Από τους «ονειρεμένους» στους «εξαιρετικούς» Αγώνες

«Πραγματικά εξαιρετικούς» χαρακτήρισε τους 29ους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου ο πρόεδρος της ΔΟΕ κ. Ζακ Ρογκ και «εκπληκτικές» τις εγκαταστάσεις στην καθιερωμένη λιτή αποτίμηση στην τελετή λήξης. Υπενθυμίζεται ότι πριν από 4 χρόνια στην Αθήνα ο κ. Ρογκ είχε μιλήσει για «ονειρεμένους αγώνες» (dream games). Κατά την απολογιστική συνέντευξη Τύπου του προέδρου της ΔΟΕ, πριν από το φινάλε των Αγώνων, μεταξύ άλλων ο κ. Ρογκ είπε:

Για το Διαδίκτυο: «Ζητήσαμε από την Κίνα να κάνει το καλύτερο δυνατό. Αντιδράσαμε όταν αντιληφθήκαμε ότι δεν υπήρχε πρόσβαση σε διάφορες ιστοσελίδες. Αναγνωρίζουμε ότι η κατάσταση δεν ήταν ιδανική, τα πράγματα όμως άλλαξαν προς το καλύτερο σε σχέση με αυτό που ίσχυε πριν από την έναρξη της διοργάνωσης».

Για την ελευθερία διαδήλωσης: «Οι κινεζικές αρχές δεν μας υποσχέθηκαν ποτέ τίποτα για τις διαδηλώσεις. Δέχθηκαν να δημιουργήσουν ειδικές ζώνες, όπως προστατευόμενα πάρκα. Υπήρξαν 77 αιτήσεις για διαδηλώσεις και καμία δεν έγινε αποδεκτή. Οι αρχές μάς εξήγησαν ότι τα προβλήματα που ωθούν τους νέους να διαδηλώσουν έχουν ρυθμισθεί με αμοιβαία συμφωνία».

Για την εικόνα των Αγώνων: «Κρατώ δύο δυνατές εικόνες. Η μία αφορά τις αθλήτριες από τη Γεωργία και τη Ρωσία που αγκαλιάστηκαν στο βάθρο (σ.σ.: πρόκειται για τη Γεωργιανή Νίνο Σαλουκβάτζε και τη Ρωσίδα Ναταλία Παντέρινα που αγωνίστηκαν στη σκοποβολή) και την ιστορία του αμερικανού σκοπευτή Μάθιου Εμονς. Μου έκανε εντύπωση η επιμονή του. Είπε “θα επιστρέψω και θα πάρω το χρυσό μετάλλιο”. Οι αγώνες δεν είναι μόνο η νίκη. Είναι η μάχη του αθλητή να φτάσει στα όριά του».

Για τον Γιουσέιν Μπολτ: «Του έδωσα μια πατρική συμβουλή λέγοντάς του να σέβεται περισσότερο τους συναθλητές του. Και εξακολουθώ να το πιστεύω. Του είπα ότι, μαζί με τον Μάικλ Φελπς, αποτελούν τα πρόσωπα των Αγώνων και ότι είναι παράδειγμα. Αλλά του επεσήμανα ότι είναι ένας νεαρός 22 ετών που έχει στη διάθεσή του το χρονικό περιθώριο για να ωριμάσει».

Για τη μάχη Κίνας- ΗΠΑ στα μετάλλια: «Η Κίνα κατέκτησε περισσότερα χρυσά μετάλλια και οι ΗΠΑ περισσότερα συνολικά. Η ΔΟΕ δεν θα πει τι είναι καλύτερο. Κάθε χώρα θα το κρίνει όταν κάνει τον απολογισμό της. Αυτό που με ευχαριστεί είναι το γεγονός ότι 87 χώρες πήραν μετάλλιο ενώ στην Αθήνα ήταν 74».

Για την κληρονομιά των Αγώνων: «Υπάρχουν πολλών ειδών κληρονομιές. Η απτή, που αφορά τους εξοπλισμούς και τις εγκαταστάσεις. Η αστική, με μια νέα γραμμή μετρό. Υπάρχει όμως και μια άλλη κληρονομιά, που δεν είναι τόσο ορατή και η οποία αφορά την κατανόηση των Κινέζων για τα περιβαλλοντικά προβλήματα, τον ενθουσιασμό που αποκάλυψαν για τον αθλητισμό και τις αλλαγές στη νομοθεσία σχετικά με τα ΜΜΕ. Ολα αυτά είναι βέβαιον ότι θα έχουν θετικές επιπτώσεις σε βάθος χρόνου».

Για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου (2012): «Είναι ξεκάθαρο ότι η Κίνα έβαλε ψηλά τον πήχη. Αυτό θα αποτελέσει πρόκληση για τους διοργανωτές στο Λονδίνο. Ελπίζω όμως ότι το Λονδίνο θα ανεβάσει ακόμη υψηλότερα τα όρια. Βέβαια δεν γίνεται να ξεπεράσει το Πεκίνο σε συγκεκριμένους τομείς, όπως αυτός των εθελοντών (σ.σ.: προφανώς λόγω πληθυσμιακής διαφοράς). Διαθέτει όμως μοναδικά πλεονεκτήματα. Οπως και οι Αγώνες, είναι μοναδικοί. Το Λονδίνο είναι η πρωτεύουσα της χώρας που επινόησε τον μοντέρνο αθλητισμό».