Κύριε διευθυντά

Ο Αλέξης Τσίπρας και το περιβάλλον του έχουν καταστήσει αγαπημένο τους πολιτικό στόχο τον Κώστα Σημίτη. Προ καιρού είχα διαβάσει συνέντευξη του κ. Καρίτζη, εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΝ και υποψήφιου διδάκτορα Φιλοσοφίας σε αμερικανικό πανεπιστήμιο, στην οποία αναφερόταν στoν πρώην πρωθυπουργό με την ίδια απαξιωτική περιφρόνηση που το λεξικό Ρόζενταλ-Γιουντίν αντιμετωπίζει τους πριν τον Στάλιν φιλοσόφους, στη Θεσσαλονίκη ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε τον Γιώργο Παπανδρέου ότι υιοθέτησε μεν τις θέσεις του Συνασπισμού εναντίον των πεπραγμένων της κυβέρνησης Σημίτη αλλά αναζητεί γέφυρες μαζί του, προχθές απαίτησε από τους Καραμανλή- Παπανδρέου να ζητήσουν για λογαριασμό του κ. Σημίτη «συγγνώμη για τους χιλιάδες όμηρους συμβασιούχους,εκείνους που δουλεύουν με προγράμματα Stage». Είχα την εντύπωση ότι το Stage ξεκίνησε επί ΠαΣοΚ ως ολιγόμηνη πρακτική άσκηση για να αποκτήσουν οι νέοι εργασιακή εμπειρία ώστε να βρίσκουν ευκολότερα εργασία και επί Νέας Δημοκρατίας εξελίχθηκε σε μηχανισμό δεκάδων χιλιάδων ρουσφετολογικών προσλήψεων σε δημόσιους οργανισμούς που διαρκούν χρόνια και χρόνια δημιουργώντας νέα γενιά συμβασιούχων. Συμφωνεί ή όχι o κ. Τσίπρας με την πρόταση του κ. Παπανδρέου να σταματήσουν οι μέσω Stage προσλήψεις στον δημόσιο τομέα; ή θέλει να αυξήσει τα προνόμια των πιστών κομματικών πελατών και να τους μονιμοποιήσει εκτός διαδικασιών ΑΣΕΠ; Επ΄ αυτού μπορούμε να μάθουμε αν ο Συνασπισμός επωφελήθηκε ή όχι από την πρόσφατη σκανδαλώδη διακομματική απόφαση να γίνουν μόνιμοι υπάλληλοι της Βουλής οι πολυτελείς όμηροι που εργάζονταν στα γραφεία των κομμάτων;

Διότι όταν καταγγέλλεις τις αδικίες, οφείλεις και να μην τις διαπράττεις.