Κύριε διευθυντά

«Ξεκινά το “πείραμα του Θεού”» διάβασα χθες στο «Βήμα» και μούδιασα: έγινε, λοιπόν, και η Φυσική Θεολογία; Φαίνεται πως έτσι είναι γιατί ο τίτλος εκφράζει, δημοσιογραφική αδεία, την ουσία των επιχειρημάτων όσων σχεδίασαν τη γιγαντιαία μηχανή που θα αρχίσει να λειτουργεί σήμερα στη Γενεύη. Ακόμη και όταν δεν πιστεύουν στον Θεό, οι φυσικοί δεν διαφέρουν σε τίποτα από αυτούς που έγραψαν τη Γένεση όταν ισχυρίζονται ότι το πείραμά τους στο CΕRΝ θα δημιουργήσει τις συνθήκες που επικρατούσαν «αμέσως μετά τη δημιουργία του Σύμπαντος». Αν υποθέσουμε ότι υπήρξε κάποια «στιγμή» Δημιουργίας, έχει νόημα να μιλάμε για το τι έγινε τα «δευτερόλεπτα» που ακολούθησαν; Σε τι διαφέρει αυτή η ανθρωποκεντρική προσέγγιση από τις βιβλικές «ημέρες»; Η μόνη διαφορά είναι ότι τότε δεν ήξεραν τα δευτερόλεπτα, δεν μπορούσαν να τα μετρήσουν οι κλεψύδρες. Είναι κατανοητή η ανάγκη να προβληθούν με εντυπωσιακό τρόπο οι προοπτικές των πειραμάτων προκειμένου να εξασφαλιστούν κονδύλια για την πραγματοποίησή τους, αλλά όταν αυτό οδηγεί στην ακύρωση της ίδιας της επιστήμης, είναι άχρηστα και τα πειράματα που υποτίθεται ότι την υπηρετούν.

Δεν είναι ευρέως γνωστό αλλά το World Wide Web, το μεγαλειώδες «υπερκείμενο» που συνιστούν όλα τα στοιχεία που είναι δημοσιευμένα στους δικτυακούς τόπους του Ιnternet, επινοήθηκε στο CΕRΝ προκειμένου να μπει τάξη στο χάος των ντοκουμέντων του. Πιστεύω ότι είναι το σημαντικότερο επιστημονικό επίτευγμα του CΕRΝ από δημιουργίας του και φοβάμαι ότι το νέο πείραμα, παρά την προσφυγή στη Θεολογία, δεν θα το ξεπεράσει.