Το αιώνιο θέμα της αιολικής ενέργειας

Αυτή τη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, η οποία δεν εκλύει διοξείδιο του άνθρακα, επιδοτείται με μεγάλα ποσά.

Και αν το πάθος επικρατούσε της λογικής; Εδώ και χρόνια οπαδοί και εχθροί των αιολικών πάρκων συγκρούονται, συχνά με ένταση. Οι πρώτοι προβάλλουν τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Συμβουλίου Αιολικής Ενέργειας, που υπολογίζει στο 34% το μερίδιο αυτής της πηγής ενέργειας στο παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα το 2050. Το σενάριο, όμως, αυτό δεν το συμμερίζονται οι ειδικοί του Παγκόσμιου Οργανισμού Ενέργειας, οι οποίοι προβλέπουν, στο πιο αισιόδοξο σενάριό τους, ότι λιγότερο από το 15% της παραγωγής ηλεκτρισμού θα προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας την ίδια χρονιά!

Οσο για του εχθρούς των αιολικών, λένε ότι η σημερινή άνθησή τους οφείλεται κατά πολύ στον επιδοτούμενο χαρακτήρα του, υπονοώντας ότι δεν θα μπορούσε να συμβεί αυτό σε ένα πλήρως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Επίσης, παραπέμπουν και σε ένα άλλο επιχείρημα, δηλαδή στον αβέβαιο χαρακτήρα του ανέμου. Το οποίο σημαίνει ότι κοντά στις ανεμογεννήτριες θα πρέπει να υπάρχουν και υποδομές ορυκτών καυσίμων για να μπορέσουν να καλύψουν τις κλιματικές διακυμάνσεις. Απάντηση στο επιχείρημα αυτό, από το αντίπαλο στρατόπεδο: η μεγάλη διασπορά θα μπορούσε να περιορίσει τους κινδύνους. Στην προοπτική ενός αιολικού ενεργειακού μέλλοντος, ο Ρομπέρ Ντιρντιλί, πρόεδρος της Γαλλικής Ενωσης Ηλεκτρισμού, χρησιμοποιεί κάτι προφανές: η αιολική ενέργεια δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο είναι βασικό επιχείρημα, αφού υπάρχει το φιλόδοξο πλαίσιο της ανάγκης περιορισμού των εκπομπών σε διοξείδιο του άνθρακα. « Οταν αντικαθιστούμε στην παραγωγή ηλεκτρισμού το κάρβουνο με ανεμογεννήτριες,το όφελος για την κοινωνία είναι πολύ σημαντικό. Ακόμη και αν αυτό το όφελος εξαρτάται από το μέγεθος και από τη φύση των εγκαταστάσεων αιολικής ενέργειας ». Σήμερα ορισμένες χώρες, όπως στη Βόρεια Ευρώπη, έχουν ήδη πάει πολύ μπροστά: στη Δανία, για παράδειγμα, τα αιολικά πάρκα εξασφαλίζουν ήδη το ένα τέταρτο της κατανάλωσης ηλεκτρισμού. Και προβλέπουν να διπλασιάσουν την ισχύ τους ως το 2025. Μια σύγκριση με τη Γαλλία είναι σαφής: λιγότερο από το 1% του ενεργειακού μείγματος της Γαλλίας εξαρτάται από τον άνεμο. Στο πλαίσιο πάντα ενός αιολικού ενεργειακού μέλλοντος, η τεχνολογική εξέλιξη παίζει σημαντικό ρόλο: όταν η μέση ισχύς μιας ανεμογεννήτριας φθάσει στα 5 μεγαβάτ (ΜW)τώρα δίνει απλώς δύο- η απόδοση θα έχει πενταπλασιαστεί.

Ασφαλώς πολλοί από τους παραγωγούς αιολικής ενέργειας σήμερα είναι πολύ πιο πλούσιοι σε φακέλους αδειών εκμετάλλευσης παρά σε πραγματική παραγωγή, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να βλέπουν τις κεφαλαιοποιήσεις τους να έχουν εκτιναχθεί. Σε σημείο που ίσως να είναι και φούσκες.

« Οσο οι τιμές του αργού παραμένουν υψηλές οι ανεμογεννήτριες θα είναι ελκυστικές και οι επενδυτές θα είναι έτοιμοι να επενδύουν στην ανάπτυξη των τεχνολογιών αυτών » επισημαίνει η Σόνια ντε Κονσερόφσκι , δικηγόρος της Simmons & Simmons, και προσθέτει ότι « για την ώρα φαίνεται ότι υπάρχουν λίγα περιθώρια για να μπορέσει η τεχνολογική εξέλιξη να μειώσει σημαντικά το κόστος παραγωγής ».