Οι αγορές από μόνες τους δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή κρίση που ζούμε σήμερα
Aυτό που κάνει σήμερα ο πρόεδρος της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ Μπεν Μπερνάνκι και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Χένρι Πόλσον δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που έκανε πριν από 25 χρόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου με τις κρατικοποιήσεις για τη διάσωση των προβληματικών. Με την απόφασή τους να δημιουργήσουν ένα ταμείο στήριξης των επιχειρήσεων που καταρρέουν και να το χρηματοδοτήσουν με περισσότερα από ένα τρισ. δολάρια, οι Αμερικανοί επέστρεψαν μέσα σε μια νύχτα από τον άκρατο φιλελευθερισμό στον κρατικό παρεμβατισμό. Και μαζί τους θα ακολουθήσει η Βρετανία και η υπόλοιπη Ευρώπη. Η συμμετοχή των κρατών και των κυβερνήσεων στις οικονομίες είναι αναγκαία και πρέπει να είναι ενεργός. Αλλη λύση δεν υπάρχει, όπως αποδεικνύεται, αφού οι αγορές από μόνες τους δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την πρωτοφανή κρίση που ζούμε σήμερα. Με τις αλλαγές που συντελούνται τώρα, αναμένεται ότι θα αναπροσαρμοστεί εκ βάθρων και η οικονομική πολιτική που ακολουθείται στην Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά, ασφαλώς, και η οικονομική πολιτική που ακολουθούμε και στην Ελλάδα.
Η ενδεδειγμένη οικονομική πολιτική είναι αυτή που περιέγραψε ο Γιώργος Παπανδρέου στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Μια οικονομική πολιτική που αποσκοπεί στην ευημερία του πολίτη και όχι στη μεγέθυνση των κερδών των επιχειρήσεων χωρίς λόγο. Η πολιτική αυτή δεν στρέφεται ενάντια στις επιχειρήσεις, αλλά δεν επιτρέπει και την ασυδοσία τους. Μεταφέρει φορολογικά βάρη από τους πολίτες στις επιχειρήσεις και από τα εισοδήματα στα κέρδη του κεφαλαίου. Είναι μια σύγχρονη οικονομική πολιτική που στηρίζεται σε ένα κράτος ρυθμιστή της αγοράς και προστάτη του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Αντίθετα, η οικονομική πολιτική που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση έχει επιτρέψει τον υπερβολικό πλουτισμό των λίγων πλουσίων επιχειρηματιών και έχει φορτώσει τους εργαζόμενους με το βάρος της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η πολιτική Καραμανλή- Αλογοσκούφη δεν θα είχε τις καταστροφικές συνέπειες που έχει σήμερα για τους εργαζομένους και τους μισθωτούς αν είχαν προηγηθεί μέτρα εξυγίανσης του δημοσίου τομέα. Οχι μόνο δεν υπήρξαν τέτοια μέτρα αλλά ο δημόσιος τομέας χειροτέρεψε, η διαφθορά εξαπλώθηκε παντού, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί διαλύθηκαν και η ασυδοσία βασιλεύει. Ετσι, έχουμε οδηγηθεί σε μείωση των φορολογικών εσόδων, αύξηση του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους και σε απώλεια πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Το χειρότερο δε όλων είναι ότι, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα για να πληρώνει τη γραφειοκρατία και τις σπατάλες του Δημοσίου, ο κ. Αλογοσκούφης ουσιαστικά κατήργησε τις δημόσιες επενδύσεις. Οι επενδύσεις όμως είναι η τροφή για την ανάπτυξη της οικονομίας και ιδιαίτερα σε μια χώρα με μικρό και κρατικοδίαιτο ιδιωτικό τομέα μόνο το Δημόσιο μπορεί να λειτουργήσει ως ατμομηχανή της ανάπτυξης. Η πλήρης αποτυχία της οικονομικής πολιτικής την οποία ουσιαστικά ομολόγησε και ο κ. Αλογοσκούφης στη Θεσσαλονίκη, έρχεται σε μια στιγμή κατά την οποία αναθεωρούνται τα οικονομικά «πιστεύω» παγκοσμίως. Ο σχεδιασμός της οικονομικής πολιτικής θα επανέλθει στις κυβερνήσεις και στους πολιτικούς, ενώ ως σήμερα όλα τα ρύθμιζαν οι οικονομικές επιτροπές των Βρυξελλών και οι τραπεζίτες. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της στροφής θα είναι και πρέπει να είναι η αλλαγή του στόχου της πολιτικής. Ο στόχος θα είναι η ευημερία του πολίτη αντί της ευημερίας των αριθμών.
gnikolo@dolnet.gr
