Στο μέλλον είναι πολύ πιθανό περισσότερα νομίσματα να μοιράζονται τον κεντρικό ρόλο στις αγορές
Oι τελευταίες εξελίξεις έδωσαν λαβή για να υποστηριχθεί ότι επέρχεται αναδιάρθρωση των διεθνών νομισμάτων στα συναλλαγματικά αποθέματα. Σε αντίθεση όμως με τις δραματικές αλλαγές που προβλέπουν μερικοί, το δολάριο θα συνεχίσει να έχει τον κεντρικό ρόλο, ακόμη και αν βαθμιαία αρχίσει να μοιράζεται περισσότερο τον ρόλο αυτόν με άλλα νομίσματα.
Η τελευταία δεκαετία χαρακτηρίστηκε όχι μόνον από την πτώση του δολαρίου, αλλά και από την επιτυχημένη εισαγωγή του ευρώ, καθώς και από την ανάπτυξη των αναδυόμενων οικονομιών. Την περίοδο 1985-91, οπότε είχε πάλι μειωθεί το δολάριο, δεν υπήρχε βιώσιμη εναλλακτική λύση στον ρόλο του ως του μόνου νομίσματος για συναλλαγματικά αποθέματα. Οι οικονομίες της Ιαπωνίας, της Γερμανίας και της Βρετανίας ήταν πολύ μικρότερες από εκείνη των ΗΠΑ και οι χρηματοπιστωτικές αγορές τους ήταν λιγότερο ανεπτυγμένες και με μικρότερη ρευστότητα.
Σήμερα η οικονομία της ευρωζώνης έχει παρόμοιο μέγεθος με εκείνη των ΗΠΑ (η καθεμία τους παράγει περίπου το ένα τέταρτο του παγκόσμιου ΑΕΠ, σε τρέχουσες ισοτιμίες), οι αγορές της έχουν βάθος και ρευστότητα (έστω και αν δεν είναι ανάλογες των ΗΠΑ) και διαθέτει μεγάλο μερίδιο του παγκόσμιου εμπορίου. Ετσι, παρ΄ ότι το δολάριο δεν θα αντικατασταθεί ως κυρίαρχο διεθνές νόμισμα, είναι αρκετά πιθανόν να αρχίσει να μοιράζεται τον ρόλο αυτόν με το ευρώ.
Για την ώρα το δολάριο κρατάει τον κυρίαρχο ρόλο του και στις διεθνείς συναλλαγές και στα συναλλαγματικά αποθέματα, αποτελώντας σχεδόν τα δύο τρίτα των διεθνών αποθεμάτων των κεντρικών τραπεζών στο πρώτο τρίμηνο του 2008. Οι αναδυόμενες οικονομίες, που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον καθώς αυξάνουν γρήγορα τα συναλλαγματικά τους αποθέματα, διαθέτουν δολάρια σε επίπεδο 60% και αυτό παραμένει αμετάβλητο από το 2004. Μακροχρόνια η ζήτηση για δολάρια θα εξαρτηθεί από τις παγκόσμιες εξελίξεις. Π.χ., αν οι τιμές του πετρελαίου παραμείνουν υψηλές, τα πλεονάσματα από τις τρέχουσες συναλλαγές των πετρελαιοεξαγωγικών χωρών ενδέχεται να αυξηθούν γρήγορα. Αν οι χώρες αυτές προσπαθήσουν να επενδύσουν τα πλεονάσματά τους αυτά μέσα από κρατικά επενδυτικά κεφάλαια, που διαθέτουν συνήθως πιο διαφοροποιημένα χαρτοφυλάκια απ΄ ό,τι οι κεντρικές τράπεζες, τότε η ζήτηση για δολάρια ίσως μειωθεί κάπως στην πηγή. Ωστόσο, σύμφωνα με υπολογισμούς μας, η επίπτωση μιας τέτοιας μεταστροφής στον τύπο των χαρτοφυλακίων επί του δολαρίου θα είναι πολύ μικρή. Γενικότερα, η κίνηση προς κυμαινόμενες ισοτιμίες παγκοσμίως σημαίνει μεγαλύτερη διαφοροποίηση των συναλλαγματικών αποθεμάτων, με το δολάριο όμως να συνεχίσει να παίζει τον κύριο ρόλο του στα διεθνή αποθέματα για το προβλέψιμο μέλλον.
