Με νομοσχέδιο αυτή τη φορά, που θα φέρει την προσωπική του σφραγίδα, και όχι με εγκύκλιο όπως συνέβη πριν από δύο ακριβώς χρόνια, ο πρωθυπουργός κ. Κ.Καραμανλής επιχειρεί εκ νέου να ελέγξει τις νομοθετικές ρυθμίσεις μετά τη διαπίστωση ότι σχεδόν όλοι οι υπουργοί γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις σχετικές υποδείξεις του. Ρόλο μπαλαντέρ αναλαμβάνουν ο γραμματέας της Κυβέρνησης κ. Αργ.Καρράς και ο υπουργός Εσωτερικών κ. Πρ. Παυλόπουλος, οι οποίοι θα πιέζουν τους υπουργούς ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του κόστους της γραφειοκρατίας κατά 25% ως το 2012, όπως επιτάσσει και σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, γεγονός ωστόσο που εκτιμάται ότι θα προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις.
Γεγονός είναι πάντως ότι το φιλόδοξο αυτό σχέδιο του Πρωθυπουργού, η τεχνική υποστήριξη του οποίου οργανώνεται ήδη από τους εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ μετά και τη σχετική συμφωνία, ύψους 2 εκατ. ευρώ, που υπεγράφη μεταξύ του Οργανισμού και του υπουργείου Εσωτερικών, προσκρούει, όπως έχει δείξει η πείρα, σε ένα τείχος αδιαφορίας εκ μέρους των υπουργών. Πριν από δύο ακριβώς χρόνια, στις 18 Ιουλίου 2006, ο κ. Καραμανλής απέστειλε εγκύκλιο
προς όλους τους υπουργούς για την αναβάθμιση της ποιότητας των νομοθετικών ρυθμίσεων με στόχο τον περιορισμό της γραφειοκρατίας, την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Οι υπουργοί όφειλαν, σύμφωνα με την εγκύκλιο, να αποφεύγουν την κατάθεση στη Βουλή άσχετων τροπολογιών, φωτογραφικών διατάξεων και περιττών ρυθμίσεων που διόγκωναν τη γραφειοκρατία και διευκόλυναν την ανάπτυξη φαινομένων διαφθοράς.
Οι αρχές της καλής νομοθέτησης, σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή, θα έπρεπε να είναι: Πρώτον, η μελέτη της αναγκαιότητας, της καταλληλότητας και της αναλογικότητας των ρυθμίσεων για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού. Δεύτερον, η απλότητα και η σαφήνεια του περιεχομένου τους. Τρίτον, η πλήρης εναρμόνισή τους με το ισχύον εθνικό, κοινοτικό και διεθνές δίκαιο, καθώς και με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τέταρτον, η αποτελεσματικότητα, η αποδοτικότητα και η αποφυγή περιττών οικονομικών δαπανών κατά την εφαρμογή τους. Πέμπτον, η διαφάνεια και ο προσδιορισμός των υπευθύνων οργάνων εφαρμογής των σχετικών ρυθμίσεων. Διαπίστωση του γραμματέα της Κυβέρνησης κ. Καρρά, που είχε επιφορτιστεί με την παρακολούθηση των νομοσχεδίων, είναι ότι μόνο το 7% των υπουργών ανταποκρίθηκαν, έστω και πλημμελώς, στις υποδείξεις του Πρωθυπουργού. Ο υπουργός Εσωτερικών κ. Πρ.Παυλόπουλος, ο οποίος με αυτόν τον τρόπο και από κοινού με τον κ. Καρρά αναλαμβάνει να συντονίζει όλα τα μέλη της κυβέρνησης, στην αρχή κάθε έτους θα παρουσιάζει στη Βουλή ένα πρόγραμμα απλούστευσης των διοικητικών διαδικασιών, όπως ονομάζεται, που θα θεσπίζεται ύστερα από διαβούλευση μεταξύ του υπουργείου και των εμπλεκομένων φορέων.
Αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι επανέρχεται στο προσκήνιο, διά νόμου αυτή τη φορά, η απόφαση του Πρωθυπουργού κάθε νέα ρύθμιση που έρχεται στη Βουλή να υποβάλλεται σε ανάλυση επιπτώσεων, στην οποία θα εκτιμώνται κόστη, οφέλη και διακινδυνεύσεις. Στην έκθεση Ανάλυσης Επιπτώσεων που θα υποβάλλει κάθε υπουργός που φέρει νομοσχέδιο στη Βουλή θα «εκτιμώνται ιδίως οι πιθανές επιπτώσεις στο περιβάλλον,στην ανταγωνιστικότητα,στους καταναλωτές,στην απασχόληση,στην ισότητα μεταχείρισης και ευκαιριών,στη δημόσια υγεία και ασφάλεια και στη χρηστή διακυβέρνηση».
