Επιστολές προς «Το Βήμα»

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

«Μας ανησυχούν οι παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις»
Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον, τους τελευταίους μήνες, την «χωρίς κανόνες» μάχη επιβίωσης της παγκόσμιας οικονομίας, και χρησιμοποιώ την εντός εισαγωγικών φράση διότι προσπαθώντας κανείς να αξιολογήσει ή να βγάλει κάποια συμπεράσματα από την κρίση αυτή μάλλον φτάνει σε αδιέξοδο. Η δεκαετία του 1980 και κυρίως αυτή του 1990 υπήρξαν σταθμοί όσον αφορά την οικονομική στρατηγική και επενδυτικό σχεδιασμό τόσο των σοσιαλιστικών όσο και των συντηρητικών κυβερνήσεων, αφού προωθήθηκαν οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις ως η πιο ενδεδειγμένη πολιτική για την εξασφάλιση μελλοντικής οικονομικής σταθερότητας.

Ο οικονομικός ανταγωνισμός ιδιώτη- κράτους- ιδιώτη εκτιμήθηκε για το ότι μόνο κέρδη μπορούσε να αποφέρει. Και ενώ το σύστημα αυτό δούλεψε, τουλάχιστον φαινομενικά, για περισσότερο από 20 χρόνια, φτάσαμε στην κρίση του σήμερα, με το τοπίο να αλλάζει ριζικά. Παγκόσμιοι ιδιωτικοί κολοσσοί κρατικοποιούνται προ της χρεοκοπίας και άλλοι πάλι συνωστίζονται και εκλιπαρούν να πάρουν σειρά για ολική ή μερική επιστροφή στην κρατική «μητρική» αγκαλιά. Από την άλλη, οικονομίες, όπως η ρωσική, που δεν μπήκαν ιδιαίτερα έντονα στον χορό των ιδιωτικοποιήσεων διατηρώντας τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο μεγάλων επιχειρήσεων, αποδεικνύεται επίσης ότι παραπαίουν. Σύμφωνα με τα δελτία ειδήσεων, την ημέρα της κατάρρευσης της Lehman Βrothers σημειώθηκε απώλεια σχεδόν 10 μονάδων στο χρηματιστήριο της Μόσχας που ακολουθήθηκε από διακοπή της συνεδρίασης, ενώ την επομένη η συνεδρίαση δεν άνοιξε καν. Δικαίως αναρωτιέται κανείς για ποια ρωσική ισχυρή οικονομία μιλάμε τα τελευταία χρόνια, όταν φαίνεται εμπράκτως ότι αυτή είναι η περισσότερο, σε σχέση με όλες τις άλλες ευρωπαϊκές αν όχι παγκόσμιες οικονομίες, εξαρτημένη από τη βαθιά προβληματική αμερικανική οικονομία. Τελικά, από εδώ και εμπρός ο δρόμος είναι οι ιδιωτικοποιήσεις ή οι κρατικοποιήσεις; Η απάντηση προφανώς είναι πολυσύνθετη μια και το φαινόμενο της οικονομίας είναι δυναμικό απαιτώντας συνεχείς αναπροσαρμογές και στρατηγικούς ελιγμούς. Ωστόσο ένα είναι σίγουρο, ότι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, με την έννοια της έντονης αλληλεξάρτησης, έχει ξεκινήσει ένα ντόμινο παρακμής και οικονομικής εξαθλίωσης που κανείς δεν γνωρίζει πού και πώς θα καταλήξει. Ξεκινώντας τώρα τη σταδιοδρομία μας, οι νέοι άνθρωποι των 30 ανησυχούμε ιδιαίτερα έχοντας έντονο το αίσθημα ότι σε κρατικό επίπεδο δεν γίνονται σωστοί χειρισμοί.

Dr ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Πολιτικός Μηχανικός, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Βirmingham Θεσσαλονίκη

Ορθογραφία αθηναϊκών τοπωνυμίων
Θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο συνήθη πλέον λάθη, τα οποία έχω παρατηρήσει και στην εφημερίδα «Το Βήμα». Η αμφισβητούμενη ορθογραφία αναφέρεται στις λέξεις «Γουδή ή Γουδί» και «πλατεία Βάθη ή Βάθης».

Οσον αφορά τον «Γουδή», οι διάφορες εγκυκλοπαίδειες αναφέρουν: «Πυρσός»: Οικογένεια ναυτικών από τις Σπέτσες…, «Πάπυρος-Λαρούς»: Σπετσιώτες ναυτικοί…, «Δομή»: α) Αγωνιστές ναυτικοί από τις Σπέτσες, β) Φιλόλογος…, «Μαλλιάρης»: Δεν αναφέρει κάποιον, «Πρωία»: Σπετσιώτης αγωνιστής… Οπως φαίνεται από τις αναφορές αυτές, δεν υπάρχει κάποιος που να «άξιζε» να δοθεί το όνομά του και μάλιστα σε ολόκληρη περιοχή. Οσον αφορά το τοπωνύμιο «Γουδί», οι ίδιες αυτές εγκυκλοπαίδειες αναφέρουν πως πρόκειται για τοποθεσία, συνοικία κτλ., χωρίς να αναφέρεται πουθενά το από πού πήρε το όνομά της και εξ αυτού μάλλον συμπεραίνεται ότι η περιοχή αυτή, για άγνωστο λόγο, από πολύ παλιά είχε πάρει το όνομα «Γουδί». Εξαίρεση η εγκυκλοπαίδεια της «Πρωίας», που το προάστιο το αναφέρει ως «Γουδή, η», δηλαδή γένους θηλυκού. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση δεν δικαιολογείται η γραφή «στο Γουδή», διότι τότε θα έπρεπε να λέμε «πάμε στη Γουδή» και, γενικά, να κλίνεται η Γουδή, της Γουδής κτλ. Οπως λέμε «Τα κτήρια της Θεσσαλονίκης», θα έπρεπε να λέμε «Τα κτήρια της Γουδής» ή «Ο δήμαρχος της Γουδής» κτλ.

Ενα δεύτερο λάθος που τον τελευταίο καιρό ακούγεται κατά κόρον αλλά και γράφεται είναι το «στην πλατεία Βάθη» ενώ το σωστό είναι «στην πλατεία Βάθης». Η Βάθεια ή Βάθη ήταν μια περιοχή της Αθήνας όπου λίμναζαν τα νερά του χειμάρρου «Κυκλοβόρου» (τον οποίο ο Αριστοφάνης αναφέρει στα έργα του «Ιππής» και «Αχαρνής») και από αυτό το γεγονός πήρε η περιοχή το όνομά της «Βάθη ή Βάθεια». Για τα πάρα πάνω ίδε στην Εγκυκλοπαίδεια «Πυρσός» του Παύλου Δρανδάκη (στο Βάθεια), ίδε στην Εγκυκλοπαίδεια «Υδρόγειος», εκδ. «Δομική», σελ. 20, 4ος τόμος, ίδε τους στίχους του παλιού τραγουδιού που τραγούδησε η Σωτηρία Μπέλλου «… έλα να μάθεις, στην πλατεία Βάθης…», ίδε το διήγημα του Ροΐδη με τίτλο «Το παράπονο του νεκροθάφτη», όπου αναφέρεται η Βάθεια, ίδε διάφορους παλαιότερους χάρτες της Αθήνας, ίδε το ονοματολόγιο των οδών και πλατειών του Δήμου Αθηναίων κτλ. Θα χαρώ αν υπάρχει αντίλογος για το «Γουδί»- γιατί για την «πλατεία Βάθης» είναι πλέον ή βέβαιον ότι αυτό είναι το σωστό.

Δρ ΑΓΓΕΛΟΣ ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ, Συγγραφέας, Πεύκη Αττικής

Διαφωνείτε; «Το Βήμα» δέχεται ευχαρίστως απαντήσεις, παρατηρήσεις και αντιρρήσεις.

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr