Οι Σοσιαλδημοκράτες είχαν ανοίξει την πόρτα

Κ ατά παράδοξο τρόπο ο πρώτος που παραβίασε την «αντιφασιστική συμφωνία» ήταν ένας Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος, ο Μπρούνο Κράισκι , που σχημάτισε το 1970 κυβέρνηση μειοψηφίας με τη στήριξη των Φιλελευθέρων- επικεφαλής των οποίων ήταν ο Φρίντριχ Πέτερ, πρώην αξιωματικός των ναζιστικών ταγμάτων θανάτου Waffen-SS. Αυτό το «προπατορικό αμάρτημα» επικαλέστηκε ως δικαιολογία ο Χριστιανοδημοκράτης Βόλφγκανγκ Σούσελ όταν συγκρότησε το 2000 συνασπισμό με τους Ακροδεξιούς. Ο συνασπισμός αυτός, που οδήγησε στην επανένωση του ευρύτερου «αστικού στρατοπέδου», κράτησε- σε διάφορες μορφέςως το 2007 και προκάλεσε «άγριες» διεθνείς αντιδράσεις: ανάμεσα σε άλλα, οι Βρυξέλλες (με υποκινητές μάλιστα τα «αδελφά» χριστιανοδημοκρατικά κόμματα) διέκοψαν για πολλούς μήνες τις σχέσεις τους με τη Βιέννη, παρ΄ όλο που η Αυστρία ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο κ. Φάιμαν βεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να κάνει παρόμοια «θανάσιμη» αμαρτία. «Κυβερνητικός συνασπισμός όχι,συνεργασία σε επιμέρους θέματαγιατί όχι;» λέει. Δείγμα αυτής της συνεργασίας δόθηκε την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή, όπου τα δύο κόμματα ψήφισαν από κοινού τέσσερα «φιλολαϊκά» νομοσχέδια, ένα εκ των οποίων για την κατάργηση των «μισητών» στη νεολαία διδάκτρων στα πανεπιστήμια.

Ο κ. Μόλτερερ δεν αποκλείει, αντιθέτως, τη συνεργασία με τους Ακροδεξιούς. «Θα τους κρίνω από τον ρεαλισμό τους» λέει. Ολα δείχνουν όμως ότι σε περίπτωση που επαληθευτούν τα προγνωστικά, δεν θα έχει να κρίνει πολλά: οι κομματικοί βαρόνοι, ως είθισται στη Χριστιανοδημοκρατία, θα τον «ξαποστείλουν» αμέσως από την προεδρία. Και αυτό θα ανοίξει μάλλον τον δρόμο προς την ανασύσταση του μεγάλου συνασπισμού. «Οι Συντηρητικοί εκμεταλλεύονται τους Ακροδεξιούς,φοβούνται όμωςότι με τον καιρό μπορεί να γίνουν υποχείριά τους» λέει αναλυτής.

Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι ο κλασικός μεγάλος συνασπισμός έχει «φάει τα ψωμιά του». Η πλειοψηφία των Αυστριακών αποκρούει το ατέλειωτο «μία από τα ίδια». Ορισμένα στελέχη των δύο κομμάτων προτείνουν έτσι τη ριζική ανανέωσή του με τη συμμετοχή των Πρασίνων, που τα προγνωστικά τούς δίνουν 10%-12%. «Θα ήταν ένεση ζωής» έλεγε ο ίδιος αναλυτής. «Μαζί με τον συνασπισμό των τριών θα είχαμε και μια άλλη εναλλακτική Τρίτη Δημοκρατία:πιο οικολογική,πιο φιλόξενη,πιο μοντέρνα».