Ες αύριον τα σπουδαία – το ΠαΣοΚ αστειεύεται

Είναι θετικό το ότι, βάσει της έρευνας που δημοσιεύθηκε προχθές σε τούτη την εφημερίδα, το ΠαΣοΚ συγκεντρώνει την προτίμηση του 28,1% των ερωτηθέντων, ενώ τον περασμένο Απρίλιο σε έρευνα της ίδιας εταιρείας (Κάπα Research) είχε πιάσει το 25,8%. Υπό αυτό το πρίσμα το γεγονός είναι οπωσδήποτε θετικό- αλλά δεν είναι και τίποτε περισσότερο από αυτό, όπως μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας από τα ποιοτικά στοιχεία της δημοσκόπησης.

Διαβάζοντας τα στοιχεία αυτά το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής φανταζόμουν ότι η δημοσιοποίησή τους θα γινόταν δεκτή από τους εκπροσώπους του ΠαΣοΚ με πνεύμα ρεαλισμού, χωρίς έπαρση και πομπώδη φρασεολογία. Είχα όμως μόλις επιστρέψει από τις διακοπές και μαζί με τα πολλά άλλα που είχα ξεχάσει φεύγοντας από την Αθήνα ήταν και η ύπαρξη του κ. Γιάννη Ραγκούση…

Το ίδιο βράδυ στα δελτία ειδήσεων μπορούσε κανείς να ακούσει τον Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠαΣοΚ να διαπιστώνει- με την οίηση του σίγουρου νικητή στη φωνή- ότι «χωρίς αμφιβολία, βιώνουμε τον επίλογο αυτής της κυβέρνησης» . Ενδεχομένως να πρόκειται για τον επίλογό της. Από πού όμως πηγάζει η βεβαιότητα του κ. Ραγκούση; Μήπως από το ότι μόλις το 22,8%, στην ίδια δημοσκόπηση, θεωρεί τον αρχηγό του ΠαΣοΚ καταλληλότερο για την πρωθυπουργία; Ισως στη σκέψη του κ. Ραγκούση η χαμηλή εμπιστοσύνη των ερωτηθέντων στις ικανότητες του κ. Γ. Παπανδρέου να αποτελεί πλεονέκτημα, διότι συνεχίζει τη δήλωσή του ως εξής: «Εμείς,ο Παπανδρέου και το ΠαΣοΚ, έχουμε απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης μας να διαμορφώσουμε αυτά που έρχονται». Εν τούτοις, με την αμέσως επόμενη πρότασή του ο κ. Ραγκούσης επιτρέπει στον ακροατή την υποψία ότι μπορεί να αστειεύεται, διότι παρ΄ ότι μας έχει διαβεβαιώσει για την απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης του ΠαΣοΚ, μας παραπέμπει στις «calendas graecas»: «Υπό αυτή την έννοια,ες αύριον τα σπουδαία, με το σχέδιο και τις πρωτοβουλίες που θα μας επιτρέψουν μαζί με τον λαό να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση,να δώσουμε πάλι ελπίδα στους πολίτες».

Δεν ξέρω πόσο τολμηρό μπορεί να είναι το χιούμορ του κ. Ραγκούση, αλλά δεν φαντάζομαι ότι ως σχέδιο εξόδου από την κρίση εννοεί το σύνθημα του ΠαΣοΚ περί «πράσινης οικονομίας»- και μάλιστα σε μια χώρα με πληθυσμό ο οποίος στην πλειονότητά του προφανώς αδιαφορεί για το φυσικό περιβάλλον. Το μόνο σχέδιο που διαφαίνεται μέσα από τη γενναιόδωρη προς όλους ρητορική του ΠαΣοΚ είναι η προσπάθεια να κρύψει από φίλους και ψηφοφόρους την αναγκαιότητα δομικών μεταρρυθμίσεων με στόχο την περιστολή του δημόσιου τομέα και της παρεμβατικότητας του κράτους στην οικονομία. Η προσπάθεια, δηλαδή, να πείσει τους ψηφοφόρους ότι δήθεν υπάρχει ένας άλλος, ουδόλως προσδιοριζόμενος τρόπος, ανεξιχνίαστος από όλους πλην της πεφωτισμένης ηγεσίας, ώστε τα πάντα σε τούτον τον τόπο να παραμείνουν ως έχουν και κανείς να μη θιγεί. Θαυμάζω, ομολογουμένως, την πίστη του κ. Ραγκούση και σέβομαι τον ηρωισμό της στάσης του. Ας μου επιτραπεί όμως να αμφιβάλλω σοβαρά για την καθαρότητα της αντίληψής του.