Κύριε διευθυντά

Είναι καταπληκτική η φθορά που υφίσταται ο κ. Καραμανλής: ο βασιλιάς ξεγυμνώνεται σιγά σιγά, ο μύθος του ισχυρού, αδέκαστου, αποτελεσματικού ηγέτη που ταυτόχρονα είναι ανθρώπινος και φιλικός καταρρέει, ο Πρωθυπουργός αναδεικνύεται σε αδύναμο άνθρωπο που δέχεται προσβολές και τις καταπίνει, που δεν μπορεί να συμμαζέψει τους υπουργούς και τους βουλευτές του, που δεν μπορεί να διευθετήσει ούτε καν πώς θα μοιραστούν τη λεία των επιδοτήσεων οι πειρατές των «άγονων» γραμμών του Αιγαίου. Η ακινησία στο άδυτο του Μαξίμου τον προστάτευε όσο οι γύρω του δεν ήσαν υπερκινητικοί, αυτό που παρουσιαζόταν ως θεσμική απόσταση από τη ρέουσα καθημερινότητα έχει γίνει φυγή. Η πολυτραγουδισμένη από έμμισθους επικοινωνιολόγους «γλώσσα του σώματός» του δεν μπορεί να κάνει να σιωπήσει η «γλώσσα των γεγονότων» που αποκαλύπτονται καθημερινά. Και όλα αυτά θα ενισχύσουν το ΠαΣοΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί ο Συνασπισμός και ο Αλέξης Τσίπρας μάλλον δεν κατάφεραν να πείσουν ότι αποτελούν το «νέο ΠαΣοΚ». Είναι, δηλαδή, η πρώτη φορά που ο κ. Παπανδρέου μπορεί να «πάρει κεφάλι» απέναντι στους αντιπάλους του, αν διαχειριστεί τη συγκυρία σωστά: οι εκλογές αποτελούν κατά κανόνα επιλογή τού «μη χείρονος» και αυτή την εποχή δύσκολα μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠαΣοΚ είναι χειρότερη λύση από τον Κώστα Καραμανλή και τη ΝΔ. Αλλωστε η συγκυρία δεν θα κρατήσει πολύ: πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι οι εκλογές πλησιάζουν. Το ζήτημα είναι ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ και οι επιτελείς του να μην κάνουν πάλι τραγικά σφάλματα.