ΣΚΑΝΔΑΛΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ

Στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας δεν έχει υπάρξει άλλο τόσο μεγάλο χρονικώς διάστημα ομαλής δημοκρατικής ζωής. Επί 34 έτη (από την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 έως σήμερα) το κοινοβουλευτικό σύστημα λειτουργεί υποδειγματικά. Οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων, που εκφράζουν ως τώρα τις δύο τάσεις της κοινωνίας, την Πρόοδο και τη Συντήρηση, εναλλάσσονται στην εξουσία και η χώρα αναπτύσσεται ή παραμένει στάσιμη, ανάλογα με τους ηγέτες που προσωποποιούν την εξουσία και την πολιτική που ακολουθούν. Η καλή αρχή έγινε με τον ιδρυτή της ΝΔ Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον ιδρυτή και αρχηγό του ΠαΣοΚ Ανδρέα Παπανδρέου. Εδωσαν την κομματική μάχη με ευπρέπεια και όρους πολιτικούς. Και όταν ήλθε ο καιρός, ο Κ. Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία στον Α. Παπανδρέου χωρίς να υπάρχει στην πολιτική σκηνή η παραμικρή οσμή σκανδάλου. Η αναμέτρηση που έφερε το ΠαΣοΚ στην εξουσία ουδέποτε ανέδιδεν οσμή σκανδάλων.

Η κακή αρχή έγινε από τη ΝΔ όταν το κόμμα ευρέθη υπό την ηγεσία του Κ. Μητσοτάκη. Αδημονούσα να βρεθεί και πάλι στις πολυθρόνες της εξουσίας στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 στήριξε όλη την προεκλογική της προσπάθεια στο σκάνδαλο Κοσκωτά- σκάνδαλο υπαρκτό, με πολιτικές προεκτάσεις ασφαλώς, αλλά δεν ήταν αυτό που χαρακτήριζε μια ολόκληρη εποχή Αλλαγής και κοινωνικής αποκατάστασης της Ελλάδας.

Στη σκανδαλολογία εστήριξε ο Κ. Μητσοτάκης την εκλογική του προσπάθεια και αρκετοί πολίτες, ενοχλημένοι από το σκάνδαλο Κοσκωτά που έριχνε σκιές στο πολιτικό σκηνικό, εψήφισαν τη ΝΔ ενώ προφανώς δεν συμφωνούσαν με την πολιτική της- όπως τελικώς απεδείχθη. Τρία μόλις χρόνια υπήρξαν αρκετά για να καταρρεύσει πολιτικά η συντηρητική κυβέρνηση. Το ΠαΣοΚ υπό την ηγεσία του Α. Παπανδρέου ενίκησε το 1993 κατά κράτος τη ΝΔ και άρχισε μια μακρά περίοδος διακυβερνήσεως από το ΠαΣοΚ, το οποίο εξέλεξε το 1996 νέον αρχηγό τον Κώστα Σημίτη (ο Α. Παπανδρέου παραιτήθηκε για λόγους υγείας και απεβίωσε τον Ιούνιο του ιδίου έτους).

Η Νέα Δημοκρατία περιέπεσε σε βαθιά κρίση. Ο νέος αρχηγός της, ο Μιλτιάδης Εβερτ, προσπάθησε να ανασυντάξει το κόμμα του, αλλά η λαϊκή πλειοψηφία είχε συνταχθεί με την εκσυγχρονιστική διακυβέρνηση του Κ. Σημίτη. Προ των εκλογών του 2000 η ΝΔ απέκτησε νέον αρχηγό, τον Κώστα Καραμανλή, ανιψιό του ιδρυτή της. Μετά την εκλογική ήττα της το 2000 η ΝΔ επέλεξε ως στρατηγική της τη συνθηματολογία περί πολιτικής διαφθοράς. Αυτή τη «σημαία» επέλεξε ο Κ. Καραμανλής και ως απεδείχθη η συνθηματολογία αυτή εύρε ανταπόκριση στον λαό. Αλλά το θαύμα έσεται τριήμερον. Η κυβέρνηση της ΝΔ εξήντλησε σύντομα τα συνθήματά της περί διαφθοράς των πολιτικών αντιπάλων της και ευρέθη προ της σκληρής πραγματικότητος. Αποτυχημένη διακυβέρνηση αλλά και σειρά σκαστών σκανδάλων, που σκιάζουν όλο και περισσότερα πρόσωπα της εξουσίας.

Ηδη η ΝΔ αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη εσωτερική κρίση από της ιδρύσεώς της. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβλέπουν κατάρρευση. Το ζήτημα όμως δεν είναι τα προφανή σκάνδαλα. Το ζητούμενο είναι τι θα κάνει το ΠαΣοΚ. Αν αντιγράψει την πολιτική της ΝΔ το 1988-1989 και της περιόδου μετά το 2000 ως τις εκλογές του 2004, ασφαλώς μπορεί να βυθίσει τον αντίπαλο, τη ΝΔ. Η σκανδαλολογία είναι ίσως πολιτικά χρήσιμη, φέρνει ψήφους- προσωρινά- αλλά δεν λύνει το πρόβλημα.

Είναι απαραίτητο να αποκαλυφθούν πλήρως τα σκάνδαλα, αλλά ας μη χάνομε τον στόχο. Τώρα που το ΠαΣοΚ φαίνεται να επιστρέφει στο παιγνίδι και οι δημοσκοπήσεις ανοίγουν νέους ορίζοντες, τώρα ακριβώς το ΠαΣοΚ πρέπει να δείξει ότι είναι ώριμο και ικανό να αναλάβει συντόμως τη διακυβέρνηση της χώρας.