Πανδώρα

«Θεωρώ βλακώδες να φοράς κοστούμι στους 40 βαθμούς» εκτιμά ο υπουργός Μεταφορών Κωστής Χατζηδάκης σε συνέντευξη του και η εκτίμησή του γίνεται τίτλος της συνέντευξης στην καλή εφημερίδα όπου φιλοξενήθηκαν οι πάντα ενδιαφέρουσες απόψεις του.

Το μόνο που πήγε στραβά – σε μια κατά τα άλλα λαμπρή συνέντευξη- ήταν ότι ακριβώς κάτω από τον τίτλο «Θεωρώ βλακώδες να φοράς κοστούμι στους 40 βαθμούς» τοποθετήθηκε φωτογραφία του υπουργού (με κοστούμι…) να ποζάρει δίπλα στον δημοσιογράφο που πήρε τη συνέντευξη.

Παρ΄ ότι είναι εκούσιο – ίσως μάλιστα ακριβώς επειδή είναι εκούσιο- από πλευράς του συμπαθούς και σοβαρού Κ. Χατζηδάκη, μπορώ να πω ότι το περιστατικό αυτό είναι η πιο σκληρή αυτοκριτική που έχω διαπιστώσει τα τελευταία χρόνια από πολιτικό…

Σιγά τον πολυέλαιο! (Λες και είναι Βaccarat, όπως του εκδημήσαντος…) Ορισμένοι αγανακτούν επειδή ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Γιώργος Παπανικολάου διαθέτει αυτοκίνητο μάρκας Jaguar και το χρησιμοποίησε για να μεταβεί στην καμένη από τις περυσινές πυρκαϊές Ηλεία, όπου η ΟΝΝΕΔ διοργάνωσε το εφετινό φεστιβάλ της.

Και λοιπόν; Επρεπε μήπως να είχε νοικιάσει 2CV ειδικά για την εκδρομή στην Ηλεία; Ισα ίσα που με τη στάση του ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ απέδειξε πόσο απλός και ανεπιτήδευτος άνθρωπος είναι! Πήρε το αμάξι του και πήγε όπου του όριζε το καθήκον- αυτός φταίει που το αμάξι του είναι Jaguar;

Αλλο είναι το ερώτημα που θα έπρεπε να είχε απασχολήσει τους αγανακτούντες για το περιστατικό και έχει ως εξής: Τι δουλειά έχει να ανακατεύεται με μια οργανωμένη πολιτική νεολαία ένας νέος που έχει τη δυνατότητα να οδηγεί Jaguar; Είναι γνωστό ότι με αυτού του τύπου τις δουλειές ασχολούνται συνήθως εκείνοι που ονειρεύονται να οδηγήσουν κάποια ημέρα μια Jaguar. (Εκτός από τους πολύ αθώους, εννοείται, χωρίς τους οποίους δεν θα ευημερούσαν οι άλλοι…)

Σπανίως μας δίνεται η ευκαιρία να παρατηρήσουμε το εκκρεμές να ταλαντεύεται τελείως ως την αντίθετη πλευρά, όπως συμβαίνει τώρα με το Κυπριακό.

Πόσο καιρό έχει στην Προεδρία της Κύπρου ο Δημήτρης Χριστόφιας; Ούτε καν έξι μήνες. Και όμως, το διάστημα των έξι μηνών ήταν ικανό ώστε ο εικονιζόμενος στο σκίτσο να βγάλει το Κυπριακό από την ακινησία και να ξεκινήσει μια νέα προσπάθεια επίλυσης, χωρίς προηγούμενο στην πολυετή ιστορία του ζητήματος.

Τον Σεπτέμβριο ξεκινούν απευθείας συνομιλίες μεταξύ των ηγετών της ελληνοκυπριακής πλευράς και της τουρκοκυπριακής. Αν προχωρήσουν γρήγορα, όπως είναι η πρόθεση της πλευράς Χριστόφια, τότε είναι πιθανό σε μερικούς μήνες να έχει δημιουργηθεί μια δυναμική επίλυσης, την οποία ο διεθνής παράγων δεν θα μπορεί να αγνοήσει, καθώς θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβαίνει κάτι τέτοιο, μέσω μιας διαδικασίας που προήλθε από κάτω προς τα επάνω, δηλαδή με πρωτοβουλία των εμπλεκομένων πλευρών στο πρόβλημα, χωρίς διαμεσολαβήσεις και μεσάζοντες.

Ηταν, δηλαδή, τόσο απλό πράγμα να τεθεί σε κίνηση το Κυπριακό; Αρκούσε ένας άνθρωπος- εν προκειμένω ο πρόεδρος που ανέδειξαν οι εκλογές του περασμένου Φεβρουαρίου- με ειλικρινή θέληση για λύση, ώστε να ζωντανέψει και πάλι η ελπίδα; Ναι, αλλά όχι μόνον. Η προσωπικότητα του Δ. Χριστόφια ασφαλώς έχει πρωταρχικό ρόλο. Πίσω του όμως συσπειρώνεται σύσσωμη η παράταξη που έχασε την αναμέτρηση του β’ γύρου: ο Νίκος Αναστασιάδης του ΔΗΣΥ υποστηρίζει ένθερμα την πολιτική του Δ. Χριστόφια στο Κυπριακό.

Το εντυπωσιακότερο όλων είναι η στήριξη του κόσμου στην πολιτική του κυπρίου προέδρου. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της περασμένης Κυριακής στον «Πολίτη», το 75% υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες του Δ. Χριστόφια στο Κυπριακό- ποσοστό που σημειώνεται διακομματικά, αφού ισχύει και μεταξύ των ψηφοφόρων του ΔΗΚΟ του Τάσσου Παπαδόπουλου .

Πώς γίνεται, λοιπόν, το 75% του ηρωικού «όχι» να μετατρέπεται τώρα σε ποσοστό υπέρ των απευθείας συνομιλιών Χριστόφια- Ταλάτ για τη λύση; Με δυο λέξεις, τα λεφτά. Για τα λεφτά οι Ελληνοκύπριοι καταψήφισαν το Σχέδιο Αναν, επειδή είχαν πιστέψει ότι εκείνοι θα έπρεπε να πληρώσουν τον λογαριασμό της επανένωσης. Τώρα, χάρη στην πολιτική της ΕΕ, που δεν έχει καμία διάθεση να κρατήσει τους Τουρκοκυπρίους στην οικονομική απομόνωση, οι Κύπριοι διαπιστώνουν ότι εμμένοντας στην αδιαλλαξία του παρελθόντος το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αφήνουν στους τρίτους τις επενδυτικές ευκαιρίες που ανοίγονται στα τουρκοκυπριακά εδάφη, για τις οποίες οι ίδιοι θα ήταν οι προνομιακοί διεκδικητές υπό άλλες συνθήκες.

Φυσικά ουδείς θα τολμούσε να προδικάσει το αποτέλεσμα των συνομιλιών του Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, αν παρ΄ όλες τις δυσκολίες ευοδωθεί η προσπάθεια, τότε θα μπορούμε να πούμε ότι η δύναμη των θετικών εξελίξεων στο Κυπριακό ήταν η προσδοκία του οικονομικού οφέλους και ο καταλύτης που απελευθέρωσε αυτή τη δύναμη ήταν η ένταξη της νήσου, παρά τη διαίρεσή της, στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ετσι έχουν τα πράγματα στο Κυπριακό- ας είμαστε ρεαλιστές, όπως οι αδελφοί Κύπριοι…

pandora@dolnet.gr