Επιστολές προς «Το Βήμα»

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

Θέατρο, νεωτερισμοί και μετέχον κοινό
Εφέτος τα Επιδαύρια υπήρξαν θορυβώδη, με αποκορύφωμα τις ηχηρές και οχληρές εκατέρωθεν αντιδράσεις στην παράσταση της «Μήδειας». Μαθητεύω στο θέατρο από τα νεανικά μου χρόνια αδιαλείπτως ίσαμε τα τώρα που έχω διαβεί τον Ρουβίκωνα. Θέλω να διατυπώσω μερικές απόψεις όχι από την πλευρά του ειδικού αλλά του θεατρόφιλου, μια και στη χώρα μας η θεατρική παιδεία είναι ανύπαρκτη για τους πολλούς. (Ισως και για τους λίγους).

Από τα αρχαία χρόνια το θέατρο ήταν ένα σχολείο όπου- πέρα από ψυχαγωγία και διασκέδαση- αποκαλυπτόταν η κοινωνία, ο κόσμος με τα θετικά και τα αρνητικά του. Είχε και έχει τα εκφραστικά του μέσα. Δεν υπήρξε ποτέ στατικό, αλλά σε δυναμική κατάσταση. Υπάρχουν κάποια μηνύματα και διάφοροι τρόποι έκφρασής τους. Αυτοί οι τρόποι μπορεί κάποτε να ενοχλούν ή να προκαλούν το κοινό σε κάποιον βαθμό. Ο νεωτερισμός- αναγκαίος σε όποια μορφή τέχνης- δεν είναι παρά ένας πειραματισμός που μπορεί στο μέλλον να γίνει μόδα ή τεχνοτροπία, μπορεί όμως να πέσει στο κενό. Ο χρόνος θα δείξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε νεωτερισμός είναι θεμιτός. Αναρωτιέται κανείς αν υπάρχουν όρια. Και πώς καθορίζονται; Και πολύ περισσότερο όταν παραστάσεις χρηματοδοτούνται. Η «Μήδεια» σκηνοθετημένη από Ρώσο, αποδοκιμάστηκε κραυγαλέα. Ο «Ορέστης» με σκοπιανό σκηνοθέτη, επαινέθηκε και καταχειροκροτήθηκε (επειδή κάποιοι μίλησαν για εθνικισμό). Μάλιστα ο ρώσος «γκουρού» είπε ότι θέλησε να είναι «αφυπνισμένο το κοινό και χάρηκε για τις αντιδράσεις του». Μάλλον κατάλαβε λάθος. Εκείνον προσπάθησε να αφυπνίσει. Αν το κατάφερε είναι άλλο θέμα. Το κοινό επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει μια παράσταση. Και έχει κάθε δικαίωμα αλλά και καθήκον. Ο τρόπος αποδοκιμασίας μπορεί να ποικίλλει. Να γίνεται με ευπρέπεια ή όχι. Ωστόσο οι αντιδράσεις του κοινού, συνήθως αυθόρμητες, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Για ποιον δίνεται η παράσταση τότε; Ούτε είναι κομψό με περισσή ευκολία να αποκαλούμε άμουσο το κοινό. Ο θεατής δεν είναι ένας απλός χειροκροτητής. Μετέχει στα δρώμενα. Και το χειροκρότημα έχει τη λαλιά του. Υπάρχει παγερό χειροκρότημα που γίνεται για τον τύπο, υπάρχει και ενθουσιώδες που βγαίνει από καρδιάς.

Ο διάλογος είναι αναγκαίος και χρήσιμος όταν είναι εποικοδομητικός. Διαφορετικά αποβαίνει επιζήμιος. (Και κάτι εκτός. Διαβάσαμε ότι αυξάνονται τα διόδια στην εθνική Κορίνθου- Πατρών. Τι οξύμωρο σχήμα! Από πότε αυτοχρηματοδοτούμε τη λαιμητόμο μας;)

ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΠ. ΚΡΑΒΒΑΡΙΤΗΣ Καρδιολόγος Ζωγράφου, Αθήνα

Η φοίτηση ελληνοπαίδων σε ξενόγλωσσα σχολεία
Είναι γνωστή η ύπαρξη του νόμου που ισχύει από το 1931, σύμφωνα με τον οποίο δεν επιτρέπεται η φοίτηση των Ελλήνων σε ξενόγλωσσα σχολεία. Ενας νόμος που για την εποχή του ίσως και να είχε την αξία του και τη σκοπιμότητά του. Μία εποχή όπου ο αναλφαβητισμός των Ελλήνων ξεπερνούσε το 95%. Μία εποχή όπου η περιφρούρηση «καθετί ελληνικού» γινόταν με κάθε δυνατό μέσο και προς πάσα κατεύθυνση. Τώρα, 77 χρόνια μετά, τι αξία μπορεί να έχει ένας τέτοιος νόμος; Ο αναλφαβητισμός είναι μία λέξη σχεδόν άγνωστη ή ξεχασμένη στη χώρα μας. Τα σύνορα ολοένα και ανοίγουν, ενώ τα τείχη του διαχωρισμού γκρεμίστηκαν. Τώρα που γνώση είναι το ισχυρότερο όπλο της ανάπτυξης και της ευημερίας, γιατί να ισχύει ακόμη αυτός ο απαρχαιωμένος και άδικος νόμος;

Ζητάμε άμεσα μια υπουργική ρύθμιση ή Προεδρικό Διάταγμα και στη συνέχεια την αλλαγή του νόμου που να επιτρέπει στα παιδιά μας να φοιτήσουν στο σχολείο που αγαπούν. Χωρίς να γίνονται διακρίσεις. Σεβόμενοι τον νόμο της ελεύθερης βούλησης της επιλογής του σχολείου.

Η κυρία Μαριέττα Γιαννάκου-Κουτσίκου, ως υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων είχε ευαισθητοποιηθεί και είχε δεχθεί κατ΄ εξαίρεσιν τη φοίτηση μαθητών με έλληνες γονείς σε ξενόγλωσσα σχολεία, όταν υπάρχουν σοβαροί λόγοι γι΄ αυτό. Βασιζόμενοι σε αυτή την απόφαση, αποφασίσαμε και εγγράψαμε τον γιο μας κατά το σχολικό έτος 2007-2008 στο Γαλλικό Σχολείο Θεσσαλονίκης. Στο τέλος του σχολικού έτους και με την ανάληψη των καθηκόντων από τον νυν υπουργό, τον κ. Στυλιανίδη, απορρίφθηκε η αίτησή μας, αλλά και οι αιτήσεις των άλλων τεσσάρων μαθητών που έκαναν την εγγραφή τους για πρώτη φορά το σχολικό έτος 2007-2008, ενώ οι μαθητές που έκαναν την εγγραφή τους επί θητείας της κυρίας Μαριέττας Γιαννάκου-Κουτσίκου συνεχίζουν τις σπουδές τους κανονικά. Πώς θα πούμε στο παιδί μας ότι είναι θύμα μιας τετράγωνης εφαρμογής του νόμου που διαχωρίζει τα ελληνόπουλα από τους άλλους ευρωπαίους πολίτες;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ & ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗ-ΣΑΡΑΦΗ Αγγελοχώρι – Θεσσαλονίκης

Διαφωνείτε; «Το Βήμα» δέχεται ευχαρίστως απαντήσεις, παρατηρήσεις και αντιρρήσεις.

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr