Σε πρωινή εκπομπή του ραδιοφώνου, την επομένη της σύλληψης του Ρ.Κάρατζιτς, άκουγα γνωστή και διακεκριμένη διεθνολόγο (κυρία, την οποία πολύ εκτιμώ και θαυμάζω, καθώς διετέλεσε σύμβουλος εξέχοντος πολιτικού της Μεταπολίτευσης) να δηλώνει ότι « τον Κάρατζιτς θα τον κρίνει η Ιστορία »…

Με την τσίμπλα στο μάτι εγώ και προτού καν ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο, άκουγα τη διακεκριμένη διεθνολόγο και θυμήθηκα εκείνες τις σκηνές από την κατάληψη της Σρεμπρένιτσα που όλοι έχουμε δει στην τηλεόραση. Θυμήθηκα έναν βλοσυρό χοντρό με ένα γελοίο καπέλο στη βοϊδοκεφαλή του (τον στρατηγό Μλάντιτς ) να μιλάει στους αμάχους μουσουλμάνους, που στέκονταν μπροστά του έντρομοι- χεσμένοι επάνω τους, για την ακρίβεια. Η συνέχεια είναι γνωστή: οι γυναίκες και τα παιδιά από τη μια πλευρά, οι άνδρες- από δεκάξι και πάνω- πήγαν από την άλλη. Τους τάφους τους ανακαλύπτουν ακόμη στα εδάφη της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Και αναρωτήθηκα τι σκατά θα κρίνει η Ιστορία, κατά τη διακεκριμένη διεθνολόγο. Οτι, φέρ΄ ειπείν, το όριο για τη δολοφονία άρρενος μουσουλμάνου ετέθη στα δεκαέξι και ότι, από ανθρωπιστικής πλευράς, αυτό αποτελεί πρόοδο, εν σχέσει προς τους ναζιστές, που σε ανάλογες περιπτώσεις δολοφονούσαν και άρρενες δεκατεσσάρων χρόνων;

Σκηνές του τύπου « οι άνδρες από ΄δω,οι γυναίκες από ΄κει » είχαμε να δούμε στην Ευρώπη από τότε που οι ναζί έθεσαν σε λειτουργία τα εργοστάσια βιομηχανικής εξόντωσης των εβραίων στην κατεχόμενη κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Πολωνία. Οπως τα Εinsatzgruppen των Ες Ες, έτσι και οι λεβέντες του Μλάντιτς (που ήταν η στρατιωτική προέκταση του Κάρατζιτς) φιλμάρησαν τα κατορθώματά τους, για την υστεροφημία τους. Αυτό πώς θα το ξεπλύνει η Ιστορία, στην οποία εναποθέτει την κρίση για τον Κάρατζιτς η διακεκριμένη διεθνολόγος;

Αυτά σκεπτόμουν και συγχύστηκα. Ωσπου θυμήθηκα τους γελοίους λόγους για τους οποίους το δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης απέρριψε την ένταξη της πόλης στο «Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων Περιόδου 1940-1945»· και κατάλαβα πώς γίνεται να ξεπλύνει η Ιστορία ένα τέτοιο έγκλημα. Οσο υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η Θεσσαλονίκη δεν υπέστη τίποτε σοβαρό, επειδή οι εβραίοι ήσαν εγκατεστημένοι μόνον 500 (!) χρόνια στην πόλη και το εις βάρος τους έγκλημα διεπράχθη εκτός ορίων της δημοτικής δικαιοδοσίας, ο κάθε ψυχοπαθής που θέλει να οδηγήσει τον λαό του στην ιστορική δικαίωση μέσα από ποταμούς αίματος θα μπορεί να ελπίζει στη δικαίωσή του από την Ιστορία…

Oσο και αν φαίνεται άσχετο, στην πραγματικότητα είναι συμπληρωματικό των παραπάνω. Παραθέτω το δελτίο Τύπου αυτούσιο:

« Με το σύνθημα “Φροντίδα για το περιβάλλον- Απόλαυση στον ήλιο” ο Νομάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης, συνοδεία Αντινομαρχών και νομαρχιακών συμβούλων,θα ευχηθεί καλό καλοκαίρι στους πολίτες της Θεσσαλονίκης και θα προσφέρει συμβολικά προϊόντα προστασίας από την ηλιακή ακτινοβολία, την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008,στις 12.00 το μεσημέρι,στους σηματοδότες που βρίσκονται στη συμβολή των οδών Νέας Εγνατίας και Βούλγαρη.Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία των εταιρειών Gotton (sic) Βags, Garnier,Suitel Βeauty Supplies κ.λπ. ». (Το συγκλονιστικό είναι εκείνο το «συνοδεία Αντινομαρχών»!..)

Ομολογώ ότι είχα την εντύπωση ότι, για τέτοιου είδους δουλειές, οι εταιρείες καλλυντικών συνήθως προσλαμβάνουν κάτι μοντέλες, για να γυρίζουν ντυμένες με γελοίες στολές ανάμεσα στους θαμώνες καφενείων και να προσφέρουν δωρεάν διαφημιστικά δείγματα.

Εκπλήσσομαι διαπιστώνοντας ότι τη δουλειά την κάνουν πλέον και νομάρχες ( «συνοδεία Αντινομαρχών»…) και μάλιστα δωρεάν!..

H γελοιοποίηση υπερτερεί έναντι άλλων καταστάσεων κατά το ότι δεν έχει όρια. Απόφθεγμα δικό μουάσχετο εννοείται με τα παραπάνω- το οποίο βάζω προκειμένου να συμπληρώσω τον απαραίτητο αριθμό λέξεων…

Eδειχνε ένα βράδυ η τηλεόραση της Βουλής την πρώτη συναυλία που έδωσε ο Μίκης Θεοδωράκης (στο γήπεδο Καραϊσκάκη μάλλον) μετά την πτώση της δικτατορίας και την παλινόρθωση της Δημοκρατίας.

Εκλεισα τον ήχο (πώς να αντέξεις σήμερα τα εμβατήρια της εποχής…) και έμεινα να παρακολουθώ την ταινία, κυρίως για τις εικόνες που έδειχνε του πλήθους. Είχα ξεχάσει ότι κάποτε όλοι σ΄ αυτόν τον τόπο ήσαν αδύνατοι. Αδύνατοι, όπως οι Αλβανοί που άρχισαν να έρχονται 25 χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση και οι οποίοι άρχισαν και αυτοί να παχαίνουν…

Διαβάζω (λόγω ανίας…) τα βιογραφικά σημειώματα των βουλευτών στην ιστοσελίδα της Βουλής και διαπιστώνω ένα περίεργο κενό στην πορεία της ζωής του βουλευτή Εβρου της ΝΔ Ακη Γεροντόπουλου. Ενώ αναφέρεται η εκλογή του ως βουλευτού τρις, κατά το διάστημα 1989-1993, περιέργως δεν αναφέρεται τίποτε για την περίοδο 1993-1999! Αναφέρεται απλώς ότι το 1999 ανταποκρίθηκε « στο κάλεσμα του Κώστα Καραμανλή για συστράτευση στη Νέα Δημοκρατία ». Είναι αξιοσημείωτη παράλειψη σε ένα λεπτομερές βιογραφικό, από το οποίο πληροφορούμεθα ως και το ότι σήμερα ο βουλευτής φέρει τον βαθμό του εφέδρου… λοχαγού Υγειονομικού!

Τι έκανε ο Ακης Γεροντόπουλος το διάστημα 1993-1999; Είχε μπλέξει με κακές παρέες ή μήπως ήταν στο Θιβέτ για διαλογισμό;

pandora@dolnet.gr