Οι δημοσκοπήσεις φρενάρουν τον «Καποδίστρια 2»

Oι αρνητικές για το κυβερνών κόμμα δημοσκοπήσεις και η εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε στους κόλπους του με φόντο τα οικονομικά σκάνδαλα, επαναπροσδιορίζουν τις προτεραιότητες και τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για τη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας. Ηδη ο πρωθυπουργός κ. Κ.Καραμανλής είναι αποδέκτης εισηγήσεων που κατατείνουν στο ότι η κομματική βάση εμφανίζεται απρόθυμη ή αδυνατεί να στηρίξει το όλο εγχείρημα το οποίο προϋποθέτει την επίτευξη ευρείας συναίνεσης, ενώ η σύγχυση που υπάρχει, επιτείνεται και από τις παλινωδίες του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών κ. Πρ.Παυλόπουλου, ο οποίος αρνείται πεισματικά να αναλάβει πρωτοβουλίες που θα ξεκαθάριζαν το τοπίο, πετώντας το μπαλάκι στον δήμαρχο Αθηναίων και πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ κ. Ν.Κακλαμάνη.

Στόχος της κυβέρνησης μέσω του «Καποδίστρια 2», τα εμπόδια για την υλοποίηση του οποίου ήρθησαν και τυπικά μετά την ικανοποίηση από τον υπουργό Οικονομίας κ. Γ.Αλογοσκούφη των απαιτήσεων του δημάρχου Αθηναίων και προέδρου της ΚΕΔΚΕ κ. Νικήτα Κακλαμάνη, ήταν, εκτός των άλλων, να ελέγξει απόλυτα πολιτικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, γεγονός που θα της προσέδιδε και σαφές εκλογικό πλεονέκτημα. Τη στρατηγική αυτή υπηρετούσε, και εξακολουθεί να υπηρετεί, και ο «απαράβατος όρος» που έθεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Κ.Καραμανλής για τη διατήρηση του 42% στην εκλογή και των οργάνων της Αυτοδιοίκησης που θα προκύψουν από τη διοικητική αναδιάρθρωση της χώρας. Η σκέψη ήταν απλή: Με βάση τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 2007, αλλά και των δημοτικών εκλογών του 2006, η πολιτική υπεροχή της ΝΔ στα νέα υπό σύσταση όργανα της Αυτοδιοίκησης θα ήταν απόλυτη, γεγονός που διευκολύνεται και από τη χωροταξική κατανομή που επιλέχθηκε.

Με τη διατήρηση του 42%, όπως προκύπτει από σχετική μελέτη που έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα», το κυβερνών κόμμα θα ελέγχει πάνω από το 60% των νέων υπό σύσταση δήμων και το 90% των υπό σύσταση περιφερειακών αυτοδιοικήσεων, ανεξαρτήτως του σχήματος διακυβέρνησής τους που θα επιλεγεί, αν δηλαδή ο περιφερειάρχης θα εκλέγεται άμεσα από τον λαό ή έμμεσα από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Με βάση τα αποτελέσματα των νομαρχιακών εκλογών του 2006, το κυβερνών κόμμα είχε εκλέξει 29 νομάρχες, ενώ δύο ακόμη νομάρχες ήταν ανεξάρτητοι, αν και ο ένας στηρίχθηκε τελικά από τη ΝΔ και ο άλλος από τη ΝΔ και τον ΛΑΟΣ από κοινού. Αντιθέτως, το ΠαΣοΚ ήλεγχε 14 νομαρχίες, ενώ ακόμη 9 νομάρχες εξελέγησαν με την κοινή στήριξη ΠαΣοΚ και ΣΥΝ. Αν ληφθούν υπόψη τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 2007, με βάση το υφιστάμενο διοικητικό σχήμα, η ΝΔ θα ήλεγχε, εκτός από το Λεκανοπέδιο και τη Θεσσαλονίκη, 37 νομαρχίες, ενώ το ΠαΣοΚ 17.

Η υπεροχή αυτή όμως του κυβερνώντος κόμματος μετατρέπεται σε απόλυτη κυριαρχία με τον «Καποδίστρια 2». Το κυβερνών κόμμα θα επηρέαζε τις 14 από τις 16 «περιφερειακές αυτοδιοικήσεις», ενώ το ΠαΣοΚ μόνον 2 (Κρήτης και Δυτ. Ελλάδας). Η παρουσία των μικρότερων σε κοινοβουλευτική δύναμη κομμάτων που, έτσι κι αλλιώς, είναι και σήμερα ισχνή, θα εκμηδενιζόταν παντελώς. Σχεδόν ίδια είναι και η εικόνα που εμφανίζεται και στην πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση, με δεδομένη την υπεροχή που έχει ακόμη και σήμερα η ΝΔ σε δήμους με πληθυσμό άνω των 10.000

κατοίκων, που είναι κυρίως και πρωτεύουσες νομών. Συγκεκριμένα, το 2006 η ΝΔ εξέλεξε 73 δημάρχους σε πόλεις με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων, ενώ το ΠαΣοΚ 50, γεγονός που της επέτρεψε να ελέγξει την ΚΕΔΚΕ. Ακόμη 14 δήμαρχοι «χρεώνονται» στη ΝΔ αν και εξελέγησαν ως ανεξάρτητοι, ενώ στο ΠαΣοΚ μόλις 5. Με βάση τη χάραξη των νέων ΟΤΑ που πρότεινε το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που θα αποτελέσει και τη βάση συζήτησης στις τοπικές κοινωνίες, πάνω από το 60% των νέων υπό σύσταση δήμων περνούν στον πολιτικό έλεγχο της ΝΔ. Αν ληφθεί υπόψη ότι περίπου το 80% των κονδυλίων του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης αναμένεται να διοχετευθεί στην επαρχία, η σκοπιμότητα του όλου εγχειρήματος είναι προφανής.

Παρά ταύτα, οι αρχικοί σχεδιασμοί του κυβερνώντος κόμματος επαναπροσδιορίζονται, γεγονός που δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε χρονική, τουλάχιστον, μετάθεση της μεταρρύθμισης. Και αυτό για τρεις κυρίως λόγους: Ο πρώτος είναι η κάμψη της εκλογικής επιρροής της ΝΔ, όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, και κυρίως τα χαμηλά ποσοστά που συγκεντρώνουν τα δύο μεγάλα κόμματα. Ο δεύτερος είναι ότι ακριβώς η κάμψη των ποσοστών επιτείνει τα φαινόμενα διάλυσης μεταξύ των στελεχών της ΝΔ κυρίως στην επαρχία. Ο τρίτος είναι ότι οι αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες που αποζητούν αυτόνομη αυτοδιοικητική παρουσία, εντείνονται με αποτέλεσμα ο κίνδυνος να επανέλθουν στο προσκήνιο οι μαύρες σημαίες και οι φωτιές στις πλατείες να είναι εμφανής.