Ακίνητα και κατανάλωση

Κοιτώντας τις απώλειες των τραπεζικών μετοχών παρελθουσών κρίσεων βλέπουμε ότι η μέση πτώση έφθασε στο 71%. Σήμερα οι αμερικανικές τράπεζες χάνουν κατά μέσο όρο 65%, οι βρετανικές 55%, οι ευρωπαϊκές εκτός Βρετανίας 45% (-44% οι ελληνικές), ενώ τις μεγαλύτερες απώλειες σημειώνουν οι ιρλανδικές καθώς η πτώση των τιμών τους ξεπερνά το 75%.

Ανεξάρτητα από το πότε θα ολοκληρωθεί η σημερινή πτώση των τιμών, το σίγουρο είναι ότι οι τράπεζες θα χρειαστούν σημαντικά κεφάλαια στη συνέχεια.

Ενώ π.χ. έχουν υποστεί ήδη ζημιές 530 δισ. δολαρίων, οι αυξήσεις κεφαλαίων στις οποίες έχουν προβεί δεν ξεπερνούν τα 370 δισ. δολάρια, κάτι που σημαίνει ότι η διαφορά αυτή θα οδηγήσει σε νέες αναζητήσεις κεφαλαίων. Ο Αλαν Γκρίνσπαν (πρώην πρόεδρος της Fed) σε μια ενημέρωση στελεχών της Deutsche Βank (διατελεί σύμβουλός της) υπενθύμισε ότι στο μακρινό παρελθόν η σχέση ιδίων κεφαλαίων προς το συνολικό ενεργητικό των τραπεζών έφθανε στο 40%, για να επισημάνει πως οι τράπεζες θα χρειαστούν σαφώς περισσότερα ίδια κεφάλαια στο μέλλον. Ο ίδιος μιλώντας στο δίκτυο ΑΒC είπε ότι είμαστε αντιμέτωποι με μια χρηματοοικονομική κρίση που συμβαίνει κάθε 100 χρόνια, ενώ προέβλεψε πως αυτή «έχει δρόμο ακόμη ώσπου οι τιμές των κατοικιών στις ΗΠΑ να σταθεροποιηθούν». Μπορεί πάντως η κρατικοποίηση των Fannie Μae και Freddie Μac να εξασφαλίζει τη συνέχιση της χρηματοδότησης της αμερικανικής αγοράς ακινήτων, να μειώνει την πιθανότητα άμεσης κατάρρευσης της αγοράς ενυπόθηκων δανείων και να επιβραδύνει την πτώση των τιμών, δεν υπονοεί ωστόσο απαραίτητα ότι η ζήτηση θα αυξηθεί.

Τα αποθέματα είναι ακόμη σε υψηλά επίπεδα και η τάση των τιμών παραμένει καθοδική, ενώ η περίφημη σταθεροποίηση της αγοράς ακινήτων δεν αναμένεται από τους οικονομολόγους πριν από το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2009. Ιστορικά πάντως την ύφεση της αγοράς ακινήτων ακολουθούσε ο περιορισμός της κατανάλωσης με μια καθυστέρηση 10 ως 12 μηνών.

Αυτό σημαίνει ότι οι σοβαροί μακροοικονομικοί κίνδυνοι, που προέρχονται από τους ισχυρούς δεσμούς της αγοράς ακινήτων και της κατανάλωσης, παραμένουν και αυτό, εκτός από τους κεντρικούς τραπεζίτες, καλό είναι το έχουν υπόψη τους και οι επενδυτές.