Κύριε διευθυντά

Με πόσα άραγε 1.050άρια από «μπλοκάκια» ισοδυναμούν οι φόροι που γλίτωσε η οικογένεια Βουλγαράκη χρησιμοποιώντας τις «τρύπες» του φορολογικού συστήματος; Δημιούργησε ΕΠΕ για να αγοράσει ακίνητο με δάνειο ώστε να εκπίπτουν οι δόσεις εξόφλησής του από τα έσοδα της επιχείρησης (τα οποία δεν ήσαν άλλα από τα ενοίκια), ο πεθερός του πέρασε σε υπεράκτια εταιρεία (που τη μεταβίβασε μετά στην κόρη του και στον γαμπρό του) περιουσιακά του στοιχεία ώστε να μην καταβάλει τους φόρους γονικής παροχής ή κληρονομίας. Χιλιάδες άλλοι πλούσιοι μεταχειρίζονται τις ίδιες μεθόδους, όπως και εκατοντάδες άλλοι (λιγότερο πλούσιοι) είχαν χαρακτηρίσει τις κατοικίες τους «αναψυκτήρια», για να θυμηθούμε και τη δικαιολογία του κ. Μαγγίνα. Ομως ο κ. Βουλγαράκης, ως πολιτικός, θα μπορούσε να είναι υπουργός Οικονομικών που υποτίθεται προσπαθεί να αυξήσει τα έσοδα του κράτους (και ο κ. Μαγγίνας, Χωροταξίας). Τι θα έκανε; Γνωρίζοντας τις τρύπες μέσα από τις οποίες πέρασε, θα προσπαθούσε να βρει τρόπους να τις κλείσει ή θα άνοιγε και άλλες για να διευκολυνθούν στην έντιμη διαχείριση της περιουσίας τους ο ίδιος και οι όμοιοί του; Αν τα ίδια είχε πράξει και ο κ. Αλογοσκούφης, δεν θα έπρεπε να παραιτηθεί αμέσως; Πέρα από μίζες και πολιτικό χρήμα, ακόμα και στις «νόμιμες» δραστηριότητές τους (οι διευκολύνσεις της Siemens προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη τέτοιες ήσαν), οι πολιτικοί δεν μπορούν να συμπεριφέρονται σαν «όλους τους άλλους» διότι τους εκλέγουμε για να φροντίζουν τα δημόσια πράγματα ώστε να μπορούμε εμείς να ασχολούμαστε με τα ιδιωτικά μας.