O Γιώργος Αλογοσκούφης έχει δίκιο. Πολιτικά- και δεν εννοώ μικροπολιτικά – η θέση του είναι άψογη. Οπως είπε ο ίδιος, « είναι αδιανόητο να υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων. Δεν γίνεται να έχουν διαφορετικά δικαιώματα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα από τους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ. Δεν είναι κοινωνικά δίκαιο ». Αν ψηφισθεί από τη Βουλή η τροπολογία που εισηγείται ο υπουργός Οικονομίας και με την οποία ουσιαστικά καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις στις ΔΕΚΟ θα είναι ίσως η σοβαρότερη «μεταρρύθμιση» που αποπειράθηκε τούτη η κυβέρνηση. Αρκεί να δει κανείς ποιοι συσπειρώνονται εναντίον του και θα αναγνωρίσει ό,τι πιο αναχρονιστικό, παλαιοκομματικό και λαϊκίστικο έχει να επιδείξει η λαϊκή Δεξιά: Εβερτ, Μανώλης, Πουπάκης, Ζαγορίτης και το κακό συναπάντημα.
Από την άλλη πλευρά, κάθε αντικειμενικός παρατηρητής των πολιτικών εξελίξεων (και δεν εννοώ κατ΄ ανάγκην τον εαυτό μου…) οφείλει να παραδεχθεί ότι στη λεγόμενη «νέα διακυβέρνηση» την παρτίδα μεταξύ λαϊκής Δεξιάς και εκσυγχρονιστικής Κεντροδεξιάς την κέρδισε η πρώτη. Πουπάκηδες και Μανώληδες είναι οι νικητές και, ως εκ τούτου, δικαιούνται να διαμαρτύρονται. Εξάλλου το ομολόγησε ευθέως ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών όταν είπε ότι μια κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠαΣοΚ θα μπορούσε να προχωρήσει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο τομέα. Στην πραγματικότητα, αυτό που ομολόγησε ο κυριότερος υπουργός της κυβέρνησης (και την επισήμανση έκανε πρώτη η σοφή «Εστία») είναι ότι μεγάλες μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να κάνει τούτη η κυβέρνηση…
Ανεξαρτήτως της τύχης που θα έχει στη Βουλή, η τροπολογία του Γ. Αλογοσκούφη για τις ΔΕΚΟ μας προσέφερε ήδη μια μεγάλη υπηρεσία, για την οποία ευγνωμονούμε τον υπουργό!
Μας θύμισε ότι υπάρχει ο Μιλτιάδης Εβερτ…
«Πασαρέλα νεοπλουτισμού» χαρακτηρίζει τη δεξίωση της 24ης Ιουλίου ο γραφικός νομάρχης Θεσσαλονίκης και γνωστοποιεί ότι έχει να παρευρεθεί εκεί από το 1992.
Κατ΄ αρχάς, να τον ευχαριστήσουμε για την επισήμανση της απουσίας του, διότι ουδείς την είχε αντιληφθεί…
Επίσης όμως να του αναγνωρίσουμε ότι, διά της αποχής του, προσφέρει σημαντική υπηρεσία για τη διατήρηση των χρηστών ηθών. Διότι, με το σύμπλεγμα κατωτερότητας που τον κατατρύχει και τον κάνει να θέλει πάντα να ξεχωρίζει, τον έχω ικανό να προσέλθει στη δεξίωση γυμνός με πίσσα και πούπουλα ή να εμφανισθεί με χρυσό μπικίνι μέσα από τούρτα. Τον ευχαριστούμε, λοιπόν, που μας γλίτωσε από μια δοκιμασία.
Ως προς τους ηθικούς ενδοιασμούς που εκφράζει ο νομάρχης για τη δεξίωση της 24ης Ιουλίου, τολμώ να πω ότι ένας αξιωματούχος του κράτους, που, όπως αυτός, μοιράζει δωρεάν αντηλιακά με χορηγούς του εταιρείες καλλυντικών, που κάνει πολιτικές δηλώσεις ντυμένος Ζορό και καμαρώνει ως πρόεδρος επιτροπής καλλιστείων, πρέπει να έχει κτηνώδες θράσος ώστε να στιγματίζει τις πασαρέλες και τον νεοπλουτισμό. Ενας νεόπλουτος της δημοσιότητας είναι ο ίδιος και τίποτε περισσότερο. Ας κοιτάξει τα χάλια του…
Εξίσου «τζούφια» (αν δεν βρίσκετε δύσοσμο τον όρο) είναι η περίπτωση του Γιάννη Μανώλη. Ο εικονιζόμενος στο σκίτσο ηρωικός βουλευτής Αργολίδας της ΝΔ, παρά τον σαματά που προκάλεσε, δεν είχε το θάρρος ούτε να καταψηφίσει αυτό που καταδίκαζε με τις σκληρότερες διατυπώσεις ούτε να ζητήσει ευθέως να τον αντικαταστήσουν.
Επρεπε να τηρηθούν τα προσχήματα ώστε να μην εξευτελιστεί πλήρως, οπότε ζήτησε εμμέσως την αντικατάστασή του διά των δηλώσεών του στον Τύπο. Με άλλα λόγια, επρόκειτο για στάση ανάλογη εκείνης του Χατζηχρήστου στον ρόλο του μπακαλόγατου Ζήκου, όταν αντί να ορμήξει στον Νίκο Ρίζο, που τον απειλεί και τον προσβάλλει, ορμάει στους τρίτους φωνάζοντας: « Κρατήστε με, ρε, να μην τον κάνω κομμάτια! ». Η περίπτωσή του με πείθει ότι οι χειρότεροι πολιτικοί της Μεταπολίτευσης ήταν οι προερχόμενοι από τον κομματικά ελεγχόμενο συνδικαλισμό… Αυτός μας έλειπε… Θυμάστε τον Δικηγορικό Σύλλογο Χανίων, που κήρυξε ανεπιθύμητο τον Αλέκο Αλαβάνο στην πόλη, επειδή ετάχθη υπέρ της ίδρυσης Εφετείου στο Ηράκλειο; Επανήλθε στην επικαιρότητα, προσφερόμενος διά του προέδρου του Δημήτρη Ποντικάκη να αναλάβει δωρεάν την υπεράσπιση του Κάρατζιτς. Εχω την εντύπωση ότι τα «ποντικάκια» του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων κατάλαβαν το λάθος τους και επιχειρούν τώρα να κάνουν τους «γατούληδες»…
«Ο οδηγός της 17Ν κυκλοφορεί ελεύθερος»! Το λέει ένα από τα μέλη της δολοφονικής συμμορίας, που εκτίει την ποινή του, προφανώς με σκοπό να ελαφρύνει τη θέση του. (Διότι οι λαϊκοί επαναστατικοί αγώνες είναι εύκολοι όταν παίρνεις τον ρόλο του δικαστή και τραβάς τη σκανδάλη εναντίον όποιου σου γουστάρει, αλλά δεν υποφέρονται όταν πρέπει να μείνεις κλεισμένος στη φυλακή, έστω και υπό συνθήκες πέντε αστέρων, εν σχέσει προς τους κοινούς φυλακισμένους…)
Είναι θλιβερό, αλλά μας κάνει εντύπωση ότι κυκλοφορεί ελεύθερος κάποιος από τη 17Ν, επειδή το λέει τώρα ένας από τους δολοφόνους. Τόσον καιρό λένε το ίδιο οι Αμερικανοί, αλλά εμείς εμπιστευόμαστε περισσότερο την αξιοπιστία ενός αφελούς ηλεκτρολόγου, που λόγω πολιτικής βλακείας έγινε δολοφόνος…
pandora@dolnet.gr
Πανδώρα
O Γιώργος Αλογοσκούφης έχει δίκιο. Πολιτικά- και δεν εννοώ μικροπολιτικά - η θέση του είναι άψογη. Οπως είπε ο ίδιος, « είναι αδιανόητο να υπάρχουν εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων. Δεν γίνεται να έχουν διαφορετικά δικαιώματα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα από τους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ. Δεν είναι κοινωνικά δίκαιο ». Αν ψηφισθεί από τη Βουλή η τροπολογία που εισηγείται ο υπουργός Οικονομίας και με την οποία ουσιαστικά καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις στις ΔΕΚΟ θα είναι ίσως η σοβαρότερη «μεταρρύθμιση» που αποπειράθηκε τούτη η κυβέρνηση.
Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.