Στόχος να διασφαλισθεί ότι τα κίνητρα των επενδύσεων είναι οικονομικά και όχι πολιτικά
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) συμφώνησε σε πλαίσιο αρχών «καλής συμπεριφοράς» με τις 26 χώρες που διαθέτουν και λειτουργούν Κρατικά Επενδυτικά Ταμεία (SWF) σε συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο Σαντιάγο της Χιλής. Το ακριβές περιεχόμενο των 24 αρχών που κωδικοποιήθηκαν θα δοθεί στη δημοσιότητα τον Οκτώβριο. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι απαιτήσεις που έθεσε το ΔΝΤ αφορούσαν θέματα διαφάνειας, διοίκησης και τρόπου λειτουργίας των εν λόγω ταμείων.
Συνολικά, τα SWF εκτιμάται ότι ελέγχουν 2-3 τρισ. δολάρια, ποσό που αναμένεται να αυξηθεί σε 10-12 τρισ. δολάρια το 2012. Το 2007, τη χρονιά όπου η κρίση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων σάρωσε τις Ηνωμένες Πολιτείες, επενδυτικά ταμεία από την Κίνα και τον Περσικό Κόλπο απέκτησαν σημαντικά μερίδια σε αμερικανικούς χρηματοπιστωτικούς ομίλους. Τα πετρελαιοπαραγωγά κράτη της Ανατολής έριξαν μαζικά τα πετροδολάριά τους σε δυτικές τράπεζες και προκάλεσαν ανησυχία στις κυβερνήσεις. Ορισμένες πλούσιες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία, εξέφρασαν φόβους ότι οι επενδύσεις έγιναν για πολιτικούς λόγους.
Τα μεγαλύτερα Κρατικά Επενδυτικά Ταμεία ανήκουν σε χώρες της Μέσης Ανατολής και σε άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, όπως η Νορβηγία, καθώς επίσης σε εξαγωγικά κράτη της Ασίας, όπως η Κίνα και η Σιγκαπούρη. Στο παρελθόν πολλά από αυτά λειτουργούσαν με απόλυτη μυστικότητα, ενώ ορισμένα συνεχίζουν να χαρακτηρίζονται από έλλειψη διαφάνειας στη λειτουργία τους. Αυτή ήταν και η αιτία της παρέμβασης του ΔΝΤ. Ο συμπρόεδρος του Ιnternational Working Group, του οργάνου που εκπροσώπησε τα SWF ενώπιον του ΔΝΤ, Χαμλάντ αλ Σαουίντι (επικεφαλής τουΑbu Dhabi Ιnvestment Αuthority) εξέφρασε την ικανοποίησή του. Δήλωσε ότι η συμφωνία «θα βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση του θεσμικού πλαισίου,της διοίκησηςκαι των επενδυτικών λειτουργιών των SWFκαι θα προαγάγει την εμπιστοσύνη προς αυτά από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα».
Ο επικεφαλής του SWF της Αυστραλίας Ντέιβιντ Μάρεϊ υποστήριξε ότι πρέπει να βρεθεί η ισορροπία ανάμεσα στην τακτική της πλήρους δημοσιοποίησης (η οποία μπορεί να βλάψει τη λειτουργία των ταμείων στην αγορά) και στην ανάγκη για διαφάνεια. Υποστήριξε δε πως η δημοσιοποίηση των επενδυτικών επιλογών των SWF θα αποδείξει στους επικριτές τους ότι τα κίνητρά τους δεν είναι πολιτικά, αλλά καθαρά οικονομικά. Παρά την πρωτοβουλία του ΔΝΤ, αναλυτές σχολίαζαν ότι τα συμφωνηθέντα δεν αρκούν για να καθησυχάσουν τις κυβερνήσεις των χωρών της Δύσης.
