριό Βλαχολείβαδο, με τους φιλόξενους κατοίκους του και την όμορφη εκκλησία του, κτισμένο στις ΝΔ πλαγιές του Τίταρου. Μόνο που εκεί, στην πατρίδα του Γιωργάκη Ολύμπιου, δεν θα ακούσετε «Χρόνια πολλά» αλλά «Ανι Μουλτς» στα βλάχικα και θα γευτείτε την εξαιρετική ντόπια κουζίνα και το καλό τσίπουρο της περιοχής! Νίσυρος Το Πάσχα στο ηφαίστειο
Να και μια πρόταση που δεν θα ευχαριστήσει μόνο εσάς αλλά και τους κατοίκους αυτού του απομονωμένου νησιού των Δωδεκανήσων, που απέχει από την Κω μόλις οκτώ ναυτικά μίλια! Γιατί, πιστέψτε το, οι ξένοι επισκέπτες του θα είναι ελάχιστοι στη διάρκεια του Πάσχα, και αυτοί θα είναι μόνο αυτοί που θα υποστούν την ταλαιπωρία της μετάβασης με πλοίο από τον Πειραιά ή της μετάβασης με αεροπλάνο στην Κω και στη συνέχεια με τοπικό καραβάκι στη Νίσυρο. Το νησί του ηφαιστείου, με τους φιλόξενους κατοίκους, την όμορφη αρχιτεκτονική και τη μοναδική της άγρια φύση.
Τα δύο – τρία συμπαθητικά ξενοδοχεία που θα βρείτε ανοιχτά αυτήν την εποχή, η καλή ντόπια κουζίνα (δοκιμάστε τα πιτιά!), η κατανυκτική ατμόσφαιρα στην περιφορά του Επιταφίου, στα στενά σοκάκια του νησιού, η επίσκεψη του ηφαιστείου, η πεζοπορική διαδρομή προς το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας (στα 265 μ. υψόμετρο) είναι καλοί λόγοι για να επιχειρήσει κανείς να ταξιδέψει πασχαλιάτικα στη Νίσυρο. Πάρνηθα Τα Πάθη στη Μονή Κλειστών
Δεν μπορέσατε να πάρετε άδεια από τη δουλειά σας.
Τα οικονομικά σας δεν σας επιτρέπουν να ταξιδέψετε μακριά.
Αγαπάτε την εκκλησία της ενορίας σας και δεν θέλετε να ακούσετε αλλού το «αι γενεαί πάσαι»!
Να τρεις λόγοι που μας οδηγούν στη δέκατη και τελευταία πρόταση για εναλλακτικές πασχαλινές διακοπές. Τόσο κοντά μα τόσο άγνωστη, η Πάρνηθα προσφέρεται και για το Πάσχα!
Αθήνα – Νέα Λόσια – Φυλή (Χασιά) και από εκεί κατευθυνόμαστε στην περίφημη Μονή Κλειστών, που είναι σκαρφαλωμένη στις ΝΔ ορθοπλαγιές του Αρματος της Πάρνηθας. Εκεί οι λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας έχουν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα.
Και για όσους θέλουν να πεζοπορήσουν, υπάρχει πάντα η δυνατότητα από τη Χασιά (αστικά λεωφορεία κάθε μισή ώρα!) να πεζοπορήσουν για μία ή δύο ώρες προς την περίφημη πηγή Ταμίλθι (το μονοπάτι είναι σηματοδοτημένο) και να αγναντέψουν την άγρια και απόκρημνη χαράδρα της Γιαννούλας, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας και ουσιαστικά με ελάχιστα έξοδα, ή να ανεβούν με το λεωφορείο ως την Πάρνηθα και να κατηφορίσουν σε τέσσερις ώρες περίπου προς τη Χασιά!
