Μόνη λύση η μετεκλογική συνεργασία ΠαΣοΚ – ΣΥΝ

Το κόμμα του Συνασπισμού, από τότε που σταμάτησε τη συνεργασία του με το ΚΚΕ, ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και αγκομαχούσε να υπερβεί το όριο του 3%. Μετά τις εκλογές στο ΠαΣοΚ τον Νοέμβριο του 2007 για την εκλογή προέδρου του ο ΣΥΝ ξεπετάχτηκε στις δημοσκοπήσεις σε διψήφιο αριθμό που κρατάει και σήμερα αφού υπήρχε κακό κλίμα, εσωστρέφεια και υποτιθέμενη ανάμειξη του ΠαΣοΚ στο σκάνδαλο της Siemens. Επιπλέον τα πολλά σκάνδαλα της κυβέρνησης (υποκλοπές, ομόλογα, ΟΣΕ, ΟΤΕ-Γερμανός, Αιγαίο) επηρέασαν γενικά την κοινή γνώμη και άλλαξαν τις διαθέσεις της υπέρ του ΣΥΝ.

Ως εδώ όλα καλά, αλλά το να πιστεύει ο ΣΥΝ ότι στις επόμενες εκλογές θα φέρει ένα τέτοιο ποσοστό που θα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις μοιάζει με όνειρο θερινής νύχτας. Η κυβέρνηση της ΝΔ αποδείχθηκε στην πράξη η χειρότερη της Μεταπολίτευσης. Το ένα σκάνδαλο ακολουθεί το άλλο, όλοι οι δημοσιονομικοί δείκτες έχουν πάρει την κατιούσα και οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνθηκαν. Οπως όμως έδειξαν οι εκλογές της 17ης Σεπτεμβρίου 2007, η πρωθυπουργία του κ. Καραμανλή θα μπορούσε να είχε τερματιστεί εκεί αν ο ΣΥΝ είχε συνεργαστεί με το ΠαΣοΚ, αφού το άθροισμα των δύο κομμάτων τα καθιστούσε πρώτη δύναμη και θα έπαιρναν το μπόνους των 40 εδρών για να σχηματίσουν κυβέρνηση. Ακόμη, αν ο ΣΥΝ είχε την πρόθεση να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠαΣοΚ, θα μπορούσε να είχε προεκλογικά απαιτήσει τουλάχιστον 40 έδρες και όχι να περιοριστεί στις 14 που έχει σήμερα. Με άλλα λόγια, φάνηκε καθαρά στην πράξη από τις προηγούμενες εκλογές ότι ο ΣΥΝ πολιτεύεται χωρίς ουσιαστική πολιτική πυξίδα και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του, που επιβεβαιώνεται στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Αν δούμε σήμερα τις θέσεις του ΣΥΝ για την Παιδεία (αύξηση των δαπανών από 3,5% σε 5%-8%), την Υγεία (αύξηση μισθών και μαζικές προσλήψεις στο ΕΣΥ και στο ΙΚΑ), τους αγρότες (αύξηση των συντάξεων) και το κοινωνικό κράτος (ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος), είναι ελκυστικές αλλά ανεφάρμοστες. Για όλα όμως αυτά στο πρόγραμμα του ΣΥΝ δεν υπάρχει καμία λέξη-πρόταση για το πού θα βρεθούν τα χρήματα που μεταφράζονται σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, όταν τα τοκοχρεολύσια για τα χρέη του Δημοσίου έχουν φθάσει στα 32 δισ. ευρώ και τα έσοδα του κράτους από έμμεσους και άμεσους φόρους για το 2008 ανέρχονται μόνο σε 55 δισ. ευρώ, όπως πιστοποιεί ο προϋπολογισμός του κράτους για το 2008.

Για τον τομέα της οικονομίας, που είναι η κινητήριος δύναμη της κοινωνίας, ο ΣΥΝ δεν έχει πρόταση. Θα προτείνει τη φορολογία των επιχειρήσεων στο 60% ή θα κάνει κάτι άλλο; Για την ακρίβεια, για την ανεργία, για την καθημερινότητα του πολίτη, για την εξωτερική πολιτική ποιες είναι οι θέσεις του;

Τα παραπάνω ερωτήματα το προσεχές διάστημα θα πρέπει να απαντηθούν από όλα τα κόμματα και όταν έρθει η ώρα των εκλογών θα δούμε τι θα κάνουν οι πολίτες. Εμείς πάντως εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η μετεκλογική συνεργασία ΠαΣοΚ -ΣΥΝ (αυτό θέλει η κοινωνία) είναι η μόνη εφικτή, πραγματική και λυτρωτική λύση στα σημερινά πολιτικά αδιέξοδα και στην ακυβερνησία που έχει φέρει τη χώρα η Νέα Δημοκρατία.

Ο κ. Λ. Γρηγοράκος είναι βουλευτής ΠαΣοΚ Λακωνίας, εντατικολόγος-πνευμονολόγος και αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.